ΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ ΣΤΗ ΜΕΓΓΕΝΗ ΤΟΥ ΡΩΣΟΚΙΝΕΖΙΚΟΥ ΑΞΟΝΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΠΑ ΑΝΑΖΗΤΕΙ ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΚΟΣΜΟ

Η πολυδιαφημισμένη από τις αρχές του προηγούμενου Μάη εξόντωση του αρχηγού της Αλ Κάιντα και κατά συνέπεια η επικοινωνιακή του απενεργοποίηση λίγη σημασία έχουν από τη στιγμή που η οργάνωσή του συνεχίζει να δρα προβοκατόρικα και χωρίς αυτόν. Το μόνο πράγμα πάντως που είναι σίγουρο μετά από αυτή την εξέλιξη, είναι ότι καταδεικνύεται τώρα το Πακιστάν από τις ΗΠΑ των ρωσόφιλων Ομπάμα-Κλίντον ως ένα κράτος που υποθάλπει την τρομοκρατία, αφού θεωρείται από αυτές ότι δεν είναι ικανό και μάλιστα ότι δεν θέλει να την αντιμετωπίσει. Από την άλλη οι ΗΠΑ εμφανίζονται και δίκαια στο εσωτερικό του Πακιστάν ως στυγνοί παραβιαστές της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας συσπειρώνοντας και γιγαντώνοντας το φιλο-ρωσοκινεζικό στρατόπεδο.

Αν το Πακιστάν περάσει ως φιλικό στην Αλ Κάιντα, όπως θέλουν οι Ομπάμα-Κλίντον τότε θα δικαιολογηθεί η όποια επέμβαση στα εσωτερικά του και όταν εκείνο αντιδράσει σε αυτού του είδους την επιχείρηση η αποσταθεροποίησή του θα λάβει τη μορφή κυρώσεων και μιας σειράς εκβιαστικών ενεργειών από τις ΗΠΑ και τη Δύση γενικότερα. Ήδη σαν μια μορφή οικονομικών κυρώσεων έχει περιοριστεί η χρηματοδοτική υποστήριξη του στρατού του Πακιστάν κατά το 1/3 από τις τακτικές εισροές για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Δεν είναι τόσο ότι αυτά τα χρήματα θα έσωζαν το Πακιστάν αλλά έχουν ενταθεί οι επιθέσεις από τους ισλαμοφασίστες του Πακιστάν και το μέτρο αυτό επικουρικά με την περικοπή της χρηματοδότησης από την Κλίντον για την εγκατάσταση μόνιμης στρατιωτικής συνοριοφυλακής 100.000 ανδρών στα βορειοδυτικά της χώρας-όπως είχε προγραμματιστεί-χτυπάει αμυντικά το Πακιστάν και ευνοεί την αποσταθεροποίησή του.

Για να φανεί ως τρομοκρατικό κράτος το Πακιστάν οι ΗΠΑ δεν αρκέστηκαν να το κατηγορήσουν ότι έκρυβε τον αρχηγό της Αλ Κάιντα αλλα ισχυρίζονται ότι κρύβει και συγκεκριμένα στην πόλη Κουέτα του Πακιστάν τον πλέον καταζητούμενο ηγέτη της πιο πατριωτικής αντι-υπερδυναμικής τάσης των Ταλιμπάν -επικηρυγμένο με 10 εκατομμύρια δολάρια- τον Μουλά Ομάρ τη στιγμή που το Ισλαμαμπάντ και οι Ταλιμπάν αρνούνται κάτι τέτοιο λέγοντας ότι αυτός βρίσκεται στο Αφγανιστάν. Οι επιλεκτικές πάντα υπέρ της ρώσικης διπλωματίας διαρροές του Wikileaks αποδεικνύουν ποιόν εξυπηρετούν μέρα με τη μέρα, κομμάτι με το κομμάτι. Την 25-7-11 πιο ειδικά δημοσιεύτηκαν από το Wikileaks 92.000 απόρρητα έγγραφα, τα οποία αφορούν στο χρονικό διάστημα από 2004-2009 και δείχνουν συνεργασία πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών (ISI) και των Ταλιμπάν. Την 26-7-2011 δημοσιεύτηκαν σχετικά άρθρα στους New Yorks Times, στον Guardian και στο περιοδικό Der Spiegel. Αυτά τα δημοσιεύματα δικαιολογούν τη διακοπή της χρηματοδότησης προς το Πακιστάν αναφέροντας ότι εκείνο παίρνει τα χρήματα, δηλώνει σύμμαχος των ΗΠΑ στην αντιτρομοκρατία και παράλληλα όμως συνεργάζεται κατά περίπτωση με τους Ταλιμπάν και την Αλ Κάιντα οργανώνοντας μάλιστα τις επιθέσεις τους γενικότερα και πιο πολύ εναντίον των αμερικανών στο Αφγανιστάν και με τους οποίους, προσθέτουμε ακόμη, σχεδιάζει από κοινού και εναρμονισμένα τη στρατηγική του.

