ΟΜΙΛΙΑ-ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ σ. ΗΛΙΑ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ 2o ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ

Όπως είχαμε υποσχεθεί στο προηγούμενο φύλλο της Νέας Ανατολής δημοσιεύουμε εδώ την απομαγνητοφωνημένη ομιλία-χαιρετισμό του γενικού γραμματέα της ΟΑΚΚΕ σ. Ηλία Ζαφειρόπουλου προς το 2ο Συνέδριο του Ουράνιου Τόξου που έγινε στις 23 Νοέμβρη 2008 στο Αμύνταιο. Ήταν μια ομιλία που όπως μας είπαν αργότερα οι συναγωνιστές του ΟΤ έκανε αίσθηση και συζητήθηκε.
«Αισθανόμαστε τιμή και χαρά που είμαστε σ΄ αυτό το συνέδριο για δύο λόγους: γιατί το Ουράνιο Τόξο ξέρει να μένει πιστό στους φίλους του, και γιατί ξέρει να μένει πιστό στις αρχές του.
Αυτή δεν είναι μια εύκολη υπόθεση σε μια χώρα όπου η αστική τάξη κάνει τις πιο απίθανες τούμπες, τις πιο έντονες αλλαγές θέσεων, αρχών, συμμαχιών, σχέσεων σαν ένας απίστευτος χαμαιλέοντας.
Το Ουράνιο Τόξο κράτησε τη μεγάλη αρχή να ενωθεί- σαν μια μειονότητα εθνική που έχει κοινή καταγωγή με τους κατοίκους ενός άλλου κράτους- με το λαό της χώρας στην οποία ζει βάζοντας το ζήτημα των συνόρων όχι μ΄ ένα τυπικό τρόπο αλλά με την πεποίθηση ότι, «δεν θα πρέπει να κάνουμε εμείς αυτό που άλλοι δεν θέλουμε να κάνουν σε άλλες χώρες» όπως, ας πούμε (οι Αλβανοί) στη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Δεν θα ήθελε δηλαδή το Ουράνιο Τόξο να γίνει μια απόσχιση στην Ελλάδα της μακεδονικής εθνικής μειονότητας όπως δεν θα ήθελε να εκμεταλλεύονται π.χ. οι Αλβανοί εθνικιστές τη θέση τους στη Δημοκρατία της Μακεδονίας για μια απόσχιση εκεί. Το Ουράνιο Τόξο θέλει να είναι με την Ευρώπη όχι απλά για να βρει μια προστασία αλλά γιατί εκεί ενώνονται λαοί και χτυπιούνται σε βάθος εθνικισμοί όσο επιτρέπουν οι αστικές τάξεις με την εθνικιστική και ιμπεριαλιστική τους παράδοση.
Αυτές τις αρχές εκτιμάμε και μας κάνει εντύπωση ότι το Ο.Τ συνεχίζει να μένει προσηλωμένο σ΄ αυτές. Είναι με την Ευρώπη, είναι με τη διατήρηση των συνόρων, είναι με τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Γι΄ αυτό είμαστε εδώ.
Δεν υπάρχει δημοκρατία στην Ελλάδα. Φαίνεται ότι υπάρχει αλλά υπάρχει όλο και περισσότερο ένας φασισμός. Μας σταμάτησε ένας αστυνομικός σ΄ ένα μπλόκο έξω από το Αμύνταιο και μας είπε: «που πάτε;» Του λέμε είμαστε έλληνες πολίτες και πάμε όπου θέλουμε. Μας είπε: «Καλά απλά ρώτησα που πάτε;» μας λέει. Απαντάμε εν πάσει περιπτώσει πάμε στο Αμύνταιο στο συνέδριο του Ουράνιου Τόξου. Πήρε τα χαρτιά και έτρεξε με τον αστυνομικό διευθυντή να διαπιστώσει ποιοι ήταν αυτοί και αν μας επέτρεπε να συνεχίσουμε. Του ζητήσαμε τα στοιχεία του, τα στοιχεία του αστυνομικού διευθυντή, δεν μας τα έδωσε και μας είπε: «το κάνουμε για την προστασία σας». Το όργανο αυτό πίστευε ότι το έκανε για την προστασία μας.
