Δίπλα στις ψεύτικες επαναστάσεις που διοργανώνει η ίδια η Ρωσία με τη βοήθεια της Δύσης σε στρατηγικής σημασίας χώρες του τρίτου κόσμου όπως πρόσφατα στο Κιργιστάν (σσ : βλέπε άρθρο Νέας Ανατολής), για να ανατρέπει τους ντόπιους εθνικιστές που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αντιτίθενται στα σχέδιά της, ξεσπούν, ειδικά τον τελευταίο καιρό, και αληθινές πλατειές δημοκρατικές επαναστάσεις και εξεγέρσεις όπως στην Ουκρανία και το Λίβανο που καθυστερούν το χιτλερικό ιμπεριαλιστικό πρόγραμμα του Κρεμλίνου και πιο ειδικά τον πόλεμο που θέλει να διεξάγει ενάντια στην Ευρώπη αφού πρώτα την περικυκλώσει.
Όταν μάλιστα οι εξεγέρσεις αυτές γίνονται ενάντια σε φιλορώσικα σοσιαλφασιστικά καθεστώτα που ήρθαν πραξικοπηματικά στην εξουσία και παρουσιάστηκαν σαν δημοκρατικά τότε η σημασία τους γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, πρώτον γιατί αποκαλύπτεται διεθνώς το αληθινό φασιστικό πρόσωπο αυτών των καθεστώτων και δεύτερον γιατί αποδεικνύεται ότι οι δυνατότητες του ρώσικου εισοδισμού και συνομωσίας έχουν όρια τα οποία εξαντλούνται όταν οι λαοί διψούν και θέλουν να παλέψουν για αληθινή δημοκρατία.

Τέτοια φαίνεται ότι είναι η περίπτωση της Αιθιοπίας. Εκεί το φιλορώσικο ψευτοδημοκρατικό κόμμα ΕPRDF (Επαναστατικό Δημοκρατικό Μέτωπο του Αιθιοπικού Λαού) με αρχηγό τον Ζενάουι από το 1991 κάτω από τα χειροκροτήματα της ανόητης Δύσης αντικατέστησε την παλιά επίσης ρωσόφιλη φασιστική ομάδα Μενγκίστου δίχως να αλλάξει το βαθύ στρατοκρατικό φασιστικό καθεστώς. Τώρα η ομάδα Ζενάουι αναγκάστηκε να δείξει το αληθινό της πρόσωπο κάνοντας νοθεία για να μη χάσει τις βουλευτικές εκλογές της 15 Μάη. Είναι συνηθισμένη τακτική για φασιστικά καθεστώτα που θέλουν για λόγους εσωτερικούς αλλά και διεθνούς εικόνας να παρουσιάζονται σα δημοκρατικά, να τηρούν κάποια δημοκρατικά προσχήματα και έτσι να κάνουν εκλογές, όπως το έκανε το ΕPRDF. Όταν όμως μπαίνει αληθινό ζήτημα διατήρησης της εξουσίας τότε γίνονται αμείλικτα και ξεγυμνώνουν το αληθινό τους πρόσωπο στο λαό, ο οποίος αντιδρά.
Το αποτέλεσμα της νοθείας είναι ότι από τις 6 Ιούνη έχει ξεσπάσει μεγάλη φοιτητική εξέγερση στην πρωτεύουσα της Αιθιοπίας Αντίς Αμπέμπα. Σύμφωνα με δημοσίευμα της Μοντ εκείνη τη μέρα «είχαν συμβεί επεισόδια μεταξύ φοιτητών και δυνάμεων της τάξης οι οποίες περικύκλωσαν τα πανεπιστήμια και συνέλαβαν περισσότερους από 500 φοιτητές και τους μετέφεραν σε μια φυλακή που βρίσκεται 30 χλμ έξω από την Αντίς Αμπέμπα και κάνοντας χρήση όπλων τραυμάτισαν τουλάχιστον 7 άτομα και σκότωσαν μία φοιτήτρια». Την επόμενη 7 Ιούνη «συνέβησαν επεισόδια ακόμα πιο βίαια μέσα στην τεχνική σχολή Τεκμπαρεέντ κοντά στην πλατεία του Μεξικού: οι φοιτητές πετούν πέτρες και προκαλούν την έφοδο της αστυνομίας μέσα στο κτίριο. Στο εξωτερικό του κτιρίου πολλά άτομα χτυπιούνται βάναυσα με γκλομπς και κοντάκια όπλων. Και ενώ οι φοιτητές εκδιώχνονται έξω από το κτίριο και παρασέρνονται μακριά εργάτες του κτιρίου και περαστικοί ενώνονται μαζί τους και πετούν και αυτοί πέτρες ...» .
