- ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ Ο ΝΑΖΙΣΤΗΣ Κ. ΠΛΕΥΡΗΣ
- ΝΑ ΜΗΝ ΚΡΥΦΤΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΔΙΚΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ
Να είμαστε όλοι εκεί στη νέα δίκη στις 14/1/09

Στις 14/1/2009 ορίστηκε η δίκη της έφεσης του ναζιστή Κ. Πλεύρη μετά από την τρίτη κατά σειρά αναβολή που δόθηκε στις 3/12/2008. Η αναβολή ήταν αναμενόμενη από τη στιγμή που η δίκη είχε οριστεί να συζητηθεί τελευταία, με αριθμό 18 σε σύνολο 18 υποθέσεων που ήταν σοβαρές, είχαν κρατούμενους και ήθελαν αρκετό χρόνο για να εξεταστούν. Θυμίζουμε ότι η έφεση του ναζιστή στρέφεται κατά της απόφασης που τον καταδίκασε σε 14 μήνες με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο 927/79 για πλήθος αποσπασμάτων του φιλοχιτλερικού αντισημιτικού βιβλίου του «Εβραίοι, όλη η αλήθεια» που προκαλούν ρατσιστικό μίσος και βία..
Το σκάνδαλο της μεθόδευσης των αναβολών αποκάλυψε ο ίδιος ο πρόεδρος του δικαστηρίου όταν οι μάρτυρες κατηγορίας διαμαρτυρήθηκαν για τις διαρκείς αναβολές. Ο πρόεδρος ανέφερε ότι τέτοιες δίκες δεν πρέπει να μπαίνουν τελευταίες αλλά πρώτες στη σειρά. Ο εισαγγελέας είπε ότι μάλλον «εκ παραδρομής» μπήκε τελευταία και ότι θα επιμεληθεί ο ίδιος προσωπικά για να μπει από τις πρώτες στη σειρά στις 14 Γενάρη. Πράγματι και προς τιμή του, τήρησε το λόγο του. Η δίκη αυτή τη φορά έχει αριθμό 2 στη σειρά των υποθέσεων.
Η προηγούμενη αναβολή είχε γίνει στις 17/9/08 οπότε η υπόθεση είχε μπει πάλι τελευταία σε σειρά για να συζητηθεί ενώ προηγούνταν άλλες 16 δίκες. Η αναβολή είχε δοθεί για τις 26/11 αλλά εκείνη την ημερομηνία έγινε διακοπή της συζήτησης λόγω στάσης εργασίας των γραμματέων για τις 3/12. Στις 3/12 δόθηκε η αναβολή για τις 14/1/2009 λόγω ωραρίου. Η υπόθεση παραγράφεται σε ένα χρόνο με αποτέλεσμα η καταδίκη να κινδυνεύει να ανατραπεί όσο δεν γίνεται η δίκη του Εφετείου.

Διακομματικό πνίξιμο της δίκης και καταδίκης και κάλυψη του ΛΑΟΣ

Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία έκανε πάλι καμπάνια με αφίσα που κόλλησε στην Αθήνα πριν από τη δίκη της 26/11/08 καταγγέλλοντας τη μεθόδευση της παραγραφής και τη σιωπή που συνεχίζει να περιβάλλει την καταδίκη του ναζιστή διευκολύνοντας τέτοιου είδους μεθοδεύσεις. Αυτή είναι άμεση συνέπεια της άρνησης όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων που στελέχη τους εμφανίζονται καθημερινά στα κανάλια, να καταγγείλουν δημόσια το ναζιστή. Με αυτό τον τρόπο καλύπτουν πολιτικά το ΛΑΟΣ που τον προστατεύει με δύο προβεβλημένα στελέχη του να τον στηρίζουν ανοιχτά, τον Α. Γεωργιάδη που διαφήμιζε το βιβλίο στην τηλεόραση σαν “το αγαπημένο του” και τον Θ. Πλεύρη, που υπερασπίστηκε σα δικηγόρος το ναζιστή στη δίκη. Στο μεταξύ τα μέλη της νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ (ΝΕ.Ο.Σ) καλούσαν ανοιχτά στο φόρουμ που έχουν στο διαδίκτυο σε υποστήριξη του Κ. Πλεύρη.
