Η Ρωσία εκλέγει νέο πατριάρχη Ιεροσολύμων-Ο Πούτιν στο Άγιο Όρος
Είχαμε γράψει
σε προηγούμενο φύλλο της Νέας Ανατολής ότι η πτώση Ειρηναίου μεθοδεύτηκε από
τη Ρωσία και καθοδηγήθηκε μέχρι το τέλος από την Ελλάδα, την αφοσιωμένη σύμμαχό
της σε όλα τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής.
Είχαμε επίσης εκτιμήσει ότι η ξαφνική μεταστροφή των Παλαιστινίων υπέρ του Ειρηναίου
που έγινε αμέσως μετά την πτώση του «δεν είναι αληθινή υπέρ του Ειρηναίου, αλλά
υπέρ του “πτώματος” του Ειρηναίου και έχει σαν στόχο να ρίξουν οι ελάχιστοι
εναπομείναντες συνοδικοί του Ειρηναίου το βάρος τους υπέρ του “ρώσου” υποψηφίου
και κατά του υποψήφιου του Βαρθολομαίου». Αυτό φάνηκε με την ομόφωνη εκλογή
του διαδόχου του Θεόφιλου Θαβωρίου ο οποίος εμφανίζεται σαν εκλεκτός της Δύσης,
αλλά η εκλογή του οφείλεται αποκλειστικά στην υποστήριξη της Ρωσίας, και ειδικότερα
του σταμπαρισμένου πλέον ρωσόδουλου Τιμόθεου Βόστρων.
Στην τελική λοιπόν πορεία για τη διαδοχή του Ειρηναίου επικρατέστεροι υποψήφιοι
εκλέχτηκαν οι Θεόφιλος Θαβωρίου, Αρίσταρχος Κωνσταντίνης και Τιμόθεος Βόστρων.
Οι φιλικοί προς τον Βαρθολομαίο Θεόφιλος Γεράσων και Κορνήλιος Πέτρας δεν κατάφεραν
καν να μπουν στην τελική τριάδα, που ήταν ένα ράπισμα για τον Βαρθολομαίο και
τη σπουδή του να γκρεμίσει τον Ειρηναίο. Είχαμε γράψει ότι ο Αρίσταρχος Κωνσταντίνης
υποστηρίχθηκε από τον ΣΥΝ και τους Παλαιστινίους, φαίνεται όμως ότι ήταν η δεύτερη
καλύτερη λύση. Μάλιστα, έλληνες και παλαιστίνιοι πρόβαλαν τόσο πολύ το φιλο-παλαιστινιακό
του προφίλ ώστε να γίνει αρκούντως απεχθής στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ. Είναι χαρακτηριστικό
πως οι Παλαιστίνιοι έσπρωξαν τον Θεόφιλο προβοκάροντας τους άλλους δύο, όταν
από τη λίστα των υποψηφίων που τους στάλθηκε για έγκριση, τους διέγραψαν όλους
εκτός από τον Αρίσταρχο και τον Κορνήλιο του Βαρθολομαίου, «καρφώνοντας» τους
με αυτό τον τρόπο στο Ισραήλ. Οι «διαγραφές» των υπολοίπων όμως δεν ήταν οριστικές,
αφού όπως είπαν θα έδιναν την έγκριση τους σε όσους υποψήφιους συμφωνούσαν με
τους όρους τους (!) που ποτέ δεν έγιναν γνωστοί (Σκάι, 19/8/2005). Έτσι είχαν
ελεύθερο το πεδίο να υποστηρίξουν τον Θεόφιλο.
Ο Θεόφιλος προέρχεται από το περιβάλλον του Ειρηναίου και φημολογείται ότι υπήρξε
συμφωνία μεταξύ τους ότι αν εκλεγεί θα τον αποκαταστήσει. Σε αυτή τη συμφωνία
θα πρέπει να μεσολάβησαν οι Παλαιστίνιοι που στην τελευταία φάση έκαναν τον
φίλο στον Ειρηναίο καθ υπόδειξη της ρώσικης διπλωματίας μέσο του ανθρώπου της
που λέγεται Αμπάς. Πρέπει να είναι μέσω αυτών που οι ψήφοι των συνοδικών του
Ειρηναίου κατέληξαν στον Θεόφιλο. Οι πραγματικές διαθέσεις του Θεόφιλου για
τον Ειρηναίο φαίνεται από το ότι υπόγραψε το κείμενο για την έκπτωσή του βάσει
του οποίου κατέλαβαν οι «αντιφρονούντες» συνοδικοί το πατριαρχείο. Το κύριο
πολιτικό στήριγμα του Θεόφιλου στις ΗΠΑ είναι ο ρωσόδουλος πρώην αρχηγός της
CIA Τένετ του οποίου είναι προσωπικός φίλος (Καθημερινή, 21/8/2005). Χάρη σ’
αυτόν πλασαρίστηκε στις ΗΠΑ και έτσι συναντήθηκε με την Κοντολίζα Ράϊς όσο διαρκούσε
η κρίση. Ο Θεόφιλος υποστηρίχτηκε από την αρχή έως το τέλος ως διάδοχος από
την ελληνική κυβέρνηση και κινήθηκε δραστήρια υπέρ του το ελληνικό υπουργείο
Εξωτερικών με τον Σκανδαλάκη.