Τις επόμενες μέρες η εξέγερση φεύγει από τα χέρια των φοιτητών και γίνεται πλέον λαϊκή, ενώ αποκτά όλο και πιο μαχητικά χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με άρθρο της Kαθημερινής που στις εξωτερικές ειδήσεις ως γνωστό κνιτοκρατείται : «Tουλάχιστον 22 άνθρωποι σκοτώθηκαν -σύμφωνα με άλλες πηγές ο αριθμός των νεκρών ανέρχεται στους 24- και περισσότεροι από 100 τραυματίστηκαν χθες, όταν οι αρχές ασφαλείας άνοιξαν πυρ κατά διαδηλωτών στην πρωτεύουσα της Aιθιοπίας. Όπως ανακοίνωσαν οι εκπρόσωποι των αρχών, αστυνομικοί και στρατιώτες άρχισαν να πυροβολούν κατά πλήθους το οποίο λεηλατούσε καταστήματα, έκλεβε τράπεζες και πετούσε πέτρες χθες, τρίτη μέρα ταραχών στην αιθιοπική πρωτεύουσα. H ένταση ωστόσο εκδηλώθηκε λίγες εβδομάδες νωρίτερα, όταν φοιτητές οργάνωσαν πορείες διαμαρτυρίας καταγγέλλοντας το κυβερνών κόμμα EPRDF (Eπαναστατικό Δημοκρατικό Mέτωπο του Aιθιοπικού Λαού), του πρωθυπουργού Mέλες Zανάουι, για νοθεία στις εκλογές της 15ης Mαΐου. Aπό την πλευρά της η κυβέρνηση αρνείται τις κατηγορίες (και στηλιτεύει την αντιπολίτευση ότι υποκινεί τις ταραχές στη χώρα, ιδίως μετά την κυβερνητική απόφαση για απαγόρευση δημόσιων συγκεντρώσεων για διάστημα ενός μηνός μετά τις εκλογές. «Λυπούμαστε πολύ για την απώλεια ανθρώπινων ζωών», τόνισε ο υπουργός Πληροφοριών Mπέρεκετ Σάιμον, ο οποίος κατηγόρησε εκ νέου την αντιπολίτευση και κυρίως το κόμμα Συνασπισμός για την Ένωση και τη Δημοκρατία (CUD) ότι πυροδότησε τις χειρότερες ταραχές που έζησε η Aντίς Aμπέμπα τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Xιλιάδες συγγενείς νεκρών και τραυματιών κατέκλυσαν χθες τα νοσοκομεία της πόλης, αναζητώντας πληροφορίες για τους δικούς τους. Mεταξύ των νεκρών ήταν τουλάχιστον και τρεις γυναίκες, ενώ οι γιατροί των νοσοκομείων που περιέθαλψαν τα θύματα των ταραχών, δήλωναν ότι οι τραυματίες είχαν δεχτεί αρκετούς πυροβολισμούς».
Το παραπάνω απόσπασμα αποδεικνύει ότι το σοσιαλφασιστικό καθεστώς της Αντίς Αμπέμπα ήταν προετοιμασμένο για αντιδράσεις μετά τις εκλογές γι’ αυτό και απαγόρευσε τις δημόσιες συγκεντρώσεις ώστε η νοθεία που ήταν διατεθειμένο να επιβάλει να γίνει ανεκτή δια νόμου.
Από αυτά που γνωρίζουμε μέσα από ξένες και ελληνικές εφημερίδες δεν είμαστε σε θέση να πούμε περισσότερα για αυτό το κίνημα που έχει ξεσπάσει στην καρδιά της Αφρικής. Το ενθαρρυντικό ωστόσο είναι ότι το κίνημα αυτό έχει τη δυνατότητα να γίνει κίνημα όλου του λαού γιατί το δημοκρατικό αίτημα του είναι μαζικό. Επειδή τέτοια κινήματα τελικά, είτε νικάνε είτε πνίγονται στο αίμα, η πορεία του κατά τη γνώμη μας θα κριθεί από το αν θα κάνει συμβιβασμούς η αντιπολίτευση και από την ποιότητα αυτών των συμβιβασμών. Ότι και αν γίνει πάντως η Αιθιοπία μαζί με το Λίβανο και την Ουκρανία και πιο παλιά τη Βοσνία και την Τσετσενία συνιστούν μια νέα εποχή κινημάτων και επαναστάσεων που το βαθύ δημοκρατικό του περιεχόμενο δεν το είχαν γνωρίσει οι λαοί του τρίτου κόσμου ούτε ακόμα και την προηγούμενη εποχή της αντιαποικιακής επανάστασης.