Ακολουθεί η επιστολή του Ουράνιου Τόξου προς τη Ντελ Πόντε για την οποία είμαστε υποχρεωμένοι ωστόσο να κάνουμε μια επισήμανση που αφορά την παρατήρηση ότι κανείς άλλος εκτός από τους αποστολείς δεν έχει ζητήσει συγνώμη από το λαό της Βοσνίας «για τη συμπεριφορά της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού πολιτικού κόσμου και της ελληνικής κοινωνίας». Κατανοούμε το θετικό συμβολικό χαρακτήρα αυτής της δήλωσης του Ο.Τ αλλά εμείς εκτιμάμε ότι δεν χρειάζεται να ζητήσουμε συγνώμη από τους Βόσνιους όχι τόσο γιατί είμαστε πάντα στο πλευρό τους και καταγγείλαμε και συνεχίζουμε να καταγγέλλουμε την Ελλάδα που εγκλημάτησε σε βάρος τους, αλλά πιο πολύ γιατί σε αυτήν την Ελλάδα αισθανόμαστε εξίσου Βόσνιοι με εκείνους.

Επιστολή του Ουράνιου Τόξου προς την Κάρλα ντελ Πόντε (4 Ιουλίου 2005)

<<Αξιότιμη κ. Εισαγγελέα,
Με αφορμή το γεγονός ότι αυτές τις ημέρες συμπληρώνονται 10 χρόνια από τη γενοκτονία της Srebrenica απευθυνόμαστε σε εσάς προσωπικά ως το πλέον αρμόδιο πρόσωπο που έχει την ευθύνη να συμμετέχει στη διαλεύκανση μιας από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας.
Είμαστε εκπρόσωποι ενός μικρού πολιτικού φορέα του ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ μέσα από τον οποίο προσπαθεί πολιτικά να εκφρασθεί η Μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα. Το κόμμα μας συμμετέχει στη πολιτική σκηνή της Ελλάδος αλλά και της Ευρώπης ως μέλος του Ευρωπαϊκού Πολιτικού Κόμματος, Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία.
Ίσως γνωρίζεται ότι η συμπεριφορά της χώρας μας στο ζήτημα της κρίσης στην πρώην Γιουγκοσλαβία δεν ήταν ανάλογη της μεγάλης πλειοψηφίας των ευρωπαϊκών χωρών και κυβερνήσεων. Σε όλη τη διάρκεια της κρίσης η Ελλάδα υποστήριζε τη Σερβοβοσνιακή πλευρά και γενικότερα τη σερβική πολιτική στο βαλκανικό χώρο.
Η Μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα κατά το παρελθόν υπήρξε και αυτή θύμα γενεοκτονικών πράξεων και σοβινιστικών βαλκανικών πολιτικών όπως για παράδειγμα ήταν στις αρχές του περασμένου αιώνα οι σφαγές και οι εμπρησμοί μακεδονικών πληθυσμών και χωριών από τον ελληνικό στρατό σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής Carnegie (1913) στη περιοχή του Κιλκίς / Kukush. Το γεγονός αυτό μας υποχρεώνει να αντιμετωπίζουμε με ιδιαίτερη σοβαρότητα και ευαισθησία ανάλογα ζητήματα στα πλαίσια της πολιτικής μας δράσης.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία και το Κόσοβο, οι περισσότεροι Έλληνες πολιτικοί, η πλειοψηφία του πνευματικού και καλλιτεχνικού κόσμου, η ελληνική εκκλησία και το μεγαλύτερο τμήμα των Μ.Μ.Ε. όχι μόνο υποστήριζαν απροκάλυπτα ακόμη και τους καταζητούμενους σήμερα για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας Karadjic - Mladic, αλλά κατηγορούσαν παράλληλα τους ευρωπαϊκούς λαούς και τις κυβερνήσεις τους για τη στάση τους, καλλιεργώντας συστηματικά ένα αντιευρωπαϊκό και γενικά αντιδυτικό πολιτικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο σημερινός Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ως Υπουργός Εξωτερικών τότε δήλωνε ότι, ο μοναδικός λόγος της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στην περιοχή ήταν να σβηστεί η Σερβία από τον χάρτη, πολιτικά και στρατιωτικά έτσι ώστε να στερηθεί η Ρωσία τον μοναδικό Ευρωπαϊκό της σύμμαχο.
