Μήνυμα του σ. Διονύση Γουρνά που διάβασε ο γιος του Πιέρρος στην κηδεία
Ηλία αγαπημένε μου φίλε,
Σύντροφε και Συναγωνιστή
Είμαι διπλά στενοχωρημένος και πικραμένος που αυτήν την ώρα δεν μπορώ νάμαι εκεί δίπλα στα παιδιά σου και στους αγαπημένους σου, δίπλα σε όλους τους φίλους και τους συγγενείς που θρηνούν για σένα. Δίπλα στους συναδέλφους και τους συναγωνιστές που θρηνούν και είναι οργισμένοι για τον άδικο χαμό σου και το χαμό των υπόλοιπων συναδέλφων. Συγχώρεσέ με που είμαι εδώ παγιδευμένος σ’ αυτό εδώ το λιμάνι στην άλλη μεριά του Ατλαντικού τον Άγιο Δομίνικο, όπου βρίσκεται το καράβι που επισκευάζουμε.
Πρέπει να ξέρουν όλοι έξω από τη Ζώνη ότι μαζί με τους υπόλοιπους δολοφονημένους συναδέλφους η Ζώνη χάνει ένα από τα πιο αγαπημένα της παιδιά. Πρέπει να ξέρουν πόσο τίμιος, πόσο θαρραλέος και ίσιος άνθρωπος ήταν ο Ηλίας, πόσο παραστεκόταν σε κάθε συνάδελφο στη δουλειά και έξω από αυτήν. Πόσο αγωνιζόταν πάντα για το καλό όλων μας.
Για μας τους υπόλοιπους στον ΕΡΓΑΣ αυτός ο θάνατος είναι ένα τρομερό χτύπημα. Μια πολύ μεγάλη και δυσαναπλήρωτη απώλεια.
Αγαπημένε μας Ηλία. Περάσαμε από χίλια κύματα και ζήσαμε μια ζωή χαρές και πίκρες μαζί. Σου δίνουμε το λόγο μας: Για ότι πάλεψες και παλέψαμε θα συνεχίσουμε με μεγαλύτερο πείσμα.
Πάλεψες για τα μεροκάματα, για τις συνθήκες δουλειάς, για να μην κάνει ότι θέλει η όποια εργοδοσία; Θα συνεχίσουμε με ακόμα μεγαλύτερο πάθος.
Πίστεψες ότι η Ζώνη χρειάζεται υποδομές για να γίνει σύγχρονο ναυπηγείο αλλιώς θα είναι πάντα άντρο ανεργίας και κάτεργο αποκτήνωσης και θανάτου. Δεν θα δεχτούμε άλλο αυτή την αθλιότητα που τη διαιωνίζουν τα υποτίθεται κόμματα του λαού για να επιβάλουν το δικό τους έλεγχο.
Απαιτούσες με σθένος το σωματείο να λειτουργεί δημοκρατικά για να έχουν πραγματικά οι εργάτες ανάμεσα στα άλλα και τον πρώτο λόγο για τα ζητήματα ασφάλειας και έτσι να μην πεθαίνουν με αυτές τις μαζικές σφαγές. Ε, λοιπόν σου υποσχόμαστε ότι και αυτό θα γίνει είτε κάποιοι το θέλουν είτε δεν το θέλουν.
Πλήρωσες με τη ζωή σου για όλα αυτά για τα οποία πάλεψες και που δεν πραγματοποιήθηκαν ακόμα.
Η δικαίωσή σου θα είναι από εδώ και πέρα ο πιο χειροπιαστός στόχος μας. Αυτό είναι χρέος προς όλα τα θύματα της σφαγής αυτής αλλά και όλων των προηγούμενων.
Απευθύνομαι στα αγαπημένα σου παιδιά:
Νάσαστε πάντα περήφανοι για τον πατέρα σας.
Χάρη σ’ αυτόν αλλά και στην αγαπημένη μας Ασπασία δεν θάσαστε ποτέ μόνοι σας. Εμείς και όλος ο κόσμος της Ζώνης θα είμαστε δίπλα σας.
Ηλία η μορφή σου θάναι πάντα πάνω από τους ντόκους και απ’ τα βαπόρια της Ζώνης, μέσα στ’ αμπάρια και κάθε φορά που θα καίει η φλόγα και θ αστράφτει το ηλεκτρόδιο θα σε σκεφτόμαστε και θα σε νοιώθουμε δίπλα μας.
Γεια σου αγαπημένε μας φίλε και συναγωνιστή. Ας είναι πάντα ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει.