Η αντισημιτική ιστοσελίδα του Ριζοσπάστη

Στην ιστοσελίδα του Ριζοσπάστη βλέπουμε μια ωραία σημαία του Ισραήλ να κυματίζει. Τη σημαία αυτή τη διαδέχεται στην ίδια θέση η αμερικάνικη σημαία γεμάτη με αγκυλωτούς σταυρούς. Η διαδοχή των σημαιών γίνεται σε υπολογισμένο χρόνο ώστε να ταυτίζεται στην αντίληψη του επισκέπτη ο αγκυλωτός σταυρός με τη σημαία του Ισραήλ. Είναι αξιοσημείωτο πως η ισραηλινή κοινότητα ανέχεται αυτή την πολιτική αλητεία. Η μονομερής ταύτιση του Ισραήλ με τα δεινά των Παλαιστινίων γίνεται βέβαια από πολύ κόσμο. Όμως ο ένας πόλος της καταστροφής είναι το Ισραήλ και ο άλλος ο ισλαμοφασισμός. Το ψευτοΚΚΕ και όλη η ψευτοαριστερά κρύβει τον αντισημιτισμό της για να μην ταυτίζεται με τον Χίτλερ. Το άλλοθι που χρησιμοποιούν είναι ότι οι αντιθέσεις τους με το Ισραήλ είναι οι διαφωνίες τους με τον εβραϊκό εθνικισμό, δηλαδή με τον σιωνισμό. Αντισιωνιστική ενέργεια είναι αυτή του Ριζοσπάστη ή ναζιστική πράξη;

Τα κέρδη των επιχειρήσεων για το 2003 και η απάτη του Ριζοσπάστη

Τα στοιχεία της ICAP για το 2003 που αφορούν στα κέρδη είναι συγκεντρωμένα στον πίνακα.

Οι δέκα μεγαλύτερες τράπεζες είχαν το 2002 προ φόρου κέρδη, 1,123 δις. Επομένως τα προ φόρου κέρδη όλων των 23721 επιχειρήσεων μαζί και των τραπεζών το 2002 ήταν 6,252 δις. Η αύξηση των κερδών προ φόρου των τραπεζών το πρώτο 9μηνο του 2003 ήταν 30 %. Με αύξηση των κερδών προ φόρου των τραπεζών για το 2003 ίση με 30%, έχουμε για το 2003 συνολικά κέρδη προ φόρου των προηγούμενων επιχειρήσεων 7,463 δις. Η αύξηση λοιπόν των προ φόρου κερδών όλων των προηγούμενων επιχειρήσεων μαζί και των τραπεζών το 2003 είναι ίση με 19,36 %.
Σύμφωνα με το Ριζοσπάστη (31/10/2004), που «χρησιμοποιεί» τα στοιχεία της ICAP, τα κέρδη προ φόρου των επιχειρήσεων, μαζί με τις τράπεζες και χωρίς τον τουρισμό, αυξήθηκαν το 2003 σε σχέση με το 2002 κατά 58%. Διαβάζουμε από το Ριζοσπάστη: “Αν μάλιστα, αφαιρεθούν οι τουριστικές επιχειρήσεις, που εμφανίζουν μείωση κερδών κατά 96%, τότε οι υπόλοιπες 19.553 επιχειρήσεις της βιομηχανίας, του εμπορίου και των λοιπών υπηρεσιών (περιλαμβάνονται και οι τράπεζες), αύξησαν τα κέρδη τους κατά 58% ή κατά 942 εκατ. ευρώ! Τα στοιχεία της σχετικής έρευνας της ICAP, με τα βασικά οικονομικά μεγέθη των 23.721 μεγάλων επιχειρήσεων ΑΕ και ΕΠΕ, είναι αποκαλυπτικά και ταυτόχρονα προκλητικά. Αποκαλυπτικά, γιατί «φωτογραφίζουν» τους μεγάλους κερδισμένους, από τις εφαρμοζόμενες αντιλαϊκές πολιτικές που χαράζονται στις Βρυξέλλες και εφαρμόζονται με την ίδια συνέπεια τόσο από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ”.
Η αύξηση των κερδών προ φόρου μαζί με τις τράπεζες και χωρίς τον τουρισμό σύμφωνα με τον προηγούμενο πίνακα είναι 20,81 % και όχι 58%. Ο αναγνώστης μπορεί να δει στη διεύθυνση της ICAP στο internet (www.icap.gr) όλα τα στοιχεία.
Σύμφωνα με την γκεμπελικού τύπου προπαγάνδα του Ριζοσπάστη, που σαν τέτοια δεν στηρίζεται καν σε παραποιημένα στοιχεία της ICAP που επικαλείται, αλλά σε απόλυτα και συνειδητά ψέματα, όλα τα δεινά σ’ αυτή τη χώρα οφείλονται στην καταστροφική απομύζηση του έθνους από το κεφάλαιο που υποστηρίζεται σ’ αυτό το αντιλαϊκό του έργο από την ΕΕ. Το κεφάλαιο λοιπόν ξεφαντώνει και έχει ρίξει τους εργαζόμενους στην πείνα. Η πραγματικότητα είναι ότι το μεγάλο ελληνικό κεφάλαιο κερδίζει όπως όλα τα κεφάλαια μέσης ανάπτυξης, σύμφωνα με το μέσο ποσοστό κέρδους των αγορών και οι εργαζόμενοι στη χώρα μας καθώς και η παραγωγική βάση της χώρας καταστρέφονται από τη ρώσικη πολιτική. Όλοι γνωρίζουν ότι αυτή η αύξηση των κερδών οφείλεται στην αύξηση της κατανάλωσης που δεν επενδύθηκε στην παραγωγή, κατανάλωση που μόνο στο κράτος αύξησε το έλλειμμα πάνω από το 5% και το δημόσιο χρέος 13 μονάδες περίπου πάνω από τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται δηλαδή για μια αύξηση της κατανάλωσης αναντίστοιχη με τις παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας. Το κύριο χαρακτηριστικό της περιόδου είναι ότι με τα δάνεια αυξάνεται το ΑΕΠ και μειώνεται η παραγωγή αξίας από τη βιομηχανία, τη ραχοκοκαλιά της παραγωγής, αλλά και τη γεωργία! Η βιομηχανία σαν παράδειγμα χωρίς το πετρέλαιο είχε αύξηση κερδών το 2003 ίση με 3,3 % και επένδυση αρνητική αν ληφθεί υπ’ όψιν ο πληθωρισμός. Τα κέρδη προήλθαν από τις υπηρεσίες. Και σε ότι αφορά το 2005 την κρίση του κεφαλαίου θα την ακολουθήσει και η εργασία.
Αν από τα 7,423 δις κέρδη προ φόρου του κεφαλαίου το 2003 αφαιρέσουμε φορολογία 30% τότε τα καθαρά κέρδη είναι 5,19 δις. Μοιράζοντας αυτό το ποσό τελείως μαθηματικά σε 12 εκατ κατοίκους (μαζί και οι μετανάστες ) αντιστοιχούν στον καθένα 36 ευρώ το μήνα. Αυτά είναι τα «υπερκέρδη» του ελληνικού κεφαλαίου. Κέρδη μιας οικονομίας που σέρνεται στην υπανάπτυξη με συνέπεια την ταυτόχρονη καταστροφή του προλεταριάτου. Η προπαγάνδα του ψευτοΚΚΕ απομακρύνει τους πολίτες από την πραγματικότητα και τους χρησιμοποιεί για τους αντιλαϊκούς σκοπούς του πιο υποταγμένου στον ιμπεριαλισμό κόμματος. Το χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο στην ΕΕ το έχουν εξασφαλίσει όσοι κατέβασαν το κατά κεφαλή εισόδημα της χώρας στα 13300 ευρώ που είναι λίγο πάνω από το μισό της Ευρώπης. Το χαμηλό βιοτικό επίπεδο στη χώρα μας δεν οφείλεται στη στυγνή απομύζηση της εργασίας από το μεγάλο κεφάλαιο, ούτε στις ντιρεκτίβες της ΕΕ αλλά στον μικρό όγκο της παραγόμενης αξίας. Αυτό τον μικρό όγκο τον επιβάλλει η υπονόμευση των παραγωγικών δυνάμεων στην οποία επικεφαλής βρίσκεται το ψευτοΚΚΕ.

