Στο «σοσιαλιστικό παράδεισο» του Φ. Κάστρο απαγορεύεται η ελεύθερη σκέψη και έκφραση, απαγορεύονται οι απεργίες και οι αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις. Η χρήση του Ίντερνετ είναι περιορισμένη και παρακολουθείται στενά. Δημοσιογράφοι φυλακίζονται επειδή δημοσιεύουν άρθρα στο δυτικό τύπο.

Το καθεστώς διεξάγει συστηματικό πογκρόμ εναντίον των ανεξάρτητων φωνών με τελευταίο τρανταχτό κρούσμα τη σύλληψη και φυλάκιση 26 δημοσιογράφων και 50 διανοουμένων στις 18 του Μάρτη του 2003 με σκηνοθετημένες δίκες και με βάση το άρθρο του κουβανέζικου ποινικού κώδικα «για την προστασία της εθνικής ανεξαρτησίας», που είναι επίσης γνωστό και ως «νόμος φίμωτρο» και απαγορεύει την μετάδοση πληροφοριών σε οργανισμούς και μέσα μαζικής επικοινωνίας του εξωτερικού. Αρκετοί δημοσιογράφοι κρατούνται σε εφιαλτική απομόνωση, και διαβιούν σε άθλιες συνθήκες ενώ υπόκεινται σε κακομεταχείριση από τους δεσμοφύλακες.
Διαδηλώσεις γίνονται στην Κούβα αλλά όλες έχουν την ίδια κατάληξη όπως αυτή που έγινε τελευταία στην Αβάνα. Στις 13 Ιουλίου μια ομάδα δημοκρατών επεχείρησε να διαδηλώσει στο κέντρο της πρωτεύουσας για να τιμήσει τη μνήμη των 41 κουβανών, μεταξύ των οποίων και αρκετά παιδάκια, που δολοφονήθηκαν από τις αρχές στην προσπάθειά τους να δραπετεύσουν στις ΗΠΑ πριν από 11 χρόνια. Οι υπάλληλοι του σοσιαλφασιστικού καθεστώτος είχαν τότε κυνηγήσει τους δραπέτες και είχαν βυθίσει το πλοίο τους ρίχνοντας νερό με μεγάλη πίεση. Στη μνήμη λοιπόν αυτού του περιστατικού οι κουβανοί δημοκράτες έκαναν δύο απόπειρες διαμαρτυρίας (μία το πρωί, η άλλη νωρίς το απόγευμα) αλλά αμέσως επιστρατεύτηκαν τα τάγματα εφόδου του καθεστώτος, οι παρακρατικές συμμορίες του Κάστρο, για να ματαιώσουν το εγχείρημα και να διαλύσουν κάθε απόδειξη για την ύπαρξή του.
Όπως καταγγέλλει ο Ελιζάρντο Σάντσες, πρόεδρος της Κουβανικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Εθνικής Συμφιλίωσης, «Υπάρχουν τουλάχιστον 10 συλληφθέντες, πιστεύουμε ότι είναι μεταξύ 10 και 20, το ερευνούμε. Υπάρχουν και ελαφρά τραυματισμένοι που δέχτηκαν τις πρώτες βοήθειες σε μια κλινική» (Ελευθεροτυπία, 15-7).
Το Μάη το καθεστώς επέτρεψε για πρώτη φορά στην παράνομη δημοκρατική αντιπολίτευση κάτω από το βάρος των διεθνών πιέσεων τη διεξαγωγή συνεδρίου. Έτσι, στις 21-3 πάρθηκε απόφαση του Σώματος για την Προώθηση της Πολιτικής Κοινωνίας στην Κούβα που αξιώνει μεταξύ άλλων την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων, αστοδημοκρατικές πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την άμεση κατάργηση της θανατικής ποινής, την καταδίκη των εγκλημάτων του φασιστικού καθεστώτος και την άρση της υπόθαλψης τρομοκρατικών οργανώσεων (π.χ. ζητά την απέλαση των μελών της βασκικής ΕΤΑ). Τέλος, στη συνέλευση οι διάφορες ομάδες της αντιπολίτευσης επιβεβαίωσαν τη θέλησή τους να παραμείνουν ενωμένες και να συνεχίσουν τον αγώνα για μια δημοκρατική Κούβα σε ενότητα με τους κουβανούς εξόριστους στο Μαϊάμι.
Αλλά ακόμα και εκεί το απάνθρωπο καθεστώς έδειξε το αληθινό του πρόσωπο απελαύνοντας ευρωπαίους δημοσιογράφους που πήγαν στο νησί για να καλύψουν το μεγάλο γεγονός.