Σε νέα εκστρατεία προχώρησαν σήμερα τα χαράματα (17 του Γενάρη) οι σοσιαλφασίστες του ΠΑΜΕ και του ψευτοΚΚΕ ενάντια στους εργάτες και το εργοστάσιο της ελληνικής χαλυβουργίας στο Βόλο.

Μετά την ηθική ήττα τους την περασμένη Πέμπτη (12 του Γενάρη) όπου ναι μεν κατάφεραν να κλείσουν το εργοστάσιο αλλά δοκίμασαν την αποδοκιμασία των εργαζομένων και την καταγγελία τους στα ΜΜΕ οι άνθρωποι του ψευτοΚΚΕ δεν έβαλαν μυαλό. Προσπάθησαν και πάλι να κλείσουν το εργοστάσιο του Βόλου και πάλι κινήθηκαν με πρόσχημα μια 24ωρη απεργία. Δηλαδή κήρυξαν μια 24ωρη παν-αττική απεργία που το βασικό της σύνθημα ήταν η συμπαράσταση στην απεργία των χαλυβουργών του Ασπροπύργου και στα πλαίσια της κήρυξαν μια 24ωρη απεργία του ΠΑΜΕ μόνο στην Μαγνησία. Στην ουσία εδώ και καιρό η απεργία στον Ασπρόπυργο δεν υπάρχει σαν τέτοια, δηλαδή σαν έκφραση της ελεύθερης θέλησης και συμμετοχής των εργατών, και έχει αντικατασταθεί από μια κατοχή του εργοστασίου από το ψευτοΚΚΕ, δηλαδή από μια φασιστική κατάργηση κάθε έννοιας γενικής συνέλευσης και κάθε έννοιας εργοστασιακού σωματείου. Όσο για τη Μαγνησία και πάλι κανείς δεν ακολούθησε την 24 ωρή απεργία παρά μόνο το ΠΑΜΕ και η συνδικαλιστική σφραγίδα του στη Θεσσαλία με την οποία το ψευτοΚΚΕ λερώνει το όνομα του παλιού ήρωα και μάρτυρα πραγματικού κομμουνιστή Μήτσου Παπαρήγα.

Όπως και την προηγούμενη φορά έτσι και τώρα το ψευτοΚΚΕ έβαλε πούλμαν και μετέφερε ανθρώπους του από την Αθήνα και από γειτονικούς νομούς της Θεσσαλίας. Το πολύ 10 εργαζόμενους κατάφερε να φέρει από τον Ασπρόπυργο και όλοι οι άλλοι, καμιά 200ρια τώρα, ήταν σε μεγάλο βαθμό φοιτητές και λίγοι καθηγητές. Πάλι συγκεντρώθηκαν στις 4 το πρωί έξω από το εργοστάσιο και πάλι ήθελαν να κλείσουν την πύλη του.

Αλλά αυτή τη φορά οι εργάτες ήταν έτοιμοι. Το βράδυ ήταν εκεί η κανονική βάρδια της παραγωγής μαζί με τη διοίκηση του σωματείου και από πολύ νωρίς, πιο νωρίς από τους κνίτες ακόμα και από τις 9 το βράδυ, ήταν εκεί εργαζόμενοι από όλες τις βάρδιες.

Ταυτόχρονα οι εργάτες είχαν συμπαραστάτη τους το σωματείο των φορτηγατζήδων του Βόλου. Είναι πολλές οι νταλίκες, που πάνε καθημερινά το μετάλλευμα στο εργοστάσιο και βγάζουν από αυτό τα έτοιμα σίδερα. Οι οδηγοί παρέταξαν τις νταλίκες τους με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορούν πια οι εισβολείς του ΠΑΜΕ να κλείσουν την πύλη του εργοστασίου με τα πούλμαν τους. Αυτό το ενιαίο μέτωπο νταλικιέρηδων- εργατών πρόκυψε από την κοινή τους εντελώς ζωτική ανάγκη να μην κλείσει το εργοστάσιο αλλά και στη συνέχεια από την κοινή δημοκρατική τους οργή ενάντια στους εισβολείς από την επίθεσή τους της 12 του Γενάρη. Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι είχαν καλέσει τον τύπο και τα τοπικά κανάλια.

