Η σύμπηξη του φαιοκόκκινου μετώπου προχωρά στο επίπεδο των οργανωμένων φαιοκόκκινων αν και ο λαός δεν τους ακολουθεί. Στην πραγματικότητα είναι ο δημοκρατισμός ο κρυμμένος μέσα στις ιστορικές εμπειρίες αυτού του λαού που αδιόρατα αντιστέκεται έστω και παθητικά.

Στην αρχή λοιπόν είχαμε την είσοδο των ναζιστών στο αντιδραστικό κίνημα «Δεν Πληρώνω» στο οποίο τους εισήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ και για το οποίο είχαμε γράψει παλιότερα, μετά είχαμε τη συμμετοχή ενός μέλους του ΣΥΝ σε ρατσιστική εκδήλωση της ναζιστικής «Χρυσής Αυγής» στα Νεόκτιστα Ασπροπύργου για την οποία γράψαμε στο μπλογκ μας και αναδημοσιεύουμε σε αυτό το φύλλο της Νέας Ανατολής. Στη συνέχεια είχαμε την πλατεία Συντάγματος όπου στα πλαίσια του κινήματος των «αγανακτισμένων» είχε πραγματοποιηθεί το φαιοκόκκινο μέτωπο σε επίπεδο βάσης με την ενότητα των φαιών-ναζιστών της πάνω πλατείας με τους δήθεν κόκκινούς του της κάτω πλατείας που καθοδηγούνταν από το ΣΥΝ.

Σύμφωνα με την τοποθέτηση του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής: «Παρατηρείται πολύ μεγάλη και ανησυχητική κλιμάκωση. Δημιουργείται και μια φασίζουσα ακροδεξιάς προέλευσης βία. Δεν έχει ακόμα λάβει τις διαστάσεις αυτής των αναρχικών. Δρα σε συγκεκριμένους χώρους όπου υπάρχουν πολλοί αλλοδαποί είδαμε όμως και μια περίεργη σύμπλευση, ακροδεξιοί και αναρχικοί να ανέχονται η μια την άλλη και να βάλουν κατά αστυνομικών» http://tvxs.gr/users/tvxsteam,26-7.

Τελευταία εμφανίστηκε και άλλη μια φαιοκόκκινη ενότητα σε επίπεδο πολιτικής γραμμής αυτή τη φορά. Η βασική ραχοκοκαλιά της γραμμής του φαιοκόκκινου μετώπου δεν είναι άλλη από τον ρατσιστικού πολιτιστικού τύπου αντιδυτικισμό (αντιευρωπαϊσμό και αντιαμερικανισμό) και η ανοιχτή υποστήριξη της συμμαχίας με τη Ρωσία δηλαδή με τον ρωσο-κινεζο-ιρανικό νεοναζιστικό άξονα. Δε είναι τυχαίο ότι ο ναζιστής Ζαφειρόπουλος, πρώην υπαρχηγός της Χ.Αυγής και εκδότης της φασιστικής εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος» που εκφράζει τη φαιά γραμμή και ο ψευτοαριστερός ξεσκολισμένος σοσιαλφασίστας Τριγάζης υπεύθυνος διεθνών σχέσεων του ΣΥΝ που εκφράζει την «κόκκινη» γραμμή συνεργάστηκαν πολιτικά, ο μεν πρώτος σαν φανερός περιφρουρητής της πάνω πλατείας και ο δε δεύτερος σαν μέλος της κρυφής καθοδήγησης της βασικής κάτω πλατείας καθώς αυτή ήταν που έπαιρνε ή μαλλον επέβαλε τις βασικές αποφάσεις.

