ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Στις 16 του Μάρτη τέθηκε σε ψηφοφορία από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η έκθεση του προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Έλμαρ Μπροκ, που έθιγε το ζήτημα της περαιτέρω διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναφορικά με τις δύο άμεσα ενδιαφερόμενες χώρες, την Τουρκία και τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, η έκθεση διαπίστωσε επιβράδυνση του ρυθμού των αλλαγών για την πρώτη, ενώ κάλεσε τη δεύτερη «να αναζητήσει με εποικοδομητικό και ευέλικτο τρόπο, μαζί με την Ελλάδα, μια αμοιβαία αποδεκτή λύση για το ακόμη ανεπίλυτο πρόβλημα του ονόματος της χώρας».
Το καινούριο στην όλη υπόθεση είναι η αίσια de facto αναγνώριση της γειτονικής χώρας με το συνταγματικό της όνομα από την Ευρώπη, καθώς ορίζεται ότι πλέον «το ζήτημα δεν αποτελεί εμπόδιο για την περαιτέρω ενσωμάτωσή της στην Ε.Ε.».
Θυμίζουμε εδώ στους αναγνώστες μας ότι το ζήτημα του ονόματος είχε ανακινηθεί από το ρωσόδουλο προβοκάτορα Α. Παπανδρέου και τον ελληνικό σοβινισμό πριν από μια δεκαπενταετία, με στόχο την ανακοπή της ευρωπαϊκής πορείας της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και την ένταξή της στον πολιτικό άξονα της Ρωσίας στα Βαλκάνια, το λεγόμενο «ορθόδοξο τόξο». Από τότε μέχρι σήμερα η Ελλάδα έχει χρησιμοποιήσει τη θέση της στα θεσμικά όργανα της Ευρώπης για να μπλοκάρει την αναγνώριση της μικρής γειτονικής χώρας από την Ε.Ε. με το συνταγματικό της όνομα, ενώ έχει χρησιμοποιήσει ακόμα και το μέσο του οικονομικού στραγγαλισμού, για να υποτάξει στη στρατηγική του «ορθόδοξου τόξου» τη γειτονική χώρα. Με ανάλογο τρόπο η ελληνική διπλωματία απέτρεπε για χρόνια την αναγνώρισή της από τις ΗΠΑ, ενώ δέχτηκε από την πρώτη στιγμή εντελώς αδιαμαρτύρητα την αναγνώριση της χώρας με το συνταγματικό της όνομα από τη Ρωσία.
Στην προκειμένη λοιπόν περίπτωση η Ευρώπη, μετά τις ΗΠΑ που προχώρησαν ακόμα παραπέρα και αναγνώρισαν τη χώρα με το συνταγματικό της όνομα, αγνόησε τις ελληνικές ενστάσεις και αγκάλιασε τη Δημοκρατία της Μακεδονίας υπερψηφίζοντας την έκθεση. Από ελληνικής πλευράς τρεις ευρωβουλευτές καταψήφισαν το ευρωπαϊκό κείμενο στο σύνολό του: ο Α. Σαμαράς, ο Γ. Καρατζαφέρης και ο Παφίλης του ψευτοΚΚΕ. Ο Παπαδημούλης του ΣΥΝ απείχε της ψηφοφορίας. Οι υπόλοιποι το υποστήριξαν. Δε θα μπορούσαν όμως να μην ευθυγραμμιστούν κι αυτοί με την «εθνική» (διάβαζε ρώσικη) γραμμή. Έτσι, «την τελευταία, κυριολεκτικά, στιγμή αποφασίστηκε να υποστηριχτεί από όλους τους Έλληνες ευρωβουλευτές (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΣΥΝ) η τροπολογία του κ. Καρατζαφέρη, με την οποία ζητούσε τη διαγραφή (…) της επίμαχης φράσης», ότι δηλαδή το όνομα δεν αποτελεί εμπόδιο στη διαδικασία ένταξης (Ελευθεροτυπία, 17-3).
Όταν πρόκειται λοιπόν να τραμπουκίσουν ενάντια σε μια μικρή και φιλειρηνική γειτονική χώρα για λογαριασμό της Ρωσίας, οι ηγεσίες των τεσσάρων κομμάτων ξεχνούν τις μεταξύ τους «διαφορές» και γίνονται μια αγαπημένη οικογένεια.
Εδώ έχουμε να κάνουμε και μια ακόμα επισήμανση: για τρίτη φορά σε μια ψηφοφορία για δημοκρατικά ζητήματα το ψευτοΚΚΕ ταυτίζεται με την κλασική ακροδεξιά. Θυμίζουμε ότι πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο ψήφισε ενάντια στην πρόταση που έδινε περισσότερα πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες, ενώ στην Ελλάδα ψήφισε μαζί με την Εκκλησία ενάντια στο νόμο που επέτρεπε την καύση των νεκρών, επικαλούμενο, ανάμεσα στα άλλα, το γεγονός ότι με το νέο νόμο «δεν εξασφαλίζεται ότι η καύση των νεκρών δε θα περάσει τελικά στα χέρια ιδιωτών» (Σκυλλάκος στην Ελευθεροτυπία, 24 Μάρτη).