Στη συνέχεια τα δημοσιεύματα αναφέρονται στο επιχειρησιακό τμήμα -S wind- των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών, που είναι αρμόδιο για τις εξωτερικές επιχειρήσεις του Πακιστάν εναντίον της Ινδίας και του Αφγανιστάν και μάλιστα στον αρχηγό του την περίοδο 1987-1989 Χαμίντ Γκιούλ τον οποίο κατονομάζει ως αυτόν που εγκαινίασε την από εκείνη την περίοδο συνεργασία ISI και Ταλιμπάν-Αλ Κάιντα. Το Ισλαμαμπάντ χαρακτήρισε αβάσιμα τα έγγραφα, αλλά απ’ την άλλη η κλιντονική διπλωματία δεν τα χαρακτηρίζει ως τέτοια αλλά τα εξετάζει σοβαρά. Αυτό, που ζητά μεταξύ άλλων, άμεσα από το Πακιστάν είναι ονόματα πακιστανών πρακτόρων που είχαν επαφές με τον Λάντεν και ιδαίτερα της –S Wind- και μάλιστα από την περίοδο της έναρξης της σοσιαλιμπεριαλιστικής ρωσικής κατοχής στο Αφγανιστάν μέχρι και σήμερα όπου κανείς δεν μπορούσε να ξέρει τι θα γινόταν ο κάθε Λάντεν. Ζητούν μέσω αυτού του εισοδισμού να λάβουν περισσότερες πληροφορίες και για τη Σαουδική Αραβία σήμερα και να την αποσταθεροποιήσουν και να την απομονώσουν πιο περίτεχνα σε ένα προσεχές χρονικό διάστημα.

Η επιχείρηση αποσταθεροποίησης του Πακιστάν και η για το σκοπό αυτό συνεχής προβοκάτσια έχει ξεκινήσει πολύ πιο δυναμικά από την πτώση του προέδρου του Περβέζ Μουσάραφ και μετά. Από τότε που ο έκπτωτος πρόεδρος κατέφυγε για την ασφάλειά του στη Βρετανία στο κόμμα της δολοφονηθείσας Μπεναζίρ Μπούτο, στο Λαϊκό κόμμα Πακιστάν, υπήρξαν φωνές που ανεπίσημα τον κατηγόρησαν ως ύποπτο για τη δολοφονία λόγω ότι ήταν πρόεδρος και ταυτόχρονα αρχηγός του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών και η Μπούτο είχε κατονομάσει τις μυστικές υπηρεσίες ως επίβουλες της ζωής της. Ζήτησαν την έκδοσή του Μουσάραφ στο Πακιστάν για να ανακριθεί κατά την έρευνα της υπόθεσης και έμμεσα κατηγορήθηκε από την ισλαμοφασιστική αντιπολίτευση η Δύση σαν υπεύθυνη και εμπλεκόμενη αφού αυτή μεταξύ άλλων λόγων παρέχει τώρα άσυλο στον υποτιθέμενο και φυγόδικο ενορχηστρωτή ή απλά ύποπτο στην καλύτερη των περιπτώσεων, της δολοφονίας. Από την πρώτη στιγμή καλλιεργήθηκε η εκδοχή της Δύσης ως δημιουργού της τρομοκρατίας όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω, άποψη που προπαγανδίζει ο άξονας για να δρέψει τους καρπούς της έντασης μέσα στο Πακιστάν και να το διχάσει, έτσι ώστε αποδυναμωμένο να το προσαρτήσει στην αξονική συμμαχία αφού όπως είναι φυσικό πρέπει πρώτα να το αποκολλήσει από την παλιά του συμμαχία.