Έτσι οι τραμπούκοι δεν τόλμησαν αυτή τη φορά να πάνε να κλείσουν την πύλη. Αλλά ακόμα και αν αυτό το πετύχαιναν δεν θα μπορούσαν να μιλήσουν για απεργία γιατί έτσι κι αλλιώς οι εργάτες δουλεύαν κανονικά μέσα στο εργοστάσιο ποδοπατώντας την πραξικοπηματική ψευτοαπεργία-βιασμό που είχαν επιχειρήσει οι σοσιαλφασίστες Εκείνο που έκαναν λοιπόν οι τραμπούκοι αυτή τη φορά ήταν να πάνε απέναντι και να αρχίζουν να κάνουν συνθηματολογούν με δυνατά ηχητικά που κουβάλησαν μαζί τους.

Αλλά πως να σηκώσουν το ηθικό των επίδοξων εισβολέων τα ηλεκτρικά κύμβαλα όταν οι πραγματικοί βιομηχανικοί εργάτες είχαν σηκώσει απέναντί τους στο εργοστάσιο μια σειρά πανώ με συνθήματα όπως «ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΚΟΥΦΑΡΙΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ», «ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ» (που το υπέγραφε το σωματείο αυτοκινητιστών Μαγνησίας) ενώ δέσποζε ένα πελώριο πανώ 10 μέτρων που έγραφε: «ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ»; Αυτό το πανώ δεν συμβολίζει μόνο τη μάχη που δίνουν οι χαλυβουργοί της Θεσσαλίας για τη δουλειά και για τη ζωή τους αλλά σηματοδοτεί αντικειμενικά και μια νέα ιστορική στιγμή για το εργατικό και γενικότερα το δημοκρατικό κίνημα στην Ελλάδα. Και τούτο γιατί δεν σηκώθηκε σαν μια έκφραση στιγμιαίας οργής ενάντια σε μια στιγμιαία άδικη και βίαιη πράξη. Σηκώθηκε σαν έκφραση συσσωρευμένης αρνητικής πείρας δεκαετιών, πείρας όχι μόνο των εργατών, αλλά όλου του λαού, όλης της κοινωνίας ενάντια στο πιο καταστροφικό των παραγωγικών δυνάμεων οπότε και της εργατικής τάξης, στο πιο αλαζονικό και στο πιο φασιστικό πολιτικό ρεύμα της χώρας. Και η καταγγελία δεν διατυπώθηκε μόνο συλλογικά από ένα πανώ. Εκφράζοντας όλο αυτό τον κόσμο τόσο ο πρόεδρος του ΔΣ του σωματείου των εργαζομένων του εργοστασίου όσο και ο πρόεδρος των αυτοκινητιστών Μαγνησίας μίλησαν στο πιο μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι της Θεσσαλίας, το TRT (η συνένετυξή τους προβλήθηκε στις 9μμ σήμερα) και κατήγγγειλαν ανοιχτά το ΠΑΜΕ σαν φασίστες. Ο πρώτος τους δήλωσε ότι μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να αποφασίζουν για τη δουλειά τους και το μέλλον τους και κανένας άλλος αντί γι αυτούς. Ο δεύτερος είπε ότι από το εργοστάσιο δεν ζουν μόνο οι εργαζόμενοι σε αυτό άλλά άλλες 400 οικογένειες και δεν θα αφήσουν το ΠΑΜΕ να τις καταστρέψει.

