Η κηδεία του σ. Ηλία Ρουσσάκη στις 28/7
O Ηλίας θα ζει για πάντα στις καρδιές μας! Δεν θα το αφήσουμε έτσι!
Τη Δευτέρα 28 Ιουλίου στις 4 το απόγευμα έγινε η κηδεία του σύντροφου της ΟΑΚΚΕ Ηλία Ρουσσάκη, μέλους του ΕΡΓΑΣ που βρισκόταν ανάμεσα στους 8 νεκρούς, της πιο μαζικής σφαγής που έχει γίνει στη Ζώνη τα τελευταία είκοσι χρόνια. Οι συναγωνιστές του ΕΡΓΑΣ, και οι σύντροφοι του της ΟΑΚΚΕ ήταν εκεί για να τον τιμήσουν μαζί με τους δεκάδες συναδέλφους και φίλους του, και την τραγικά χτυπημένη οικογένεια του μέσα σε μία συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα.
Άλλοι επτά εργάτες έχασαν τη ζωή τους μέσα στα αμπάρια του «Friendship Gas»: οι Παναγιώτης Παπασπαράκης (44 ετών), Παύλος Νικολαΐδης (54 ετών), Κώστας Οικονομάκης (30 ετών), Φλωράν Αντιάσης (25 ετών), Ασούκ Χαμπτινάκ (32 ετών), Γιάννης Παπαϊωάννου (57 ετών) και Ρομουάντο Γιόπια, υποπλοίαρχος.
«Μέσα μας παλεύει η λύπη με το θυμό. Για σένα αλλά και για τους άλλους μαχητές της ζωής που πέθαναν δίπλα σου απ’ το ίδιο ψυχρό μαχαίρι», είπε στον αποχαιρετιστήριο λόγο του ο γραμματέας της ΚΕ σ. Ηλίας Ζαφειρόπουλος που καθαρά και ξάστερα εκτός από την εργοδοσία και το κράτος κατηγόρησε και τη διοίκηση του Σωματείου για τη δολοφονία. Το ίδιο έκανε και ο Πιέρρος Γουρνάς μεταφέροντας το μήνυμα του πατέρα του σ. Διονύση Γουρνά, που δουλεύει σε επισκευή καραβιού στον Άγιο Δομίνικο, εκ μέρους του ΕΡΓΑΣ. «Η δικαίωσή σου θα είναι από εδώ και πέρα ο πιο χειροπιαστός στόχος μας. Αυτό είναι χρέος προς όλα τα θύματα της σφαγής αυτής αλλά και όλων των προηγούμενων» είπε. Για τον αδικοχαμένο φίλο του μίλησε στην τελετή και ο στενός φίλος του συντρόφου Αλέκος Πολίτης : «Ο Ηλίας ήταν για πολλά χρόνια γενικός γραμματέας στην ποδοσφαιρική ομάδα του Πανιώνιου Κερατσινιού. Ήταν και εκεί πολύ αγαπητός και τον σέβονταν όλοι γιατί ήταν πολύ δίκαιος». Οι αποχαιρετισμοί αυτοί προκάλεσαν μεγάλη συγκίνηση και οι συγγενείς και οι φίλοι χειροκρότησαν με θλίψη αλλά και οργή. Και οι τρεις αυτές ομιλίες δημοσιεύονται παρακάτω.
Στην τελετή παρόντες ήταν οι εκπρόσωποι της δημοτικής αρχής και της διοίκησης του Σωματείου. Οι τελευταίοι δεν χαιρέτησαν τον νεκρό ενώ το σύνολο σχεδόν του τύπου και όλα τα κανάλια δε μετέφεραν καμία εικόνα από όλες αυτές τις κηδείες. Δε μετέφεραν την ατμόσφαιρα αυτών των τελετών που ήταν ταυτόχρονα και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας απέναντι στην αδικία και στο έγκλημα, και δεν ασχολήθηκαν σχεδόν καθόλου με τα ίδια τα θύματα. Αυτό ήταν πολύ παράξενο ιδιαίτερα για μια κηδεία του σ. Ρουσσάκη που με τα 5 παιδιά που άφηνε πίσω του είχε προκαλέσει τη μεγαλύτερη συγκίνηση στο λαό.
Η σιωπή αυτή ήταν όχι μόνο γιατί δεν ήθελαν τον απλό λαό να εκφραστεί για αυτό το καθεστωτικό έγκλημα, αλλά γιατί ανάμεσα στα θύματα βρισκόταν και ένας αντικαθεστωτικός αγωνιστής που πάλευε με την ΟΑΚΚΕ. Βασικά φοβήθηκαν, και σωστά, μήπως ακουστεί η κρυμμένη αλήθεια ότι για αυτή την απόλυτη ασυδοσία εργοδοτών εργολάβων και αρχών σε ότι αφορά τα μέτρα ασφαλείας στο Πέραμα και τις δολοφονίες έχει τεράστια ευθύνη η Διοίκηση του Σωματείου που είναι στα χέρια του ψευτοΚΚΕ.
Οι σύντροφοι της ΟΑΚΚΕ κατέθεσαν στεφάνι που έγραφε: «Αγαπημένε μας Ηλία θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας. Οι σύντροφοί σου της ΟΑΚΚΕ».
Το στεφάνι των συναγωνιστών του ΕΡΓΑΣ έγραφε: «Αγαπημένε μας Ηλία. Δεν θα το αφήσουμε έτσι».
Πραγματικά αυτό το έγκλημα οι συνάδελφοι του αδικοχαμένου Ηλία από τον ΕΡΓΑΣ και οι σύντροφοι του από την ΟΑΚΚΕ δεν θα το αφήσουν έτσι.