Αμέσως μετά την εξόντωση του Λάντεν που έγινε με τρόπο που ποδοπάτησε την κρατική κυριαρχία του Πακιστάν, η Χίλαρι Κλίντον πραγματοποίησε ταξίδι αστραπή στο Πακιστάν και ζήτησε περισσότερη συνεργασία από αυτό στον πόλεμο εναντίον της Αλ Κάιντα και των Αφγανών Ταλιμπάν. Ενώ όμως το Πακιστάν τα τελευταία δέκα χρόνια δίνει τη μεγαλύτερη μάχη που έχει δώσει οποιαδήποτε άλλη μουσουλμανική χώρα ενάντια στην ισλαμοφασιστική τρομοκρατία και ποτέ δεν αρνήθηκε βοήθεια σε αυτό από τις ΗΠΑ, αφού μάλιστα ο ίδιος ο Ομπάμα έχει αναγνωρίσει ότι ο μισός οργανωτικός μηχανισμός της Αλ Κάιντα έχει εξαρθρωθεί στο Πακιστάν, εντούτοις ο Ομπάμα στο διάγγελμά του στο οποίο ανακοίνωσε τη δολοφονία Λάντεν όχι μόνο δεν αναγνώρισε αυτή τη συνεισφορά αλλά δήλωσε ότι θα προβεί σε παρόμοιες ενέργειες στο μέλλον χωρίς τη συνδρομή των πακιστανικών αρχών παραβιάζοντας με τον τρόπο αυτό και στα λόγια, δηλαδή ωμά, την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία του Πακιστάν. Η Κλίντον αν και δήλωσε στα τέλη Μαΐου ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν στοιχεία ότι το Πακιστάν γνώριζε για τον αρχηγό της Αλ Κάιντα απειλεί να διακόψει τη χρηματοδότηση του πακιστανικού στρατού για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Έχουμε γράψει ότι η Αλ Κάιντα είναι ένα προβοκατόρικο δημιούργημα της Κα Γκε Μπε. Για να ενοχοποιηθεί το Πακιστάν ο ισλαμοναζί Λάντεν φυγαδεύτηκε από το μηχανισμό της ασφάλειας της Αλ Κάιντα που φαίνεται ότι δεν ήταν στα δικά του χέρια και εγκαταστάθηκε στην πόλη Αμπονταμπάντ που βρίσκεται κοντά στο Ισλαμαμπάντ και σ’ αυτήν ζούνε απόστρατοι αξιωματικοί του πακιστανικού στρατού και πράκτορες των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών και επιπρόσθετα στεγάζει στρατιωτική σχολή και στρατόπεδα. Ο Λάντεν δηλαδή εμφανίστηκε να ζει μαζί με το σκληρό πυρήνα της πακιστανικής εξουσίας άρα, υποτίθεται, και με την κάλυψη αυτής της εξουσίας Αυτή η ιστορία δείχνει να επιβεβαιώνει τη μαρτυρία του δηλητηριασμένου από τη Κα Γκε Μπε Λιτβινένκο ότι ο πράκτορας της Ρωσίας στην Αλ Κάιντα ήταν ο υπαρχηγός της Ζαουάχρι που πήρε τώρα την εξουσία σαν διάδοχος του Λάντεν.

Ο αμερικανός ναύαρχος Μάικ Μιούλεν (επικεφαλής του επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων στις ΗΠΑ) προς άρση κάθε αμφιβολίας δήλωνε ξεκάθαρα πολύ καιρό πριν τα γεγονότα στο Αμποταμπάντ ότι οι πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες στηρίζουν το δίκτυο Χακανί των υπεραντιδραστικών ισλαμοφασιστών πακιστανών Ταλιμπάν (που δεν έχουν καθόλου καλές σχέσεις με τους αφγανούς ταλιμπάν υπό τον εθνοανεξαρτησιακό Ομάρ) που όντως συνεργάζεται με την Αλ Κάιντα και δολοφονεί αμερικανούς στο Αφγανιστάν. Αμέσως ήρθαν στα τέλη Απριλίου δημοσιεύσεις στο διεθνή τύπο του Wikileaks να τον επιβεβαιώσουν. Τα δημοσιεύματα αυτά ανέφεραν ότι η ISI-πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες υπάρχει καταγεγραμμένη στις ΗΠΑ σε έναν κατάλογο του Στέιτ Ντεπάρτμεντ ως οργάνωση που στηρίζει την τρομοκρατία ή είναι τρομοκρατική, μεταξύ 70 άλλων οργανώσεων. Ο αρχηγός του στρατού στον οποίο υπάγεται η ISI, Καγιανί έχει μειώσει την παροχή πληροφοριών προς τη CIA και μάλιστα προσπαθεί τώρα να εξαρθρώσει μέρος του δικτύου της στο Πακιστάν απομακρύνει βρετανούς στρατιωτικούς συμβούλους και τους αμερικανούς στρατιωτικούς εκπαιδευτές μειώνει αρχικά σε 50 από 120 που ήταν μέχρι πρότινος και μέχρι αυτή τη στιγμή έχει απελάσει συνολικά περίπου 100 από αυτούς. Η Wikileaks όμως για άλλη μια φορά αποδεικνύοντας ότι λειτουργεί ως υπομόχλιο της σοσιαλιμπεριαλιστικής αξονικής διπλωματίας, δυσφημεί τον Καγιανί και τον παρουσιάζει απέναντι στους σοβινιστές του στρατού ως αμερικανοκίνητο πράκτορα, και πιο συγκεκριμένα ότι ζητούσε από τις ΗΠΑ περισσότερες επεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας με αύξηση των επιθέσεων από μη επανδρωμένα αεροσκάφη της CIA και όχι μείωση των επεμβάσεων όπως ισχυρίζεται αυτός επίσημα καθώς και ότι ζητούσε εμβάθυνση στη συνεργασία για ανταλλαγή πληροφοριών. Για να τεκμηριώσει την άποψη αυτή αναφέρεται σε απόρρητα διπλωματικά έγγραφα από πρεσβείες των ΗΠΑ. Μετά την παράταση όμως της θητείας του Καγιανί το τελευταίο διάστημα για άλλα τρία χρόνια ο άξονας έβγαλε τα 92.000 –απόρρητα- έγγραφα (που αναφέραμε πιο πάνω) στο Wikileaks που πάντα χτυπάει δυό φορές και παραπάνω για να εκτοπίσει τον Καγιανί. Χρησιμοποιεί με λίγα λόγια την κλασικά φασιστική λογική και πρακτική: Ο κατηγορούμενος και συκοφαντούμενος έχει δικαίωμα μόνο να μετανοήσει. Αν θεωρεί τον εαυτό του αθώο, η επίθεση ανανεώνεται. Προκειμένου να καταλάβει κανείς όμως την επικουρική στάση απέναντι στον άξονα της προβοκατόρικης πολιτικής του διδύμου Ομπάμα-Κλίντον αρκεί να παρατηρήσει ότι ενώ ο αμερικανός γερουσιαστής Τζον Κέρι στα μέσα Μαΐου ως επικεφαλής της ειδικής επιτροπής της αμερικανικής Γερουσίας για την εξωτερική πολιτική πέτυχε συμφωνία με το Ισλαμαμπάντ να συνεργάζονται οι ΗΠΑ με το Πακιστάν για κάθε επιχείρησή τους εντός της χώρας και να μην παραβιαστεί ξανά η εδαφική της ακεραιότητα με ενέργειες σαν κι αυτές που οδήγησαν στη δολοφονία του Μπίν Λάντεν, ο Ομπάμα λίγες μέρες αργότερα από την επίτευξη αυτής της συμφωνίας δηλώνει δημόσια ότι θα ξανάκανε παρόμοιες ενέργειες παραβίασης χωρίς να ζητήσει την έγκριση του Πακιστάν και χωρίς καν να το ενημερώσει.