Να πως τοποθετείται ο Δ. Ζαφειρόπουλος «Είναι πλέον ξεκάθαρο και στους μη ειδικούς, ότι η Ελλάδα και η οικονομική κρίση της, ξεκίνησε επειδή η χώρα μας βρέθηκε στην δίνη του οικονομικού πολέμου δολαρίου και ευρώ, ΗΠΑ και ΕΕ…Δεν υπάρχει άλλος δρόμος όμως από την υποταγή της χώρας μας στα συμφέροντα των Βρυξελλών ή της Ουάσιγκτον;
Φυσικά και υπάρχει. Πριν τον ψάξουμε όμως οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως η μορφή των εθνικών κρατών, όπως αυτή διαμορφώθηκε τον 19ο αιώνα, έχει πια ξεπεραστεί. Απειλές όπως η τριτοκοσμική μετανάστευση, ο τουρκικός και βορειοαφρικανικός ιμπεριαλισμός, η πολιτισμική εξάπλωση του american way of life δεν αντιμετωπίζονται μεμονωμένα από όσους δέχονται την επίθεσή τους. Όμως η λύση δεν είναι σε καμία περίπτωση το γραφειοκρατικό κατασκεύασμα που δημιουργήθηκε στις Βρυξέλλες, κακέκτυπο σε ιδέες, πρακτικές και αξίες των ΗΠΑ, νάνος σε πολιτική και στρατιωτική ισχύ.
Ναι, η Ελλάδα μπορεί να υπάρξει ως μέλος μιας Ευρασίας που θα ξεκινά από τον Ατλαντικό και ενσωματώνοντας την Ρωσία θα φτάνει στον Ειρηνικό. (Η υπογράμμιση δική μας). Με οικονομική συνεργασία των μελών του, στρατιωτική ισχύ και συμμαχίες με χώρες που θα επιβάλλουν τα συμφέροντά της και όχι τα καπρίτσια του κάθε ενοίκου του Λευκού Οίκου ή τα συμφέροντα για την σωτηρία του Ισραήλ. Μία ένωση που θα σέβεται τις εθνικές ιδιαιτερότητες και θα τις αναδεικνύει σε αντίθεση με το σήμερα, όπου η οικονομικιστική σκέψη επιβάλλει ένα συνονθύλευμα λαών και πολιτισμών προς όφελος πάντα των αγορών.
Κλειδί για όλα αυτά, είτε μας αρέσει, είτε όχι, είναι η Ρωσία. Αυτή η χώρα που ιστορικά επιθυμεί να γίνει μέλος της Ευρώπης και μπορεί να δώσει στην τελευταία όσα δεν έχει: γεωγραφικό βάθος, ενεργειακές πηγές, στρατιωτική ισχύ και γειτνίαση με αναδυόμενες δυνάμεις όπως η Κίνα, η Ινδία και το Ιράν. Η Ρωσία διαθέτει ακόμη και κάτι άλλο που λείπει από την υπόλοιπη Ευρώπη: έναν μεγάλο λευκό πληθυσμό, ενεργό και όχι γερασμένο, αντίβαρο στη τριτοκοσμική εισβολή που υφίστανται οι χώρες της υπόλοιπης Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας» (10-7).

Ο δε Π. Τριγάζης υπεύθυνος του τμήματος εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΝ, μιλώντας στην 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ είπε: «Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υποδέχθηκε θερμά την ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον, ενώ προ ημερών έχει απαγορεύσει τον απόπλου από τα ελληνικά λιμάνια του Στολίσκου της Ελευθερίας με προορισμό τη μαρτυρική Γάζα. Η σύγκριση αυτών των διαμετρικά αντίθετων συμπεριφορών είναι εύγλωττη για την ατλαντική κατεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης. Πολιτικής που οδηγεί στην εμπλοκή της χώρας μας σε πολεμικά σχέδια, όπως ήδη συμβαίνει στο Αφγανιστάν και τελευταία στη Λιβύη. Από την άλλη, ακυρώνονται ή ακινητοποιούνται δυνατότητες, όπως η αμοιβαία επωφελής ανάπτυξη των σχέσεων με τη Ρωσία», (17-7).

Η μητέρα όλων των φασιστών φαιών ή κόκκινων είναι η σοσιαλφασιστική-σοσιαλιμπεριαλιστική Ρωσία, το κέντρο ενός νέου παγκόσμιου πολέμου είναι εκεί γιαυτό και κάθε «συνεπής» ναζιστής και κάθε φασίστας εκεί βλέπει το αφεντικό και τον προστάτη του. Αυτή είναι η μεγάλη ενοποιός δύναμη όλων των αντιδραστικών. Αυτή είναι η ενοποιητική γραμμή των «αγανακτισμένων» του Συντάγματος που αντί να έχουν σαν κύριο εχθρό τους τους κρατικοφασίστες γραφειοκράτες, ολιγάρχες και σαμποταριστές που χρεωκοπήσαν τη χώρα έχει τους ευρωπαίους δανειστές επειδή αυτοί είναι οι δυτικοί εχθροί της Ρωσίας.

