Να ξεσκεπάσουμε το φασιστικό κίνημα ενάντια στα ΤΕΙ-Να αποδοθούν επιτέλους στους απόφοιτους των ΤΕΙ τα επαγγελματικά τους δικαιώματα

Δεκάδες τμήματα των ΤΕΙ παραμένουν χωρίς αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα από το κράτος. Οι πτυχιούχοι τους δεν μπορούν να προσλαμβάνονται σαν κρατικοί υπάλληλοι και σαν υπάλληλοι των κρατικών επιχειρήσεων και επίσης δεν έχουν δικαίωμα να ασκήσουν επαγγέλματα που απαιτούν άδεια από το κράτος. Πρόκειται για μια φασιστικού τύπου απαγόρευση που συνεχίζεται εδώ και 26 χρόνια. Η κοινωνία πληρώνει δις για την παραγωγή αυτών των ειδικών και αυτήν την ειδίκευση που αποτυπώνεται στο πτυχίο των ΤΕΙ δεν την αναγνωρίζει το κράτος, δηλαδή το κράτος δεν αναγνωρίζει το προϊόν μιας μακριάς κοινωνικής παραγωγικής διαδικασίας που το ίδιο οργανώνει και επιβλέπει ως την τελική του λεπτομέρεια. Δηλαδή δεν αναγνωρίζει και σπαταλάει το μόχθο καθηγητών και σπουδαστών, τόσων χιλιάδων ανθρώπων.
Γι’ αυτό το έγκλημα δεν εξεγείρονται οι φίλοι της αποκλειστικά δημόσιας εκπαίδευσης με επικεφαλής τον ΣΥΝ και το ψευτοΚΚΕ. Αντίθετα αυτοί είναι επικεφαλής του φασιστικού κινήματος της στέρησης των επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα ΤΕΙ με τελικό στόχο να τα καταργήσουν με την απορρόφησή τους από τα πανεπιστήμια. Την κατάργηση των ΤΕΙ με αυτή τη μέθοδο και τη διατήρηση μιας μόνο ανώτατης εκπαιδευτικής βαθμίδας, την πανεπιστημιακή, την παρουσιάζουν σαν «αναβάθμιση» των ΤΕΙ.
Ο Ριζοσπάστης στρέφεται ανοιχτά ενάντια στα επαγγελματικά δικαιώματα των ΤΕΙ. Διαβάζουμε: «Στο πνεύμα αυτό, ο υπουργός Παιδείας δήλωσε περιχαρής που έχει προχωρήσει η κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των ΤΕΙ, που δεν είναι παρά μια μπανανόφλουδα για τους σπουδαστές καθώς τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην παραγωγή έχουν να κάνουν τόσο με την ανεργία όσο και με την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, την ελαστική και κακοπληρωμένη εργασία, δηλαδή ζητήματα που δεν έχουν να κάνουν με την κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων». Οι πτυχιούχοι άνεργοι των ΤΕΙ, που χιλιάδες από αυτούς μένουν στην ανεργία ή ασκούν άλλα επαγγέλματα που δεν αντιστοιχούν στο πτυχίο τους λόγω του ότι δεν έχουν αναγνωριστεί τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, θα πρέπει να περιμένουν να βρουν δουλειά μόνο με το τσάκισμα της γενικής ανεργίας στην κοινωνία κλπ, μέχρι την κατάργηση του καπιταλισμού. Μέχρι τότε τις δουλειές θα τις ελέγχουν οι συμμορίες της μεσαίας φαιοκόκκινης γραφειοκρατικής αστικής τάξης των ΤΕΕ, ΓΕΩΤΕΕ, ΠΟΣΔΕΠ, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ κλπ οργανωμένες σε νέο-ακροδεξιά κινήματα από το ψευτοΚΚΕ και τον ΣΥΝ με την υποστήριξη των πολιτικών ηγεσιών των άλλων τριών κομμάτων. Έτσι τις εξειδικευμένες δουλειές θα τις μοιράζουν αυτές οι κρατικοφασιστικές πολιτικές συμμορίες εξαγοράζοντας ολόκληρους κλάδους πτυχιούχων πανεπιστημίου και φοιτητών οργανώνοντάς τους σε φασιστικούς στρατούς που τα μέλη τους συχνά χωρίς να το νιώθουν στην ουσία κανιβαλίζουν εναντίον συναδέλφων τους παίρνοντας με τη βία τις δικές τους δουλειές.
