Νεοναζιστές από
όλη την Ευρώπη αναμένεται να συγκεντρωθούν στην Πελοπόννησο το Σεπτέμβρη στα
πλαίσια ενός τριήμερου φεστιβάλ νεολαίας (16-18/9) που διοργανώνουν από κοινού
η ελληνική “Χρυσή Αυγή”, το γερμανικό NPD, η Forza Nuova, το ιταλικό φασιστικό
κόμμα του Ρομπέρτο Φιόρε, και η La Fallange, η οργάνωση των ισπανών νεοναζί.
Το κάμπινγκ που πρόκειται να φιλοξενήσει τη φιέστα βρίσκεται στην περιοχή του
Μελιγαλά που επιλέχτηκε επειδή συνδέεται ιστορικά με τον ελληνικό εμφύλιο και
όχι μόνο. Η μορφολογία του εδάφους προσφέρεται για επίδειξη στρατιωτικών ασκήσεων,
μια πρακτική που συνηθίζεται σε τέτοιου είδους ναζιστικές εκδηλώσεις. Κορυφαίο
πρώην στέλεχος της “Χρυσής Αυγής” μίλησε στην εφημερίδα Νέα (19/5)
γι’ αυτές τις δραστηριότητες, όπως τις βίωσε σε κάμπινγκ προηγούμενων ετών.
“Τις πρώτες δύο ημέρες ακολουθούσαμε στρατιωτικό ωράριο”, διηγείται. “Ξυπνούσαμε
στις 6 το πρωί και τρέχαμε στην παραλία ή το βουνό, αναλόγως με το πού γινόταν
η κατασκήνωση. Στη συνέχεια τρώγαμε φαγητό αρχαιοελληνικό, δηλαδή κάτι που θεωρητικά
ήταν ο μέλανας ζωμός, ενώ αργότερα διοργανώναμε σεμινάρια για τις μάχες σώμα
με σώμα και τη χρήση μαχαιριών, κλομπς και ασπίδων. Μας έβαζαν να τραγουδάμε
φασιστικά τραγούδια και ύμνους στους Ναζί, ενώ το απόγευμα ξανακάναμε ασκήσεις
για τον τρόπο που θα αντιμετωπίζαμε τους εχθρούς μας, σε μάχες σώμα με σώμα”.
Εκτός από αυτές τις ασκήσεις, στο πρόγραμμα του φεστιβάλ περιλαμβάνονται, επίσης,
ομιλίες εκπροσώπων του ευρωπαϊκού νεοναζισμού, προβολές ρατσιστικών ταινιών
και συναυλίες μουσικών συγκροτημάτων που προπαγανδίζουν την υπεροχή της “Αρίας
Φυλής” και την αθωότητα των ναζί εγκληματιών πολέμου.
Οι διοργανωτές, που προτάσσουν ως κεντρικό τους σύνθημα το “Η Ευρώπη είναι
δική μας και όχι δική τους. Έξω η Τουρκία από την Ευρώπη”, φιλοδοξούν να
συγκεντρώσουν τη “Διεθνή των Ρατσιστών”, συσπειρώνοντας τις νεοναζιστικές νεολαίες
της Ευρώπης “απέναντι στην είσοδο των Τούρκων” στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ίδιοι
δηλώνουν ότι μέλημά τους είναι “να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε απέναντι στους
εχθρούς του ευρωπαϊκού πολιτισμού μας”, εννοώντας μ’ αυτό ότι ο “άριος” χαρακτήρας
της Ευρώπης απειλείται από την πρόσμιξη με την γι’ αυτούς φυλετικά και πολιτισμικά
κατώτερη Τουρκία. Υποστηρίζουν ότι πίσω από την ενδεχόμενη ένταξή της κρύβεται
ο “διεθνής σιωνισμός” που εδρεύει στις ΗΠΑ. Όπως γράφουν στην ιστοσελίδα τους:
“Ο πολιτικο-στρατιωτικός άξονας ΗΠΑ-Τουρκίας-Ισραήλ είναι η εξτρεμιστική
δύναμη που απειλεί την παγκόσμια ελευθερία. Η αποδοχή της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή
Ένωση θα είναι η αποδοχή των ΗΠΑ στην κοινότητά μας”.
