Οι αγρότες δεν εγκατέλειψαν την παραγωγή βαμβακιού γιατί δεν τους είχε δοθεί ποτέ καμιά κατεύθυνση στην αλλαγή των καλλιεργειών τους από την κυβέρνηση. Τόσα εκατομμύρια στρέμματα δεν μπορεί παρά μόνο με κρατικό πρόγραμμα να αναδιαρθρωθούν και τέτοιο πρόγραμμα δεν υπήρξε ποτέ, ούτε και σήμερα υπάρχει. Ακόμα όμως και οι αγρότες που δεν πείθονταν από τους φαιοκόκκινους συνδικαλιστές της ΝΔ του ψευτοΚΚΕ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, ότι θα διατηρήσουν τις παλιές ή θα αποσπάσουν νέες επιδοτήσεις, ακόμα και οι αναπτυξιακοί αγρότες που δεν συμμετείχαν στην εξαθλίωση στην οποία τους έσερνε το φαιοκόκκινο καθεστώς, να τους υπόσχεται βουτιές στα ταμεία της ΕΕ, και τελικά αντικειμενικά και στις τσέπες του ελληνικού λαού λόγω των επιστροφών, τι θα μπορούσαν να κάνουν όλοι αυτοί χωρίς προγραμματισμένη από την κυβέρνηση αλλαγή των καλλιεργειών τους. Οι προβοκάτορες πρωθυπουργοί, ο σοσιαλφασισμός και οι φαιοκόκκινοι αγροτοσυνδικαλιστές θέλουν τους αγρότες κατεστραμμένους για να χρεώνουν την καταστροφή στην ΕΕ και να τους ρίχνουν ασταμάτητα στα μπλόκα ενάντια της. Ανάλογη καταστροφή με το μπαμπάκι έχει συμβεί και με άλλα επιδοτούμενα προϊόντα.

Από την Eurostat και από τη σελίδα Gross value added-Agriculture, hunting and fishing-(tec0003) βλέπουμε την μείωσης της προστιθέμενης αξίας της αγροτικής παραγωγής της χώρας για να εκτιμηθεί το αγροτικό έλλειμμα των 2,3 δις ευρώ του 2009.

Το παραγωγικό αυτό έλλειμμα εμφανίζεται στα στοιχεία της Eurostat ως ένα γεγονός με απόκλιση από το φυσιολογικό μέσο όρο. Μια εικόνα του γεωργικού προϊόντος διαφόρων χωρών δίνεται στον παρακάτω πίνακα, από στοιχεία της Eurostat, σε τρέχουσες τιμές.

Όλες οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν μια μείωση που ξεκινάει από χαμηλά και φτάνει ακόμα χαμηλότερα. Σαν παράδειγμα η Γαλλία από 3% το 1999 φτάνει στο 1,7% το 2009. Χώρες μέσης ανάπτυξης, όπως η Ισπανία ξεκινά από 4,5% και φτάνει στο 2,6%. Ήδη από το 1999 οι χώρες με το υψηλότερο ποσοστό συμμετοχής της αγροτικής παραγωγής, (μιλάμε πάντα για το % ποσοστό συμμετοχής στο σχηματισμό της συνολικής προστιθέμενης αξίας στην οικονομία) είναι οι πιο καθυστερημένες και αυτές είναι Βουλγαρία με 15,9% Λιθουανία με 7,3% Ρουμανία με 14,4% Κροατία με 7%. Για την Ελλάδα υπάρχουν στατιστικά στοιχεία από το 2000 και ξεκινά με ποσοστό 6% και καταλήγει το 2009 με 3,2%.

