Το σαμποτάρισμα του ορυκτού πλούτου
Ο ορυκτός πλούτος της χώρας έχει εγκαταλειφτεί ανεκμετάλλευτος, η έρευνα το ίδιο. O σύγχρονος γεωλογικός χάρτης της χώρας είναι ανύπαρκτος σε πολλούς τομείς. Ίδια κατάσταση και με τους υδρογονάνθρακες. Από το site του υφυπουργού περιβάλλοντος διαβάζουμε «Σήμερα, Τρίτη 18 Ιανουαρίου ( 2011) με πρωτοβουλία του κ. Μανιάτη συνεδρίασε στα γραφεία του ΥΠΕΚΑ - για πρώτη φορά ύστερα από 10 χρόνια ανυπαρξίας - το Επιστημονικό Συμβούλιο του ΙΓΜΕ...» Το Ινστιτούτο Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών με αντικείμενα, τη γεωλογική έρευνα, τη διαχείριση υδατικών πόρων, την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, την έρευνα ενεργειακών και μη ορυκτών πρώτων υλών και την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφικών φαινομένων δεν είχε επιστημονικό συμβούλιο που να λειτουργεί επί 10 χρόνια! Τι ασύλληπτο διακομματικό κρυμμένο σαμποτάζ.
Η Χαλκιδική και η Θράκη είναι βουτηγμένες στην ανεργία και όμως η συνασπισμαία Μπιρμπίλη σαμποτάρει τα χρυσωρυχεία τους. Ο ίδιος ο αντιαναπτυξιακός υφυπουργός περιβάλλοντος Μανιάτης δήλωνε για τα μεταλλεία της Χαλκιδικής ότι: «Το οικονομικό σκέλος της επένδυσης ανέρχεται σε 2,8 δις ευρώ, από τα οποία 800 εκατ. ευρώ θα δαπανηθούν σε μισθούς. 0 ετήσιος τζίρος θα είναι της τάξης των 300 με 400 εκατ. ευρώ. Στην πλήρη ανάπτυξη του επενδυτικού σχεδίου θα απασχολούνται χίλιοι πεντακόσιοι εργαζόμενοι, ενώ έξι χιλιάδες θέσεις θα δημιουργηθούν στο δευτερογενή και τον τριτογενή τομέα της τοπικής οικονομίας.»
Το πρόγραμμα της «Χρυσορυχεία Θράκης», που σαμποτάρει επίσης η Μπιρμπίλη, είναι να επενδύσει αρχικά 150 εκατ και στη συνέχεια 190 εκατ. Όλα είναι ίδια κεφάλαια, χωρίς επιδοτήσεις και δάνεια. Οι θέσεις εργασίας είναι συνολικά 1.000, σε μια περιοχή που μαστίζεται από την ανεργία, και η φορολογία στο 40% θα αποδώσει στο δημόσιο 150 εκατ ευρώ.
Το σαμποτάρισμα των μεταλλείων συνοδεύεται από την γενικότερη άρνηση της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της χώρας και των υδρογονανθράκων επί χρόνια. Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΙΓΜΕ με τη σειρά του βεβαιώνει για την αξία των τεράστιων ανεκμετάλλευτων αποθεμάτων: “Την ίδια ώρα, η μεταλλευτική αξία των βεβαιωμένων αποθεμάτων νικελίου, ψευδαργύρου, μολύβδου, χαλκού, χρυσού και αργύρου στη Μακεδονία και τη Θράκη, με βάση τις τρέχουσες τιμές των μετάλλων, ανέρχεται περίπου σε 28 δις ευρώ. Ένα πολύ μικρό μέρος της αξίας αυτής όμως αξιοποιείται σήμερα παραγωγικά, γεγονός που σημαίνει ότι η χώρα μας χάνει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως.” Από την Ελληνική Στατιστική Αρχή η συνολικά παραγμένη προστιθέμενη αξία από όλα τα ορυχεία της χώρας