Είναι ανάγκη να ειπωθεί στο σημείο αυτό παρενθετικά ότι η τάση Τζον Κέρι στις ΗΠΑ δεν εκφράζει μια αντισοσιαλιμπεριαλιστική διπλωματία καθώς θέλει να περιορίσει την εξουσία του αντι-ισλαμοφασιστικού και γενικά εθνοανεξαρτησιακού στρατού που το 2008 εμπόδισε τον ισλαμοφασίστα πρόεδρο του ανώτατου ομοσπονδιακού δικαστηρίου Σοντρύ να ελέγξει την εξουσία και το στρατό για λογαριασμό του άξονα. Επιδιώκει επιπλέον να αποδυναμώσει οικονομικά το στρατό και σ’ αυτό οι Ζαρνταρί-Κλίντον-Κέρι-Ομπάμα συντάσσονται προωθώντας αποκρατικοποιήσεις σε επιχειρηματίες για τους οποίους θα συναινούν και οι ισλαμοφασίστες και αποδυνάμωση της βιομηχανίας του Πακιστάν για τη θέση της σε καθεστώς αυξανόμενης επιρροής από το σοσιαλιμπεριαλισμό και επιπλέον καταληκτικά σε πολιτικές παραχωρήσεις προς τους ισλαμοφασίστες. Το δε πιο ισχυρό τμήμα της αστικής τάξης στο Πακιστάν που όπως και στην Τουρκία είναι οι ανώτατοι στρατιωτικοί και κύρια οι απόστρατοι στρέφουν τώρα πλέον τη στήριξή τους στον πρωθυπουργό Γκιλανί. Εννοούμε ότι ως εθνκιστές αστοί δεν τάσσονται υπέρ στην πρόσδεσης της χώρας τους στο άρμα του ιμπεριαλισμού ή σοσιαλιμπεριαλισμού δουλικά αλλά κινούνται ανάμεσα στις υπερδυνάμεις νομίζοντας ότι θα εξισορροπήσουν την μια με την άλλη. Γι’ αυτό και υποστηρίζουν σχετικά και τα ανοίγματα προς τον άξονα.

Η κυβέρνηση Ζαρνταρί αμέσως διατύπωσε αίτημα για μη παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας του Πακιστάν προς το νέο ειδικό απεσταλμένο της προεδρίας των ΗΠΑ για το Αφγανιστάν-Πακιστάν Marc Grossman έλαβε την 19-5-11 την απορριπτική απάντηση που έλεγε ότι οι ΗΠΑ θα επεμβαίνουν κατά την κρίση τους μονομερώς και χωρίς προ-συνεννόηση με το Ισλαμαμπάντ.

Τι σημαίνει η ωμή παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας του Πακιστάν

