Η κυβέρνηση ετοιμάζει την καταστροφή της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης καθ’ υπόδειξη των σαμποταριστών

Η 12χρονη ενιαία υποχρεωτική «εκπαίδευση» που προωθεί η κυβέρνηση Καραμανλή έχει σχεδιαστεί εδώ και χρόνια από τα δύο σοσιαλφασιστικά κόμματα, το ψευτοΚΚΕ και τον ΣΥΝ πολύ πριν την υιοθετήσει και επίσημα η ΝΔ και η κυβέρνηση. Η πολιτική αυτή περιλαμβάνει δύο φάσεις. Η πρώτη φάση, σύμφωνα με το ΥΠΕΠΘ, προβλέπει την 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση με την ύπαρξη δύο τύπων λυκείων, του σημερινού Γενικού Λυκείου και του Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑΛ) στο οποίο θα μετατραπούν από το 2006 τα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια (ΤΕΕ). Στη δεύτερη φάση θα συγχωνευτεί το Γενικό Λύκειο με το ΕΠΑΛ και πιο συγκεκριμένα θα διαλυθεί το ΕΠΑΛ στο Γενικό Λύκειο και θα προκύψει έτσι ο νέος τύπος λυκείου, το Ενιαίο υποχρεωτικό λύκειο.

Ταυτόχρονα με τη νομοθέτηση της 12ετούς εκπαίδευσης, που δεν υπάρχει σε καμιά χώρα της ΕΕ, θα αλλάξει όχι μόνο το αναλυτικό πρόγραμμα των ΤΕΕ που θα μετατραπούν σε ΕΠΑΛ, αλλά θα καταργηθεί στην ουσία, σύμφωνα με το ΥΠΕΠΘ και ολόκληρη η επαγγελματική κατάρτιση (ΙΕΚ, ΚΕΚ κλπ) στα δεκαπέντε και στα δώδεκα καθώς και η κατάρτιση για τους άνεργους. Αυτό το έχει υποσχεθεί η υπουργός παιδείας. Το ΕΠΑΛ που ανήκει στο ΥΠΕΠΘ (Υπουργείο Παιδείας), όπως έχει σχεδιαστεί αλλοιώνει τον τεχνικό και επαγγελματικό χαρακτήρα της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης με την αύξηση της θεωρητικολογίας μετατρέποντας την τεχνική εκπαίδευση σε ένα υβρίδιο γενικής εκπαίδευσης και περισσότερο σε ένα ομοίωμα του σάπιου και παρασιτικού Γενικού Λυκείου.
Αυτό το σαμποτάζ της ειδικευμένης εργατικής δύναμης προσπαθεί να το κρύψει το καθεστώς πίσω από το δήθεν καινοτόμο εκπαιδευτικό-παιδαγωγικό εγχείρημα του «υποχρεωτικού λυκείου» που εξήγγειλε η κυβέρνηση και πίσω από τη δήθεν αναβάθμιση της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Σε ότι αφορά την υποχρεωτικότητα της 12ετούς εκπαίδευσης δεν πρόκειται παρά για ένα νομοθέτημα. Ουδέποτε μαθητές οδηγήθηκαν νομοθετικά, δηλαδή με τη βία, στα θρανία, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και σε όλο τον πλανήτη. Η αύξηση του χρόνου των σπουδών καθώς και η άνοδος του επιπέδου τους είναι κοινωνικό ζήτημα που η νομοθεσία έρχεται αργότερα να επικυρώσει. Όλοι οι κρατιστές μαζί και ο σοσιαλφασισμός που χρησιμοποιεί το κράτος σαν εργαλείο για την αύξηση της πολιτικής εξουσίας του ενιαίου του κόμματος που σήμερα έχει την μορφή του φαιοκόκκινου μετώπου, βλέπουν το νομοθέτημα για τη 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση σαν το αίτιο της αύξησης της εκπαίδευσης και όχι σαν το αποτέλεσμα κοινωνικών διεργασιών που είναι προϊόντα της ανάγκης.
Σαν αναβάθμιση των ΤΕΕ με το ΕΠΑΛ το φαιοκόκκινο μέτωπο εννοεί την ανάπτυξη μιας «καθαρής» παιδείας που θα ασχολείται τάχα αποκλειστικά με την πνευματική και την ηθική αγωγή των μαθητών μακριά από την «ανηθικότητα» της παραγωγής και την κοινωνική πραγματικότητα που εμποδίζει στην «ηθική» του τελείωση τον άνθρωπο. Σαν αναβάθμιση των σχολών της επαγγελματικής κατάρτισης, που είναι οι σχολές εκπαίδευσης που έχουν σαν στόχο την άμεση παραγωγή ειδικευμένου εργατικού δυναμικού χωρίς να αποσκοπούν σε διαπαιδαγώγηση, το φαιοκόκκινο μέτωπο μαζί με το ΥΠΕΠΘ εννοούν την κατάργηση αυτών των σχολών για όλες τις ηλικίες από τα δώδεκα μέχρι και τους δεκαεξάχρονους άνεργους όπως και για όλους τους άλλους άνεργους, με σκοπό να τους προφυλάξουν, όπως λένε, προφανώς από την ανηθικότητα της παραγωγής σ’ αυτή την τρυφερή ηλικία!
Το 12χρονο Ενιαίο υποχρεωτικό λύκειο αλλά και το υποχρεωτικό ΕΠΑΛ και το Γενικό Λύκειο του Καραμανλή και του φαιοκόκκινου μετώπου είναι το μεγαλύτερο εγχείρημα της ρώσικης πολιτικής και των ντόπιων πραχτόρων της να σαμποτάρουν μονομιάς τις δεξιότητες και την τεχνική γνώση και επομένως την αξία του εργατικού δυναμικού της χώρας, να φέρουν το εργατικό δυναμικό πολύ πίσω από τις ανάγκες της τεχνικής και της παραγωγής που ολοένα και περισσότερο απαιτεί τις πιο σύνθετες δεξιότητες και τεχνικές γνώσεις. Το υποχρεωτικό φαιοκόκκινο Γενικό Λύκειο και το ΕΠΑΛ του Καραμανλή καθώς και το 12χρονο ενιαίο φαιοκόκκινο λύκειο δεν είναι παρά το συμπλήρωμα του βιομηχανικού σαμποτάζ και του σαμποτάζ όλης της παραγωγής.
Ειδικότερα ο στόχος της πρώτης φάσης αυτής της πολιτικής που προωθεί η φαιοκόκκινη ΟΛΜΕ, ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου με την ηγεσία των δύο μικρών σοσιαλφασιστικών κομμάτων είναι η καταστροφή της επαγγελματικής κατάρτισης και η αλλοίωση του τεχνικού επαγγελματικού χαρακτήρα των ΤΕΕ με τη μετατροπή τους στο φαιοκόκκινο καθεστωτικό ΕΠΑΛ. Ο στόχος επομένως είναι η καταστροφή των σχολών στις οποίες φοιτούν τα παιδιά της εργατικής τάξης.
Τι είδους αναλυτικό πρόγραμμα θα θεσμοθετηθεί από το 2006 που θα λειτουργήσει το ΕΠΑΛ, σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες, σε πιο βαθμό δηλαδή θα γίνει δεκτό το σαμποταριστικό πρόγραμμα της ψευτοαριστεράς, του Καραμανλή και του Παπανδρέου, θα εξαρτηθεί από τον πολιτικό συσχετισμό των κυρίαρχων δυνάμεων του παραγωγικού σαμποτάζ από τη μια και των ασυντόνιστων δυνάμεων της δημοκρατίας και της ανάπτυξης από την άλλη.

Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑΟΧΤΩ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΤIΣΗΣ

Το ΕΠΑΛ που εξαγγέλθηκε για ένα κοντινότερο μέλλον από την υπουργό παιδείας και το12χρονο Ενιαίο Σχολείο που θα προκύψει στο μέλλον, όπως έχει σχεδιαστεί, καταργεί την επαγγελματική κατάρτιση για τους δεκαπεντάχρονους μετά το γυμνάσιο, αφού η μόνη μορφή εκπαίδευσης που θα παρέχει το κράτος σ’ αυτή την ηλικία θα είναι το Ενιαίο 12χρονο σχολείο για το απώτερο μέλλον και το υποχρεωτικό Γενικό και το νέο Επαγγελματικό Λύκειο ΕΠΑΛ για μετά το 2006. Όποιος θέλει δηλαδή να γίνει τεχνίτης φοιτώντας σε σχολές μαθητείας, κάτι που διαφέρει πολύ από τη φοίτηση σε τεχνικές επαγγελματικές σχολές εκπαίδευσης που παρέχουν εκπαίδευση και όχι μαθητεία, θα πρέπει να το κάνει πολύ αργά, μετά τα δεκαοχτώ του χρόνια, αφού θα έχει αποφοιτήσει πρώτα από το υποχρεωτικό λύκειο είτε το Ενιαίο στο απώτερο μέλλον, είτε στο κοντινό μέλλον από το ΕΠΑΛ ή το Γενικό Λύκειο. Ο καθένας όμως γνωρίζει και όλοι οι ειδικοί συμφωνούν σ’ αυτό, ότι η κατάλληλη ηλικία ανάπτυξης των δεξιοτήτων είναι τα δεκατέσσερα ή τα δεκαπέντε χρόνια. Γι’ αυτό εξάλλου και τα εκπαιδευτικά συστήματα όλων των χωρών αρχίζουν την κατάρτιση αλλά και την επαγγελματική εκπαίδευση από αυτή την ηλικία. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι δεκαπεντάχρονοι που δεν θα πάνε στο Ενιαίο Λύκειο, είτε γιατί δεν μπορούν να υποφέρουν τα βάσανα της μεταφυσικής κούφιας παπαγαλίστικης εκπαίδευσης, είτε γιατί έχουν ανάγκη να εργαστούν άμεσα και να διδαχθούν ταυτόχρονα μια τέχνη, δηλαδή η φτωχολογιά και τα παιδιά της εργατικής τάξης, μετά την «προσφορά» του 12χρονου ή του υποχρεωτικού Γενικού Λυκείου και του ΕΠΑΛ θα πρέπει να εγκαταλείψουν τα σχέδια για μια μεθοδική σπουδή και να μάθουν τέχνη απλά εμπειρικά μέσα στην παραγωγή. Και αυτό την ίδια στιγμή που η χώρα μας έχει τους λιγότερους ειδικευμένους τεχνίτες και τεχνικούς σε όλη την Ευρώπη και τους περισσότερους άνεργους διπλωματούχους των ΑΕΙ, την ίδια στιγμή που στη χώρα μας το εισόδημα των ειδικευμένων τεχνιτών και των τεχνικών πρώτης βαθμίδας είναι υψηλότερο από αυτό των διπλωματούχων των ΑΕΙ και ταυτόχρονα η ζήτηση επαγγελματικών και τεχνικών προσόντων έχει αυξηθεί κατακόρυφα, την ίδια στιγμή που ένα μεγάλο ποσοστό των μαθητών έχει ξεράσει τη μεταφυσική κούφια παιδεία όπως τους έχει ξεράσει και αυτή και ζητούν μια σωστή επαγγελματική-τεχνική εκπαίδευση και κατάρτιση για να μπορέσουν να ζήσουν. Την κατάργηση των σχολών όπου μπορούν τουλάχιστον κάπως να φοιτούν τα παιδιά της εργατικής τάξης μετά το 2006, την προβάλλει το διακομματικό συντονιστικό σαν μια μεγάλη παιδαγωγική τομή που εξασφαλίζει την «ανώτερη» εκπαίδευση σε σχέση με την μαθητεία σε όσους μέχρι σήμερα δεν είχαν την «τύχη» να την λάβουν στην «κατάλληλη» ηλικία των 18 ετών σύμφωνα με την φαιοκόκκινη «επιστήμη»! Η συνολική πτώση του μεροκάματου από το σαμποτάρισμα της ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και από το δουλεμπόριο των μεταναστών συμπληρώνεται και από την συστηματική υπονόμευση της αξίας της εργατικής δύναμης που σχεδιάζει και προωθεί το ρωσόδουλο κομμάτι της αστικής τάξης αρνούμενο την εξειδίκευση αυτής της δύναμης.
Στις 19/4/2005 η ΟΛΜΕ ανησυχεί και διαμαρτύρεται με ανακοίνωσή της προς την κυβέρνηση και την κατηγορεί που δεν έχει ανανεώσει τις υποσχέσεις της για την κατάργηση της κατάρτισης που δεν αφορά μόνο τους δεκαπεντάχρονους αλλά και όλες τις ηλικίες καθώς και τους ανέργους. Γράφει η ανακοίνωσή της ΟΛΜΕ: «Παρά τις διακηρύξεις και δεσμεύσεις της κυβέρνησης φαίνεται ότι δεν σχεδιάζεται η πρόταση στο πλαίσιο της καθιέρωσης 12χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης, επειδή δεν αναφέρεται ποιο θα είναι το μέλλον των διαφόρων ΤΕΕ εκτός ΥΠΕΠΘ καθώς και αν καταργούνται τα μεταγυμνασιακά ΙΕΚ. Θεωρούμε ζήτημα, εκ των ων ουκ άνευ, ότι η δευτεροβάθμια Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση (ΤΕΕ) πρέπει να σχεδιάζεται στο πλαίσιο της καθιέρωσης της 12χρονης υποχρεωτικής δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Πρέπει δηλ. να ενσωματώνει στο νέο τύπο λυκείου όλη τη δευτεροβάθμια ΤΕΕ η οποία νa υπάγεται αποκλειστικά στο ΥΠΕΠΘ. Απαιτείται, λοιπόν, άμεση κατάργηση των μεταγυμνασιακών ΙΕΚ και των ΤΕΕ όλων των άλλων Υπουργείων (ΟΑΕΔ, ΟΤΕΚ, Υγείας, Γεωργίας, κ..ά.). Κανένα παιδί δεν πρέπει να είναι έξω από τους δύο τύπους λυκείων πριν τα 18 του χρόνια. Πρέπει να καταργηθεί η πρόωρη κατάρτιση».
Οι δύο φάσεις της πολιτικής του ενιαίου 12χρονου φαίνονται καθαρά στο κείμενο. Η υποχρεωτικότητα και το ΕΠΑΛ εξασφαλίζει το σημερινό σαμποτάζ και ανοίγει το δρόμο για το ενιαίο 12χρονο που είναι το νομικό επιστέγασμα της διάλυσης της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Σε ένα σημείο ενώ το κείμενο αναφέρεται στη 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση συνεχίζει ταυτίζοντας τη 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση με το 12χρονο υποχρεωτικό ενιαίο λύκειο.

Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ

Εκτός από τη μελλοντική συνολική κατάργηση της κατάρτισης, οι σαμποταριστές, όπως είδαμε στο προηγούμενο απόσπασμα, επιχειρούν να καταστρέψουν και όλες τις σχολές μαθητείας της χώρας όχι μόνο του ΥΠΕΠΘ αλλά και όλων των άλλων υπουργείων στις οποίες μπορούν να φοιτήσουν όχι μόνο οι απόφοιτοι του γυμνασίου, αλλά και οι άνεργοι διαφόρων ηλικιών, οι δεκαεξάχρονοι άνεργοι καθώς και οι απόφοιτοι του δημοτικού. Αντιγράφουμε αυτό το αίτημα της διάλυσης της κατάρτισης και των άλλων υπουργείων προς την κυβέρνηση και από την εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ για το 12ο συνέδριο σελ 8: «Υπαγωγή όλων των σχολικών μονάδων που παρέχουν τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση στο ΥΠΕΠΘ». Στις 16/12/2003 η ΟΛΜΕ στέλνει προτάσεις προς τον πρόεδρο του ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ όπου αναφέρει: «Προτείνουμε να μη χρηματοδοτηθούν δράσεις που αφορούν τη δευτεροβάθμια τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση που παρέχεται από σχολές που δεν ανήκουν στο Υπουργείο Παιδείας. Και αυτό γιατί, η ενδεχόμενη χρηματοδότησή της θα συμβάλει στην ακόμη μεγαλύτερη πολυδιάσπαση των φορέων που προσφέρουν τεχνική – επαγγελματική εκπαίδευση. Αντί όλες οι σχολές να εποπτεύονται από το Υπ. Παιδείας, δίνεται η δυνατότητα να δημιουργούν ΤΕΕ όλα τα υπουργεία, τα οποία μάλιστα με τη γενναία χρηματοδότησή τους από το ΕΠΕΑΕΚ διογκώνονται. Όπως είναι γνωστό το αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος είναι η ενσωμάτωση όλων των σχολικών μονάδων που παρέχουν Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση στο ΥΠΕΠΘ».
Όταν η τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση που παρέχουν όλα τα υπουργεία ανατεθεί στο ΥΠΕΠΘ αυτό σημαίνει ότι και αυτή η τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση θα ενταχθεί στο ΕΠΑΛ επομένως θα καταργηθεί. Το δίκτυο της κατάρτισης που υπάρχει έξω από το ΥΠΕΠΘ είναι πραγματικά δουλειά των διάφορων υπουργείων και φορέων και όχι του ΥΠΕΠΘ. Τις ανάγκες της παραγωγής δεν τις γνωρίζει ούτε μπορεί να τις κρίνει αλλά ούτε και να τις διαχειριστεί ένα υπουργείο παιδείας γιατί το ζήτημα δεν είναι ζήτημα παιδείας αλλά κυρίως ζήτημα παραγωγής. Ο ΟΑΕΔ σαν παράδειγμα λειτουργεί 91 σχολές μαθητείας που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν και δεν πρέπει να σχετίζονται με το ΥΠΕΠΘ. Με αυτό της το αίτημα η φαιοκόκκινη γραφειοκρατία εκτός από το παραγωγικό σαμποτάζ θέλει να ελέγξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερους τομείς του κράτους και της ζωής, ακόμα και τους άνεργους, εντάσσοντας τους τομείς αυτούς στις αρμοδιότητες του εκπαιδευτικού μηχανισμού που τους ελέγχει μέσω της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ περισσότερο από όσο ελέγχει τους άλλους κρατικούς τομείς.
Ας δούμε μερικά βασικά σημεία αυτής της σύνδεσης με την παραγωγή για τις 91 σχολές μαθητείας του ΟΑΕΔ που λειτούργησαν το 2004 σύμφωνα με τον ΟΑΕΔ, τα 91 ΤΕΕ του ΟΑΕΔ. Σ’ αυτές τις σχολές μαθητείας στον πρώτο τριετή κύκλο, στο δεύτερο και τρίτο έτος οι μαθητευόμενοι κάνουν υποχρεωτική πρακτική άσκηση στην παραγωγή αμειβόμενοι. Έχουν άδεια 30 ημερών με αποδοχές, επίδομα στέγασης και σίτισης και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για το πρώτο έτος. Στην ίδια κατηγορία σχολών στο δεύτερο μονοετή κύκλο οι μαθητευόμενοι πάλι κάνουν πρακτική στην παραγωγή. Με το ίδιο πλαίσιο λειτουργούν όλα τα αντίστοιχα ΤΕΕ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό το πλαίσιο προσπαθεί να το καταστρέψει η ψευτοαριστερά, αυτό που εδώ και δεκαετίες είναι το μίνιμουμ αστικοδημοκρατικό πρόγραμμα της οποιασδήποτε πραγματικής αριστεράς. Η διάλυση της κατάρτισης και η ανασύνθεσή της στα λόγια μέσα στο ΕΠΑΛ που ζητάει η ΟΛΜΕ αυξάνει τον έλεγχο και την εξουσία της τελευταίας σε περισσότερους ανθρώπους και μάλιστα στους σημαντικότερους, στους μαθητές που είναι πιο κοντά στην παραγωγή εξαιτίας της κοινωνικής θέσης της οικογένειάς τους που είναι στην κύρια πλευρά της εργατική.
Πριν μερικές ημέρες το ΥΠΕΠΘ έκανε ένα μεγάλο πρακτικό βήμα προς την κατεύθυνση της κατάργησης των σχολών μαθητείας των άλλων υπουργείων. Το ΥΠΕΠΘ με εγκύκλιό του δεν αναγνωρίζει σαν προϋπηρεσία στη μέση εκπαίδευση την υπηρεσία των καθηγητών στις σχολές μαθητείας και στα ΤΕΕ των άλλων υπουργείων! Αυτή η ανοιχτή φασιστική βία που ασκεί η πολιτικά ευρωπαιόφιλη αλλά δίχως χαρακτήρα υπουργός παιδείας υποτασόμενη στη ναζιστική πολιτική του φαιοκόκκινου μετώπου καταργεί το ίδιο το κράτος αντικαθιστώντας το με την εξουσία του ενιαίου ρωσόδουλου τετρακομματικού κόμματος, ή καλύτερα αυτού που ονομάζουμε φαιοκόκκινο διακομματικό συντονιστικό.
Το φαιοκόκκινο συντονιστικό για να συγκαλύψει την κατάργηση της επαγγελματικής κατάρτισης προσπαθεί να την κρύβει μέσα στην υποχρεωτικότητα του 12χρονου. Για να παίρνει το παιδαγωγικό σαμποτάζ κάτι από την αίγλη της δωδεκαετίας των σπουδών, βάζει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι) να προτείνει στην επιτροπή παιδείας, ότι τάχα η επαγγελματική κατάρτιση των δεκαπεντάχρονων θα γίνεται στα ΕΠΑΛ στις δύο πρώτες τάξεις χωριστά από τους κύκλους και τους τομείς του Επαγγελματικού λυκείου. Δηλαδή το ΕΠΑΛ του 12χρονου υποχρεωτικού δεν θα προσφέρει μόνο επαγγελματική εκπαίδευση αλλά και κατάρτιση όπως δήλωσε και η υπουργός παιδείας σε χωριστή διαδικασία. Και όχι μόνο. Το ΕΠΑΛ θα μπορεί να περιέχει και ένα Γενικό Λύκειο σύμφωνα με την πρόταση του Π.Ι! Να λοιπόν όλες οι μορφές εκπαίδευσης και κατάρτισης σε ένα σχολείο, το σχολείο της ψευτοαριστεράς και της ΟΛΜΕ!