το 2007, εξαιρουμένων των λιγνιτωρυχείων, φαίνεται ότι είναι μόνο 496,6 εκατ. Τα μεταλλεία όλης της χώρας παρήγαν προστιθέμενη αξία 97,88 εκατ με 870 εργαζόμενους που πληρώθηκαν μισθούς συνολικά 34,43 εκατ. Μπορούμε να συγκρίνουμε τις 870 θέσεις εργασίας σε όλη τη χώρα με τις 1500 και τις 1000 θέσεις εργασίας, σύνολο 2500, των χρυσωρυχείων που δεν επιτρέπεται να λειτουργήσουν μόνο στη Χαλκιδική και στη Θράκη! Οι συνολικές εξαγωγές μεταλλουργικών και μεταλλευτικών προϊόντων μαρμάρων και ορυκτών το 2007 σύμφωνα με το ΥΠΑΝ ήταν 1072,9 εκατ όταν μόνο το νικέλιο που εξήγαγε καθαρό η ΛΑΡΚΟ ήταν αξίας 515 εκατ. Αλλά και αυτή τη χρονιά, η κρατική στο μεγαλύτερό της μέρος ΛΑΡΚΟ προπώλησε την παραγωγή με 18.000 δολ. τον τόνο, όταν το 2007 η τιμή του προϊόντος έφθασε τα 50.000 δολ. τον τόνο. Η ΛΑΡΚΟ αναγκάστηκε να επαναγοράσει την προπωλημένη παραγωγή και τελικά ζημιώθηκε με 238 εκατ. ευρώ. Οι εργαζόμενοι μιλούν για πολύ παραπάνω. Οι 17 διευθυντές της κρατικής ΛΑΡΚΟ έγιναν 54, με μισθούς 5000 έως 10000 ευρώ, με πολυτελή εταιρικά αυτοκίνητα και απεριόριστες κάρτες για ψώνια, και αποτελούν μια διακομματική κρατική μπρεζνιεφικού τύπου νομενκλατούρα. Αυτό το καθεστώς θέλει να το συνεχίσουν το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ. Όμως πιστεύουμε ότι δεν θα αντιδράσουν και ίσα-ίσα θα χαρούν για μια ανατολική ιδιωτικοποίηση που πιθανότατα θα επιδιώξουν τώρα οι Παπανδρέου Σαμαράς, δηλαδή ένα ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ στον ανατολικό κρατικοολιγάρχη Μυτιληναίο ή στο ρώσικο και κινέζικο κεφάλαιο.
Τα ορυχεία, εκτός των αδρανών είναι κρατική-εθνική ιδιοκτησία, με την ίδια έννοια που το έδαφος είναι ο εθνικός φυσικός χώρος. Γι αυτό και οι πρωθυπουργοί Α. Παπανδρέου, Σημίτης, Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου είναι υπόλογοι και ποινικά για την παραβίαση του άρθρου 102 του Μεταλλευτικού Κώδικα που επιβάλλει την εκμετάλλευση των μεταλλείων από το κράτος αφού τη χαρακτηρίζει ως δημόσια ωφέλεια. Ο Μεταλλευτικός Κώδικας είναι ειδικό νομικό καθεστώς που προβλέπεται από το άρθρο 18 του Συντάγματος. Επομένως η εγκατάλειψη των ορυχείων και του ορυκτού πλούτου από τις κυβερνήσεις των σαμποταριστών, πέρα από την κτηνωδία είναι και μια διαρκής επίσης παραβίαση του συντάγματος και του νόμου, που επιβάλλουν την εκμετάλλευση του εθνικού πλούτου.
Στις 27 Ιανουαρίου 2011 το Υπουργείο
περιβάλλοντος ξεκίνησε τις διαδικασίες καταγραφής και αξιοποίησης, όπως δηλώνει,
των ορυκτών πόρων, συγκρότησε επιτροπή
«που θα προχωρήσει στην αξιολόγηση του οικονομικού και
αποθεματικού δυναμικού των Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών της χώρας, τα
οποία διαχειρίζεται άμεσα το Ελληνικό Δημόσιο.»