Το πιο καθοριστικό όμως για την εκλογή του ήταν η υποστήριξη του ανθρώπου της
Ρωσίας, Τιμόθεου Βόστρων. Ο Βόστρων αποσύρθηκε από υποψήφιος για να υποστηρίξει
τον Θεόφιλο (Ελευθεροτυπία, 23/8/2005). Με την υποστήριξη του Βόστρων και τις
ψήφους του Ειρηναίου ο Θεόφιλος πέρασε καθαρά μπροστά από τον Αρίσταρχο. Έτσι
στην τελική φάση της ανάδειξης του πατριάρχη αποσύρθηκε «για χάρη της ενότητας»
και ο Αρίσταρχος, και βγήκε ομόφωνα νέος πατριάρχης ο Θεόφιλος.
Στην πρώτη του συνέντευξη ο νέος πατριάρχης Ιεροσολύμων φρόντισε να θέσει ανοιχτά
τις προτεραιότητές του. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από την Ελευθεροτυπία,
28/8/2005: <<Ερ.: Με ποια προβλήματα θα καταπιαστείτε πρώτα απ’ τη
νέα σας θέση;
Απ: Δεν υπάρχουν πρώτα και δεύτερα προβλήματα. Πρέπει να αποκατασταθεί το ηθικό
κύρος και η αξιοπιστία του Πατριαρχείου, που κλονίσθηκε έναντι των τοπικών κυβερνήσεων,
έναντι του λαού και όλων των παραγόντων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν
επαφή με την Εκκλησία.
Ερ: Θα ξεκινήσετε την πλήρη διαλεύκανση των οικονομικών;
Απ: Δεν ξεκινάει κανείς από ένα συγκεκριμένο σημείο, για την αποκατάσταση του
κύρους. Απευθύνεται προς όλες τις κατευθύνσεις, και όπου δίδεται η ευκαιρία
πρέπει να προσπαθούμε να αποκαθιστούμε το κύρος και την αξιοπιστία του Πατριαρχείου.
Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή δεχθήκαμε τους αδελφικούς χαιρετισμούς του Πατριάρχη
Μόσχας. Έτσι, μ’ αυτή την ευκαιρία αποκαθίστανται αμέσως οποιεσδήποτε παρεξηγήσεις>>.
Μία άλλη εκκρεμότητα που τακτοποιείται μετά από αυτές τις εξελίξεις είναι το
ταξίδι του Πούτιν στο Άγιο Όρος. Η είδηση δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία
(29/8/05): «Στην Ελλάδα θα βρίσκεται στις 9 Σεπτεμβρίου ο πρόεδρος της Ρωσίας
Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή και
θα επισκεφθεί το Αγιον Ορος. Η επίσκεψη Πούτιν στο Αγιον Ορος είχε προγραμματιστεί
άλλες δύο φορές. Τη μία δεν έγινε λόγω κακών καιρικών συνθηκών και τη δεύτερη
εξαιτίας της τρομοκρατικής επίθεσης σε σχολείο του Μπεσλάν. Αυτή η προσπάθεια
είναι η τρίτη».
Φαίνεται τώρα καθαρά η σκοπιμότητα για το στήσιμο όλων των συνωμοτικών και πραξικοπηματικών
ενεργειών που διαδραματίστηκαν γύρω από τον πατριαρχικό θρόνο των Ιεροσολύμων.
Στην πραγματικότητα το ταξίδι Πούτιν έγινε δυνατό από την ώρα που το Πατριαρχείο
Κωνσταντινούπολης συμμάχησε με τη Ρωσία για να διώξει τον Ειρηναίο. Αυτή η συμμαχία
δεν σταμάτησε με την εκλογή του Θεόφιλου Θαβωρίου γιατί στα μάτια του Βαρθολομαίου
αυτός σαν υποτιθέμενος φιλοδυτικός δεν μπορεί να είναι άνθρωπος της Μόσχας και
εχθρός του Πατριαρχείου, άλλωστε γι αυτό τελικά το Φανάρι τον ψήφισε για Πατριάρχη.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το Φανάρι και ο Βαρθολομαίος κάνουν ένα μοιραίο λάθος.
Οι ίδιοι δεν ήταν που βοήθησαν τον ρωσόδουλο και αντιφαναριώτη Χριστόδουλο να
γίνει αρχιεπίσκοπος της Ελλάδας; Ή μήπως δεν ανέχτηκαν την άνοδο ενός άλλου
ρωσόφιλου στο Πατριαρχείο της Αλεξάνδρειας; Τώρα κάνανε Πατριάρχη Ιεροσολύμων
έναν άλλο εχθρό τους για να είναι πιο εύκολη η τελική μάχη της Μόσχας για την
ήττα του Βαρθολομαίου και την απομόνωση ή και την άλωση από αυτήν του Πατριαρχείου
της Κωνσταντινούπολης.
Με τόσο …οξυδερκή πολιτική πώς να μη συμφωνήσει τελικά ο Βαρθολομαίος στην επίσκεψη
του Πούτιν στο Άγιο Όρος, επίσκεψη που θα εγκαινιάσει την γρήγορη διείσδυση
της Μόσχας στην τόσο στρατηγικής σημασίας για τον ορθοδοξοφασισμό «κιβωτό της
ορθοδοξίας»;