ΤΟ ΕΠΑΛ ΔΙΑΒΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΩΝ ΤΕΕ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΥΒΡΙΔΙΟ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

Αντιγράφουμε από την πρόταση του Π.Ι σελ 15 για το ΕΠΑΛ. «Οι μαθητές που επιθυμούν να αποκτήσουν Απολυτήριο Επαγγελματικού Λυκείου, στην Α΄ Τάξη επιλέγουν Κύκλο, στη Β΄ Τάξη Τομέα και στη Γ΄ Τάξη Κατεύθυνση Θετικών και Τεχνολογικών Σπουδών ή Κατεύθυνση Οικονομικών και Κοινωνικών Σπουδών. (Σημ. Αυτοί οι τελευταίοι μαθητές της Γ΄ Λυκείου είναι αυτοί που δεν επιλέγουν όπως οι άλλοι επαγγελματική ειδικότητα στην Γ΄ τάξη για να ολοκληρώσουν την τεχνική και επαγγελματική τους εκπαίδευση, αλλά επιλέγουν κατεύθυνση του Γενικού Λυκείου για τις εξετάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ. Και αυτοί όμως σύμφωνα με την πρόταση του Π.Ι θα πάρουν απολυτήριο του ΕΠΑΛ και όχι του Γενικού Λυκείου!). Στην περίπτωση αυτή, οι μαθητές της Γ΄ Τάξης, διδάσκονται τα αντίστοιχα ανά κατεύθυνση υποχρεωτικά μαθήματα του Γενικού Λυκείου και συμμετέχουν σε κοινές με τους μαθητές του Γενικού Λυκείου εξετάσεις πρόσβασης στα ΑΕΙ και ΤΕΙ (δηλαδή χωρίς ειδικά μαθήματα, ειδικά θέματα, ειδικά ποσοστά κλπ.). Η δυνατότητα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση εκτιμάται ότι θα συμβάλλει στην κοινωνική καταξίωση του ΕΠΑΛ και στην ενίσχυση της αυτοτέλειάς του ως σχολείο ανώτερης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης καθ’ όλα ισότιμο με το Γενικό Λύκειο». Η «αναβάθμιση» των ΤΕΕ και το άνοιγμα του δρόμου στα ΑΕΙ προτείνεται με τη δημιουργία ενός γενικού λυκείου στα ΕΠΑΛ και όχι από την αναβάθμιση του αναλυτικού προγράμματος στα τεχνικά και επαγγελματικά μαθήματα και τη σύνδεση του ΕΠΑΛ με την παραγωγή! Το διακομματικό συντονιστικό προκειμένου να διεκπεραιώσει την βρομοδουλειά εμφανίζεται να μη γνωρίζει τις διαφορές της τεχνικής εκπαίδευσης από την κατάρτιση και από τη γενική εκπαίδευση! Ισχυρίζεται γελοιοποιούμενο, γιατί την επιστήμη τελικά δεν μπορεί να την εξαπατήσει καμιά εξουσία, ότι θα φτιάξει ένα λύκειο στο οποίο θα συνυπάρχουν όλες οι μορφές εκπαίδευσης, όμως ανεξάρτητα η μια από την άλλη! Τρία διαφορετικά και ανεξάρτητα σχολεία σε ένα! Δημιουργεί έτσι μια λογική κατασκευή για συγκάλυψη του σαμποτάζ που την προσφέρει σαν ερμηνεία στους απρόσεκτους και ταυτόχρονα σαν «επιχείρημα» στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που τρελαίνεται από τη χαρά της για τέτοιου είδους ανηθικότητες.
Οι σαμποταριστές εκτός από τη νόθευση του εκπαιδευτικού επαγγελματικού και του τεχνικού χαρακτήρα των ΕΠΑΛ με την «κατάρτιση» καθώς και με τη δημιουργία μέσα σ’ αυτό του Γενικού Λυκείου αλλοιώνουν τον χαρακτήρα αυτό και για το κομμάτι του ΕΠΑΛ που ισχυρίζονται ότι θα παρέχει την καθαρή επαγγελματική-τεχνική εκπαίδευση. Αυτό το κάνουν με την αύξηση των μαθημάτων γενικής παιδείας και την αντίστοιχη μείωση των τεχνικών-επαγγελματικών μαθημάτων. Η ψευτοαριστερά και η ΟΛΜΕ, σαν άσπονδοι εχθροί της εργασίας και της ανάπτυξης, πλειοδοτούν στη μείωση των ωρών των τεχνικών και επαγγελματικών μαθημάτων!. Οι προτάσεις τους για το νέο επαγγελματικό λύκειο ΕΠΑΛ κατά μέσο όρο περιέχουν περισσότερες ώρες μαθημάτων γενικής παιδείας παρά ειδικότητας! Η πολιτική αυτή διαλύει ακόμα και ότι έχει απομείνει από την ΤΕΕ. Έτσι ΝΔ και ψευτοαριστερά προχωρούν σε ένα ενιαίο μέτωπο στη διάλυση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης. Πρόκειται για ένα τεράστιο παιδαγωγικό, μορφωτικό και τελικά παραγωγικό σαμποτάζ. Το διακομματικό σύστημα καταστρέφει την επαγγελματική εκπαίδευση, μετατρέποντάς τη σε γενική, με την αύξηση των γενικών μαθημάτων και την αντίστοιχη μείωση των τεχνικών.
Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται το ποσοστό των μαθημάτων γενικής παιδείας σύμφωνα με τον Ν 2640/1998 βάσει του οποίου δημιουργήθηκαν τα ΤΕΕ και που εφαρμόζεται σήμερα, παρακάτω η προεκλογική πρόταση της ΝΔ και τελευταία η πρόταση του ΣΥΝ. Είναι αυτονόητο ότι η πρόταση του ΣΥΝ, της ΟΛΜΕ, του «Κ»ΚΕ και των άλλων παρατάξεων της ψευτοαριστεράς είναι ανάλογες. Εδώ φαίνεται και η πολιτική ευθύνη του ρωσόδουλου Καραμανλή που είχε υιοθετήσει στο προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ την πιο κτηνώδη μορφή σαμποτάζ των ΤΕΕ.