Έχουνε αναθέσει στην αστυνομία να φυλάει την απαγορευμένη μειονότητα. Από ποιον έχουνε αναλάβει την υποχρέωση να τη φυλάνε; Έχουν αναλάβει να τη φυλάνε από τους ναζιστές. Οι ναζιστές διαδηλώνουν στην Ελλάδα. Διαδηλώσανε στο προηγούμενο συνέδριο στη Θεσσαλονίκη σαν πατριώτες, αυτοί οι απόγονοι των Ταγμάτων Ασφαλείας. Οι φίλοι των (γερμανικών) κατοχικών δυνάμεων στην Ελλάδα εμφανίζονται σαν πατριώτες και η Ελλάδα τώρα δεν αγανακτεί που μια εθνική μειονότητα που οι πατεράδες της πολέμησαν ενάντια σ΄ αυτές τις κατοχικές δυνάμεις, που περιφρόνησαν και άλλες δυνάμεις που ήθελαν να εμφανιστούν σαν προστάτες της χώρας και πάλεψαν με τον ελληνικό λαό για να ζήσει ελεύθερος. Αυτά της τα χρωστάμε της μειονότητας και γι΄ αυτό έχουμε την ιστορική υποχρέωση σαν Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ να συνεχίσουμε αυτή την παράδοση. Αν το ΚΚΕ στήθηκε στον τοίχο στήθηκε για ένα λόγο, τα στρατοδικεία δούλεψαν για ένα λόγο: γιατί δήθεν το ΚΚΕ ήθελε να διαμελίσει την Ελλάδα υπέρ των Μακεδόνων και στήθηκαν στον τοίχο κομμουνιστές και δεν υπόγραψαν. Και τώρα εμφανίζονται δυνάμεις μέσα στην Ελλάδα, όλες οι δυνάμεις, να λένε ότι αυτή η εθνική μειονότητα δεν υπάρχει ή αν υπάρξει πρέπει να αλλάξει το όνομα της, ότι δεν είναι μακεδονική, ότι δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος, ότι δεν υπάρχει μακεδονικό κράτος. Έτσι βρίσκονται οι φασίστες, οι ναζιστές να είναι εκπρόσωποι του λαού και να μας φυλάνε εμάς οι αστυνομικοί.
Τι σημαίνει αυτό; Αυτό που λέει το ελληνικό κράτος είναι: «Σας φυλάμε από το λαό». Γιατί τους ναζιστές δεν τους οπλίζει απλά μια ναζιστική οργάνωση, ή ένα ναζιστικό κόμμα με τον Καρατζαφέρη, με τον Α. Γεωργιάδη και με το γιο του ναζιστή Πλεύρη που είναι βουλευτές. Τους ναζιστές τους στηρίζουν τα ΜΜΕ, τους στηρίζει σύσσωμο το πολιτικό καθεστώς, τους στηρίζουν σύσσωμα όλα τα πολιτικά κόμματα, όλα τα κανάλια στις 8.00μμ που λένε: «αυτή η χώρα που ΄ναι δίπλα πρέπει να αλλάξει το όνομα της». Γιατί; Αυτό δεν το λένε τόσο φανερά αλλά το ψιθυρίζουν παντού, σε όλα τα γραφεία, σε όλα τα κομματικά σώματα, σε όλες τις ΚΟΒες, σε όλες τις τοπικές οργανώσεις, το ψιθυρίζουν παντού: «Αυτό το κράτος είναι επικίνδυνο γιατί υπάρχει μια μειονότητα που θέλει τον αλυτρωτισμό, θέλει να πάρει τη Θεσσαλονίκη και να την κολλήσει σ΄ αυτή την άλλη χώρα».