Παρόλο που το κόμμα μας αντιτάχθηκε στο κυρίαρχο φιλοσερβικό ρεύμα στη χώρα μας σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, σήμερα δέκα χρόνια μετά, ως Ευρωπαίοι πολίτες, ως μέλη της Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα αλλά κυρίως με την ιδιότητα που έχουμε ως Έλληνες πολίτες αισθανόμαστε την ανάγκη να ζητήσουμε δημόσια συγνώμη από το λαό της Βοσνίας και τους Ευρωπαίους συμπολίτες μας για τη συμπεριφορά της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού πολιτικού κόσμου και της ελληνικής κοινωνίας στο πόλεμο της Βοσνίας, αφού μέχρι σήμερα δεν το έχει κάνει κανείς στην Ελλάδα.
Αυτό που μας προκαλεί αγανάκτηση, όντας μέλη μιας μη αναγνωρισμένης και καταπιεσμένης μειονότητας, είναι το γεγονός ότι Έλληνες συμπολίτες μας όχι μόνο υποστήριζαν την πολιτική των εθνικών εκκαθαρίσεων των Karαdjic - Mladic στη Βοσνία αλλά και ότι αρκετοί από αυτούς συμμετείχαν ενεργά σε τέτοιες επιχειρήσεις ως μέλη παραστρατιωτικών ομάδων. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι μετά τη σφαγή χιλιάδων αθώων πολιτών από Σέρβους παραστρατιωτικούς στη Srebrenica υψώθηκε στο κέντρο της πόλης συμβολικά η ελληνική μαζί με την σερβική σημαία, υποδηλώνοντας τη συμμετοχή των Ελλήνων στη λεγόμενη “κατάληψη” της πόλης. Ήταν μια πράξη “αναγνώρισης “ και “ευγνωμοσύνης” των Σέρβων παραστρατιωτικών στους Έλληνες “αδερφούς” τους.
Αυτό που μας προκαλεί φόβο για το μέλλον όσον αφορά τη διεύρυνση της δημοκρατίας στη χώρα μας, δεν είναι μόνο η έλλειψη δημόσιας αυτοκριτικής και η “αμνησία” των πολιτικών και πνευματικών ταγών του τόπου σε σχέση με την συμπεριφορά τους τότε, αλλά το γεγονός ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι ελληνικές δικαστικές αρχές δεν προέβησαν έως σήμερα στις απαραίτητες ενέργειες ώστε να διεξαχθεί έρευνα για τη συμμετοχή Ελλήνων πολιτών σε εγκλήματα πολέμου, πράγμα πιστεύουμε απαράδεκτο για μια ευρωπαϊκή χώρα όπως η Ελλάδα.
Μόλις πρόσφατα διαβάσαμε στον τύπο για πρώτη φορά (εφημερίδα Καθημερινή 25.06.2005) δηλώσεις του Υπουργού Δικαιοσύνης της Ελλάδος Α. Παπαληγούρα ότι οι ελληνικές αρχές διεξάγουν έρευνα για συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών στον πόλεμο.
Εξοχότατη,
Μαζί με τις ευχαριστίες μας ως Ευρωπαίοι πολίτες για το έργο το οποίο επιτελείτε στα πλαίσια των καθηκόντων σας σε συνεργασία με το Διεθνές Δικαστήριο, το οποίο πιστεύουμε να αποτελέσει υποθήκη για τις επόμενες γενιές των Ευρωπαίων ώστε να μην ξαναζήσουμε ποτέ πια στην ήπειρό μας μια δεύτερη Srebrenica, θα θέλαμε να σας ζητήσουμε να απευθύνετε έκκληση στις ελληνικές αρχές να προχωρήσουν αμερόληπτα και να ολοκληρώσουν την έρευνα όσον αφορά τη συμμετοχή Ελλήνων πολιτών στη γενοκτονία, ώστε να αποδοθούν ευθύνες εκεί όπου υπάρχουν και να τιμωρηθούν οι ένοχοι.

Πιστεύουμε ότι στη χώρα μας το ζήτημα αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη διεύρυνση της δημοκρατίας και τον ουσιαστικό εξευρωπαϊσμό της.
Η Ε.Ε.Σ.- ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ είναι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε συνεργασία>>.