Θράσος απύθμενο των ρωσόδουλων και των σοβινιστών υπηρετών τους

Τις τελευταίες μέρες και με την ευκαιρία της επίσκεψης του Ερντογάν και της κουστωδίας του ακούσαμε απίστευτα πράγματα, κυρίως από το στόμα του ρέκτη Πάγκαλου. Γεγονός είναι πως εδώ και μερικά χρόνια, και κυρίως από τότε που την εξουσία στην Τουρκία πήρε ο ισλαμοφασίστας Ερντογάν, το στόμα των πολιτικών μας συνολικά (με εξαίρεση τον Καρατζαφέρη, που έχει αναλάβει το ρόλο της χειραγώγησης των εθνικιστών, καθώς και την «εθνοκομμουνίστρια» Παπαρήγα, που χρειάζεται να πάρει μαζί της το στρατό για το πραξικόπημα που ετοιμάζει) στάζει μέλι για την Τουρκία του Ερντογάν.

Αυτό έχει την εξήγησή του, αρκεί να αναλογιστεί κανείς τη συμφωνία που είχε υπογράψει ο Ερντογάν με τον Πούτιν λίγο πριν έρθει εδώ: μια συμφωνία 20 δισεκατομμυρίων για την κατασκευή πυρηνικού σταθμού ενέργειας στην Τουρκία με ρώσικη τεχνολογία. Η πραγματική αιτία δηλαδή της ελληνοτουρκικής «προσέγγισης» είναι το γεγονός ότι η γειτονική μας χώρα με ευθύνη των ισλαμοφασιστών γίνεται όλο και πιο ρώσικη. Ρώσικη η Ελλάδα, ρώσικη ολοένα και περισσότερο η Τουρκία, άρα «αδέρφια».

Τι το τρομερό είπε λοιπόν ο Πάγκαλος για την υποτιθέμενη ελληνοτουρκική φιλία που να μην έχει ειπωθεί μέχρι τώρα; Συγκεκριμένα, κατά την έναρξη του επιχειρηματικού φόρουμ Ελλάδας-Τουρκίας, στο πλαίσιο της επίσκεψης του τούρκου πρωθυπουργού, ενώπιον δηλαδή της επιχειρηματικής ελίτ των δύο χωρών, σημείωσε τα εξής: χαρακτήρισε την επίσκεψη Ερντογάν «με τις διαστάσεις που παίρνει, ιστορικής σημασίας για το κλίμα εμπιστοσύνης που οικοδομεί».

Αυτό είναι το ηπιότερο που είπε.

Και συνέχισε: «Ένα πρόβλημα υπάρχει ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και αυτό παύει σιγά σιγά να είναι αποκλειστικής μας δικαιοδοσίας: Το Κυπριακό. Εκεί χρειάζεται μια διαρκής, δίκαιη συμφωνία, αλλά εκεί θα παίξουν κύριο ρόλο και οι Κύπριοι εκατέρωθεν. Εμείς αρκεί να δεσμευτούμε να μην παρεμποδίζουμε τις συνομιλίες». Μα αυτοί δεν ήταν που μέχρι τώρα, χρόνια ολόκληρα, για να μην πούμε δεκαετίες, μπόλιαζαν στο λαό την αντίληψη ότι η Τουρκία διεκδικεί ελληνικά εδάφη, παραβιάζει τον εθνικό εναέριο χώρο, κάνει παραβάσεις στο FIR Αθηνών, κοντολογίς παρεμβάλλει ένα σωρό εμπόδια στις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Πώς όλα αυτά τα προβλήματα συρρικνώθηκαν ξαφνικά σε ένα;

Το πιο χοντρό όμως ήταν άλλο. Διαπίστωσε εμβριθώς ο Πάγκαλος πως, σε ό,τι αφορά το Αιγαίο, «τα θέματα της εδαφικής κυριαρχίας, της κυριαρχίας στον αέρα και τη θάλασσα, ένα μεγάλο μέρος από τα αιτήματα που διατυπώνονται είναι κατασκευασμένα από μερικούς πολύ ικανούς διπλωμάτες, που δουλειά τους είναι να δημιουργούν αφορμές διαπραγμάτευσης, δηλαδή διαφορές».

Να λοιπόν ο φταίχτης! Κανένα απ’ όσα εμφανίζονταν μέχρι τώρα ως ελληνοτουρκικά προβλήματα δεν ήταν πραγματικό πρόβλημα, αλλά ήταν φτιαχτά από τους διπλωμάτες, που δεν είχαν άλλη δουλειά να κάνουν από το να λειτουργούν ως προβοκάτορες.

Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν! Απολύστε, κύριε Πάγκαλε και κύριε Παπανδρέου, αυτούς τους διπλωμάτες και αυτομάτως λύνονται όλα τα προβλήματα. Τόσο απλή ήταν η λύση και δε μας το λέγατε όλ’ αυτά τα χρόνια;

Έχουμε όμως κι άλλα μαργαριτάρια: «΄Ενα μεγάλο μέρος των διαφορών μπορεί να ξεπεραστεί, αν αποδεχθεί κανείς μερικές βασικές αρχές, όπως την απαγόρευση χρήσης και απειλής βίας, δεύτερον ότι πρέπει να γίνουν σεβαστά τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών κάθε χώρας και τρίτον, όπου υπάρχει διαφωνία για τον καθορισμό εδαφικών λεπτομερειών ή γεωγραφικών ιδιομορφιών, η λύση πρέπει να δίνεται από τρίτους, εντεταλμένους προς τούτο, με βάση το Διεθνές Δίκαιο».