Μαθήματα
Γεν. Παιδείας
Α έτος Β έτος Γ έτος
Ν 2640/1998 38-42% 33-37% 23-27%
ΣΥΝ 65% 60% 40%
ΝΔ 100% -----

----

Ταυτόχρονα με την αύξηση των μαθημάτων γενικής παιδείας το φαιοκόκκινο μέτωπο δεν προτείνει καμιά απολύτως σχέση των ΕΠΑΛ με την παραγωγή, όπως γίνεται σε όλα τα επαγγελματικά τεχνικά λύκεια όλων των χωρών της ΕΕ. Η επαγγελματική πρακτική στην παραγωγή των μαθητών του λεγόμενου επαγγελματικού λυκείου απουσιάζει εντελώς. Η επαγγελματική εξάσκηση του φαιοκόκκινου ΕΠΑΛ θα γίνεται προφορικά!
Το σαμποτάζ της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης ολοκληρώνεται από την κυβέρνηση που προτείνει επιπλέον και τη μείωση του αριθμού των ειδικοτήτων στο ΕΠΑΛ τη στιγμή που ο αριθμός των απαιτούμενων νέων ειδικοτήτων στην παραγωγή αυξάνεται ραγδαία.

Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΕ ΠΟΥ ΣΑΜΠΟΤΑΡΕΤΑΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ.

