Πώς οι σαμποταριστές ερήμωσαν και συνεχίζουν να ερημώνουν τη Σάμο
Στο φύλλο του Ιουνίου είχαμε καταγγείλει το σαμποτάρισμα από το ψευτοΚΚΕ της κατασκευής ξενοδοχείου στη Σάμο στη θέση Μερτζίκι. Με ανακοινώσεις του το δημοτικό συμβούλιο, πολιτιστικοί σύλλογοι, ο εμπορικός σύλλογος, η ένωση ξενοδόχων, συνολικά 1000 κάτοικοι της Σάμου υπογράφουν υπέρ της κατασκευής του ξενοδοχείου, γιατί, όπως λένε μεταξύ άλλων, «οποιαδήποτε τροχοπέδη στην ανάπτυξη μας οδηγεί πλέον σε προσωπικό, οικονομικό, επαγγελματικό και οικογενειακό αφανισμό».
Όμως δεν είναι μόνο το Μερτζίκι. Μερτζίκι έχει καταντήσει ολόκληρη η Σάμος με όπλο των σαμποταριστών το χωροταξικό του νησιού (ΦΕΚ 100Δ'/1995) που έφτιαξε το σκοτεινότερο και ισχυρότερο μετά τον Α. Παπανδρέου στέλεχος του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλισμού, ο Λαλιώτης, και το οποίο εφαρμόζουν με τη μεγαλύτερη βαρβαρότητα μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις των ρωσόδουλων σαμποταριστών Α. Παπανδρέου, Σημίτη, Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου.
Το 70% της Σάμου έχει κηρυχτεί από το 1995 από το Λαλιώτη ως περιοχή γεωργικής και μόνο εκμετάλλευσης, όπως δηλαδή η Θεσσαλία, ενώ η Σάμος είναι ορεινή, δε διαθέτει μεγάλους κλήρους και έχει μικρή γεωργική παραγωγή που μειώνεται διαρκώς. Στις περιοχές αυτές μπορούν να χτιστούν μόνο γεωργικές αποθήκες το πολύ 20 τετραγωνικών μέτρων. Μόνο το 4-5% του εδάφους κηρύχτηκε ως περιοχή τουριστικής δραστηριότητας, η οποία όμως ακυρώνεται στις περισσότερες περιπτώσεις με τις επιπλέον δεσμεύσεις του χωροταξικού, όπως εκείνη που επιβάλλει τα χτίσματα να απέχουν 70 μέτρα από τα άκρα ρεμάτων και χειμάρρων, από τα οποία είναι γεμάτη η Σάμος λόγω του ανάγλυφού της, όταν σε όλη τη χώρα το όριο είναι 20 μέτρα χωρίς προστατευτικά τοιχία. Να σημειωθεί ότι το 75%, ίσως και το 80%, τoυ εισοδήματος της Σάμου βασίζεται στον τουρισμό, ενώ η γεωργία, όπως είπαμε, συνεχώς μειώνεται. Όσο για τις τουριστικές επενδύσεις, είναι αυτές της δεκαετίας του 1980, δηλαδή γερασμένες, γιατί δεν επιτρέπεται καμιά δόμηση και κατασκευή όχι μόνο ξενοδοχείων, αλλά και κατοικιών και άλλων οικοδομών και επενδύσεων στη γη, με αποτέλεσμα το τουριστικό προϊόν να μην αυξάνεται από το 1992!
Το φιλοαναπτυξιακό site Βαθύ SOS της τοπικής κίνησης πολιτών, παρά το ότι δεν αντιλαμβάνεται το σχεδιασμένο από την κεντρική ρωσόφιλη πολιτική σαμποτάρισμα όλης της χώρας, όπως και των παραγωγικών δυνάμεων της Σάμου, περιγράφει ως εξής την κατάσταση (τη βαρβαρότητα του ανατολικού φαιοκόκκινου καθεστώτος των σαμποταριστών, λέμε εμείς): «Η Σάμος, αν και εύφορος και ευλογημένος τόπος, μέχρι το 1995 ήταν η μεγαλύτερη μακράν δύναμη στο Β. Αιγαίο στον Τουρισμό, κάποιοι αποφάσισαν ότι αναγκαστικά πρέπει να αλλάξει χρήση ουσιαστικά και να γυρίσει στις καλλιέργειες. Ακόμα και αυτό να συνέβαινε, το μέγεθος τον ιδιοκτησιών είναι τόσο μικρό που τώρα 15 χρόνια μετά δεν έχει αυξηθεί κανένα είδος αγροτικής παραγωγής στο νησί. Αντιθέτως έχει μειωθεί δραματικά. Αυτό το γεγονός με επιπλέον το γεγονός οτι μεγάλες τουριστικές επενδύσεις είναι πολύ δύσκολο να γίνουν λόγω των απαγορεύσεων του χωροταξικού καθιστούν της Σάμο πολύ φτωχότερη με τα χωριά και τους οικισμούς της να εγκαταλείπονται».