Χρησιμοποιούν μια μειονότητα για να επιβάλλουν τη δικιά τους στρατηγική απέναντι σ΄ ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. Δεν είναι απλά καταπιεστές είναι και προβοκάτορες. Δεν αποτελούν έκφραση αυτοί της Ελλάδας ούτε με την ευρύτερη έννοια. Δεν είναι καν εθνικιστές γι΄ αυτό ακριβώς δεν έχουν αναθέσει σε κανένα εθνικιστή να μας χτυπάει, το έχουν αναθέσει στους ταγματασφαλίτες και τα παιδιά τους. Γιατί; Γιατί ο στόχος τους είναι να επιβάλλουν τη στρατηγική τους στη Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Δεν έχω ποτέ αναφερθεί μιλώντας σε σώμα του Ουράνιου Τόξου στη γειτονική χώρα, ακριβώς επειδή αυτοί θέλουν να κάνουν αυτή τη σύνδεση. Αλλά εφόσον αυτοί κάνουν αυτή τη σύνδεση δεν φτάνει πια να λέμε ότι το Ουράνιο Τόξο θέλει τα υπάρχοντα σύνορα, ότι δεν θέλει τον αλυτρωτισμό και μάλιστα το επαναλαμβάνει και έχω την εντύπωση ότι όσο το κατηγορούν γι΄ αυτό πρέπει να το επαναλαμβάνει περισσότερο. Αλλά αυτοί επεκτείνανε την καταπίεση μιας μειονότητας στην καταπίεση ενός ολόκληρου έθνους.
Ο φασισμός της Ελλάδας δεν είναι πια εσωτερικός δηλαδή μόνο απέναντι στη μακεδονική και την τούρκικη μειονότητα, όπου (αυτή η καταπίεση) εκφράζεται με τη μεγαλύτερη σαφήνεια σήμερα στην Ευρώπη. Είναι ότι εν μπορούνε να τα βάλουνε με την Τουρκία και να την υποχρεώσουνε βεβαίως σε μια ορισμένη εξωτερική πολιτική ,αλλά με τους Μακεδόνες που είναι 2.000. 000 άνθρωποι μπορούν ή μάλλον νομίζουν ότι μπορούν. Και προσπαθούν να βρουν ένα επιχείρημα συνδέοντας τη μειονότητα με το έθνος για να του επιβάλλουν όχι αλλαγή του ονόματος αλλά προσχώρηση στη δικιά τους στρατηγική.
Επιτρέψτε μου ενάμιση λεπτό γι΄ αυτό.
Έχουν μια στρατηγική συμπόρευση με τη Σερβία η οποία παίζει ανατολική πολιτική στα Βαλκάνια. Τη βοηθήσανε να σφάξει τη Βοσνία, να σφάξει την Κροατία και έχουνε δεσμούς μαζί της στα πλαίσια του «ορθόδοξου τόξου». Η Ελλάδα μπαίνει στο «ορθόδοξο τόξο» και ο φίλος της είναι η σημερινή Ρωσία του Πούτιν. Η Δημοκρατία της Μακεδονίας τους χαλάει αυτή την ιστορία γιατί θέλει να συνδεθεί με την Ευρώπη και γενικότερα να μείνει στο ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι. Και επειδή υπάρχουν αντιθέσεις ανάμεσα στις δυο υπερδυνάμεις διαλέγει συμμαχία με την αμερικάνικη υπερδύναμη για να μπορεί να κρατήσει την ανεξαρτησία της απέναντι στην πίεση που νιώθει από την Ελλάδα στο Νότο, από τη Βουλγαρία στα ανατολικά, κι από την Αλβανία που επιχειρεί να τη διαμελίσει. Και αυτοί εδώ επιβάλλουν διαρκώς νέες προτάσεις για το όνομα ώστε ποτέ να μην τις δεχθεί η Δημοκρατία της Μακεδονίας και όλο και πιο εξωφρενικές ώστε να μπορέσουνε στο τέλος να τη διώξουνε από