Οι προβοκατόρικες δηλώσεις Ομπάμα και Κλίντον αποτελούν την πλέον αξιοποιήσιμη ευκαιρία από τη ρωσόφιλη αντιπολίτευση με το Σαρίφ που είναι ο αρχηγός στην πακιστανική ομοσπονδιακή βουλή της Μουσουλμανικής Λίγκας να ζητούν την παραίτηση του προέδρου Ζαρνταρί και του πρωθυπουργού Γκιλανί. Την ίδια στρατηγική ακολουθεί και ο ως τώρα σταθερά ρωσόφιλος Κάμερον της Βρετανίας που μόνιμα ρίχνει γέφυρες για την ενίσχυση της «ειρηνικής» τάχα ισλαμοφασιστικής γραμμής Σαρίφ προπαγανδίζοντας στο εσωτερικό της χώρας του και διεθνώς ότι το Πακιστάν παίζει διπλό παιχνίδι στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και ότι την εξάγει από το έδαφός του, δηλαδή το προβάλλει ως κράτος τρομοκράτη. Μια ακόμη ωμή απόδειξη ότι η δολοφονία Λάντεν στοχεύει στο να πλήξει και να παραδώσει το Πακιστάν κυρίως στον άξονα είναι η δήλωση του εκπροσώπου των Πακιστανών Ταλιμπάν στο πρακτορείο Ρόιτερ ότι στόχος από εδώ και πέρα των βομβιστικών επιθέσεων τις οποίες θα πραγματοποιούν θα είναι κατά κύριο λόγο η ηγεσία του Πακιστάν και ο στρατός- δηλαδή ο σκληρός πυρήνας της εξουσίας- και μετά οι ΗΠΑ. Στην πράξη οι στόχοι που πλήττονται αυτοί τη στιγμή από τις ισλαμοφασιστικές τρομοκρατικές δολιοφθορές είναι πακιστανικοί και όχι τόσο αμερικανικοί. Προς επίρρωση της παραπάνω θέσης αλλά και της επιθετικότητας προς το Πακιστάν από τους ρωσόφιλους που παριστάνουν τους φιλοαμερικάνους είναι η πολύνεκρη επίθεση που δέχτηκε ο πακιστανικός στρατός την 19-7-2011 με 20 όλμους και με πραγματικά πυρά από στρατιώτες μέσα από το Αφγανιστάν σε φυλάκιά του στη βορειοδυτική μεθόριο στην περιοχή Νότιο Βαζιριστάν του Πακιστάν.

Χάρη σ’ αυτή την πολιτική το Πακιστάν σπρώχνεται στην αγκαλιά του ρωσοκινεζικού άξονα και του συμμαχικού τους Ιράν που φιλοξένησε τον πρόεδρο Ζαρνταρί στις 25-6-2011 και συμφώνησε μαζί του όπως και με μια σειρά άλλες χώρες στα πλαίσια αντιτρομοκρατικής συνόδου ότι το Πακιστάν θα συνεργαστεί με το Ιράν στην πάταξη της τρομοκρατίας (!) λέγοντας μάλιστα στους συνέδρους ότι την τρομοκρατία στη Μέση Ανατολή τη δημιούργησε η Δύση. Μια δεύτερη επίσκεψη του Ζαρνταρί στο Ιράν πραγματοποιήθηκε την 17-7-2011 για εμπορικούς λόγους αποδεικνύοντας περίτρανα το μεταξύ τους κλίμα σύγκλισης που οδήγησε μάλιστα τον Αγιατολάχ Καμενεί να πει στο Ζαρνταρί σε συνάντησή τους ότι πρέπει ο ίδιος να τηρεί τις ισλαμικές αρχές, δηλαδή να συγκυβερνά περισσότερο με τα ισλαμοφασιστικά φιλοαξονικά στοιχεία στη χώρα του καθώς και ότι πρέπει να απαλλαγεί από τους εχθρούς του -Δύση, ΗΠΑ, Εβραίους- για να έχει εθνική ενότητα εντός του Πακιστάν. Αυτό το τελευταίο σημαίνει σε τελική ανάλυση ευθεία συμπαράταξη με την αξονική στρατηγική για να μην υπάρξει τάχα η επαπειλούμενη και εκβιαστική εμφύλια διαμάχη και πιθανός διαμελισμός ή συρρίκνωση της εδαφικής επικράτειας χώρας.

Η διάσπαση της συμμαχίας με τη Σαουδική Αραβία και η απομόνωση των δύο χωρών

Βασικό μέρος του σχεδίου για να κατασπαραχθεί αμαχητί το Πακιστάν είναι και η διατάραξη των σχέσεών του με τη Σαουδική Αραβία με την υποβοηθητικά λειτουργική μάλιστα δολοφονία του Σαουδάραβα διπλωμάτη και επικεφαλής του προξενείου στο Ισλαμαμπάντ Χασάν Αλ Καχάνι στα μέσα Μαΐου, με ανάληψη ευθύνης από τους Ταλιμπάν του Πακιστάν, οι οποίοι ανέφεραν ότι η ενέργεια συνιστά αντίποινα για τις σφαγές που διαπράττουν αμερικανικά στρατεύματα στα βορειοδυτικά σύνορα εναντίον τους. Άλλος χτυπάει και άλλος την πληρώνει δηλαδή.