που θα προβεί στην αξιολόγηση των «πάνω από είκοσι
(20) Δημόσιων Μεταλλείων που στο παρελθόν είχαν εκμισθωθεί σε ιδιώτες και σήμερα
βρίσκονται σε αδράνεια, των εβδομήντα (70) και πλέον εξαιρεθέντων υπέρ του
Δημοσίου Μεταλλευτικών χώρων και όλων των Λατομικών χώρων βιομηχανικών ορυκτών
που έχουν ήδη ερευνηθεί από το ΙΓΜΕ.». Επίσης το
ΥΠΕΚΑ προωθεί ταυτόχρονα και τη δημιουργία φορέα για τους υδρογονάνθρακες, την
έρευνα των οποίων έχουν εγκαταλείψει οι κυβερνήσεις από το 1998, όταν το 1996
ήλθε στη χώρα το ρώσικο φυσικό αέριο. Καταγραφή και αξιοποίηση του ορυκτού
πλούτου με ταυτόχρονο όμως σαμποτάρισμα των ορυχείων Χαλκιδικής και Θράκης δεν
πάνε μαζί. Ξεκίνημα της έρευνας των υδρογονανθράκων, που είχε εγκαταλειφτεί επί
14 χρόνια, με ταυτόχρονο επίσης σαμποτάρισμα δεκάδων δις επενδύσεων των
φωτοβολταικών, των αιολικών, των υδροηλεκτρικών και των λιγνιτικών εργοστασίων
παραγωγής ενέργειας το ίδιο. Η εξήγηση είναι ότι η κυβέρνηση είναι
αναγκασμένη από την ΕΕ να καταγράψει τον ορυκτό πλούτο της χώρας και τις
ενεργειακές της πηγές, σε συνεργασία με την ΕΕ και στα πλαίσια της καταγραφής
αυτών των πηγών σε όλη την ΕΕ! Και αυτό γιατί η ΕΕ έχει τεράστιο πρόβλημα
τροφοδοσίας πρώτων υλών γιατί στην πράξη της έχει κηρύξει εμπάργκο ο ναζιστικός
άξονας μαζί με τις χώρες δορυφόρους του. Έτσι εκμεταλλεύονται οι σαμποταριστές
την ευκαιρία να παριστάνουν τους αναπτυξιακούς και να εξαπατούν, εισπράττοντας
βέβαια και τις ανάλογες χρηματοδοτήσεις. H Ευρωπαϊκή
επιτροπή διατύπωσε το τελικό της κείμενο, προς το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, για την
«Αντιμετώπιση των προκλήσεων που αφορούν τις αγορές βασικών εμπορευμάτων και τις
πρώτες ύλες» στις 2.2.2011 όπου περιγράφει όλη την πολιτική εξασφάλισης
πρώτων υλών από ευρωπαϊκές και ξένες πλουτοπαραγωγικές πηγές. Από τη συνάντηση
της Μαδρίτης του 2010 αντιγράφουμε: «Η βιομηχανία
κάνει έκκληση για:(i) να ενθαρρυνθούν οι εθνικές κυβερνήσεις, ώστε να βελτιώσουν
τη συλλογή στοιχείων, προκειμένου να συντάξουν βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και
μακροπρόθεσμα σενάρια για την προσφορά και ζήτηση ορυκτών, για τις διάφορες
περιοχές με διαφορετική ανάπτυξη, λαμβάνοντας υπόψη μελλοντικά σχέδια ανάπτυξης.
Τα σχέδια αυτά θα πρέπει να περιλαμβάνουν και τις προσπελάσεις, θαλάσσιες και
σιδηροδρομικές, ώστε να δημιουργείται πρόσβαση σε γειτονικές αγορές που δεν
διαθέτουν αποθέματα ορυκτών πρώτων υλών. Τα αναπτυξιακά αυτά σχέδια δεν θα
πρέπει να αποκλείουν εκ των προτέρων περιοχές ενταγμένες στη Natura 2000 ή σε
περιοχές με άλλο χαρακτηρισμό προστασίας.(ii) να γίνουν βήματα ώστε να καλυφθούν
προοδευτικά τα κενά σε ότι αφορά τις γεωλογικές γνώσεις σχετικά με τα αποθέματα
ορυκτών στις χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Προς διασφάλιση του εφοδιασμού της ευρωπαϊκής βιομηχανίας με τις απαραίτητες
ορυκτές πρώτες ύλες η Ευρωπαϊκή μεταλλευτική στρατηγική και πολιτική βρίσκεται
σε φάση επανασχεδιασμού. H Ευρωπαϊκή Ένωση με την ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία για τις
Πρώτες Ύλες (COM2008/699: Raw materials Initiative) επαναφέρει στο επίκεντρο του
αναπτυξιακού ενδιαφέροντος τους Ορυκτούς Πόρους.»
Η καταγραφή του ορυκτού πλούτου της χώρας επιβλήθηκε από την ΕΕ. Το τι θα κάνουν
με τον ορυκτό πλούτο οι σαμποταριστές φαίνεται από το τι έκαναν μέχρι σήμερα.
Κάθε δυτικό κεφάλαιο αποκλείεται από τις επενδύσεις, όπως tvx,
goldfield, χρυσωρυχεία Θράκης. Τα μεταλλεία χαρίζονται
στους ανατολικούς κρατικοολιγάρχες, όπως στον Μπόμπολα που αγόρασε από το
δημόσιο 11 εκατ τα μεταλλεία Χαλκιδικής και έβγαλε με τις αγοραπωλησίες
εκατοντάδες εκατ, χωρίς καν τα μεταλλεία να δουλέψουν! Ο ορυκτός πλούτος
της χώρας προορίζεται για να ξεπουληθεί από τους προδότες στο κινέζικο,
στο ρώσικο κεφάλαιο και στους ανατολικούς κρατικοολιγάρχες.