την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Λένε πάντα αυτό: «Έξω από την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ». Το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν το ενδιαφέρει το όνομα, τους ενδιαφέρει απλώς το «έξω από το ΝΑΤΟ». Απόδειξη ότι δεν δέχτηκαν το όνομα FYROM. Οι έλληνες εθνικιστές λίγο-πολύ, που δεν έχουν και χαρακτήρα, το δέχτηκαν. Για να πάει στον ΟΗΕ η Δημοκρατία της Μακεδονίας με το όνομα FYROM το δέχτηκαν, όπου στον ΟΗΕ βρίσκεται και το ρώσικο και το κινέζικο βέτο. «Στο ΝΑΤΟ όμως και στην Ευρώπη (είπαν στη Δημ. της Μακεδονίας,) δεν θα πάτε. Θα βρείτε νέο όνομα». Προτείνουν το «Νέα Μακεδονία»- το υπονοεί ένα κομμάτι της ΝΔ- και βγαίνει το ΠΑΣΟΚ και λέει «όχι στο Νέα Μακεδονία» το ίδιο βεβαίως και οι φασίστες του Καρατζαφέρη που κρατάνε δήθεν τη σκληρή γραμμή. Προτείνουν το «Άνω Μακεδονία» βγαίνουνε και λένε πάλι από την αντιπολίτευση όχι. Όπως και να την ονομάζανε και Ουτοπία να την ονομάζανε τη γειτονική χώρα θα τους λέγανε ότι «αυτό θυμίζει Αρχαία Ελλάδα, δεν μπορείτε το έχετε».
Η πολιτική τους είναι πολιτική επέμβασης και μέσα σ΄ αυτή την πολιτική επέμβασης, πίεσης, διαμελισμού της γειτονικής χώρας μπαίνει και η πολιτική με το Ουράνιο Τόξο. Γι΄ αυτό υπάρχει αυτός ο αποκλεισμός. Γι΄ αυτό κρατάνε σε καραντίνα το Ουράνιο Τόξο και το Ουράνιο Τόξο κάνει εξαιρετικά που ανοίγεται στην Ευρώπη.
Θέλουνε τα μέλη, οι φίλοι του, οι εθνικά μακεδόνες της Ελλάδας να νιώσουν εντελώς ξένοι με την εθνική τους υπόσταση, με την ηγεσία αυτού του αγώνα. Θέλουν να τους αποκαρδιώσουν και να τους απομονώσουν. Αυτό θέλουν. Τους βάζουν λοιπόν μέσα σε ένα προστατευτικό κλωβό. Λένε: «Σας φυλάμε να μην σας χτυπήσει ο κόσμος», τον οποίο ερεθίζουν με τα δελτία ειδήσεων. Έτσι προσπαθούν να σας αποκαρδιώσουν. Και εσείς πάτε με την Ευρώπη. Κάνετε παρά πολύ καλά.
Και τελικά αυτοί είναι που απομονώνονται πολιτικά από τους εκβιασμούς που κάνουν όπως «Αν μας πιέσετε θα διώξουμε τις βάσεις στη Σούδα, αν μας πιέσετε θα φέρουμε προβλήματα μέσα στην Ευρώπη, έχουμε και δυο ψήφους με την Κύπρο κτλ». Με αυτούς τους εκβιασμούς κρατάνε αυτή την πολιτική. Παρ΄ όλα αυτά είναι καταδικασμένοι σε απομόνωση. Δεν είσαστε εσείς απομονωμένοι. Εσείς είσαστε συμπαθείς και θα είσαστε όλο και πιο συμπαθείς στην ευρωπαϊκή δημοκρατική κοινή γνώμη. Και θα είσαστε συμπαθείς όσο περνάει ο καιρός και στον ελληνικό λαό κρατώντας αυτή την αξιοπρεπή, υπεύθυνη και σοβαρή στάση. ΄Όχι δήθεν τσαμπουκάδες απέναντι σε ένα φασισμό. Απαντάτε στο φασισμό με πολιτικά μέσα και θα κερδίσετε τον λαό γιατί ο ελληνικός λαός θα τον συναντήσει τον φασισμό, τον ζει. Τον ζει και από άλλες πλευρές.