Επιπλέον, οι πιο τουριστικές περιοχές της Σάμου -και αυτό ισχύει ως και σήμερα- κηρύχτηκαν το 1995 από το Λαλιώτη ως ζώνες καλλιέργειας! Να τι γράφει το ίδιο site: «Η κινητήρια τουριστική δύναμη της εποχής (ακόμα και σήμερα), δηλαδή η περιοχή Πυθαγορείου και Κάμπου Χώρας, παροπλίστηκε και σταμάτησε η οποιαδήποτε σκέψη για επένδυση. Επίσης η περιοχή Μεσόκαμπου 1 χλμ από την Μαρίνα Πυθαγορείου, αν και μη αναπτυγμένη μέχρι το 1995 και φυσικά ακόμα και σήμερα, χαρακτηρίστηκε ζώνη γεωργικών προγραμμάτων ανάπτυξης και τουριστικά παροπλίστηκε και αυτή».
Φρίκη προκαλούν επίσης σε κάθε πατριώτη και σε κάθε προοδευτικό άνθρωπο αυτές οι διαπιστώσεις για την εγκατάλειψη της γης από τους ιδιοκτήτες της, εξαιτίας της απαγόρευσης της χρήσης της. Το ίδιο και οι διαπιστώσεις για την καταστροφή των ήδη επενδυμένων κεφαλαίων σε έργα υποδομών εξαιτίας αυτής της εγκατάλειψης, καθώς και η καταστροφή των δασών που επέρχεται νομοτελειακά με την εγκατάλειψή τους από τον άνθρωπο, που είναι και ο βασικός παράγοντας της διατήρησής τους. Από το Βαθύ SOS διαβάζουμε επίσης: «Με τόσες απαγορεύσεις, με τόσα αντικίνητρα ολόκληρες περιοχές ερημώθηκαν. Άνθρωποι που θα είχαν κάθε λόγο να προστατεύσουν την περιουσία τους και το δάσος έφυγαν γιατί απαξιώθηκε η περιουσία τους, λόγω χωροταξικού. Αγροτικοί δρόμοι, μονοπάτια έκλεισαν λόγω καιρικών συνθηκών και τα πραγματικά κατάφυτα μέρη του νησιού έγιναν μη προσβάσιμα. Νέοι δρόμοι που θα οδηγούσαν σε περιουσίες και κοντά στο δάσος και ίσως απέκοπταν τις πυρκαγιές (άμεση πρόσβαση) δεν έγιναν».
Εμείς στα παραπάνω θα προσθέσουμε και την άλλη μέθοδο σαμποτάζ, που οι Σαμιώτες και ο υπόλοιπος πληθυσμός των τουριστικών περιοχών δεν έχει ακόμη αντιληφθεί σαν τέτοια. Μιλάμε για το συστηματικό εμπρησμό των δασών των τουριστικών περιοχών της χώρας επί μία εικοσαετία, από τη Χαλκιδική ως τη Ρόδο και από την Ηλεία ως τη Σάμο, που επαναλαμβάνεται τελετουργικά σχεδόν κάθε χρόνο χωρίς ποτέ οι εμπρηστές να τιμωρούνται αυστηρά ακόμα και αν συλλαμβάνονται και χωρίς ποτέ οι εμπρησμοί σαν τέτοιοι να γίνονται κεντρικό πολιτικό ζήτημα. Οι πολιτικοί μάλιστα προστάτες του παραγωγικού σαμποτάζ, που έχουν επικεφαλής του τον ΣΥΝ και το ψευτοΚΚΕ, προβάλλουν τη θεωρία ότι δεν υπάρχουν εμπρησμοί, αλλά αυτοαναφλέξεις λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου, ή κυρίως τον ισχυρισμό ότι τους εμπρησμούς τους κάνουν οι τουριστικοί επενδυτές, ενώ αντίθετα αυτοί έχουν κάθε λόγω να μην καούν τα δάση, αφού αποτελούν τον ισχυρότερο παράγοντα του τουριστικού τοπίου. Άλλωστε, αυτό που συμβαίνει μετά από κάθε μεγάλη δασική πυρκαγιά σε τουριστική περιοχή είναι ότι ματαιώνονται οι μεγάλες τουριστικές επενδύσεις, όπως αυτές στη Χαλκιδική και την Ηλεία.