Μια πρόσφατη προσέγγιση του επίσημου Πακιστάν και της Σαουδικής Αραβίας (που είναι η μόνη χώρα που καταλαβαίνει τι γίνεται και εφαρμόζει στην περιοχή τριτοκοσμική πολιτική) έχει θορυβήσει τον άξονα. Ένα μήνα περίπου πριν τη δολοφονία Λάντεν ο επικεφαλής της σαουδαραβικής εθνικής ασφάλειας Price Bandar απέσπασε από μέρους του Πακιστάν υπόσχεση υπέρ της Σαουδικής Αραβίας για διπλωματική στήριξη και αποστολή στη χώρα του ακόμη και επιπλέον πακιστανικών στρατευμάτων σε συνδυασμό με πυρηνική προστασία αν χρειαστεί, σε περίπτωση που εκδηλωθεί εξέγερση στο εσωτερικό της χώρας του (τύπου ανοιξιάτικων ισλαμοφασιστικών πραξικοπημάτων), η οποία θα αποτελέσει μέσο πίεσης από μέρους του διδύμου Ομπάμα-Κλίντον με σκοπό να προσεγγίσει η Σαουδική Αραβία τον άξονα Ρωσίας Κίνας Ιράν και να δεχτεί παραχωρήσεις υπέρ των εξεγερμένων φιλοαξονικών δυνάμεων που θα υποστηρίζονταν και από τις ΗΠΑ και τη Δύση γενικότερα. Σύμφωνα με τη βρετανική Guardian ο πρίγκηπας Τουρκί Άλ Φαιζάλ-πρώην αρχηγός των σαουδαραβικών μυστικών υπηρεσιών και πρεσβευτής της Σαουδικής Αραβίας σε Λονδίνο και Ουάσινγκτον διεμήνυσε προειδοποιητικά στα τέλη του περασμένου Ιουνίου προς αξιωματούχους του ΝΑΤΟ σε συνάντηση μαζί τους σε βρετανική αεροπορική βάση ότι το Ιράν δεν πρέπει να ενισύσει τη θέση του στη Μέση Ανατολή και κυρίως να αποκτήσει πυρηνικά όπλα κάτι που θα ήταν καταστροφικό. Σε αντίθετη περίπτωση και εφόσον οι ΗΠΑ όπως πράττουν είναι ανεκτικοί απέναντί του τότε η χώρα του θα αναπτύξει και αυτή πυρηνικά όπλα. Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν την διπλωματική προς το παρόν οξυδέρκεια του Ριάντ και την γενικά αντιυπερδυναμική του εξωτερική πολιτική παρά την καθυστερημένη και δικτατορική παπαδίστικη εξουσία στο εσωτερικό του. Δεν είναι μάλιστα διόλου παράξενο ότι συγκεντρώνει το μένος του άξονα αφού υποστήριξε τον Μουμπάρακ, παρείχε άσυλο στον έκπτωτο Μπέν Άλι, υποστηρίζει τον πρόεδρο Σάλεχ της Υεμένης απέναντι στους ισλαμοφασίστες και υποστήριξε από τον προηγούμενο Μάρτιο το εμιράτο του Μπαχρέιν απέναντι στους ίδιους ομοίως φιλοαξονικούς σιίτες που κάνουν εθνοδιαμελιστική ιρανόφιλη πολιτική. Επίσης χτυπούσε και χτυπά την φιλοσοσιαλιμπεριαλιστική και ισλαμοφασιστική αλλαγή στο μεσανατολικό και μεσογειακό τόξο. Αυτή τη στιγμή ενισχύει το οπλοστάσιό της μάλιστα με το να καταφέρει αυτό που δεν κατάφερε εδώ και τριάντα χρόνια. Να επιτύχει στις αρχές του μήνα συμφωνία με τη Γερμανία για την αγορά 200 τάνκς Leopard 2 η οποία χτυπιέται από τις ρωσόφιλες φιλοαξονικές τάσεις των σοσιαλδημοκρατών (SPD) και των πρασίνων που θέλουν την ακύρωσή της. Τη διπλωματία αυτή προσπαθεί ψευτοκεντριστικά και δήθεν συμφιλιωτικά να κάμψει ο ισλαμοφασίστας -ψευτοειρηνοποιός- Νταβούτογλου της Τουρκίας που πραγματοποίησε κύκλο επαφών σε ταξίδια του προσφάτως σε Σαουδική Αραβία, Μπαχρέιν και Ιράν. Στο Μπαχρέιν ιδιαίτερα έκανε νύξεις προς τον ομόλογό του υπουργό εξωτερικών Αχμάντ Αλ Χαλίφα για την προστασία που δέχεται η χώρα από το Ριάντ με αφορμή και τη στρατιωτική στήριξη του περασμένου Μάρτη εξειδικεύοντας ότι δεν πρέπει η Σαουδική Αραβία να εισβάλλει σε μια ξένη χώρα και να επεμβαίνει και να το δέχεται αυτό το Μπαχρέιν. Έχουμε ξαναγράψει ότι η κάθοδος της Ρωσίας στις θερμές θάλασσες του Ινδικού με στρατό εδράζεται στον έλεγχο του Πακιστάν αλλά και του Αφγανιστάν. Για την ολοκλήρωση όμως του ελέγχου των εμπορικών θαλάσσιων διαύλων από ανατολή προς Δύση και για να υπάρχει ακώλυτη εμπορική ναυσιπλοΐα είναι απαραίτητος και ο έλεγχος του στενού Υεμένης-αφρικανικού κέρατος(Σομαλία) και Σουέζ(Αίγυπτος) δηλαδή όλων εκείνων των σημείων όπου στις χώρες που τα προσεγγίζουν γεωγραφικά εκδηλώνονται τα ισλαμοφασιστικά πραξικοπήματα και πειρατείες εκβιασμού για αναδιανομή των περιοχών αυτών υπέρ του άξονα με βάση τον αλλαγμένο συσχετισμό δύναμης διεθνώς έπειτα από την οικονομική κρίση και αποδυνάμωση των βασικότερων και ισχυρότερων μονοπωλίων που ελέγχουν και καθορίζουν την κρατική πολιτική των ΗΠΑ και της Δύσης ευρύτερα.

