Σε προηγούμενο φύλλο είχαμε αναφερθεί στη δημοκρατική στάση της αναρχικής ομάδας «Μαύρο και Κόκκινο» όταν καταδίκασε τη δολοφονική επίθεση ενάντια στον Πολυζωγόπουλο, κάνοντας σαφή διαχωρισμό από το σοσιαλφασισμό και το εγκληματικό λούμπεν που εμφανίζεται σαν αναρχισμός.
Η ομάδα αυτή με νέα ανακοίνωσή της στις 15/6/2006 καταδίκασε τους κουκουλοφόρους που πρωταγωνίστησαν στις πορείες ενάντια στο νόμο Κουτσίκου, διαχωρίζοντας για μία ακόμα φορά τη θέση της απέναντι στους καθεστωτικούς στρατούς βίας. Αναφέρουν συγκεκριμένα:
«Η “άγρια νεολαία” οφείλει στον εαυτό της και στο μέλλον της να ξεφύγει από το αδιέξοδο και την ασφυξία τής κουκούλας και το γήπεδο τού “πολιτικού χουλιγκανισμού” (που εμπειρικά και ιστορικά οδηγεί αργά ή γρήγορα στον φαύλο κύκλο τής ατομικής φθοράς και πολύ συχνά στην ομηρεία και στις φυλακές) και να σκεφθεί πώς πίσω από τον αυτοσκοπό και την “εργολαβική” ενασχόληση με την “αντιβία” δεν ανθεί καμμία πολιτική και πώς σε καμμιά περίπτωση το σπάσιμο, το πλιάτσικο, η καταστροφή καταστημάτων και οι εμπρησμοί δεν αποτελούν “επιθετική δράση” και “συγκρουσιακή πρακτική” για ανατροπή τής κυριαρχίας.
Το αντίθετο, η αυτο-οργάνωση, η συμμετοχή στους συλλογικούς αγώνες με διαμόρφωση λόγου και προτάσεων είναι η μόνη δυναμική απάντηση πού μπορεί να αντέξει στον χρόνο και να αντιμετωπίσει τις ασπίδες, τα κράνη και τις αλυσίδες του κάθε “ειρηνοποιού” Πολύδωρα».
Παρόλο που η ομάδα «Μαύρο και Κόκκινο» στην ίδια αυτή ανακοίνωση δηλώνει την αλληλεγγύη της στο κίνημα ενάντια στο νόμο τον οποίο χαρακτηρίζει φοιτητική εξέγερση, με την παρέμβασή της δίνει ένα ισχυρό χτύπημα στους συνειδητούς τραμπούκους σπασιματίες και τουλάχιστον στερεί το σοσιαλφασισμό από ένα εργαλείο προβοκάτσιας και αλλοτρίωσης των συνειδήσεων.