Το ευρωπαϊκό συμβούλιο της Λισσαβόνας τον Μάρτιο του 2005 έβαλε σα βασικό στόχο την αύξηση του αριθμού των απόφοιτων της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και των πτυχιούχων των θετικών σχολών ώστε να μπορεί η ευρωπαϊκή οικονομία να γίνει η ανταγωνιστικότερη οικονομία στον κόσμο. Ο αριθμός των μαθητών των ΤΕΕ στη χώρα μας μειώνεται συνεχώς εξαιτίας της υπονόμευσής τους από το διακομματικό συντονιστικό. Η μείωση του αριθμού των μαθητών της Α τάξης των ΤΕΕ είναι πάνω από 38%.
Το γεγονός ότι η πολιτική της Λισσαβόνας αν επιτύχει μπορεί να αποφέρει ακόμα περισσότερα κέρδη στο ευρωπαϊκό μονοπώλιο δεν είναι λόγος για την απόρριψή της από μια πραγματική αριστερά. Γενικά δεν είναι δουλειά της αριστεράς να αναπτύξει τις παραγωγικές δυνάμεις αφού αυτές βρίσκονται στην κατοχή του κεφαλαίου και αυτό από τη φύση του καταπιάνεται κυνηγώντας το κέρδος και ανεξάρτητα από τη θέλησή του με την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Η ανάπτυξη όμως των παραγωγικών δυνάμεων πλησιάζει πολύ περισσότερο την εργατική τάξη και την κοινωνία γενικότερα στο σοσιαλισμό από όσο η οικονομική και κοινωνική υπανάπτυξη και γι’ αυτό η αριστερά είναι πάντα υπέρ της ανάπτυξης. Το βασικό αυτό ζήτημα έχει αναλυθεί από όλους τους κλασικούς με τον σαφέστερο τρόπο και η Ν. Ανατολή έχει αναφερθεί επανειλημμένα στο ζήτημα αυτό.
Το βασικό εργαλείο της ευρωπαϊκής εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας είναι το ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ. Σ’ αυτό το πρόγραμμα έχουν διατυπωθεί όλες οι εκπαιδευτικές δράσεις σύμφωνα με την αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ. Στην πράξη όμως το φαιοκόκκινο καθεστώς των τεσσάρων κομματικών ηγεσιών με την ηγεσία των δύο μικρών σοσιαλφασιστικών τεράτων σαμποτάρουν αυτή την πολιτική που είναι η επίσημη κρατική πολιτική. Ο δεύτερος άξονας του ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ αφορά το 60% της δαπάνης του προγράμματος και ανέρχεται στα 1.679,4 εκατ ευρώ. Η ΟΛΜΕ με τις θέσεις του ΔΣ στην εισήγησή του στο 12ο συνέδριο αλλά και με τη διαμαρτυρία της προς το ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ συμφωνεί μόνο με τις επενδύσεις στην υλικοτεχνική υποδομή. Την ανάπτυξη της εκπαίδευσης που προβλέπει το πρόγραμμα την αντικαθιστά με το εκπαιδευτικό σαμποτάζ που φέρνει μαζί του το 12χρονο ενιαίο και το υποχρεωτικό ΕΠΑΛ και γενικό λύκειο. Ταυτόχρονα ο σοσιαλφασισμός έχει σαμποτάρει όλες τις νέες θετικές σχολές και ειδικεύσεις, απονευρώνοντας παράλληλα πολιτικά και ιδεολογικά το δίκτυο της θετικής εκπαίδευσης που είναι υποχρεωμένη η χώρα να δημιουργήσει.

Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ « ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ» ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΝΟΨΕΙ ΤΟΥ ΕΠΑΛ

Σε ότι αφορά στο αναλυτικό πρόγραμμα που επιφυλάσσει το φαιοκόκκινο μέτωπο για το ΕΠΑΛ, οι προτάσεις της ΟΛΜΕ και των κομματικών ηγεσιών καθώς και η πρακτική του ΥΠΕΠΘ δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τα σχέδια της εξάρτησης από το ρώσικο ναζιστικό καθεστώς που εφαρμόζουν εδώ και μερικές δεκαετίες. Η δήθεν εκπαιδευτική αλλαγή, που συνοψίζεται στην «αναβάθμιση» της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και στη μελλοντική συγχώνευση του Γενικού Λυκείου με το ΕΠΑΛ που έχει εξαγγείλει το ΥΠΕΠΘ, συνοδεύεται όχι μόνο από την ανάπτυξη του θεωρητικού χαρακτήρα της επαγγελματικής εκπαίδευσης αλλά και με την εισαγωγή ακόμα