Ο κινεζικός δούρειος ίππος παίρνει τη λεία του

Η Κίνα απολαμβάνει ήδη στο Πακιστάν τους καρπούς της αμερικανικής προκλητικότητας και εντασιακής στρατηγικής και προσεγγίζει τον Πακιστανό πρωθυπουργό Γκιλανί τον οποίο καλεί σε επίσκεψη στο Πεκίνο και υπογράφει μαζί του συμφωνίες που ενισχύουν τις επενδυτικές και τραπεζικές της διεισδύσεις στο Πακιστάν και εντείνουν τη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών παραδίδοντάς του δωρεάν τελευταίου τύπου κινεζικά μαχητικά αεροσκάφη. Το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου επίσης εγκαινιάζεται ο πυρηνικός σταθμός στην περιοχή Τσάσμα στην κεντρική επαρχία Παντζάμπ που κατασκευάστηκε με κινεζική οικονομική και τεχνική βοήθεια. Η Κίνα ενισχυμένη από αυτές τις τελευταίες συμφωνίες και την πιο πριν από αυτές πυρηνική συνεργασία ζητά επίσημα από τις ΗΠΑ να σεβαστούν την εδαφική ακεραιότητα του Πακιστάν δια του εκπροσώπου τύπου του κινεζικού υπουργείου εξωτερικών Jiang Yu την 19-5-2011 και διαρρέει στους Times της Ινδίας ότι η ίδια διαθέτει 66 διηπειρωτικούς πυραύλους και συζητά μυστικά ότι σκέφτεται και μπορεί αν χρειαστεί να πλήξει το έδαφος των ΗΠΑ ανά πάσα στιγμή καθώς επίσης ότι θεωρεί πως επίθεση των ΗΠΑ εναντίον του Πακιστάν συνιστά επίθεση εναντίον της ίδιας της Κίνας. Στους ίδιους τόνους διεξήχθη το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου, λίγες μέρες δηλαδή νωρίτερα, ο αμερικανοκινεζικός διάλογος στην Ουάσιγκτων για θέματα υψηλής στρατηγικής των δυο χωρών,οικονομικά και στρατιωτικά κατά κύριο λόγο. Η ισλαμοφασιστική και φιλοαξονική αντιπολίτευση στο ομοσπονδιακό πακιστανικό κοινοβούλιο είχε δηλώσει με ψήφισμά της πριν την επίσκεψη Γκιλανί στην Κίνα ότι ο στρατός και το έθνος θα αντεπιτεθούν κατάλληλα για την υπεράσπιση της πατρίδας απέναντι σε μια φανερή ή μυστική επίθεση εναντίον του πυρηνικού τους οπλοστασίου. Αυτό επειδή ο Ομπάμα έχει διακηρύξει φανερά και για άλλη μια φορά προβοκατόρικα ότι στοχεύει, χωρίς προηγούμενη άδεια και ενημέρωση της Πακιστανικής κυβέρνησης να κατασχέσει και να καταστρέψει το κινητό πυρηνικό οπλοστάσιο του Πακιστάν σε περίπτωση που αυτό πιθανολογείται έστω να κινδυνεύσει να πέσει στα χέρια της Αλ Κάιντα. Η Αλ Κάιντα όμως δημιουργεί ήδη τις προϋποθέσεις για να μπει σε εφαρμογή αυτό το σχέδιο με τις πολύνεκρες και συνεχείς βομβιστικές επιθέσεις στο εσωτερικό του Πακιστάν.

Γιατί αμέσως μετά τη δολοφονία του Μπίν Λάντεν πραγματοποιήθηκαν άφθονες βομβιστικές επιθέσεις στο Πακιστάν με νεκρούς πολλούς αμάχους και στρατιωτικούς έτσι ώστε να προκύψει πραγματικό πρόβλημα εσωτερικής τρομοκρατίας την οποία δήθεν δεν μπορεί να ελέγξει η κυβέρνηση και άρα πρέπει να αναλάβει σοβαρές πρωτοβουλίες τύπου αντιτρομοκρατικής προσέγγισης με το Ιράν. Αυτό γιατί απ’ τη μία οι βομβιστές-δολιοφθορείς επικαλούνται ότι ο λόγος των επιθέσεων είναι οι αμερικανικές επιχειρήσεις και η υποτακτικότητα του στρατού προς τις επιταγές των ΗΠΑ με την αύξησή τους το τελευταίο μετά Λάντεν χρονικό διάστημα. Απ’ την άλλη όμως αφού οι ισλαμοφασιστική αντιπολίτευση καλλιεργεί τον αντιαμερικανισμό με προμετωπίδα τις επεμβάσεις των ΗΠΑ η μόνη αντιτρομοκρατική λύση που προτείνει είναι το Ιράν και όχι οι ΗΠΑ που τροφοδοτούν τον εξτρεμισμό όπως ισχυρίζεται και καταληκτικά δεν είναι δυνατόν κανείς να απευθύνεται εκεί πλέον για την επίλυση του προβλήματος της εσωτερικής ασφάλειας.