Ο “αγώνας” του ψευτοΚΚΕ για την ανεργία και την ανάπτυξη

Από τον Ριζοσπάστη της 24/10/2004 διαβάζουμε τις καταγγελίες υπέρ του αγώνα των ξενοδοχοϋπαλλήλων. “Αύξηση των τουριστικών επιχειρήσεων, επιτάχυνση του ρυθμού συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, αύξηση της μισθωτής εργασίας, επέκταση νέων μορφών τουρισμού, πολιτικές ενίσχυσης των ξενοδόχων, επιθετικότητα της εργοδοσίας, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, συμβάσεις ορισμένου χρόνου μέχρι και συμβάσεις μιας μέρας. Χαμηλοί μισθοί, απλήρωτη δουλιά, εργοδοτική τρομοκρατία, εποχιακή δουλιά, αδυναμία συμπλήρωσης των ενσήμων για το ταμείο ανεργίας. Μέσες - άκρες αυτήν την εικόνα παρουσιάζει σήμερα ο κλάδος. Αυτήν την εικόνα βρίσκουν μπροστά τους και οι οργανωμένες δυνάμεις του ΚΚΕ κάθε που προσπαθούν να ξεδιπλώσουν τη δουλιά τους στο χώρο, στην πορεία της αμφίδρομης σχέσης: Ενίσχυση του ΚΚΕ- ενίσχυση του αγώνα της εργατικής τάξης”.
Η αύξηση της μισθωτής εργασίας είναι κουσούρι! Μαζί με το μίσος στους εργαζόμενους πάει και το μίσος στις επιχειρήσεις. Αντικαπιταλισμός που θέλει να σκοτώσει το κεφάλαιο μαζί με τους εργαζόμενους προφανώς δεν έχει καμιά σχέση ούτε με τον πολιτισμό ούτε με την αριστερά αλλά ούτε και με καμιά μορφή αστικού δημοκρατισμού . Πρόκειται για καθαρή ναζιστική θέση. Πάντα οι ναζί εμφανίζονταν σαν φίλοι της εργατικής τάξης.