Υπάρχει μια παγκόσμια κρίση υπερπαραγωγής που στην Ελλάδα συναντήθηκε με μια χρόνια κρίση αποβιομηχάνισης δίνοντας δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στην ελληνική κρίση: το πελώριο δημόσιο χρέος και τη συντριβή του μέσου πραγματικού μεροκάματου. Αυτά αποτελούν συνέπειες ενός συστηματικού παραγωγικού σαμποτάζ ιδιαίτερα της βιομηχανίας που διεξάγεται με αντικαπιταλιστικά συνθήματα. Έτσι έχουν κλείσει τα Λιπάσματα στη Δραπετσώνα, έτσι ακυρώνονται επενδύσεις δισεκατομμυρίων ακόμα και πάνω στην κρίση: Αχελώος, Πετρόλα, Εργοστάσια Χρυσού στη Χαλκιδική και στις Σάπες, σταθμοί της ΔΕΗ, γιγαντιαίες τουριστικές επενδύσεις στην Ηλεία και στην Κρήτη, εμπορικά κέντρα κα.
Καθοδηγητές του σαμποτάζ είναι οι πολιτικοί που υπηρετούν τη ρώσικη υπερδύναμη. Αυτοί έχουν αποσπάσει την ηγεσία των δύο ευρωπαιόφιλων κομμάτων (οι Καραμανλής, Σιούφας, Σαμαράς στη ΝΔ, οι Λαλιώτης, Παπανδρέου, Χρυσοχοΐδης, Λοβέρδος, Αθανασάκης, Δαμανάκη στο ΠΑΣΟΚ) και κυριαρχούν εντελώς στα ψευτοΚΚΕ-ΣΥΝ-ΛΑΟΣ. Οι σαμποταριστές δεν θέλουν στη χώρα κανένα μεγάλο κεφάλαιο δεμένο με την παγκόσμια αγορά αλλά μόνο εκείνο που έχει δεσμούς με τη ρώσικη υπερδύναμη και το οποίο κατακτάει όλο και πιο προνομιακές θέσεις χάρη στην κρατική-κομματική εύνοια, το κεφάλαιο Κόκκαλη, Μπόμπολα, Μυτιληναίου, Γερμανού, Βγενόπουλου.
Τα εκούσια ή ακούσια «θεσμικά» εργαλεία του σαμποτάζ είναι: το Ε΄ τμήμα του ΣτΕ, τα διαβρωμένα από τους σαμποταριστές οικολογικά κινήματα, επιτροπές κατοίκων και δημοτικές παρατάξεις, τα δασαρχεία, οι αρχαιολογικές υπηρεσίες, οι πολεοδομίες κλπ. Αποδεικνύεται επίσης από τις συνέπειες της δράσης τους ότι υπάρχουν κέντρα που δρουν παράλληλα με το παραπάνω πολιτικό μπλοκ τα οποία οργανώνουν εμπρησμούς δασών με τους οποίους ενοχοποιούνται και προβοκάρονται τα πολεοδομικά σχέδια στα οποία βασίζεται κάθε μεγάλη επένδυση. Τέλος, για την καταστροφή του ανθρώπινου ειδικευμένου δυναμικού χρησιμοποιείται από τους ρωσόδουλους μια αντιδραστική εκπαιδευτική γραφειοκρατία σε όλες τις βαθμίδες που εμποδίζει την όποια αξιολόγηση του διδακτικού της έργου, που αποσπάει την εκπαίδευση από το πείραμα και την παραγωγή, και σαμποτάρει την τεχνική παιδεία. Η ίδια κλίκα εκμεταλλεύεται τα πιο καθυστερημένα συντεχνιακά κίνητρα και σπρώχνει σε πόλεμο τους αποφοίτους και τους φοιτητές των ΑΕΙ κατά των αποφοίτων των ΤΕΙ και των ιδιωτικών ΙΕΚ.
Για να μπορεί όμως μια χώρα χωρίς ισχυρή βιομηχανία και τεχνολογία, γεμάτη μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να παράγει με κάπως ανταγωνιστικούς όρους, η άρχουσα τάξη συντρίβει τα μεροκάματα. Γι αυτό εισάγει διαρκώς νέα κύματα φτηνής εργατικής δύναμης και με τη βοήθεια των κρατικοκομματικών συνδικαλιστών σπάει τα μεροκάματα των ντόπιων εργατών και των προηγούμενων κυμάτων μεταναστών. Ταυτόχρονα για να μην ενωθούν ποτέ οι ντόπιοι με τους μετανάστες εργάτες ακόμα και όταν το μεροκάματο τους εξισώνεται τα δύο ρωσόδουλα εθνορατσιστικά κόμματα, το ΛΑΟΣ και το ναζί- ταγματασφαλίτικο που είναι η Χρ. Αυγή, καλλιεργούν το αντιμεταναστευτικό μίσος.