περισσότερων ωρών αρχαίων ελληνικών στο γυμνάσιο και στο γενικό λύκειο. Οι δύο τύποι λυκείων που πρόκειται δηλαδή να συγχωνευτούν στο μέλλον θα είναι έτσι εκ των προτέρων αποκαθαρμένοι από την χυδαία ύλη, δηλαδή από τα θετικά μαθήματα και την βέβηλη σύνδεση τους με την παραγωγή. Έτσι το πνεύμα, δηλαδή η παπαγαλίστικη θεωρητικολογία και ο πιο κούφιος ιδεαλισμός θα έχουν αποκαταστήσει στην εκπαίδευση στις «σωστές» της διαστάσεις την κομπλεξική και επικίνδυνη ιδεολογία της Μεγάλης αλλά ταπεινωμένης Ελλάδας. Η ΟΛΜΕ δεν διαφωνεί παρά μόνο για την προχειρότητα της εισαγωγής και όχι για αυτή καθ’ εαυτή την αύξηση των ωρών των αρχαίων ελληνικών: «Στις 2/6/2005 το Διοικητικό Συμβούλιο του Κέντρου Μελετών και Τεκμηρίωσης (ΚΕΜΕΤΕ) της ΟΛΜΕ συζήτησε σε συνεδρίασή του την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας σύμφωνα με την οποία αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας στο γυμνάσιο και στο Λύκειο.
Το Δ.Σ. του ΚΕΜΕΤΕ εκτιμά ότι η απόφαση αυτή είναι αποσπασματική και δεν αποτελεί προϊόν ουσιαστικού επιστημονικού διαλόγου με τους αρμόδιους εκπαιδευτικούς/ επιστημονικούς φορείς. Θεωρούμε αναγκαία μια συνολική αναθεώρηση του προγράμματος σπουδών που παρέχεται σήμερα στη γενική εκπαίδευση (προσχολική, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση) καθώς και των βιβλίων και άλλων υλικών που υποστηρίζουν τη μαθησιακή διαδικασία, εφόσον συνεκτιμηθούν οι επεξεργασμένες θέσεις και προτάσεις της ΟΛΜΕ και του κλάδου
».
Οι θέσεις του κλάδου που επικαλείται το ΚΕΜΕΤΕ για το νέο αναλυτικό πρόγραμμα έχουν δοθεί στην εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ στο 12ο συνέδριο. Αντιγράφουμε: «Tο συμβατικό σχολικό πρόγραμμα πρέπει να εμπλουτιστεί με νέα γνωστικά αντικείμενα, που θα εισαχθούν στο επίσημο σχολικό πρόγραμμα με περίσκεψη και με τη δέουσα επιστημονική δεοντολογία. Aντικείμενα όπως η περιβαλλοντική εκπαίδευση (δες βιομηχανικό σαμποτάζ, σημ. δική μας), η αγωγή υγείας και η αγωγή καταναλωτή (πάλι βιομηχανικό σαμποτάζ, σημ. δική μας), η θεατρική παιδεία (δες μέθοδες κοπάνας για τους καθηγητές και για την παραπέρα διάλυση του σχολείου), οι νέες τεχνολογίες (ή πώς να υποτιμιέται η μηχανοκατασκευή με το πρόσχημα της πληροφορικής και της βιοτεχνολογίας), η διαπολιτισμική εκπαίδευση (ή ο ύμνος στις πιο καθυστερημένες παραδόσεις κάθε λαού), η διαφυλική αγωγή, η εκπαίδευση στα Μ.Μ.Ε και ο τηλεοπτικός αναλφαβητισμός (δες η φασιστική λογοκρισία στην τηλεόραση), που έχουν ενταχθεί, εν μέρει τουλάχιστον, στο πλαίσιο των σχολικών δραστηριοτήτων, πρέπει να μελετηθούν προσεκτικά, προκειμένου να αξιοποιηθούν θετικά στο πλαίσιο της μαθησιακής διαδικασίας και να ενταχθούν στο ωρολόγιο πρόγραμμα και, χωρίς να χάσουν την φρεσκάδα τους, να το ανανεώσουν, προσφέροντας στη σχολική καθημερινότητα την ενεργή συμμετοχή των μαθητών, καθώς και το άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία. Oι τεχνολογίες πληροφόρησης και επικοινωνίας δεν είναι σωστό να αντιμετωπίζονται τόσο ως μαθήματα, όσο ως μέσα και διαδικασίες για τη δημιουργία ενός ελκυστικού μαθησιακού περιβάλλοντος». Το τελευταίο είναι η ανοιχτή θέση της κατάργησης των πρακτικών μαθημάτων των ηλεκτρονικών υπολογιστών στο όνομα της κούφιας θεωρητικολογίας γύρω από αυτούς. Ο μαθητής, όπως θα διαπίστωσε ο αναγνώστης, δεν πρέπει να κουνάει καθόλου τα χέρια του για να μάθει, παρά μόνο στο ξεφύλλισμα των βιβλίων που τα περισσότερα από αυτά αφορούν εθνοφασιστικά μαθήματα. Οι απαιτήσεις της ΤΕΕ απουσιάζουν τελείως.