Το καθεστώς των σαμποταριστών, όπως κάθε ξενόδουλο καθεστώς με προδότες εγκατεστημένους στην εξουσία, δεν έχει όρια και δε δείχνει κανένα έλεος στην καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων και στη ζωή του λαού.
Οι διάφορες κυβερνήσεις δεν αναπροσαρμόζουν τα όρια των οικισμών και των πόλεων σε όλη τη Σάμο,
συμπληρώνοντας έτσι την καταστροφική βαρβαρότητα που συμπύκνωσε ο Λαλιώτης με το ψευτοΚΚΕ και τον ΣΥΝ, τους πραγματικούς καθοδηγητές, και στο χωροταξικό του. Το site Βαθύ SOS καταγγέλλει ότι: «Επιπρόσθετα η μη αναπροσαρμογή των ορίων οικισμών και σχεδίων πόλεως ακόμα μέχρι σήμερα έχουν περιορίσει το νησί και την ανάπτυξή του σε εξαιρετικό βαθμό».Οι ακυρωμένες μεγάλες τουριστικές επενδύσεις
Ο σημερινός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Βαρδίκος, νομάρχης το 1995, σε επιστολή του τον Απρίλιο του 2011 προς τον αντιπρόεδρο Πάγκαλο, στον τότε υπουργό επενδύσεων -
πιο σωστά των κινεζορώσικων και των ισλαμοφασιστικών καταριανών επενδύσεων- Παμπούκη και στον αναπληρωτή ΥΠΕΚΑ θέτει το ζήτημα της Σάμου υπογραμμίζοντας ότι έχει ενημερώσει και τον πρωθυπουργό. Εκτός από τα αίτια της καταστροφής της Σάμου που παραθέτει ο βουλευτής στην επιστολή του, που είναι η δασική, αρχαιολογική, περιβαλλοντική και χωροταξική νομοθεσία, καθώς και κάποιοι από τους διοικητικούς υπαλλήλους που τις εφαρμόζουν, κάνει και μια καταγραφή των πιο χαρακτηριστικών ακυρωμένων τουριστικών επενδύσεων. Λέει ανάμεσα σε άλλα:«Μ’ αυτά και μ’ αυτά, και σε εποχές κρίσης, εποχές όπως προανέφερα απελπισμένης αναζήτησης επενδύσεων και στη Σάμο απεγνωσμένης επιθυμίας για πολυάστερες, μεγάλες μονάδες, έχουμε
:Α) Στο Πυθαγόρειο: Το 1989 το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. να εγκρίνει, με ισχύ πενταετίας, άδεια ανέγερσης ξενοδοχείου 600 κλινών, το 1990 το ΚΑΣ να εγκρίνει τελικά 375 κλίνες, αλλά το 1991 μέρος του χώρου να εντάσσεται στην Α΄ ζώνη, όπου απαγορεύονται οι οικοδομικές δραστηριότητες, και το υπόλοιπο στη Β΄ ζώνη, όπου επιτρέπονται μόνο κατοικίες!
Β) Στην Κέρβελη: Να ακυρώνεται ανέγερση μονάδας πέντε αστέρων με 65 δωμάτια, σε περιοχή που επιτρέπεται από το Δασαρχείο, χαρακτηρίζεται από το χωροταξικό ως περιοχή τουριστικής δραστηριότητας, αλλά επειδή βρίσκεται σε ζώνη εκτός των πεντακοσίων μέτρων από τα όρια του οικισμού, το ίδιο χωροταξικό το απαγορεύει, ενώ η πρακτική είναι τέτοια δραστηριότητα να είναι μακριά από τα όρια οικισμών για να μην εμποδίζεται η ανάπτυξη και η επέκτασή τους!