Θάψανε πρόσφατα εντελώς μια δίκη που έγινε εναντίον του ναζιστή Κ. Πλεύρη επειδή και ο γιος του (Θ. Πλεύρης) και ο Α. Γεωργιάδης (βουλευτές του ΛΑΟΣ) είχαν υποστηρίξει με θέρμη το βιβλίο του που έλεγε ότι πρέπει να σκοτώσουμε οπωσδήποτε όλους τους Εβραίους διότι αυτό δεν μπόρεσε να το κάνει ο Χίτλερ, δεν μπόρεσε να το ολοκληρώσει. Αυτή η τρομερή σημασίας δίκη έγινε ουσιαστικά κεκλεισμένων των θυρών και δεν την ανέφερε καμία τηλεόραση, ούτε την καταδίκη του Πλεύρη ανέφερε. Αυτή έγινε με μισόλογα για να μην θυμώσει η Ευρώπη ότι η Ελλάδα αθωώνει ναζιστές που ζητάνε γενοκτονία. Αλλά οι δικαστές, όσοι μίλησαν, ήταν υπέρ του Πλεύρη. Είπαν ότι «βεβαίως οι Εβραίοι είναι επικίνδυνοι λόγω της θρησκείας τους».
Τέτοιο κράτος στήνεται στη χώρα μας σταδιακά, ήρεμα, ανώδυνα: «να πνίξουμε μια εθνική μειονότητα, να πνίξουμε και άλλη μια εθνική μειονότητα». Και το βλέπουν όλοι αυτό με αγαλλίαση. Μπολιάζουν το λαό με φασισμό ενώ ο λαός δεν είναι φασίστας, απόδειξη ότι όπου κλείσουν το στόμα του έλληνα πολίτη αυτός αντιδρά, διαμαρτύρεται. Αλλά εκεί στα εθνικά ζητήματα με την ίδια πιπίλα 15 χρόνια τον έχουν τρελάνει και τον έχουν οδηγήσει στο τέλος να γίνει κυνηγός ανθρώπων και καταπιεστής.
Είμαστε, λοιπόν, εδώ για να υπερασπίσουμε όχι απλά μια εθνική μειονότητα, ούτε απλά μια χώρα που ένα καθεστώς δόλιο και καθόλου πατριωτικό προσπαθεί στην ουσία να την πνίξει, να την δηλητηριάσει, να την διασπάσει και να την εντάξει στη δικιά του υποτελή διεθνή στρατηγική. Είμαστε εδώ για τη χώρα μας ολόκληρη, γι΄ αυτό το λαό που έχει δώσει μεγάλους αγώνες και για τη δημοκρατία και για την ανεξαρτησία και για τα εθνικά δικαιώματα. Αυτοί ήτανε οι πολύ αγαπημένοι άνθρωποι εκείνης της αριστεράς, οι προοδευτικοί άνθρωποι παρόλο τον εθνικισμό που δηλητηρίαζε και το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, παρόλο τον εθνικισμό που υπήρχε και στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Ήταν βαθιοί αυτοί οι δεσμοί και όμως τώρα καταφέρανε να στρέψουνε όχι μόνο τη Δεξιά, όχι μόνο τους φασίστες, όχι μόνο τους ταγματασφαλίτες αλλά και το μεγαλύτερο όγκο της Αριστεράς εναντίον των δύο εθνικών μειονοτήτων. Αυτό είναι το πρόβλημα. Αυτοί οι προοδευτικοί άνθρωποι μας λείπουν κι αυτούς πρέπει υπομονετικά να τους κερδίσουμε και εμείς σαν ΟΑΚΚΕ και εσείς σαν Ουράνιο Τόξο.
