ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΑΤΗΛΟ 4% ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΜΙΑΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

O ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας κατά 4% που ανακοίνωσε ο ΟΑΣΑ και έκανε χαρούμενο τον εκλεκτό υπουργό του Καραμανλή Αλογοσκούφη είναι απατηλός και κρύβει την πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας. Το ίδιο απατηλό είναι και το ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ κατά 4,4% περίπου που ανακοίνωσε στο τέλος του Νοέμβρη η Στατιστική Υπηρεσία.
Οι αυξήσεις αυτές δεν στηρίζονται σε αύξηση της βιομηχανικής δραστηριότητας ή γενικά στην αύξηση της παραγωγής. «H ανοδική τάση των επενδύσεων συνδέεται και με την ακμάζουσα κατασκευαστική δραστηριότητα φέτος ως αποτέλεσμα της έκρηξης που σημειώθηκε πέρσι στην έκδοση αδειών, εν αναμονή των αλλαγών στη φορολογία των ακινήτων που ίσχυσαν από την 1η Iανουαρίου 2006, ενώ η συνεχιζόμενη άνοδος, έστω και με επιβραδυνόμενο ρυθμό, στην τελική κατανάλωση οφείλεται κυρίως στην αύξηση του δανεισμού των νοικοκυριών» (Ημερησία, 1/12). Η αύξηση στις επενδύσεις για τις οποίες υπερηφανεύεται ο Αλογοσκούφης αφορούν κατανάλωση σε κατοικίες με δανεικά κεφάλαια και καθόλου βιομηχανική επένδυση. Είναι στους πάντες ορατό ότι το μεγαλύτερο μέρος του κεφαλαίου που απαιτείται για την αγορά κατοικίας προέρχεται από τραπεζικό δανεισμό. Σε αυτόν το δανεισμό επίσης οφείλεται κατά μεγάλο μέρος και η αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης, του άλλου παράγοντα στον οποίο οφείλεται ο ρυθμός αύξησης του 4%. Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας «το χρέος των νοικοκυριών σε στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια έφθασε, στο τέλος Οκτωβρίου, στα 82,1 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 42% του ΑΕΠ. Σε σύγκριση με πέρυσι, οι συνολικές οφειλές των νοικοκυριών καταγράφουν αύξηση κατά 26,7%. Αιχμή του δόρατος των νέων εκταμιεύσεων αποτελούν τα στεγαστικά δάνεια, καθώς αυξάνονται με ταχύτατο ρυθμό (28,3%)» (Ελευθεροτυπία, 15/12). Σύμφωνα πάλι με την ΤτΕ «το χρέος των νοικοκυριών και επιχειρήσεων στις τράπεζες έφθασε τον περασμένο Οκτώβριο τα 172,519 δισ. ευρώ, ξεπερνώντας το σύνολο των καταθέσεών τους, οι οποίες άγγιξαν τα 164,8 δισ. Ευρώ» (στο ίδιο). Ο υπέρογκος αυτός δανεισμός αποτυπώνεται και στο ΑΕΠ καθώς στη διάρθρωσή του η ιδιωτική κατανάλωση συμμετέχει σε ποσοστό 67% παραμένοντας αμετάβλητη σε σχέση με το περασμένο έτος. Ταυτόχρονα η πραγματική παραγωγική βάση της χώρας, σαν αποτέλεσμα του μακροχρόνιου παραγωγικού σαμποτάζ από το σοσιαλφασισμό, έχει έντονα συρρικνωθεί και διαρκώς συρρικνώνεται. Οι παραγωγικές επενδύσεις μεγάλου κόστους διαρκώς μειώνονται, οι ξένες επενδύσεις βρίσκονται μετά το διώξιμο της TVX από τα μεταλλεία της Χαλκιδικής σε μηδενική τιμή, ενώ το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών αυξάνει διαρκώς αρνητικά. Tους πρώτους εννέα μήνες του 2006, όπως σημειώνει ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Eξαγωγέων, οι ελληνικές εξαγωγές έφθασαν τα 12.218 εκατ. ευρώ, σημείωσαν αύξηση 20,2%. Αντίθετα το σύνολο των εισαγωγών ξεπέρασε τα 37,7 δισ. ευρώ, ποσό που είναι υπερτριπλάσιο των εξαγωγών. Oι ελληνικές εξαγωγές μόλις καλύπτουν το 32% των εισαγωγών. Έτσι το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών διαμορφώνεται στο ποσό των -25,538 δις ευρώ, σημειώνοντας αύξηση κατά 13,5% σε σχέση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2005. Πρόκειται για ένα ασύλληπτο ποσό, το οποίο αναμένεται να αυξηθεί κι άλλο!
Αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι η ελληνική οικονομία είναι η εύθραυστη οικονομία μιας τριτοκοσμικής βαθιά εξαρτημένης χώρας. Τα στοιχεία της επερχόμενης οικονομικής κρίσης είναι πια προφανή. Το δημόσιο χρέος όσες αλχημείες και να κάνει ο Αλογοσκούφης θα είναι της τάξης του 104,8% του ΑΕΠ για το 2006. Η επίσημη ανεργία θα παραμένει στα ίδια επίπεδα του 10% περίπου, ενώ η πραγματική είναι πολύ μεγαλύτερη. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του παρατεταμένου οικονομικού, ιδιαίτερα βιομηχανικού σαμποτάζ, από τους σοσιαλφασίστες τα τελευταία 25 χρόνια. Χωρίς κεφάλαιο και επενδύσεις δεν πρόκειται κανένας δείκτης να βελτιωθεί προς όφελος της χώρας και της εργατικής τάξης. Ο Καραμανλής σαμποτάρει τις επενδύσεις. Τα 17 περίπου δις των εφοπλιστών, τα 3 περίπου δις των Ελλήνων του εξωτερικού και τα 3 περίπου δις των επενδύσεων στη βιομηχανία, ξενοδοχεία κλπ που είχε ανακοινώσει ο ίδιος στο υπουργικό συμβούλιο δεν επενδύθηκαν. Την ίδια στιγμή υπάρχουν τεράστια ανεκμετάλλευτα κεφάλαια για επενδύσεις που εμποδίζονται να γίνουν. Η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας θα ήταν μια πολύ εύκολη και γρήγορη υπόθεση αν δεν υπονομευόταν από το ρώσικο σοσιαλμπεριαλισμό και τους ντόπιους λακέδες του. Όμως αυτοί κρατούν αλυσοδεμένη τη χώρα εδώ και δεκαετίες στην υπανάπτυξη για να είναι εύκολη λεία στα νύχια του. Αν προχωρήσουν όλες αυτές οι επενδύσεις, αν δηλαδή η Ελλάδα δούλευε σα μια τυπικά καπιταλιστική δυτική χώρα, τότε και υψηλότερα μεροκάματα και μισθούς θα είχαμε και το χρέος θα ελαττωνότανε και το έλλειμμα θα μίκραινε και δεν θα οδηγούμαστε όπως τώρα αργά αλλά σταθερά στη χρεοκοπία και στην πραγματικά μεγάλη φτώχεια.