Γ) Στη Μυκάλη: Χώρος που βρίσκεται μεταξύ δύο ξενοδοχειακών συγκροτημάτων (τρεις ίδιου σχεδόν μεγέθους, όμορες, παραθαλάσσιες εκτάσεις) χαρακτηρίζεται ζώνη όπου επιτρέπεται μόνο η κατασκευή γηπέδων αθλοπαιδιών, η τοποθέτηση μόνιμων ή κινητών… σκιαδιών και η φύτεψη πρασίνου. Δηλαδή αριστερά και δεξιά ξενοδοχεία και στη μέση προστασία με… σκιάδια!
Δ) Στον Μαραθόκαμπο: Έτοιμη να ξεκινήσει μονάδα με όλες τις αδειοδοτήσεις σε περιοχή όμως που εντάχθηκε τελευταία και αυτή στις περιοχές NATURA ως “περιοχή προστασίας της ορνιθοπανίδας”!
Ε) Στο Μερτζίκι: Έτοιμη να ξεκινήσει μεγάλη πολυάστερη μονάδα,
που περιμένει όμως την εκδίκαση ασφαλιστικών μέτρων από προσφυγή στο ΣτΕ όμορων ιδιοκτητών, που η χάρη τους έχει φτάσει μέχρι τις καταπατήσεις καμένων δασών στην… Πεντέλη!ΣΤ) Στο Ποτοκάκι: Μεγάλη παραθαλάσσια περιοχή όμορη του αεροδρομίου Σάμου, διάσπαρτη από ξενοδοχεία και οικίες πριν το 1995, που η ΖΟΕ χαρακτηρίζει… βιότοπο και έτσι εμποδίζει την όποια περαιτέρω οικοδομική δραστηριότητα παρά την επιθυμία δεκάδων, ίσως και εκατοντάδων ιδιοκτητών που οι περιουσίες τους σε περιοχές “φιλέτο” έχουν από το 1995 απαξιωθεί. Εδώ αξίζει να επισημανθεί η, μετά από προσφυγή ιδιοκτητών, 3572/2003 απόφαση του 5ου Τμήματος του ΣτΕ που ακυρώνει το από 27.2.1995 Π.Δ (Δ΄ 100) καθορισμού Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου, κατά το μέρος που αφορά στη περιοχή υγροβιότοπου Κάμπου Χώρας (περιοχή Γ3) και αναπέμπει την υπόθεση στη Διοίκηση σύμφωνα με το αιτιολογικό».
Οι Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου ( ΖΟΕ) θα αναθεωρούνταν σε επτά χρόνια από την ψήφισή του το 1995 και διατηρούνται ατόφιες μέχρι σήμερα, καταγγέλλει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. «Έχω προκαλέσει δύο συσκέψεις στο Υ.ΠΕ.Κ.Α. (27 Ιουλίου του 2010 με τον Υφυπουργό κ. Μωραΐτη και στις 22 Μαρτίου 2011 με τη σημερινή ηγεσία, υπηρεσιακούς παράγοντες και την Αυτοδιοίκηση). Άκαρπες. Δεν υπάρχει διέξοδος».
Αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να τα μελετήσουν οι αστοφιλελεύθεροι δημοσιολόγοι για να διαπιστώσουν, για άλλη μια φορά, ότι δε φταίει καμιά γραφειοκρατία από μόνη της για την αποεπένδυση της χώρας και ότι τα εμφανιζόμενα ως γραφειοκρατικά εμπόδια είναι απλά μια από τις μορφές του πολιτικού σαμποτάζ της παραγωγής. Όταν το φαιοκόκκινο καθεστώς θεσμοθετεί και πραγματοποιεί την καταστροφή της οικονομίας, των επενδύσεων και της κοινωνικής ανάπτυξης, δε φταίει γι’ αυτό καμιά γραφειοκρατία και ο πραγματικά μεγάλος αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων σαν τέτοιοι. Αυτοί οι παράγοντες αποσπούν παραγωγικό κεφάλαιο από την κοινωνία και το σπαταλούν σε στείρα ατομική κατανάλωση και έτσι λειτουργούν παθητικά στη σχετική μείωση της παραγωγής. Όμως εδώ υπάρχει ενεργητικό πολιτικό σαμποτάζ που καταστρέφει τις υπαρκτές παραγωγικές δυνάμεις (ανάμεσά τους και τη γη) και το οποίο βαρύνει τις πολιτικές φράξιες και τα κόμματα που επιβάλλουν την ψήφιση καταστροφικών νόμων, την έκδοση καταστροφικών δικαστικών αποφάσεων, που εξαπολύουν κινήματα παρεμπόδισης της παραγωγής τσακίζοντας κεφάλαιο και τους προλετάριους που το κινούν παραγωγικά. Βεβαίως για το σαμποτάζ βαρύνονται και τα κομματικά στελέχη χωρίς χαρακτήρα, που για να κρατηθούν στην εξουσία ακολουθούν το κάθε πολιτικό κατακάθι ως αρχηγό, όσο και αν πολλοί απ’ αυτούς τον απεχθάνονται. Οι αστοφιλελεύθεροι στην Ελλάδα αποδίδουν, στο βάθος, το σαμποτάρισμα των επενδύσεων σε γραφειοκρατικά εμπόδια για να μη συγκρουστούν με την εξουσία του φαιοκόκκινου καθεστώτος, με την οποία συνεργάζεται το δυτικό μονοπώλιο που αυτοί λατρεύουν όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και παγκόσμια. Ειδικά οι έλληνες δημοσιολογούντες φιλελεύθεροι δεν μπορούν πια να επικαλούνται άγνοια για το συνειδητό πολιτικό σαμποτάζ, γιατί ξέρουν πολύ καλά τις αναλύσεις, τις επισημάνσεις και τις προβλέψεις της ΟΑΚΚΕ για το παραγωγικό σαμποτάζ εδώ και χρόνια και, κυρίως, ξέρουν ότι αυτές έχουν τελευταία επαληθευτεί με δραματικό τρόπο στην πράξη. Έτσι, αν και συχνά είναι αντισοσιαλφασίστες στο πολιτικό επίπεδο, στο οικονομικό επίπεδο γίνονται σύμμαχοι των αρχισαμποταριστών και σοσιαλφασιστών Παπανδρέου-Βενιζέλου, οπότε αντικειμενικά και σύμμαχοι του ψευτοΚΚΕ, του ΣYN και της ρώσικης πολιτικής που έχει χρεωκοπήσει τη χώρα. Ιδιαίτερα διευκολύνουν το σοσιαλφασισμό να αποκτήσει ευρύτερη κοινωνική βάση, όταν αυτό που ζητάνε μόνιμα είναι η απόλυση των πλεοναζόντων δημόσιων υπαλλήλων, που σημαίνει σήμερα την κοινωνική τους εξόντωση, και η απελευθέρωση της παραγωγής και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα από τους σαμποταριστές. Με αυτή τους τη στάση αποπροσανατολίζουν όχι μόνο το λαό, που, αντί να του δείχνουν το επί δεκαετίες οργανωμένο σαμποτάζ της παραγωγής σαν αιτία της χρεωκοπίας, του λένε ότι η χώρα χρεωκόπησε εξαιτίας της κρατικής σπατάλης, αλλά τυφλώνουν παραπέρα τις κυβερνήσεις της ΕΕ. Αυτές, υπό την ηγεμονία των μονοπωλιστών και της αντίστοιχης οικονομολογικής τους σκέψης, δεν έχουν πάρει είδηση το ότι το πολύχρονο σαμποτάζ της παραγωγής της Ελλάδας είναι η ουσιαστική αιτία της χρεωκοπίας της και αναζητούν τη διέξοδο από την κρίση κυρίως στην εξαθλίωση των εργαζομένων της.
Οι Σαμιώτες πρέπει να συγκροτηθούν σε πλατύ δημοκρατικό πατριωτικό μέτωπο του λαού για να υπερασπιστούν τις δουλειές, τις ζωές και τον τόπο τους από το πεντακομματικό καθεστώς των προδοτικών ηγεσιών. Ιδιαίτερα πρέπει να συγκεντρώσουν την προσοχή τους στο σοσιαλφασισμό του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΝ, που οργανώνουν πανελλαδικά το σαμποτάζ και καταστρέφουν επί δεκαετίες συστηματικά τη χώρα και τη Σάμο.