Μην παραιτηθείτε αγαπητοί συναγωνιστές, μην παραιτηθείτε ποτέ από την ανάγκη να κερδίσετε τον ελληνικό λαό. Ανακατευτείτε και στα άλλα ζητήματα όχι μόνο στο εθνικό, στα άλλα δημοκρατικά ζητήματα της χώρας και στα διεθνή ζητήματα, δηλαδή με τις άλλες καταπιέσεις που ασκούν άλλες δυνάμεις απέναντι στους λαούς. Συμμαχήστε με την Ευρώπη, αξιοποιείστε και την αμερικάνικη επέμβαση, ΄(όχι ότι εσείς ασχολείστε- και καλά κάνετε με την αμερικάνικη υπερδύναμη- αλλά η Δημοκρατία της Μακεδονίας το κάνει,) αλλά ας μην στηρίζονται στις ΗΠΑ. Στην Ευρώπη ας στηρίζονται σ΄ ένα βαθμό. Η αμερικάνικη υπερδύναμη όμως είναι επικίνδυνη, προβοκάρει, εκθέτει, εισβάλλει, επηρεάζει αρνητικά.
Βεβαίως κάθε λαός μικρός στηρίχτηκε σ΄ έναν ισχυρό λαό ενάντια σε έναν άλλο αλλά κύρια στηρίχθηκε στις δυνάμεις του. Η δε μειονότητα πρέπει κύρια να στηριχθεί στον ελληνικό λαό. Ότι νίκες κι αν πετύχετε στην Ευρώπη, όσες διεθνείς νίκες κι αν πετύχετε δεν θα μπορέσετε (να νικήσετε) εάν δεν δεθείτε μ΄ αυτό εδώ το λαό, αν δεν σας δει δίπλα του στα δικά του, στα ταξικά του ζητήματα, στην καταπίεση του εργάτη που είναι ξένος σ΄ αυτή τη χώρα. Μου έλεγε ένας – με συγχωρείτε για τον μακρύ λόγο – άνθρωπος που ζούσε στη Νότια Αφρική δεκαετίες, έλληνας, ότι η καταπίεση του φτωχού και η περιφρόνηση του εξαθλιωμένου, του ανθρώπου που δεν έχει μέσα, του ανθρώπου έξω από το κράτος στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερη από την ταπείνωση και τον εξευτελισμό των μαύρων του απαρτχάιντ στη Ν. Αφρική. Αυτό πρέπει να το δούμε όλοι μας. Μην τους χαρίσουμε τον ελληνικό λαό, μην τους χαρίσουμε την εργατική τάξη, μην τους χαρίσουμε τα μεσοστρώματα. Γιατί όλοι αυτοί θα υποφέρουνε. Γιατί θα τους ρίξουν και σε πόλεμο τελικά αυτοί οι φασίστες, οι προβοκάτορες. Πρέπει να είμαστε ως το τέλος μαζί τους.
Το Ουράνιο Τόξο αξίζει το σεβασμό κάθε δημοκρατικού ανθρώπου γιατί άντεξε. Άντεξε και στο μακεδονικό σοβινισμό. Γιατί υπάρχει παντού σοβινισμός δυστυχώς.
Υπάρχει το αμυνόμενο έθνος, υπάρχει ο εθνικισμός του αμυνόμενου έθνους. Αν μπορέσει το Ουράνιο Τόξο έτσι όπως τραβάει ως το τέλος να αντισταθεί και σ΄ αυτόν, δηλαδή να κρατήσει την εσωτερική του δυναμική, όχι σαν ένα όργανο ενός άλλου εθνικισμού, – βέβαια οι συμμαχίες, οι σχέσεις, οι εθνικοί δεσμοί είναι φυσικοί - όχι σαν όργανο μιας ξένης πολιτικής, θα πάρει την εμπιστοσύνη αυτού εδώ του λαού.
Σας ευχαριστώ πολύ».

Ακολούθησαν πολύ θερμά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από τους συνέδρους και τους παρατηρητές.

Σημείωση: Η ομιλία αυτή έγινε χωρίς χειρόγραφο και εδώ καταγράφεται με ελάχιστες, καθαρά εκφραστικού χαρακτήρα διασαφήσεις.