Στην κοινή πλατφόρμα των νεοναζί αναφέρεται: “Έχοντας κοινές ρίζες, πιστεύουμε
στην Ευρωπαϊκή Μητέρα-πατρίδα των Εθνών. Το Όραμά μας στέκεται αντιμέτωπο με
ό,τι διακηρύσσουν οι φιλελεύθεροι ή οι ψευτο-σοσιαλιστές πολιτικοί. Παλεύουμε
ενάντια στον καπιταλισμό και την παγκοσμιοποίηση που θα είναι ο τάφος της Παράδοσής
μας, σ’ έναν κόσμο “δημοκρατικών” αρχών, επιβεβλημένων από ένα Σύνταγμα της
υποκρισίας που στοχεύει στο να μας αφαιρέσει την Ελευθερία Λόγου.”
Στην πραγματικότητα, η παραπάνω ναζιστική πλατφόρμα σημαίνει την άρνηση οποιουδήποτε
προοδευτικού ιστορικού ρόλου έχει παίξει ποτέ η Ευρώπη για την Ανθρωπότητα.
Σημαίνει την άρνηση του παγκόσμιου χαρακτήρα του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού
και την άρνηση του πνεύματος του ευρωπαϊκού διαφωτισμού. Οι ναζιστές σήμερα
ευαγγελίζονται μία Ευρώπη των εθνών, που θα διοικείται σύμφωνα με το νόμο του
“Αίματος και της Τιμής” και θα σπαράσσεται από εθνικιστικές συγκρούσεις. Πρόκειται
για ένα ρατσισμό που αλληλοσυμπληρώνεται με τον αναλόγου περιεχομένου ρατσισμό
του πιο σκοταδιστικού Ισλάμ, που προπαγανδίζει τον “ιερό πόλεμο” ενάντια στην
“άπιστη, σιωνιστική” Δύση.
Στο φεστιβάλ αναμένεται να στείλουν αντιπροσωπείες νεοναζιστικές οργανώσεις
από τη Σερβία, τη Ρουμανία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Αυστρία, τη Σουηδία,
τις ΗΠΑ, το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ολλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Πολωνία,
και την Τσεχία. Παρά τη μεγάλη πολιτική του σημασία, αφού πρόκειται για την
πρώτη σοβαρή προσπάθεια συντονισμού των ναζιστών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ο
πολιτικός κόσμος στην Ελλάδα έχει μέχρι στιγμής παραμείνει γενικά απαθής, ενώ
η είδηση δημοσιεύτηκε σε ορισμένες μονάχα εφημερίδες χωρίς να προσλάβει τις
αρμόζουσες διαστάσεις. Βέβαια, το γεγονός είναι τέτοιο που προκαλεί και είναι
δύσκολο να αγνοηθεί και έχουν σημειωθεί οι πρώτες αντιδράσεις κυρίως σε τοπικό
επίπεδο. Ο Γιάννης Λαμπρόπουλος τοπικός κυβερνητικός βουλευτής και υφυπουργός
Εθνικής Άμυνας δήλωσε ότι οι σύγχρονοι εκφραστές του ναζισμού και του φασισμού
είναι ανεπιθύμητοι στη χώρα μας που έχει πληρώσει με αίμα αυτές τις ολοκληρωτικές
ιδεολογίες. Είπε χαρακτηριστικά: “Πριν λίγες μέρες γιορτάσαμε σε όλο τον
κόσμο τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και όλοι διατρανώσαμε “ποτέ πια ολοκληρωτισμός
απανταχού της γης, Ειρήνη-Ελευθερία-Δημοκρατία. Έξω από τη Μεσσηνία - Έξω από
την Ελλάδα. Πουθενά στον κόσμο, τέτοιες ιδεολογίες” (από την τοπική εφημερίδα
“Ελευθερία”, 27/5). Τοπικοί βουλευτές επίσης ζήτησαν να μη γίνει η συνάντηση.
Οι νομαρχιακές επιτροπές ΣΥΝ και “Κ”ΚΕ καταδίκασαν τη διοργάνωση. μιας τέτοιας
συνάντησης. Εννοείται ότι σε κεντρικό επίπεδο τα δύο ψευτοαριστερά κόμματα,
δεν το έκαναν θέμα. Μάλιστα, η νομαρχιακή του “Κ”ΚΕ επιχείρησε να υποβαθμίσει
το ζήτημα δίνοντας έμφαση στο αν έχουν ζητήσει ή όχι άδεια οι ναζιστές και όχι
στην απαγόρευση.