Το πτυχίο των ΤΕΙ πρέπει να τσακιστεί λοιπόν σύμφωνα με αυτή τη γραμμή. Και πρέπει να τσακιστεί γιατί γι αυτούς του ψευτοΚΚΕ, ΣΥΝ κλπ πρέπει να τσακιστούν τα ΤΕΙ και όλη η τεχνική εκπαίδευση που δεν είναι πανεπιστημιακή, δηλαδή όλη η τεχνική εκπαίδευση που δεν διοικείται από την ΠΟΣΔΕΠ και την ΟΛΜΕ και η οποία δεν παράγει πολλούς ειδικούς στο μεσαίο πλατύ επίπεδο της παραγωγής που οπωσδήποτε τους χρειάζεται η σύγχρονη παραγωγή δίπλα στους ακόμα καλύτερα καταρτισμένους ειδικούς. Ξανά από τον Ριζοσπάστη διαβάζουμε τώρα για την κατάργησή τους: «Αντίθετα, μόνη λύση για τους σπουδαστές και τους εκπαιδευτικούς των ΤΕΙ είναι η διεκδίκηση μιας Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν, χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις ιδρυμάτων και τμημάτων, στην υπηρεσία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών που να εξασφαλίζει υψηλού επιπέδου επιστημονική ειδίκευση για όλους τους φοιτητές». Η «Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση» χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις δεν είναι παρά η συγχώνευση των ΤΕΙ με τα πανεπιστήμια και η κατάργησή τους μέσω της «αναβάθμισης». Και αυτά δεν τα υποστηρίζει μόνο ο Ριζοσπάστης και ο ΣΥΝ καθώς και η εξωκοινοβουλευτική ουρά τους αλλά και ο πρόεδρος του ΤΕΕ, πρυτάνεις και όλες οι ηγεσίες του νέο-ακροδεξιού κινήματος «παιδείας». Η κατάργηση επίσης των ΤΕΙ από την ανακοίνωση της «Επιτροπής Παιδείας» του ΣΥΝ διατυπώνεται με το γνωστό χαμαιλεοντικό στυλ του: «…. Ο κεντρικός σχεδιασμός για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, που τόσο έχει ανάγκη ή χώρα μας, όπως και στο παρελθόν, έτσι και τώρα είναι ανύπαρκτος.» Η νεολαία του Συνασπισμού έρχεται να αποσαφηνίσει τον «κεντρικό σχεδιασμό για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση» του ΣΥΝ: «Η αναγκαιότητα για πραγματικά ενιαία, δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση, χωρίς τον αναχρονιστικό διαχωρισμό ανάμεσα σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ και απαιτεί σε βάθος αναπροσανατολισμό της εκπαίδευσης στα ΤΕΙ.»
Η κατάργηση των ΤΕΙ δικαιολογείται από τα δύο σοσιαλφασιστικά κόμματα με κοινή αριστερή φρασεολογία που έχει υπεραντιδραστικό περιεχόμενο. Ενδεικτικά παραθέτουμε ένα απόσπασμα από τον Ριζοσπάστη: «Μόνο η ανασύνταξη του φοιτητικού και λαϊκού κινήματος με στόχους πάλης ενάντια στην πολιτική των μονοπωλίων και της ΕΕ, μπορεί να φέρει στο προσκήνιο το αίτημα για κατάργηση του αναχρονιστικού ταξικού διαχωρισμού επιστημονικής και τεχνολογικής εκπαίδευσης, για αποσαφήνιση των επιστημονικών αντικειμένων και αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών ώστε να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της επιστημονικής και κοινωνικής προόδου».

Η πάλη των σαμποταριστών ενάντια στην τεχνική εκπαίδευση με εργαλείο την «12χρονη, ενιαία, υποχρεωτική» εκπαίδευση.

Η «αναβάθμιση» στην περίπτωση της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης εφαρμόζεται από τον φιλοανατολικό πρωθυπουργό εδώ και χρόνια και είναι γνωστή με το κοινό διακομματικό όνομα ως 12χρονη ενιαία υποχρεωτική εκπαίδευση. Το «ενιαία» δηλώνει όπως και για τα ΤΕΙ την κατάργηση των Τεχνικών και Επαγγελματικών Λυκείων και την μετατροπή τους σε «ανώτερα» Γενικά Λύκεια. Το ενδιάμεσο βήμα έγινε με την μετατροπή των ΤΕΕ σε υβρίδια γενικής και τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης, τα ΕΠΑΛ, με στόχο την μετέπειτα μετατροπή τους σε Γενικά Λύκεια και την διατήρηση στο τέλος ενός μόνο τύπου λυκείου, του Γενικού. Όποιος θέλει να μάθει μια τέχνη ή να γίνει τεχνικός χωρίς να βρίσκεται σε πανεπιστημιακό επίπεδο αυτό μπορεί να το κάνει μετά τα δεκαοχτώ επαναλαμβάνουν όλα τα κνιτοειδή ανεξάρτητα σε πιο κόμμα ανήκουν! Η «αναβάθμιση» της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, περιγράφεται αντίστοιχα όπως και στα ΤΕΙ, στο παρακάτω απόσπασμα από την εισήγηση του ΔΣ της φαιοκόκκινης ΟΛΜΕ στο 12ο συνέδριό της. « Στο πλαίσιο της μεταβατικής περιόδου στην πορεία προς την καθιέρωση του Ενιαίου λυκείου που προτείνουμε πρέπει άμεσα να αρθεί η διάκριση του σημερινού «Ενιαίου Λυκείου» και της Τ.Ε.Ε με μέτρα που θα συμβάλουν στην αναβάθμιση της τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης». Και στην επόμενη σελίδα με τίτλο «αναλυτικότερα για την ΤΕΕ» διαβάζουμε ότι μία από τις προϋποθέσεις για την αναβάθμιση της ΤΕΕ είναι «η ενίσχυση της γενικής παιδείας».