Όχι στο φαιοκόκκινο φασισμό των ΛΑΟΣ - Ναζί «Χρ. Αυγής» και των τραμπούκων της ψευτοαριστεράς

Έτσι πάνω στην πείνα και την ανεργία δυναμώνει ο φασισμός που εγκλωβίζει το λαό σε δύο αλληλοτροφοδοτούμενους πόλους. Από τη μια είναι ο «κόκκινος» ψευτοδιεθνιστικός πόλος ΣΥΝ- ψευτοαναρχισμού που είναι ενάντια στην ανάπτυξη και που ασκεί βία κατά των φιλελεύθερων τμημάτων της αστικής τάξης. Από την άλλη στέκεται ο «φαιός» ψευτοπατριωτικός πόλος ΛΑΟΣ - Ναζί που είναι ωμά κατά των μεταναστών και υπέρ της «τάξης». Ο πρώτος πόλος στέλνει τους συντηρητικούς μικροαστούς και την αστυνομία στους ΛΑΟΣ-Ναζί. Ο δεύτερος με τον εθνορατσισμό του ρίχνει τα πιο ριζοσπαστικά μικροαστικά στρώματα αλλά και πολλούς αριστερούς στον πόλο ΣΥΝ-ψευτοαναρχισμός.
Στο ενδιάμεσο των δύο πόλων στέκεται το ηγεμονικό ψευτοΚΚΕ. Με την πλαστή του «δικτατορία του προλεταριάτου», που στο βάθος είναι η δικιά του φασιστική δικτατορία συσπειρώνει ένα κομμάτι της αριστερής νεολαίας. Το στοιχείο που προδίδει την ενότητα των τριών αυτών κομμάτων είναι ο εθνοφασιστικός αντιδυτικισμός και ο αντισημιτισμός. Παράλληλα καθοδηγείται από τους Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου μια άλλη φασιστική εκστρατεία αμοιβαίας εκκαθάρισης των φιλοευρωπαίων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ μέσω επιλεκτικών ή και εντελώς ανύπαρκτων σκανδάλων. Οι Πάχτας, Νεονάκης, Παπαντωνίου, Βερελής, Ζαχόπουλος, Παυλίδης, Ρουσόπουλος, Βουλγαράκης έχουν εξοντωθεί με αυτόν τον τρόπο. Η πολιτική διαμάχη έχει αντικατασταθεί στη χώρα μας -όπως και στη Ρωσία του Πούτιν από καταγγελίες εκβιαστών και από την επιλεκτική φορολογική, πολεοδομική και προσωπική παρακολούθηση των προγραμμένων για να βρεθούν τα τρωτά τους. Στόχος των εκκαθαρίσεων αυτών είναι να διεισδύσουν στο κράτος τα 3 μικρά κόμματα πατώντας στις πλάτες των δύο εκκαθαρισμένων μεγάλων: ο ΣΥΝ και το ψευτοΚΚΕ στη δημόσια διοίκηση και τις επιχειρήσεις μέσω των συνδικάτων, το ΛΑΟΣ στην αστυνομία και στο στρατό.
Να λοιπόν γιατί η χώρα αποβιομηχανοποιείται και οι μισθοί ξεφτιλίζονται αλλά τα συνδικάτα συμφωνούν με το σαμποτάζ και παρατάσσονται με τους κρατικο-ολιγάρχες. Να γιατί ενώ η παπαγαλίστικη κρατική εκπαίδευση βασανίζει τη νεολαία επί 12 χρόνια για ελάχιστη γνώση και τη ρίχνει τελικά στην αχρηστία οι φοιτητικές παρατάξεις διαδηλώνουν κατά της κάθε δειλής αστικής μεταρρύθμισης, δηλαδή υπέρ της διατήρησης αυτού του αίσχους. Να γιατί τα δάση καίγονται αλλά καμιά κυβέρνηση δεν οργανώνει τους χιλιάδες εθελοντές που θέλουν να τα περιφρουρήσουν. Να γιατί η λεγόμενη αριστερά σιωπά ή χαριεντίζεται με το ΛΑΟΣ και σκίζεται υπέρ της νομιμότητας των ναζιστών. Να γιατί ενώ η πραγματική αριστερά φρόντιζε πάντα να κερδίζει τη μικροαστική τάξη ενάντια στο φασισμό τώρα το ομοίωμά της χαιρετίζει το κάψιμο της πόλης σαν επαναστατική πράξη στέλνοντας τους μικροαστούς στο φασισμό.

Με την ΟΑΚΚΕ για την αυτοοργάνωση του λαού ενάντια στο παραγωγικό σαμποτάζ
και για την αντίσταση στο φασισμό

Να με λίγα λόγια γιατί χρειάζεται μια πραγματική μαρξιστική επαναστατική αριστερά για να μπει μπροστά στον αγώνα ενάντια στο οικονομικό σαμποτάζ και για ένα ανθρώπινο μεροκάματο και, κυρίως για να ανακόψει τον επελαύνοντα φαιοκόκκινο φασισμό. Η κυριότερη δύναμη αποτροπής του φασισμού είναι η δημοκρατική αυτοοργάνωση του λαού, ιδιαίτερα των εργατών ενάντια στο σαμποτάζ και υπέρ του πολιτικο-συνδικαλιστικού δημοκρατισμού. Μέρος αυτής της αυτοοργάνωσης και ταυτόχρονα διαφωτιστής της για τις πολύπλοκες μάχες που πρέπει αυτή να διεξάγει μπορεί να είναι μόνο ένα επαναστατικό εργατικό κόμμα που έχει μάθει να σέβεται τη θέληση των μαζών και να διδάσκεται από αυτές. Να γιατί σας καλούμε να δυναμώσετε και να ψηφίσετε την ΟΑΚΚΕ και να οργανωθείτε σε αυτήν.