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Μεσσηνία Π. Κατσιλιέρης ουσιαστικά υποστήριξε το δικαίωμα
των ναζί να κάνουν την εκδήλωσή τους λέγοντας ότι: “Το μεγαλείο της δημοκρατίας
και η υπεροχή της είναι ακριβώς η ανοχή στη διαφορετικότητα ακόμα κι αν εκφράζεται
με ακραίες θέσεις”. Το ίδιο συμμερίζεται προφανώς και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος
Ρουσόπουλος, ο οποίος όταν ρωτήθηκε για το θέμα στην τακτική ενημέρωση του τύπου,
δήλωσε ότι δεν γνωρίζει να υπάρχει αίτημα για τη διοργάνωση της συνάντησης των
νεοναζί, και όταν οι δημοσιογράφοι τον κάλεσαν να πάρει θέσει “επί της αρχής”
απάντησε ότι “σε μια δημοκρατία υπάρχουν νόμοι και κανόνες που πρέπει να
τηρούνται” (Μετρό, 10-12/6/2005). Αυτό σημαίνει ότι οι ναζί “επί της αρχής”
μπορούν να κάνουν διεθνείς συνάξεις στη χώρα, αφού είναι νόμιμοι.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Χρυσή Αυγή διοργανώνει διεθνής συγκέντρωση στην
Ελλάδα. Τον Οκτώβρη του 1998 η Θεσσαλονίκη είχε γίνει ο τόπος μιας παρόμοιας
συγκέντρωσης σε κλειστό χώρο περίπου διακοσίων ατόμων. Παρότι μέλη της “Χρυσής
Αυγής” είχαν κληθεί τότε από τον εισαγγελέα για να διαπιστωθεί η τυχόν διάπραξη
ποινικών αδικημάτων, αφέθηκαν ελεύθεροι. Ανώτερος αξιωματικός της αστυνομίας
είχε δηλώσει ότι από τη στιγμή που η συνάθροιση έγινε σε κλειστό χώρο η Αστυνομία
δεν είχε δικαίωμα να την απαγορεύσει.
Όλα αυτά αποτελούν δικαιολογίες που αποσκοπούν στην απόκρυψη του πραγματικού
προβλήματος. Κι αυτό το πρόβλημα είναι η σκανδαλώδης ανοχή που επιδεικνύει το
ελληνικό κράτος απέναντι στην ύπαρξη οργανωμένων ναζιστικών συμμοριών, κάτι
που εξηγεί επίσης και την επιλογή της χώρας μας για τη φιλοξενία μιας τέτοιας
εκδήλωσης. Η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη χώρα της Ευρώπης που δεν έχει ακόμα προβεί
σε οποιοδήποτε μέτρο ενάντια σε μια ανοιχτά ναζιστική οργάνωση.
Αλλά πώς να το κάνει όταν η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού έχει εκπαιδευτεί
εδώ και δεκαετίες στον αντισημιτισμό και στην αντίληψη του “ανώτερου πολιτιστικά
ελληνικού έθνους που τάχα φώτισε όλη την ανθρωπότητα”; Όταν ο δημοφιλής αρχιεπίσκοπος
της ορθόδοξης εκκλησίας αποκαλεί τον τούρκικο λαό “βάρβαρο” και όταν την ίδια
στιγμή οι εθνικές μειονότητες και οι μετανάστες υπόκεινται σε καταπίεση και
καταπάτηση δικαιωμάτων;
Οι καιροί είναι κρίσιμοι. Την ώρα που ετοιμάζεται η μεγάλη σύναξη των νοσταλγών
του Χίτλερ, πέφτει στους ώμους των αντιφασιστών όλης της Ευρώπης η μεγάλη ευθύνη
της ενημέρωσης του κόσμου αλλά και της καταγγελίας των ελληνικών αρχών που δίνουν
ουσιαστικά την άδεια για την πραγματοποίησή της. Η φιέστα πρέπει να ματαιωθεί.
Όσο νωρίτερα κινηθούμε, τόσο το καλύτερο για τη δημοκρατία και την ειρήνη σε
μια Ευρώπη στην οποία ξανασηκώνουν κεφάλι οι σοβινιστές, οι ρατσιστές και άλλοι
βρικόλακες του παρελθόντος.