Η κυρίαρχη καθεστωτική θεωρία της «αναβάθμισης» που έχει υιοθετηθεί από όλες τις κομματικές ηγεσίες και από όλες τις εκπαιδευτικές φαιοκόκκινες ομοσπονδίες, κατασκευάστηκε εδώ και χρόνια από το ψευτοΚΚΕ και τον ΣΥΝ για να σαμποτάρουν την εκπαίδευση των ειδικών της παραγωγής που είναι μια από τις μεγαλύτερες στρατηγικά παραγωγικές δυνάμεις. Η «αναβάθμιση» θέλει να μετατρέψει κάθε μορφή «κατώτερης» εκπαίδευσης, δηλαδή κάθε μορφή εκπαίδευσης που εκπαιδεύει τεχνικούς και τεχνίτες και γενικά κάθε μορφή εκπαίδευσης που είναι πιο κοντά στην βάση της ειδίκευσης στη διαδικασία της παραγωγής, σε μια τάχα «ανώτερη» εκπαίδευση, αυτή της γενικής παιδείας και της θεωρητικολογίας που από τη φύση της, όπως λένε, καταργεί κάθε αναχρονισμό και ταξικό διαχωρισμό της επιστημονικής και τεχνολογικής εκπαίδευσης. Αυτή η πολιτική λένε επιβάλλεται από τον κυρίαρχο ταξικό διαχωρισμό της εργασίας σε χειρωνακτική και πνευματική. Στην πραγματικότητα ωστόσο οι δημαγωγοί αυτοί δεν θέλουν να καταργήσουν τον κοινωνικό καταμερισμό της εργασίας, αλλά τον τεχνικό καταμερισμό εργασίας στα πλαίσια του συνολικού παραγωγικού προτσές, δηλαδή την ανώτερη εξειδίκευση της εργασίας, δηλαδή τελικά την ίδια την σύγχρονη παραγωγή. Η μέθοδός τους είναι να μετατρέπουν την οποιαδήποτε παραγωγική εξειδίκευση σε εκπαίδευση γενικά και μετά να επιτρέψουν σα μόνη γενική εκπαίδευση την κούφια θεωρητικολογία με μεγαλύτερη εκτίμηση προς εκείνη των λεγόμενων ανθρωπιστικών σπουδών, που στην πραγματικότητα είναι οι πιο ταξικά προσδιορισμένες και οι κυριαρχημένες από την αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό. Την κατάργηση όλων των μέσων τεχνικο-επαγγελματικών και ανώτατων τεχνολογικών σχολών της παραγωγής την καμουφλάρει και την προπαγανδίζει το διακομματικό συντονιστικό και οι οργανώσεις του, η ΠΟΣΔΕΠ, η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ με επικεφαλής τα δύο κόμματα της ψευτοαριστεράς, παρουσιάζοντάς τη σαν μια μεγάλη παιδαγωγική τομή. Αυτή την τομή τη δικαιολογούν με την αντικατάσταση των «χαμηλού» δήθεν μορφωτικού επιπέδου σχολών και σχολείων μαθητείας, κατάρτισης και επαγγελματικής εκπαίδευσης από την προσφορά τάχα στους μαθητές του «ανώτερου» επιπέδου του Γενικού Λυκείου (του παπαγαλισμού και της παραίτησης για τους πιο πολλούς μαθητές) το οποίο θα αντικαταστήσει την τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση. Επίσης τη δικαιολογούν και με την αντικατάσταση του «χαμηλού» επιστημονικού επιπέδου των ΤΕΙ με την προσφορά στους σπουδαστές ενός πανεπιστημίου που θα καταργήσει τα «χαμηλού» επιπέδου ΤΕΙ. Πρόκειται για το σαμποτάρισμα της εκπαίδευσης σαν παραγωγικής δύναμης, που είναι μέρος του συνολικού σαμποταρίσματος όλης της παραγωγής και ειδικά της βιομηχανίας. Αυτό το σαμποτάζ το διεξάγουν τα δύο κόμματα της ψευτοαριστεράς -με την υποστήριξη του φασιστικού ΛΑΟΣ του πρωθυπουργού και της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ- για να απομακρύνουν τη χώρα από τη σύγχρονη οικονομία και τις καταχτήσεις του αστικού-δημοκρατικού και του μαρξιστικού διαφωτισμού, και να την παραδώσουν χωρίς αντιστάσεις στον ανατολικό φασισμό του πολεμικού άξονα Ρωσίας, Κίνας και Ιράν.
Τα ΤΕΙ είναι η μεγαλύτερη εκπαιδευτική παραγωγική δύναμη της χώρας
Τα μικρής κλίμακας έργα και οι χαμηλού επιπέδου τεχνολογικές απαιτήσεις της ελαφριάς βιομηχανίας, της γεωργίας και των υπηρεσιών που κυριαρχούν στη σαμποταρισμένη οικονομία μας αποτελούν το μεγαλύτερο όγκο της παραγωγής και για την πραγματοποίησή τους δεν χρειάζονται κύρια απόφοιτους του Χάρβαρντ, ούτε απόφοιτους των πολυτεχνείων και των πανεπιστημίων παρά απόφοιτους των ΤΕΙ και τεχνίτες εμπειρικούς και των μέσων τεχνικών σχολών. Τα μεγάλα έργα και τις επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας τις αναλαμβάνουν οι ξένες εταιρείες και μόνο λίγες σύνθετες παραγωγικές δραστηριότητες υψηλής τεχνολογίας και κάποιων σύνθετων τεχνικών μελετών και εφαρμογών απομένουν για να απασχολήσουν ένα ελάχιστο αριθμό επιστημόνων των πολυτεχνείων και των πανεπιστημίων της χώρας μας. Αυτή την απλή διαπίστωση ότι τα ΤΕΙ μαζί με την Μέση Τεχνική Εκπαίδευση αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της εξειδικευμένης εργασίας στη χώρα μας δεν τολμούν ακόμα να την υποστηρίξουν ούτε οι ενώσεις των πτυχιούχων των ΤΕΙ ούτε οι φοιτητές τους ούτε και οι καθηγητές τους αλλά ούτε και τα τμήματα της μισοφιλελεύθερης αστικής τάξης που βρίσκονται στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Και δεν μπορούν εξαιτίας της πολιτικής κυριαρχίας του φαιοκόκκινου διακομματικού συντονιστικού που διοικεί την χώρα.