Είναι αυτή η σκανδαλώδης σιωπή των κομμάτων που επέβαλε τη σιωπή στα ΜΜΕ στις παραμονές της πρώτης δίκης της 11/9/2007 όταν κρίνονταν ακόμα οι εκλογές, και η οποία επέτρεψε στο ΛΑΟΣ να μπει στη Βουλή. Αν η δίκη αυτή έφτανε στα ΜΜΕ είναι αμφίβολο αν ένα κόμμα – προστάτης των ναζιστών θα είχε οποιοδήποτε μέλλον. Αλλά το λαμπρό μέλλον αυτού του κόμματος το θέλουν πολύ οι υπόλοιπες 4 πολιτικές ηγεσίες επειδή και εκείνες και αυτό υπηρετούν με αφοσίωση, και μάλιστα το ΛΑΟΣ πιο ανοιχτά από κάθε άλλον, τη στρατηγική συμμαχία της Ελλάδας με το νεοναζιστικό άξονα Ρωσίας - Κίνας. Έτσι ενώ ο ναζιστής αυτός είναι ο πρώτος κάτοικος αυτής της χώρας που καταδικάστηκε σαν ρατσιστής συνέχισε να φιλοξενείται στα τηλεοπτικά κανάλια σαν ισότιμος συνομιλητής δημοσιογράφων και πολιτικών και μάλιστα ακόμα πιο συχνά από όσο πριν από την καταδίκη του. Είναι ολοφάνερο ότι οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που κατάφεραν να κρύψουν τη δίκη του και την καταδίκη από την τηλεόραση είναι αυτές που επιβάλλουν την τηλεοπτική του προβολή. Αυτή η σκανδαλώδης πολιτική και ιδεολογική κάλυψη ενός ανοιχτού ναζιστή φανερώνει πόσο επιτακτική είναι η ενίσχυση από τους δημοκράτες όχι μόνο της δικαστικής μάχης της 14/1/09 αλλά κυρίως της δημοσιοποίησής της, και πόσο αναγκαίο είναι το δυνάμωμα της πάλης ενάντια στον κατεστημένο πια αντισημιτισμό που τρέφει το χιτλερικό φίδι.
Παρά την κατάπτυστη στάση του καθεστώτος, δημοκρατικές φωνές μέσα στον τύπο, στο ραδιόφωνο, στα μπλογκς, σε διαδικτυακές εκπομπές σπάνε τον κλοιό της σιωπής κατά καιρούς με άρθρα και τοποθετήσεις που υποστηρίζουν την καταδίκη του ναζιστή. Πριν από τη δίκη του Νοέμβρη ο «Ιός» δημοσίευσε στην Ελευθεροτυπία (23/11) ένα μεγάλο άρθρο υπέρ της καταδίκης όπου υπήρχε αναφορά και στην αισχρή στάση των δικαστών. Επίσης, η βασική μάρτυρας της δίκης, η σ. Άννα Στάη, μίλησε για τη δίκη σε εκπομπή του δημοσιογράφου Μ. Διονέλλη στο ραδιοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο” και καλέστηκε από το διαδικτυακό κανάλι “TV Χωρίς σύνορα» του Στ. Κούλογλου να δώσει συνέντευξη. Η συνέντευξη με τίτλο «Ρατσιστική Προπαγάνδα στην Ελλάδα» είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα του “TV Χωρίς Σύνορα” στη διεύθυνση «http://www.tvxs.gr/v635». Πρέπει να αναφέρουμε ακόμα εδώ ότι το παρών έδωσε ξανά στο πλευρό της ΑΠ ο συνεπής δημοκράτης Ανδρέας Χρηστινίδης, με το άρθρο του «Όχι άλλη αναβολή στη Δίκη Πλεύρη» το οποίο είναι δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας.