Η καταστροφή της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης δεν μπορεί να γίνει τόσο εύκολα από το καθεστώς. Δεν είναι εύκολο να καταργηθεί η τεχνική εκπαιδευτική βάση της χώρας χωρίς αντιστάσεις και ανατροπές της πολιτικής του φαιοκόκκινου μετώπου. Το γεγονός της κυριαρχίας του κρατικοφασιστικού συνδικαλισμού στην εκπαίδευση δεν εξασφαλίζει καθόλου μια τέτοια καταστροφή. Πρόκειται για την κυριαρχία του σοσιαλφασισμού στην κορυφή της εξουσίας ενώ οι μαθητές οι καθηγητές και η κοινωνία τους στρέφουν την πλάτη.
Τι θα αποφασιστεί τελικά για το υποχρεωτικό Ενιαίο Λύκειο και για το μέλλον της κατάρτισης και της τεχνικής εκπαίδευσης εξαρτάται από τους πολιτικούς συσχετισμούς στην εκπαίδευση, κυρίως από τους συσχετισμούς στην κοινωνία αλλά και από τα περιθώρια παραβίασης και έμμεσης ακύρωσης των συμφωνιών που έχει υπογράψει η χώρα με την ΕΕ. Η πολιτική αντιπαράθεση και το παζάρι στα κόμματα και στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία διεξάγεται με οξύτητα. Παρά το ότι γύρω από το θέμα έχει επιβληθεί κομματική και κυβερνητική σιγή οι αντιθέσεις ανάμεσα στους κατεδαφιστές και στον αστικό πολιτικό δημοκρατισμό μέσα στα διάφορα πολιτικά επιτελεία υπάρχουν. Οι αντιδράσεις είναι σημαντικές ειδικά στο χώρο της ΤΕΕ και της κατάρτισης.
Η απουσία μιας συγκροτημένης πραγματικά προοδευτικής αριστερής αντιπολίτευσης που θα μπορεί να αμφισβητεί έστω και μειοψηφικά την κυρίαρχη πολιτική και συνδικαλιστική αντίδραση για άλλη μια φορά είναι εξαιρετικά αισθητή. Όμως στην περίπτωση του ΕΠΑΛ και του υποχρεωτικού ενιαίου λυκείου οι αυθόρμητες αντιθέσεις που προκαλεί το ωμό σαμποτάζ της ΤΕΕ και της επαγγελματικής κατάρτισης συσπειρώνει περισσότερο από ποτέ. Οι μαθητές των ΤΕΕ και των σχολών της κατάρτισης καθώς και οι καθηγητές πρέπει να αντιδράσουν.