Η τροποποίηση του άρθρου 18 για τα επαγγελματικά δικαιώματα από τον μεταμφιεσμένο σε φιλελεύθερο υπουργό παιδείας
Όταν φάνηκε μέσα στο καλοκαίρι ότι ο υπουργός παιδείας θα υλοποιούσε την επίσημη κυβερνητική πολιτική, δηλαδή θα άνοιγε το δρόμο της αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων με το νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ και συγκεκριμένα με το άρθρο 18, οι υπερασπιστές της αποκλειστικά κρατικής παιδείας που ελέγχουν τα πανεπιστήμια και τα επιμελητήρια, εξεγέρθηκαν. Απαίτησαν την τροποποίηση του άρθρου 18 και την επαναφορά του παλιού καθεστώτος αποκλεισμού των ΤΕΙ από τα φυσικά επαγγελματικά τους δικαιώματα. Πράγματι αμέσως συμμορφώθηκε σε αυτήν την απαίτηση ο φίλος τους πρωθυπουργός, ο δικός τους στην ουσία πρωθυπουργός, ο οποίος συνηθίζει να ακυρώνει πάντα κάθε αστικοδημοκρατική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της δικιάς του κυβέρνησής. Το άρθρο 18, πριν την τροποποίησή και το ξεπούλημά του βεβαίως και από τον υπουργό Παιδείας που είναι επίσης ένας άνθρωπος των φαιοκόκκινων αντιδραστικών, προέβλεπε την έκδοση διατάγματος για τα επαγγελματικά δικαιώματα μόνο από τον Υπουργό Παιδείας ύστερα από γνωμοδότηση του Συμβουλίου Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης. Καταργούσε επομένως το παλιό καθεστώς αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων που απαιτούσε την συνυπογραφή της πρότασης του υπουργού παιδείας από άλλα υπουργεία ΥΠΕΧΩΔΕ, Ανάπτυξης κλπ. Αυτά τα υπουργεία δεν τολμούν να αναγνωρίσουν τα επαγγελματικά δικαιώματα στα ΤΕΙ χωρίς την έγκριση ή την ανοχή των ισχυρών διακομματικών κρατικοφασιστικών ηγεσιών του ΤΕΕ, του ΓΕΩΤΕΕ και του νέο-ακροδεξιού κινήματος «παιδείας» της ΠΟΣΔΕΠ, της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ. Το τροποποιημένο άρθρο 18 είναι όμως χειρότερο και από αυτό το παλιό καθεστώς αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ΤΕΙ γιατί εκτός από την έγκριση της αναγνώρισης, που προϋποθέτει στην ουσία από το πεντακομματικό συντονιστικό που ελέγχει τα προηγούμενα κινήματα και οργανώσεις, βάζει και σαν γνωμοδοτικό όργανο το Συμβούλιο Ανώτατης Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης που είναι όργανο της σοσιαλφασιστικής ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ.
Οι μεταρρυθμίσεις που συνεχίζει να περιέχει το νομοσχέδιο για τα ΤΕΙ, όπως η δημιουργία εργαστηρίων, η εισαγωγή των τετραετών προγραμμάτων, η νομιμοποίηση των προσλήψεων και προαγωγών από τον πρόεδρο, οι κοινές εκπαιδευτικές δραστηριότητες με τα πανεπιστήμια κλπ αποκτούν νόημα μόνο με την αναγνώριση όλων των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων από το κράτος. Κάθε μεταρρύθμιση στα ΤΕΙ που δεν αναγνωρίζει και δεν κατοχυρώνει τα επαγγελματικά τους δικαιώματα δεν αναγνωρίζει τα ΤΕΙ σαν σχολές της παραγωγής, ούτε καν σαν μια εκπαιδευτική βαθμίδα.

Το κάλεσμα για κανιβαλισμό στη νεολαία

Η αντιστροφή των πραγματικών αναγκών της παραγωγής ανάμεσα σε πτυχιούχους των ΤΕΙ και σε εκείνους των πανεπιστημίων και πολυτεχνείων κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία μέσα από μια αχαλίνωτη καθεστωτική προπαγάνδα, μέσα από την έμμεση δωροδοκία μιας μάζας πτυχιούχων πανεπιστημίου και πολυτεχνείου που αποκτούν με τον αποκλεισμό των πτυχιούχων των ΤΕΙ μια μονοπωλιακή πρόσβαση σε ορισμένες δουλειές που μπορούν να κάνουν και οι απόφοιτοι των ΤΕΙ και κυρίως σε θέσεις του δημόσιου. Για τέτοιου είδους θέσεις, ακόμα και για τις χαμηλότερες θέσεις του δημοσίου και της κρατικο-κομματικής ιεραρχίας γενικότερα προορίζονται οι κάτοχοι μιας «κρατικής ενιαίας γενικής παιδείας». Αυτή ανεξάρτητα από την χαμηλή ποιότητά της έχει το εξής πλεονέκτημα: ανοίγει στους πιο καλά πλασαρισμένους στον κομματο-γραφειοκρατικό μηχανισμό το δρόμο για την είσοδο στην προνομιακή κρατική γραφειοκρατία.
