Η σημερινή σύνθεση της Βουλής είναι η πιο ανοιχτή εκδήλωση της κρυμμένης βαριάς αρρώστιας της χώρας, είναι το βρωμερό πύον που βγαίνει από μια σαπισμένη πληγή. Πίσω από αυτή τη σύνθεση οι σχεδιασμοί από το βαθύ καθεστώς να οδηγήσει τη χώρα, με ή χωρίς νέες εκλογές, σε μια κυβέρνηση υπό την ουσιαστική διεύθυνση του προβοκάτορα ΣΥΡΙΖΑ με δουλικά πίσω του να τον ακολουθούν προδομένα από τους αρχηγούς τους το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ των επίσης ρωσόδουλων Σαμαρά και Βενιζέλου. Αυτή η κυβέρνηση -ενώ θα μιλάει για Ευρώπη και για Δημοκρατία- θα τσακίζει κάθε πρόοδο και κάθε δημοκρατισμό πλημμυρίζοντας το κράτος με τα λυσσασμένα για εξουσία και χρήμα μικροαστικά και λούμπεν τρωκτικά σύσσωμου του σοσιαλφασισμού, ιδιαίτερα του «κόκκινου». Σε αυτά πρώτα και καλύτερα θα είναι τα τρωκτικά του ψευτοΚΚΕ που από τη μια θα χώνονται από τον Τσίπρα στα συνδικάτα και στο κράτος και από την άλλη θα διαδηλώνουν ενάντια του. Όλα αυτά τα τέρατα ετοιμάζονται να ρίξουν τη χώρα μας στα σκοτάδια της πιο βαθιάς οπισθοδρόμησης, του πιο δόλιου φασισμού και της πιο ξεδιάντροπης εθνικής υποταγής στα νέα ανατολικά αφεντικά. Ταυτόχρονα, ιδιαίτερα μετά τη νίκη του φαιο-«κόκκινου» δήθεν «αντικαπιταλιστικού» μετώπου που στην πράξη εγκαινίασαν οι σιχαμεροί σοσιαλδημοκράτες στη Γαλλία, οι πανευρωπαίοι φαιο-«κόκκινοι» με πρωτοπόρα τα ντόπια τσιράκια των νέων τσάρων θα διασπούν την μισοτυφλωμένη ΕΕ των μονοπωλιστών και θα βαθαίνουν την οικονομική κρίση της γονιμοποιώντας παντού το ρωσοκινεζικό κρατικοναζιστικό δήθεν «αντιτοκογλυφικό» και «αντινεοφιλελεύθερο» μέτωπο.

Όμως από την άλλη αυτή η αποχαλίνωση θα είναι η μόνη αληθινή ευκαιρία να ξεκινήσει επιτέλους μια διαδικασία αφύπνισης των πραγματικά δημοκρατικών και πατριωτικών δυνάμεων αυτής της χώρας για τη διάσωση και την ιστορική αναγέννησή της. Γιατί ο σοσιαλφασισμός στην εξουσία είναι ταυτόχρονα και η αποκάλυψη του σοσιαλφασισμού. Εμείς πάντα παλέψαμε για να μην έρθει στην εξουσία, αλλά αφού η υπόλοιπη αστική τάξη αποδείχτηκε τόσο αχρεία και γι αυτό τόσο ανίκανη να τον αντιμετωπίσει θα αναλάβει ο λαός. Και ο λαός, χωρίς ακόμα ένα ισχυρό δικό του κόμμα να τον καθοδηγεί, θα καταλάβει όπως πάντα μέσα από την άμεση πείρα του. Και όταν καταλάβει σίγουρα θα δράσει. Ήδη μέσα στη γενική αυτή φασιστική επέλαση οι δυνάμεις του πιο επαναστατικού αποσπάσματος του προλεταριάτου, οι μικρές δυνάμεις της ΟΑΚΚΕ, κράτησαν με δύναμη και μάλιστα αυξήθηκαν κατά 60%. Αυτή είναι μια σημαντική στην ποιότητά της επιτυχία, είναι κάτι το πολύ ελπιδοφόρο για όσους καταλαβαίνουν και βλέπουν μακριά, δηλαδή που καταλαβαίνουν πως δεν ήρθε ακόμα η ώρα για το ποιοτικό άλμα στη συνείδηση των μαζών σε σχέση με το σοσιαλφασισμό. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι, εκτός από την κατασυκοφάντηση της από τους πολύ περισσότερους πλέον εχθρούς της στα περισσότερα σημεία της χώρας όπου η ίδια δεν μπορεί να είναι εκεί για να υπερασπίσει τον εαυτό της, η ΟΑΚΚΕ χτυπήθηκε σε ψήφους για πρώτη φορά και σε επίπεδο νοθείας (με την αφαίρεση του ψηφοδελτίου της από το πακετάκι που δινόταν στους ψηφοφόρους από την εφορευτική). Ακόμα σημαντικότερος ωστόσο από το αριθμητικό εκλογικό αποτέλεσμα είναι για μας ο ενθουσιώδης και γεμάτος συγκίνηση τρόπος με τον οποίο υποδέχτηκαν τις προεκλογικές τοποθετήσεις μας, ειδικά την ομιλία του σ. Ηλία Ζαφειρόπουλου στο Κερατσίνι, εκατοντάδες άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα που τις άκουγαν για πρώτη φορά. Πρώτη φορά νιώσαμε την πολιτική μας γραμμή να πέφτει σε τόσο γόνιμο έδαφος.