Το χιτλερικό φίδι στη δικαιοσύνη

Το πολιτικό καθεστώς που προστατεύει τους ναζιστές έχει ακέραια την ευθύνη για το ότι, όπως αποκαλύπτεται μέσα από τη δίκη, το χιτλερικό φίδι έχει εισχωρήσει μέσα στη δικαιοσύνη. Αποκαλύφθηκε οι ναζιστικές θέσεις του Κ. Πλεύρη έχουν και άλλους φίλους στο δικαστικό σώμα εκτός από τον γνωστό Λ. Λαζαράκο, που στη δίκη της 11/9 άσκησε έργο υπεράσπισης από την έδρα και ζητούσε από τις μάρτυρες κατηγορίας της ΑΠ που εξέτασε να «ομολογήσουν» ότι ο ναζιστής Κ. Πλεύρης είναι «ιστορικός» και το βιβλίο του «επιστημονικό». Ο ίδιος ήταν ο εισηγητής της αποβολής της πολιτικής αγωγής, εισήγηση που επικύρωσε το δικαστήριο της 11/9 και της 13/12 που έκδοσε την καταδικαστική απόφαση. Τη «νομολογία» αυτή ακολούθησε στη συνέχεια και το Εφετείο που καταδίκασε τη φασιστοφυλλάδα του «Ελεύθερου Κόσμου» για χλευασμό του Ολοκαυτώματος. Η ΑΠ έχει καταθέσει αναφορά κατά του εισαγγελέα Λ. Λαζαράκου που υπέγραψαν οι δύο μάρτυρες κατηγορίας της ΑΠ. Ο αρμόδιος επιθεωρητής του Αρείου Πάγου τις κάλεσε να καταθέσουν τα στοιχεία τους, και η πειθαρχική διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη. Παρόλο όμως που η αναφορά της ΑΠ και οι καταθέσεις που έδωσαν οι μάρτυρες έδωσαν όλη την έμφαση στα υπερασπιστικά επιχειρήματα που πρόβαλε επί της ουσίας υπέρ του ναζιστή ο Λ. Λαζαράκος, η πειθαρχική διερεύνηση φαίνεται μέχρι τώρα να επικεντρώνεται στις διαδικαστικές παραβάσεις σε ότι αφορά τη διεξαγωγή της δίκης.
Λίγο πριν τη δίκη του Νοέμβρη ήρθε στη δημοσιότητα η είδηση ότι ο εισαγγελέας Σπ. Μουζακίτης που άσκησε την ποινική δίωξη κατά του Κ. Πλεύρη, ελέγχθηκε πειθαρχικά (!!!!) ύστερα από αναφορά που κατάθεσε ο ναζιστής εναντίον του. Τη διερεύνηση της υπόθεσης ανέλαβε ο εισαγγελέας Ματζούνης ο οποίος απάλλαξε μεν με το πόρισμα του τον Σπ. Μουζακίτη, αλλά αθώωσε στην ουσία τον Κ. Πλεύρη για τα φιλοναζιστικά αποσπάσματα του βιβλίου. Ο Ματζούνης χαρακτήρισε το βιβλίο «επιστημονικό» επειδή βασίζεται σε βιβλία των ίδιων των Εβραίων όπως τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» (!), το γνωστό αντισημίτικο πλαστογράφημα, και διαπίστωσε «ελαφρά αμέλεια» του Σπ. Μουζακίτη ως προς την ποινική αξιολόγηση των επίμαχων αποσπασμάτων! Ο Ματζούνης αναφέρει μεταξύ άλλων ότι ήταν λάθος να ασκηθεί δίωξη για το χυδαία σαρκαστικό σχόλιο ότι τα Εβραιόπουλα «φαίνονται τετράπαχα» πίσω από τα συρματοπλέγματα του Άουσβιτς, γιατί δεν υπάρχει καμία πρόθεση προσβολής απλά σχολιασμός της «καλής φυσικής κατάστασης» τους…
Στο δικαστήριο του Δεκέμβρη που οδήγησε στην καταδίκη το ναζιστή, η εισαγγελέας Α. Μασούρα υπέβαλε αθωωτική πρόταση ενώ εντόπισε το πρόβλημα στον τίτλο του βιβλίου τον οποίο, κατά την άποψη της, ο Κ. Πλεύρης έπρεπε να αλλάξει σε «Εβραιοσιωνιστές, όλη η αλήθεια». Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε μέσα από σειρά ερωτήσεων που αφορούσαν, όχι το κατηγορητήριο, αλλά τα βασικά υπερασπιστικά επιχειρήματα του κατηγορούμενου, δηλ. την αντισημίτικη θεωρία περί «εβραιοσιωνισμού» και τον υποτιθέμενα «ρατσιστικό» χαρακτήρα του Ταλμούδ, θρησκευτικού βιβλίου των Εβραίων!