Σε αυτή τη γραφειοκρατία οι μισθοί είναι εξασφαλισμένοι και συχνά αδούλευτοι, εκεί η κάθε θέση προσφέρεται για μίζα και θέσεις στη διοικητική αλλά και την πολιτική ιεραρχία για προσωπική, κοινωνική, οικονομική και κομματική εκμετάλλευση, εκεί το κάθε μέλος της κρατικο-κομματικής γραφειοκρατίας ανεξάρτητα αν είναι φτωχός ή πλούσιος μπορεί να κάτσει με όλο του το βάρος στο σβέρκο του λαού, ιδιαίτερα αν ενταχθεί στο φαιοκόκκινο καθεστωτικό στρατό που καθοδηγείται από τον ΣΥΝ και το ψευτοΚΚΕ. (Αυτός ο στρατός στο σκληρό πυρήνα του κράτους, στο στρατό, στην αστυνομία και στα δικαστήρια οργανώνεται ήδη και θα καθοδηγείται σε λίγο από το επίσης φαιοκόκκινο αλλά πιο ωμά φαιό ΛΑΟΣ). Η «γενική παιδεία» του σοσιαλφασισμού ταυτίζεται με την «αναβάθμιση» των σχολών της παραγωγής και με το κλείσιμό τους και είναι μια πρόσκληση για εξαγορά και διαφθορά των επαγγελματιών, των μαθητών, των σπουδαστών, των φοιτητών και των γονιών τους. Πρόκειται για μια συστηματική κατεδάφιση κάθε κοινωνικής συνείδησης και υποκατάστασής της με την πιο χαμερπή και δόλια ατομική και μαζική πρόσκληση για διαφθορά. Η ατομική άνοδος μέσα από προνομιακές θέσεις στην κρατικο-κομματική ιεραρχία βρίσκεται ακόμα πιο δεξιά, μίλια πιο δεξιά από την ατομική επιτυχία μέσα από τον ανταγωνισμό που πρεσβεύει ο φιλελεύθερος αστικός κόσμος.
Οι υπερασπιστές της αποκλειστικής κρατικής παιδείας που θέλουν να κλείσουν τα κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ) στο όνομα του λαού γιατί είναι τάχα ιδιωτικά αποκαλύπτονται με τα ΤΕΙ. Γιατί θέλουν να κλείσουν και τα ΤΕΙ που είναι κρατικά. Αυτοί θέλουν να τα κλείσουν όλα αυτά γιατί δεν τα ελέγχουν με την εκπαιδευτική και την κομματική φαιοκόκκινη γραφειοκρατία τους. Δηλαδή δεν ελέγχουν τους μηχανισμούς επιλογής και ανόδου μέσα στην εκπαιδευτική γραφειοκρατία οπότε και στη συνδικαλιστική φοιτητική γραφειοκρατία και έτσι δεν ελέγχουν τους μηχανισμούς εισόδου των παραπάνω στο κράτος και στην οικονομική ζωή. Αξιοποιούν λοιπόν το γεγονός ότι ήδη μέσα στο κομματο-γραφειοκρατικό σύμπλεγμα είναι ισχυρότεροι και πολυπληθέστεροι οι απόφοιτοι των ΑΕΙ αλλά και οι εν ενεργεία φοιτητές τους, και τους συσπειρώνουν για να στερήσουν τους απόφοιτους των ΤΕΙ από το δικαίωμα στη δουλειά και το δικαίωμα ανόδου στην κρατικοκομματική ιεραρχία. Δηλαδή συσπειρώνουν τους πτυχιούχους πανεπιστημίου και βασικά του Πολυτεχνείου και τους αντίστοιχους φοιτητές καλώντας τους να υποστηρίξουν τη φασιστικού τύπου μονοπώληση των δουλειών (που μπορούν να κάνουν και οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ με πολύ λιγότερα κρατικά έξοδα σπουδών), δηλαδή τους καλούν να διαφυλάξουν αυτό το άδικο μονοπώλιο που με τόσο κόπο οι φαιοκόκκινοι τους εξασφαλίζουν εδώ και δεκαετίες. Ταυτόχρονα προσπαθούν να στρέψουν την κοινωνία ενάντια στα ΤΕΙ προσφέροντας τους προστασία από τους επικίνδυνους τάχα για την ασφάλεια της υγείας και της ζωής των πολιτών απόφοιτους των ΤΕΙ. Από το κοινό ανακοινωθέν των πρυτάνεων και του ΤΕΕ που εκδόθηκε πριν πάρει ο φαιοκόκκινος υπουργός παιδείας πίσω το άρθρο 18 διαβάζουμε. «Τα Πολυτεχνεία και οι Πολυτεχνικές Σχολές, σε στενή συνεργασία με το ΤΕΕ, συντονίζουν τις ενέργειές τους, ώστε να αποτρέψουν την προσβολή του δημοσίου συμφέροντος και της ανώτατης δημόσιας παιδείας με τις επικίνδυνες αυτές ρυθμίσεις……Θεωρώντας