Οι σοσιαλφασίστες έχουν διαπράξει πολλά και μεγάλα αναπάντητα ως τώρα και άγνωστα στους πολλούς εγκλήματα ενάντια στη χώρα και το λαό μας γι αυτό ξεστομίζουν οι εργάτες και οι εργαζόμενοι φίλοι τους με μια τέτοια σιγουριά και τόλμη τόσο βαριές καταγγελίες ενάντιά τους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ψευτοΚΚΕ δεν κάνει μόνο προβοκατόρικους υποτίθεται «υπεραριστερούς», στην πραγματικότητα υπερδεξιούς, «αγώνες» για να κλείνει επιχειρήσεις, αλλά έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει κατά κόρο τα πιο μεγάλα και βρώμικα πουλήματα ενάντια σε πραγματικές εργατικές διεκδικήσεις όπου τα αφεντικά, και συνήθως είναι αυτά τα χειρότερα, είναι φιλικά του.

Πέρα από την ορθότητα και την αποφασιστικότητα των εργαζομένων της Χαλυβουργίας στο Βόλο είναι αντανάκλαση της συσωρευμένης πολιτικής εμπειρίας του λαού, το γεγονός ότι το ΠΑΜΕ απομονώθηκε τις τελευταίες μέρες εντελώς στο Εργατικό κέντρο του Βόλου και σχεδόν σε όλο τον τοπικό τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, της Θεσσαλίας. Έτσι τοποθετήθηκαν ενάντια στη στάση του ΠΑΜΕ στο ζήτημα του εργοστασίου και οι τοπικοί βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που δεν τολμάγανε ως χθες να αντιπαρατεθούν στο ψευτοΚΚΕ-ΠΑΜΕ για να μην είναι κόντρα στην κεντρική πολιτική και συνδικαλιστική γραμμή των κομμάτων τους.

Έτσι, έχοντας μαζί τους όλο ουσιαστικά το νομό οι εργαζόμενοι κατέβηκαν να δώσουν τη πιο μεγάλη ως τώρα μάχη τους ενάντια στους σοσιαλφασίστες και την κέρδισαν ερδίσουν. Από πολιτική και από συνδικαλιστική άποψη οι σοσιαλφασίστες κάναν ένα πολύ μεγάλο λάθος και τούτο γιατί όπως όλοι οι αντιδραστικοί υποτίμησαν τις μάζες. Στην ουσία πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι. Η ΟΑΚΚΕ χαιρετίζει αυτή την πολύ σημαντική νίκη των χαλυβουργών του Βόλου αν και πιστεύει ότι ο πόλεμος για την σωτηρία της χαλυβουργίας δεν έχει καθόλου τελειώσει. Γιατί ο πραγματικός τους αντίπαλος δεν είναι απλά το ΠΑΜΕ αλλά το βαθύ πολιτικό καθεστώς που βρίσκεται πίσω του. Από την πλευρά της η ΟΑΚΚΕ στέκεται και θα συνεχίζει να στέκεται στο πλευρό τους. Στα πλαίσια αυτής της συμπαράστασης σύντροφοί μας κόλλησαν την προηγούμενη βδομάδα και στο Βόλο μαζικά την αφίσσα μας ενάντια στους βιομηχανικούς σαμποτέρ.

Όσο οι σοσιαλφασίστες σαν πολιτικοί δυνάστες της χώρας συνεχίζουν τις απόπειρες τους να βιάζουν τη συνείδηση και τη θέληση των εργατών στον Βόλο και στον Ασπρόπυργο το μόνο που θα πετύχουν τελικά είναι να τους κάνουν ταχύρρυθμα μαθήματα πολιτικής και συνδικαλιστικής επιμόρφωσης και να τους οργανώνουν ταξικά πολύ πιο βαθιά και πιο αποτελεσματικά από όσο το κατάφερναν τόσα χρόνια τα οικονομικά τους αφεντικά συγκρουόμενα μαζί τους στο καθαυτό οικονομικό επίπεδο.