Γενικά όλες οι χώρες προσπαθούν να συγκρατήσουν ένα όσο το δυνατόν μικρότερο έλλειμμα αγροτικών προϊόντων, μια κάποια ισορροπία στην μείωση του αγροτικού τομέα και στην διόγκωση των άλλων για να εξασφαλίζουν κάποια σχετική επάρκεια σε αγροτικά προϊόντα. Βλέπουμε ανεπτυγμένες χώρες όπως η Ολλανδία η Αυστρία και η Γαλλία να συγκρατούν σχετικά την πτώση της παραγωγής τους. Προηγμένες χώρες όπως η Γερμανία Δανία και Βέλγιο μειώνουν σημαντικά την αγροτική τους παραγωγή εξαιτίας της ανάπτυξης της βιομηχανίας και των υπηρεσιών. Ανάμεσα στην ομάδα των χωρών που το 1999 έχουν μεγάλη συμμετοχή της προστιθέμενης αξίας της αγροτικής παραγωγής στην συνολική προστιθέμενη αξία της οικονομίας, που είναι γραμμένες με bold, η Ελλάδα εμφανίζει μείωση της παραγωγής σε τρέχουσες τιμές περίπου 20% όταν η Πορτογαλία εμφανίζει 15,3 % και οι άλλες χώρες έχουν αύξηση. Αυτό σημαίνει ότι η γεωργία έχει συντριβεί από 8029 δις ευρώ το 2000 σε 6622 δις το 2009.

Το ψευτοΚΚΕ ο ΣΥΝ οι φαιοκόκκινοι συνδικαλιστές του Καραμανλή του Β και οι πρωθυπουργοί τους Α. και Γ Παπανδρέου και Σημίτης, όπως και ο Καραμανλής, κατέστρεψαν τη γεωργία συνειδητά και προγραμματισμένα εμποδίζοντας την συγκέντρωση και τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, εμποδίζοντας την καπιταλιστικοποίησή της, για να παραμένει στη χαμηλή της παραγωγικότητα και ο αγρότης στην εξαθλίωση, για να εξαρτάται τελικά από τον φαιοκόκκινο αγροτοσυνδικαλιστή και το φαιοκόκκινο καθεστώς. Ακόμα πέρυσι ο Παπανδρέου υποστήριζε το φασιστικό κίνημα της πλούσιας αγροτιάς των επιδοτήσεων και το ανέβασε σε τέτοια ύψη πολιτικής αναγνώρισης με το που το έστειλε στα σύνορα να υποκαταστήσει την κυβέρνησή του και να διαπραγματευτεί το ίδιο με την κυβέρνηση της Βουλγαρίας, και αυτό για να εκβιάζει την ΕΕ με τον « επαναστατημένο» λαό των μπλόκων! Ο Λαλιώτης είναι που καθοδηγούσε προσωπικά τα κινήματα των επιδοτήσεων της πλούσιας αγροτιάς μαζί με τους Πατάκηδες και τους Μπούτους. Ήταν υπουργός του Σημίτη και δήλωνε στην τηλεόραση ότι είναι μαζί με τους αποκλεισμούς της χώρας. Από το 1980 το αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα που ελέγχονταν από το ΠΑΣΟΚ κυρίως και στο οποίο είχε απήχηση, ειδικά στη Θεσσαλία το ψευτοΚΚΕ, όχι μόνο δεν έθεσε ποτέ ζήτημα εκσυγχρονισμού της γεωργίας, συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης των κεφαλαίων, εξειδίκευση σε νέες καλλιέργειες και ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών αλλά αντίθετα κάθε αναπτυξιακή φωνή συντρίβονταν μαζί με τον φορέα της σαν φιλοκαπιταλιστική! Τα λεφτά των επιδοτήσεων, το έτοιμο χρήμα χρησιμοποιήθηκε για να χρηματοδοτήσει το εισόδημα των παραγωγών και όχι τις παραγωγικές επενδύσεις, για να αδρανοποιήσει παραγωγικά τον αγρότη, να τον κάνει ένα παράσιτο και ανίκανο για εργασία να τον στείλει ξεπεσμένο και θλιβερό στα μπουζουξίδικα. Σύμφωνα με τη μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδας για το Ισοζύγιο των Τρεχουσών Συναλλαγών η ΕΕ έδωσε καθαρές μεταβιβάσεις συνολικά 87 δις ευρώ εκ των οποίων οι περισσότερες δόθηκαν στην Κοινή Αγροτική Πολιτική, για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών. Είναι η ΚΑΠ που χρησιμοποιούσαν για τη χρηματοδότηση των στρατών του Μπούτα και Πατάκη με δεκάδες δις για να ξεκάνουν τελικά την αγροτική οικονομία.