κεφαλαιώδους σημασίας για το συμφέρον της κοινωνίας, το οποίο αντιστρατεύεται αυτό το νομοσχέδιο…». Σύμφωνα με αυτούς οι γιατροί των ΚΕΣ θα σκοτώνουν τους ασθενείς τους (ιδιωτικές ιατρικές δεν υπάρχουν), οι οικοδομές που θα χτίζουν οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ θα γκρεμίζονται, οι ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις θα καίνε τα κτίρια. Τέτοια φαιά, λένε χρόνια τώρα οι «υπερασπιστές» του δημόσιου συμφέροντος, όταν μια κατοικία μερικών ορόφων μπορεί στις περισσότερες περιπτώσεις να χτιστεί με τα έτοιμα σήμερα προγράμματα από ανθρώπους που έτυχαν μιας εκπαίδευσης όχι τεσσάρων ετών στο ΤΕΙ αλλά ελάχιστων εξαμήνων. Στην πραγματικότητα δεν είναι πολύ ψηλά τα 5όροφα κτίρια για τους αποφοίτους των ΤΕΙ, αλλά είναι πια πολύ κοντά όχι μόνο για τους αποφοίτους των ΑΕΙ αλλά και εκείνους των ΤΕΙ. Αλλά οι φαιοκόκκινοι σοσιαλφασίστες για να προκαλέσουν τον κανιβαλισμό μεταξύ των αποφοίτων αποφάσισαν να κοντύνουν τεχνητά τα πτυχία των αποφοίτων των ΤΕΙ για να αισθάνονται και για να είναι κυρίαρχα πάνω τους εκείνα των ΑΕΙ και έτσι να είναι εκμεταλλευτές και καταπιεστές των πρώτων οι κάτοχοι των δεύτερων. Το αληθινό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι οι απόφοιτοι των ΑΕΙ στερούνται του αληθινού ειδικού αντικειμένου της δουλειάς τους γιατί απαγορεύονται τα ψηλά κτίρια όπως γιατί στην ουσία έχει απαγορευτεί με πολλούς τρόπους στους ντόπιους τεχνικούς να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν κάθε τι το σύγχρονο, το περίπλοκο, το πρωτότυπο, το μεγάλης κλίμακας επειδή η χώρα βρίσκεται εδώ και δεκαετίες σε πόλεμο με δόλιους, ανίκανους και κομπλεξικούς νάνους στην υπηρεσία μιας υπερδύναμης που θέλει να κοντύνει τη χώρα ώστε αυτή να μη σηκώσει ποτέ κεφάλι απέναντί της αλλά να γίνει ένα αδύναμο εργαλείο της.
Κι όμως στο ίδιο ανακοινωθέν των πρυτάνεων και του ΤΕΕ μαθαίνουμε ότι η απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων στα ΤΕΙ συνιστούν υποτίμηση των πτυχίων των πολυτεχνείων. «Η θεσμοθέτηση της δυνατότητας συνεργασίας (άρθρο 19) αποκλειστικά μεταξύ Πανεπιστημίων και ΤΕΙ χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό, με τα εμβαλωματικά μέτρα που υιοθετεί, καθιστά διάτρητα τα διπλώματα των Πολυτεχνείων πενταετών σπουδών, που δεν μπορούν να ισοτιμηθούν με τα πτυχία ΤΕΙ διάρκειας τριάμισι ετών». Οι πρυτάνεις, οι σύγχρονοι αυτοί φεουδάρχες ιδιοκτήτες των πνευματικών τίτλων αλλά όχι του πνεύματος, που απέκτησαν το φέουδό τους συνήθως με την πολιτική υποστήριξη του σοσιαλφασισμού και με βασικό κριτήριο αν είναι συνεπείς στο να τον υπηρετούν ισχυρίζονται ότι το νομοσχέδιο ισοπεδώνει όλα τα πτυχία! Γράφουν: «Η προκλητική αυτή ρύθμιση που αγνοεί και επιχειρεί στην πράξη να καταργήσει κάθε προσπάθεια διαμόρφωσης «ενιαίου πλαισίου πρόσβασης σε επαγγελματικές δραστηριότητες όλων των διπλωματούχων Μηχανικών, πτυχιούχων ΤΕΙ και άλλων βαθμίδων της Τεχνικής Εκπαίδευσης, βάσει προσόντων και κυρίως με διαβάθμιση τεχνικής ευθύνης», είναι επικίνδυνη για το Δημόσιο συμφέρον, διότι, χωρίς την εξασφάλιση ότι το ανώτατο επίπεδο τεχνικής ευθύνης φέρουν οι διπλωματούχοι Μηχανικοί 5ετών σπουδών, δεν κατοχυρώνεται η ποιότητα, η ασφάλεια, η ακεραιότητα, η αξιοπιστία, η περιβαλλοντική και ενεργειακή διάσταση έργων, προϊόντων, διεργασιών κ.α !!!».