Εδώ είναι να τρελαίνεται κανείς. Οι μέχρι τώρα χαρακτηριζόμενες εδαφικές διεκδικήσεις της Τουρκίας, οι «γκρίζες ζώνες» σε ελληνικά νησιά κτλ. έγιναν ξαφνικά «εδαφικές λεπτομέρειες»; Η μέχρι τώρα υποστηριζόμενη άποψη, η στηριγμένη στο Διεθνές Δίκαιο, ότι τα νησιά έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα ξέπεσε σε «γεωγραφικές ιδιομορφίες»;

Και το κερασάκι στην τούρτα: «Αισθάνομαι ειλικρινά εθνική ντροπή κάθε φορά που αναγκάζομαι να αγοράζω όπλα που δεν μας χρειάζονται, με βάση μια αντικειμενική εκτίμηση των κινδύνων που υπάρχουν στον σημερινό κόσμο, για την Ελλάδα –και ξέρω ότι και οι Τούρκοι αγοράζουν όπλα που δεν τους χρειάζονται, όχι για πραγματικούς, αλλά για φανταστικό κίνδυνο που προκύπτει από μια αντιπαράθεση, που είναι δυνατό και πρέπει να λυθεί πολιτικά, έτσι ώστε να βαδίσουν οι δυό λαοί μαζί για μεγαλύτερη ευημερία, αξιοποιώντας παραγωγικά τα κολοσσιαία ποσά που εσείς και εμείς σπαταλούμε γι’ αυτά τα όπλα».

Δίκαια αναρωτιέται κανείς: Εσείς -και ιδίως ο παλιός σας αρχηγός Α. Παπανδρέου- δεν ήσασταν που για δεκαετίες δηλητηριάζατε τον ελληνικό λαό και υπονομεύατε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις παρουσιάζοντας την Τουρκία έτοιμη να καταπιεί τη χώρα μας, άρα δικαιολογώντας τις υπέρογκες στρατιωτικές σας δαπάνες, στις οποίες κατά ένα μέρος οφείλεται και η σημερινή οικονομική κατάντια της χώρας; Ο αρχηγός σας δεν ήταν που είχε αναγάγει τον αντιτουρκισμό σε «εθνική γραμμή»; Αυτός δεν είχε πει το αμίμητο «βυθίσατε το Χόρα»; Αυτός δεν είχε αυθαίρετα καθορίσει κιόλας την ποσοστιαία αναλογία των εξοπλισμών Ελλάδας-Τουρκίας στο 7 προς 10, τη στιγμή μάλιστα που η αναλογία του πληθυσμού των δύο χωρών ήταν στο 1 προς 6; Η Ελλάδα δεν είχε το μεγαλύτερο ποσοστό στρατιωτικών δαπανών επί του προϋπολογισμού απ’ όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ και από τα μεγαλύτερα στον κόσμο; Ήταν διπλωματικός υπάλληλος ο Α. Παπανδρέου ή είχε δώσει πολιτική εντολή στους διπλωματικούς υπαλλήλους του να δημιουργούν διαφορές;

Πού τα πουλάτε επιτέλους όλα αυτά, απατεώνες;

Είστε όμως διπλά απατεώνες. Γιατί θα μπορούσε κανείς να κατανοήσει κάποιες λεκτικές υπερβολές, αν είχαν στόχο πραγματικά μια γνήσια και όχι κάλπικη ελληνοτουρκική φιλία. Αν δηλαδή στόχο είχαν να καλλιεργήσουν ένα θετικό κλίμα, για να προχωρήσουν οι δύο χώρες σε μια σε βάθος εξέταση των πραγματικών ή «φτιαχτών» προβλημάτων που τις χωρίζουν και, τελικά, σε αμοιβαία επωφελείς λύσεις. Εδώ όμως δεν πρόκειται γι’ αυτό. Ακόμη και σ’ αυτή την επίσκεψη Ερντογάν όλες οι εφημερίδες και τα κανάλια, που γενικά είναι με τη λεγόμενη «εθνική γραμμή» (όποια κι αν πλασάρει κάθε φορά ως τέτοια ο σοσιαλφασισμός), έχουν να λένε ότι μπορεί το κλίμα να ήταν καλό, αλλά επί της ουσίας οι διαφορές είναι αγεφύρωτες και η κάθε πλευρά διατηρεί τις θέσεις της.

Αυτό που εμποδίζει τους σοσιαλφασίστες να «κλείσουν» τις ελληνουρκικές διαφορές είναι το γεγονός ότι στην Τουρκία εδώ και μερικά χρόνια διεξάγεται μια μεγάλη μάχη, με νικητή ως τώρα τον Ερντογάν, που παίζει το φιλοευρωπαϊκό χαρτί και κάνει το δημοκράτη για να ξεδοντιάσει τους τούρκους κεμαλιστές. Δεν έχει κριθεί δηλαδή οριστικά και αμετάκλητα αν η Τουρκία θα πάει με τη Ρωσία ή με τη Δύση. Τα μέχρι τώρα δεδομένα συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι πάει ολοταχώς προς τη Ρωσία, αλλά αυτό δεν είναι ακόμη τελειωμένο. Αν, λοιπόν, λυθούν τα ελληνοτουρκικά προβλήματα μιας δια παντός και υποτεθεί ότι η Τουρκία ξαναγυρίζει στη Δύση, τότε με ποιο πρόσχημα η ρώσικη Ελλάδα θα βγει να ξαναπεί πως η Τουρκία είναι εχθρός; Γι’ αυτό οι δημιουργοί διαφορών δεν τις λύνουν, αλλά τις αφήνουν στο ψυγείο μέχρι νεωτέρας.