Τέλος, η μία εφέτης της δίκης του Δεκέμβρη, η Μ. Παγουτέλη, η οποία μειοψήφησε με αθωωτική ψήφο υπέρ του ναζιστή, στο 32 σελίδων σκεπτικό της για την αιτιολόγηση της ψήφου της αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
Α) Συμφωνεί με τον Κ. Πλεύρη όταν λέει ότι «Εβραίος στο θρήσκευμα και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές» επειδή κατά την άποψή της, το Ταλμούδ «αναμφισβήτητα περιέχει μισαλλόδοξες και αντιχριστιανικές διδαχές, κόντρα σε κάθε έννοια ανθρωπισμού»,
Β) Θεωρεί ότι όταν ο ναζιστής χαρακτηρίζει τον Εβραίο «υπάνθρωπο», ασκεί θεμιτή πολιτική κριτική, διότι αναφέρεται στον «εγκληματία πολέμου, Εβραίο»,
Γ) Θεωρεί ότι ο Κ.Πλεύρης δικαιούται να εκφέρει την «αντισημιτική άποψη» του η οποία ορίζεται ως αντίθεση στον «εβραιοσιωνισμό» καθώς και τη «ναζιστική» άποψή του ότι η «Λευκή Φυλή δεν θέλει σημίτας στην Ευρώπη διότι έτσι τη συμφέρει βιολογικώς», οι οποίες απόψεις για την εφέτη δεν μπορούν να προκαλέσουν μίσος και βία!
Δ) Όταν ο ναζιστής κατηγορεί του Γερμανούς ναζί γιατί «δεν έστειλαν τους Εβραίους στον Ιεχωβά τους να διαβάζουν μαζί όρθιοι το Ταλμούδ», διαπιστώνει ότι αναφέρεται στους «Εβραίους σιωνιστές» που υιοθετούν τις «αναμφισβήτητα μισαλλόδοξες και αντιχριστιανικές αναφορές των Ταλμούδ» και σαν παράδειγμα φέρνει τους δύο μάρτυρες κατηγορίας (!) Βενιαμίν Αλμπάλα και Αβραάμ Ρεϊτάν, που δεν καταδίκασαν στο ακροατήριο το Ταλμούδ!
Τα στοιχεία που αφορούν το πόρισμα Ματζούνη μπορείτε να τα διαβάσετε στην ιστοσελίδα του μπλογκ “Jungle Report”: «http://jungle-report.blogspot.com/2008/10/blog-post_09.html» Αναφορά στο σκεπτικό της μειοψηφίας της Παγουτέλη κάνει το άρθρο του «Ιού» (http://www.iospress.gr/ios2008/ ios20081123.htm). Επίσης το πόρισμα Ματζούνη και ολόκληρο το σκεπτικό της Παγουτέλη έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του ΕΠΣΕ: «http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3376».

Η εικόνα αυτή της δικαιοσύνης που σοκάρει όποιον θεωρεί ακόμα την Ελλάδα μια δημοκρατική χώρα είναι αποτύπωση ενός πολιτικού καθεστώτος όπου κυριαρχεί ο φαιοκόκκινος φασισμός και οι πολιτικές δυνάμεις που τον εκφράζουν και τον στηρίζουν μέσα και έξω από τη Βουλή. Αυτό το καθεστώς προωθεί δραστήρια τη συμμαχία με το νεοναζιστικό ρωσοκινέζικο άξονα. Μέσα από τη δίκη ενός ανοιχτού ναζιστή όπως ο Κ. Πλεύρης όπου οι κατήγοροι βρίσκονται κατηγορούμενοι, αποκαλύπτεται πόσο βαθιά μέσα στο κράτος έχει εισχωρήσει ιδεολογικο-πολιτικά αυτό το καθεστώς με αιχμή του τον ακραίο αντισημιτισμό. Είχαμε εκτιμήσει για την αρχική καταδίκη ότι «η δικαστική νίκη κατά του ναζισμού, του ρατσισμού και του αντισημιτισμού είναι εξαιρετικά εύθραυστη αφού είναι κυρίως στο νομικό επίπεδο και ελάχιστα στο πολιτικό. Κι αυτό γιατί η γενική σιωπή του πολιτικού καθεστώτος συνεχίστηκε και στη δεύτερη φάση της δίκης, όπως και ο αποκλεισμός σε τηλεόραση και ραδιόφωνο. Απούσα και από την αίθουσα και από οποιαδήποτε εκδήλωση φραστικής πολιτικής συμπαράστασης ήταν σύσσωμη η αριστερά, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική, με την εξαίρεση της ΟΑΚΚΕ, και σύσσωμος