Όλοι γνωρίζουν ότι οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ έχουν επαγγελματικά δικαιώματα περιορισμένα σε σχέση με το Πολυτεχνείο. Και όμως η αστική γραφειοκρατική τάξη του φαιοκόκκινου μετώπου δεν υποχωρεί μπροστά στη γελοιοποίηση προκειμένου να σπρώξει στον κανιβαλισμό την κοινωνία και τους φοιτητές και να τους εντάξει στα τάγματα εφόδου με τα οποία απειλούσαν οι πρυτάνεις ότι θα κατεδαφίσουν τα πανεπιστήμια και πολυτεχνεία, πριν ακόμα προλάβει ο υπουργός παιδείας να πάρει πίσω το άρθρο 18 και όλες τις εξαγγελίες του για τα επαγγελματικά δικαιώματα τότε που κορόιδευε μαζικά στις συνελεύσεις τους προέδρους των ΤΕΙ. Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει η δήλωσή τους για κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια τον Σεπτέμβριο;
Στους φοιτητές οι «υπερασπιστές» του δημόσιου συμφέροντος απευθύνονται επίσης με το επιχείρημα της ισοπέδωσης των εργασιακών δικαιωμάτων και τη συνακόλουθη συμπίεση των μισθών που θα φέρει η αναγνώριση των διπλωμάτων των ιδιωτικών ΚΕΣ αλλά και των κρατικών ΤΕΙ! «Η αγορά θα γεμίσει πτυχία και δεν θα βρίσκετε δουλειά» τους λένε. Με αυτό το σύνθημα το μπλοκ απευθύνεται στους φοιτητές σαν σε μελλοντικούς κατόχους πτυχίου και τους καλεί να συντρίψουν τους υποψήφιους ανταγωνιστές τους που θα θελήσουν να εμφανιστούν με τα πτυχία των ΤΕΙ και των ιδιωτικών πανεπιστημίων στην αγορά εργασίας. Στο βαθμό μάλιστα που οι ιδιωτικές σχολές και τα ΤΕΙ βγάζουν χιλιάδες πτυχιούχους κάθε χρόνο τους δείχνουν τι σημαίνει η αναγνώριση αυτών των πτυχίων από το κράτος σε μια εποχή και σε μια χώρα πρωταθλητή της ανεργίας των πτυχιούχων. Πρόκειται για ένα κάλεσμα σε κανιβαλισμό αντίστοιχο με το κάλεσμα που κάνουν οι ρατσιστές στους ντόπιους εργάτες, ιδιαίτερα στους άνεργους να διώξουν από την αγορά εργασίας τους μετανάστες προκειμένου να βρουν οι ίδιοι πιο εύκολα δουλειά.
Η «θεωρητική» δικαιολόγηση του ιδιότυπου αυτού ρατσισμού της γνώσης ή καλύτερα της πιστοποιημένης από το κράτος γνώσης γίνεται με δυο επιχειρήματα. Το πιο δημοφιλές από αυτά είναι ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ευνοούν τους πλούσιους και σαν τέτοια δυναμώνουν την κοινωνική ανισότητα. Άρα, ισχυρίζονται, δεν πρόκειται για κανιβαλισμό μεταξύ φτωχών αλλά για ταξική πάλη ανάμεσα στα παιδιά των πλούσιων που θα αγοράζουν πτυχία και στα παιδιά των φτωχών που τα παίρνουν με διάβασμα. Εννοείται ότι κανένα προοδευτικό κίνημα στην ιστορία, πόσο μάλλον οι μαρξιστές, δεν κάλεσε ποτέ σε κίνημα νεολαίων ενάντια σε νεολαίους μόνο και μόνο στη βάση της όποιας κοινωνικής θέσης τους, πόσο μάλλον στη βάση της ταξικής θέσης των γονιών τους. Αυτό το επιχείρημα απευθύνεται όχι μόνο στους φοιτητές σαν διαταξικό κοινωνικό στρώμα, αλλά απευθύνεται και στους μαθητές και στα μικροαστικά στρώματα και στην εργατική τάξη. Δηλαδή επιζητεί την παλλαϊκή κάλυψη ενός ιδιοτελούς υπεραντιδραστικού για την ακρίβεια κρυφορατσιστικού κινήματος. Σε ότι αφορά τα ΤΕΙ που είναι επίσης κρατικά όπως και τα ΑΕΙ ο κανιβαλισμός δεν μπορεί να δικαιολογηθεί στην προηγούμενη βάση. Για αυτό οι σοσιαλφασίστες επικαλούνται το «χαμηλό» επίπεδο των ΤΕΙ με αποτέλεσμα να είναι άδικο αυτοί «οι επικίνδυνοι λόγω του χαμηλού τους επιπέδου για την δημόσια ασφάλεια» να παίρνουν τις δουλειές από τους φυσικούς τάχα δικαιούχους, τους πτυχιούχους πανεπιστημίου και πολυτεχνείου, που αφού μόχθησαν πολύ περισσότερο από αυτούς να περάσουν τις εισαγωγικές εξετάσεις δικαιούνται ισόβια αποζημίωση με την μονοπώληση όλων των δουλειών ακόμα και αυτών που μπορούν να κάνουν οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ.