Ο πραγματικός λόγος της μέχρι τώρα διστακτικότητας και η ισορροπία στη σύγκρουση με την Ινδία

Η απροθυμία του Πακιστάν μέχρι τώρα να συνεχίσει τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις που αυτή τη στιγμή έχει εξαπολύσει στα βορειοδυτικά σύνορα οφείλεται στο ότι θα πρέπει να εγκαταστήσει στην περιοχή στρατιωτικές δυνάμεις που θα συναντούσαν την αντίδραση των τοπικών φυλάρχων που ζητούν αυξημένες εξουσίες και αυτό θα τους έσπρωχνε μόνιμα στα δίχτυα της Άλ Κάιντα και μαζί στους πακιστανούς ισλαμοφασίστες Ταλιμπάν συμμάχους της. Ένας σημαντικότερος λόγος όμως που ο στρατός δεν επιθυμούσε μέχρι τώρα και μετά από πίεση υπέκυψε να χτυπήσει τους Ταλιμπάν και την Αλ Κάιντα είναι ότι θεωρεί κύριο εχθρό και μεγαλύτερο πολεμικό μέτωπο την Ινδία στη διαμάχη του μαζί της για το Κασμίρ. Δεν επιθυμεί να στρέψει στρατηγικά το πολεμικό μέτωπο στα πακιστανοαφγανικά σύνορα και η τωρινή επέμβαση των ΗΠΑ που το απαιτεί φουντώνει το σοβινισμό στο εσωτερικό του Πακιστάν αφού αυτός υποψιάζεται στήριξη των Κλίντον-Ομπάμα στις ινδικές διεκδικήσεις πάνω στο Κασμίρ και αντιπερισπασμό των δυνάμεών σε λάθος σημείο. Για να φέρει σε ακόμα δύσκολη θέση το Πακιστάν και να το εκθέσει στις ΗΠΑ η Ινδία διεξήγε πρόσφατα μεγάλης κλίμακας άσκηση προσομοίωσης επίθεσης ενάντια στο Πακιστάν στο βόρειο Ρατζαστάν από το ειδικά εκπαιδευμένο για το σκοπό αυτό Β Σώμα Στρατού. Το Πακιστάν τώρα επειδή δεν θέλει να έχει πολλά ανοιχτά μέτωπα προσπαθεί τουλάχιστον τακτικά να κλείσει το μέτωπο με την Ινδία. Σε εφαρμογή αυτής της τακτικής την 27-7-2011 οι υπουργοί εξωτερικών του Πακιστάν και της Ινδίας Χίνα Ραμπανί Χάρ και Κρίσνα αντίστοιχα αναγνώρισαν σε διμερή συνάντησή τους δημόσια ότι οι σχέσεις τους πρέπει να εξομαλυνθούν με το να επιλύσουν δραστικά αν όχι οριστικά και ολοκληρωτικά το ζήτημα του Κασμίρ που αποτελεί παράγοντα της μεταξύ τους απομάκρυνσης και να ενισχύσουν την μεταξύ των συνόρων τους ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων και προσώπων με το να μειώσουν τα σχετικά εμπόδια. Μια ακόμη ένδειξη ότι υπάρχει πρόθεση σύγκλισης μεταξύ Πακιστάν-Ινδίας είναι ότι μετά την πολύνεκρη τριπλή βομβιστική επίθεση στις 14-7-2011 που στόχο είχε να υποδείξει πάλι το Πακιστάν ως επιτιθέμενο τρομοκράτη εξτρεμιστή απέναντι στην Ινδία και να ματαιώσει την πρόσφατη προσέγγιση των δυό κρατών,ο υπουργός εσωτερικών της Ινδίας δεν κατέδειξε ως ύποπτη μια οργάνωση που υποστηρίζει δήθεν το Πακιστάν για να μη δηλητηριαστεί το φιλοπρόοδο κλίμα. Σε αντίθεση αυτής της τοποθέτησης καθίσταται επιβεβλημένο να υπενθυμίσουμε ότι μια ανάλογη προσέγγιση το 2010 είχε διακοπεί έπειτα από τις διαλυτικές για τις καλές σχέσεις των δύο χωρών τρομοκρατικές επιθέσεις στην Βομβάη που είχαν ως αποτέλεσμα να κατονομαστεί συκοφαντικά το Πακιστάν ότι η οργάνωση Λασκάρ Ε Τάιμπα, που τη διενήργησε, υποστηρίζεται από αυτό.

Αν η Ινδία και το Πακιστάν καταφέρουν να τα βρουν έστω για λίγα χρόνια Η Ρωσία η Κίνα και ιδιαίτερα οι προβοκάτορες αμερικανοί φίλοι τους Ομπάμα και Κλίντον θα έρθουν σε πολύ δύσκολη θέση. Χωρίς ένα αποτελεσματικό διαίρει και βασίλευε, ιδιαίτερα στον τρίτο κόσμο οι σοσιαλφασίστες δεν θα μπορούσαν να κάνουν ούτε ένα βήμα.