ο αναρχικός και αντιεξουσιαστικός χώρος, με την εξαίρεση της ομάδας «Τέρμιναλ 119»»... Σε όλη τη διαδικασία υπήρχε ένας μηχανισμός που αποτελείτο από τους 4 κατηγορούμενους, τους 4 συνηγόρους τους, τους δύο εισαγγελείς (της πρώτης και της δεύτερης φάσης της δίκης), τον πρόεδρο της πρώτης και την πάρεδρο της δεύτερης, ο οποίος μιλούσε απαλλαχτικά ή και με θέρμη για τις ναζιστικές θέσεις σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας χώρια από τους 5 μάρτυρες υπεράσπισης. Από την πλευρά των θυμάτων υπήρξαν μόνο οι 7 μάρτυρες που σφυροκοπήθηκαν για τις δημοκρατικές τους θέσεις από όλο αυτό το συγκρότημα του αντισημιτισμού…
Στην ουσία της αυτή η διαδικασία επέτρεψε στους ναζιστές, παρά τη γελοιότητα των επιχειρημάτων τους, να ξεδιπλώσουν όλο τον κανιβαλικό τους οχετό. Με λίγα λόγια επιβλήθηκε από το κράτος μια συμβολική ποινική βία στους κατηγορούμενους χωρίς αυτή να συνοδευτεί από το πολιτικό και ιδεολογικό τους ξεσκέπασμα και την καταδίκη.. Η άποψή μας είναι ότι η πρωτόδικη καταδίκη ήταν κυρίως το αποτέλεσμα μίας διακομματικής υποχρέωσης συμμόρφωσης με την ευρωπαϊκή και διεθνή δημοκρατική πρακτική ενάντια στον αντισημιτισμό, παρά δείγμα μιας εσωτερικής διαδικασίας αντιφασιστικής κάθαρσης. Γιατί μια ενδεχόμενη αθώωση του συγγραφέα του θα σήμαινε τη ντε φάκτο κατάργηση της αντιρατσιστικής νομοθεσίας από το ελληνικό κράτος και ακόμα χειρότερα τη συνενοχή του κράτους αυτού στο κάλεσμα για εξόντωση των εβραίων, πράγμα που θα προκαλούσε σάλο στο εξωτερικό, ειδικά στην ΕΕ… Με λίγα λόγια αποδείχτηκε ότι η πολιτεία και σύσσωμος ο κοινοβουλευτικός πολιτικός κόσμος επιτρέπουν να σέρνεται και να δυναμώνει στη βάση της κοινωνίας ο κανιβαλικός αντισημιτισμός ενώ ταυτόχρονα προστατεύουν και αφήνουν αλώβητο το ΛΑΟΣ που θα ξεσκεπαζόταν και θα εκτιθόταν βαριά αν έβγαινε στο φως αυτή τη δίκη. Αυτή η αποκάλυψη του χαρακτήρα του ευρύτερου πολιτικού καθεστώτος ήταν η μεγαλύτερη συνεισφορά αυτής της δίκης και ο βασικός παράγοντας που δικαιώνει την Αντιναζιστική για την απόφασή της να παρέμβει στη διαδικασία για να κάνει αποτελεσματικό το κατηγορητήριο και έτσι η δίωξη και η καταδίκη να γίνουν υποχρεωτικές για τις δικαστικές αρχές».
Αυτή η εκτίμηση έχει επιβεβαιωθεί πλήρως μέχρι σήμερα και τώρα παραμονές της δίκης του Γενάρη που από ότι φαίνεται αυτή τη φορά θα γίνει, πιο πολύ από κάθε άλλη φορά είναι επείγουσα η ανάγκη η δημοκρατική νίκη της καταδίκης του ναζιστή να κατοχυρωθεί με την επικύρωση της ποινής σαν ένα πρώτο δημοκρατικό ανάχωμα στην ασύδοτη προπαγάνδα και δράση των ναζιστών και στο απυρόβλητο των πολιτικών προστατών τους.
Κυρίως πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να πάρει τη μεγαλύτερη δυνατή δημοσιότητα η υπόθεση για να αποκαλυφθεί το ΛΑΟΣ και να μάθει ο λαός για αυτό το τρομερό πολιτικό σκάνδαλο που καλύπτουν όλα τα κόμματα.
Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία και η ΟΑΚΚΕ καλούν τους δημοκράτες να είναι όλοι εκεί στις 14/1 (Α΄ Πενταμελές Εφετείο, 6ος όροφος, Λουκάρεως και Αλεξάνδρας, 9πμ) για να απαιτήσουμε να καταδικαστεί ξανά στο Εφετείο ο ναζιστής.