Να υποστηρίξουμε τα ΤΕΙ από το πεντακομματικό σαμποτάζ

Τα επαγγελματικά δικαιώματα σε μια αστοδημοκρατική χώρα αναγνωρίζονται στη βάση της αντιπροσώπευσης σε γνώση του συγκεκριμένου πτυχίου και της εμπειρίας του φέροντος αυτό το πτυχίο στην παραγωγή. Σε μερικές μάλιστα χώρες, τις πιο ανεπτυγμένες, εξαρτιούνται αποκλειστικά και μόνο από τη συγκεκριμένη και αποδειγμένη στην πράξη ειδική εμπειρία ενός ανθρώπου στην παραγωγή. Κλειστά επαγγέλματα και μονοπωλιακά εργασιακά δικαιώματα, που αντιστοιχούν με απίστευτη ακρίβεια στους υπολογισμούς του ψευτοΚΚΕ, μόνο στο μεσαίωνα υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν στο φαιοκόκκινο ελληνικό καθεστώς που το μόνο που το εμποδίζει να μετεξελιχτεί προς το παρόν σε μια ανατολικού τύπου δικτατορία είναι η ΕΕ και ο λαός. Το φαιοκόκκινο μέτωπο, δηλαδή τα δύο κόμματα της ψευτοαριστεράς, το φασιστικό ΛΑΟΣ καθώς και κάποιες στενές κυβερνητικές κλίκες του προβοκάτορα πρωθυπουργού και του Γ. Παπανδρέου, προσπαθεί να ελέγξει την εργασιακή διαδικασία στη χώρα με μεσαιωνικές μεθόδους ασκώντας μια πελώρια βία στους προσοντούχους εργαζόμενους και στην παραγωγή. Αν θέλει κανείς να καταλάβει περισσότερο αυτό το ζήτημα πρέπει να συγκρίνει το ελληνικό σε «μαύρο» εργασιακό καθεστώς, με τα εργασιακά δικαιώματα που αν και όλο πιο πετσοκομμένα στην πράξη απολαμβάνουν ακόμα οι εργαζόμενοι στις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι το «μαύρο» εργασιακό καθεστώς που αντιρροπίζει το υψηλό κόστος παραγωγής στην Ελλάδα εξαιτίας της χαμηλής τεχνικής σύνθεσης του κεφαλαίου που οφείλεται στο παραγωγικό σαμποτάζ. Γι αυτό χρησιμοποιήθηκαν οι οικονομικοί μετανάστες στη χώρα μας. Ο ασφυκτικός έλεγχος της εργασίας και η αφαίρεση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ΤΕΙ, όπως και η μη αναγνώριση των ΚΕΣ προωθούν τη φασιστικοποίηση της κοινωνίας. Στην πραγματικότητα ο κίνδυνος του υποβαθμισμένου πτυχίου έχει ήδη γίνει πραγματικότητα από τις περισσότερες κρατικές σχολές που δίνουν σήμερα χιλιάδες πτυχία χωρίς καμιά πρακτική αξία. Παραπέρα το κάθε ξεχωριστό πτυχίο αξιολογείται διαρκώς στην αγορά εργασίας για την πραγματική του αξία με εξετάσεις ανταγωνισμού, είτε από το ίδιο το κράτος σαν εργοδότη (ΑΣΕΠ), είτε με εξονυχιστικούς ελέγχους και συνεντεύξεις από το ιδιωτικό κεφάλαιο όταν αυτό προσλαμβάνει ειδικούς. Ανεξάρτητα και από αυτές τις διαδικασίες η ίδια η αγορά και γενικότερα η παραγωγική πρακτική αργά ή γρήγορα απονέμει με τρομακτική ακρίβεια την πραγματική ανταλλακτική του αξία σε κάθε πανεπιστημιακό πτυχίο, κρατικό ή ιδιωτικό παντού στον κόσμο. Στην πραγματικότητα σήμερα στη χώρα μας, μια χώρα υπερπληθώρας πτυχιούχων, μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό πτυχίων μπαίνουν στ’ αλήθεια στον ελεύθερο ανταγωνισμό για μια θέση εργασίας. Πρόκειται κατά τεκμήριο για τα πτυχία με τους μεγαλύτερους βαθμούς των γνωστών σε όλους καλύτερων σχολών. Τον τίτλο του καλύτερου τον απονέμει πάλι με έναν αρκετά μετρήσιμο τρόπο ο κατώτερος βαθμός με τον οποίον εισάγεται ένας υποψήφιος στις πανελλαδικές εξετάσεις σε κάθε ξεχωριστή σχολή. Βλέπουμε δηλαδή ότι πάντα μέσα στο κρατικό μονοπώλιο της ανώτατης παιδείας δουλεύει με τον δικό του αδυσώπητο τρόπο ο εμπορευματικός ανταγωνισμός των υποψήφιων φοιτητών, των φοιτητών και των πτυχιούχων. Το μεγάλο ζήτημα στη σημερινή κοινωνία είναι το ποια πολιτική εξουσία διαχειρίζεται το κράτος και ποια είναι η σχέση του κράτους αυτού με τα διαφορετικά τμήματα της αστικής τάξης. Ποιος και με ποιο τρόπο θα διαχειρίζεται τη σχέση της επιστήμης και της έρευνας με το κεφάλαιο, τη σχέση δηλαδή των ανώτατων σχολών με την καπιταλιστική επιχείρηση και των ανώτατων σχολών με το κράτος. Αυτές τις σχέσεις θα τις κρίνει από τη μια η έκβαση της εσωτερικής ταξικής πάλης μέσα στις ανώτατες σχολές και από την άλλη -ακόμα πιο καθοριστικά- η ευρύτερη ταξική πάλη μέσα στην κοινωνία.
Οι διασπασμένοι από το σοσιαλφασισμό φοιτητές των ΤΕΙ όπως και εκείνοι των ΚΕΣ είναι η σημαντικότερη δύναμη που μπορεί να αντισταθεί οργανωμένα στη φασιστική απαγόρευση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων. Η συγκρότησή τους με την υποστήριξη των δημοκρατών καθηγητών τους σε ένα δημοκρατικό πόλο στα ΤΕΙ που θα αποκαταστήσει τη δημοκρατία στο εσωτερικό τους και την αναγνώριση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων είναι μια σοβαρή πολιτική υπόθεση και μόνο πρωτοπόροι ανεξάρτητοι και δημοκρατικοί άνθρωποι μπορούν να την αναλάβουν.