Αλλά όσο το μαύρο αυτό μέτωπο θα προχωρά και θα αποκαλύπτει το φριχτό του πρόσωπο της βίας και της πολιτικής ανωμαλίας που φέρνει στο γενετικό του κώδικα τόσο θα αρχίσουν να δυναμώνουν σιγά σιγά και οι πολιτικές δημοκρατικές αντιστάσεις εναντίον του. Ήδη τμήματα της αστικής τάξης που βάλονται από τη σοσιαλφασιστική βία εδώ και χρόνια έχουν αρχίσει να αντιδρούν. Πολλοί πολιτικά καθυστερημένοι μικροαστοί βρήκαν κάτι καλό στους τραμπουκισμούς ενάντια στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αλλά η μεγάλη μαζα του λαού δεν τους ενέκρινε γιατί στο βάθος δεν πείστηκε ότι είναι οι δανειστές που φταίνε για την πείνα του, αλλά και γιατί είδανε πόση βία και πόσο κομματικό καπέλλο του ΣΥΝ και της ΝΔ υπήρχε κάτω από το ειρηνικό και ακομμάτιστο κίνημα των «αγανακτισμένων». Τελικά είναι οι φαιοκόκκινοι τραμπούκοι που χάσανε τα περισσότερα, ενώ ακόμα και οι καρπαζοεισπράκτορες του σοσιαλφασισμού πασοκτζήδες που προδόθηκαν για μια ακόμα φορά από τον αρχηγό τους και αφέθηκαν πολιτικά στο έλεος των τραμπούκων βρήκαν το πολιτικό θάρρος να αντιδράσουν σε αυτούς και ξεσκέπασαν όσο ποτέ τον ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ σαν το κατ εξοχήν κόμμα της πολιτικής βίας και της ανωμαλίας στην Ελλάδα. Αλλά και στο συνειδητό αν και πολύ μειοψηφικό ακόμα αντισοσιαλφασιστικό ρεύμα πραγματοποιούνται μικρές ποσοτικές αλλαγές.Διαπιστώνουμε ότι αρκετοί ως χθες ανεξάρτητοι δημοκράτες και αριστεροί ή παλιότεροι απλοί συμπαθούντες της γραμμής της ΟΑΚΚΕ έχουν πιστέψει πια βαθιά σε αυτήν και τη προπαγανδίζουν όλο και πιο έντονα ο καθένας με τον τρόπο του. Από εκεί βέβαια ως το οργανωτικό δυνάμωμα της ίδιας της ΟΑΚΚΕ και της γραμμής της του πλατειού δημοκρατικού και πατριωτικού μέτωπο υπάρχει απόσταση, αλλά αυτή δεν είναι τόσο μεγάλη όσο φαίνεται. Εμείς κάνουμε ότι μπορούμε για να μικρύνει αυτός ο χρόνος αλλά ο εχθρός με την κτηνωδία του και το όλο και πιο γρήγορα αυξανόμενο θράσος του κάνει ακόμα περισσότερα για μας. Κανείς που δεν θα είναι μαζί τους δεν θα μπορεί σε λίγο να ανεχτεί τους φαιοκόκκινους τραμπούκους.

Το δυνάμωμα του επαναστατικού παράγοντα σε μια κοινωνία και στον κόσμο είναι μια ιστορική νομοτέλεια που αργά ή γρήγορα θα γίνει πραγματικότητα γιατί ποτέ κανένας αντιδραστικός δεν νίκησε τελικά σε καμιά ιστορική φάση. ΄Όπως τόνισε ο πρόεδρος Μάο και απόδειξε η ιστορία στη συνέχεια «ο ιμπεριαλισμός και όλοι οι αντιδραστικοί είναι χάρτινες τίγρεις. Μπορεί να φαίνονται στην αρχή ισχυροί αλλά δεν είναι. Ο λαός και μόνο ο λαός είναι η κινητήρια δύναμη της ιστορίας»!