Είναι γνωστό ότι η αποσύνδεση από την παραγωγή κυριαρχεί σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης με το κεντρικό επιτελείο αυτής της αποσύνδεσης να είναι εγκατεστημένο στα πανεπιστήμια. Είναι επίσης γνωστό ότι το 50% της επίσημης ανεργίας οφείλεται στην αναντιστοιχία του εκπαιδευτικού συστήματος με την παραγωγή.

Η αποσύνδεση αυτή παίρνει την πιο τραγική της μορφή στη μέση εκπαίδευση που είναι προσανατολισμένη στην γενική παιδεία και κατ αυτόν τον τρόπο στερεί την παραγωγή από μεσαία στελέχη, από τους μεσαίους τεχνίτες και τεχνικούς και επομένως στερεί την εργασία από τους πολίτες. Παρ΄ ότι το ποσοστό των αποφοίτων των γενικών λυκείων στην Ελλάδα είναι από τα υψηλότερα στη Ευρώπη, η χώρα μας έχει τους λιγότερους τεχνίτες και τους περισσότερους ανέργους διπλωματούχους των ΑΕΙ και παρά το γεγονός η χώρα μας βρίσκεται στην κορυφή της ανεργίας, το ποσοστό των αποφοίτων της τεχνικής εκπαίδευσης συνεχώς μειώνεται.

Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα του συστηματικού σαμποταρίσματος της επαγγελματικής εκπαίδευσης από την Διακομματική Ηγεσία της χώρας με διεκπεραιωτή την ΟΛΜΕ. Σύμφωνα με την λογική της ΟΛΜΕ οι απόφοιτοι των γυμνασίων από 15 έως 23 ετών χαρακτηρίζονται ως "παιδιά" τα οποία είναι στερημένα από τη σχολική διαπαιδαγώγηση που προσφέρει η γενική εκπαίδευση. Για να σώσει λοιπόν τα "παιδιά" από την «κτηνωδία» του κεφαλαίου και την "αγορά" ή αλλιώς από την σύνδεση με την παραγωγή, τους προσφέρει πρώτα το υποχρεωτικό 12χρονο λύκειο της κούφιας και στείρας θεωρητικολογίας και μετά τα 18 τους επιβάλει μια κατάρτιση που θα τους βγάλει "μορφωμένους" στα 21 τους χρόνια.

Όλα αυτά προτείνονται την στιγμή που βιώνουμε την παγκόσμια έκρηξη των παραγωγικών δυνάμεων, της έρευνας και της τεχνολογίας. Στις συνθήκες αυτές δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο που να αρχίζει την τεχνική κατάρτιση υποχρεωτικά από τα 18, όπως επίσης δεν θα πρέπει να υπάρχει οικονομολόγος, παιδαγωγός και κοινωνικό σύστημα που να μην συμφωνεί ότι η ηλικία των 15 είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να αρχίσει η κατ΄ αρχήν μερική συμμετοχή στην παραγωγή και στην επαγγελματική εκπαίδευση.

Ο εκπαιδευόμενος στα σημερινά επαγγελματικά σχολεία είναι ήδη άνθρωπος της παραγωγής και έχει την κοινωνική του θέση που καθορίζεται από την εργασία του και δεν είναι επομένως ο άνθρωπος που προσφέρεται για σχολική διαπαιδαγώγηση, αλλά ούτε ζήτησε την γενική παιδεία που του "δωρίζουν" με τη βία. Απλά στα πλαίσια του σημερινού κοινωνικού καταμερισμού εργασίας επέλεξε να γίνει τεχνίτης και να αποκτήσει τεχνική μόρφωση για να ζήσει.

Αυτή η επιλογή επιβάλλεται από τον κυρίαρχο ταξικό διαχωρισμό της εργασίας σε χειρωνακτική και πνευματική και που δήθεν θέλουν να τον καταργήσουν οι δημαγωγοί και οι λαϊκιστές. Στην πραγματικότητα θέλουν να καταργήσουν τον τεχνικό καταμερισμό εργασίας στα πλαίσια της παραγωγικής διαδικασίας δηλαδή θέλουν να καταργήσουν την ανώτερη εξειδίκευση εργασίας και τελικά την ίδια την σύγχρονη παραγωγή.

Το παραγωγικό έλλειμμα της χώρας που απεικονίζεται στο τεράστιο εμπορικό έλλειμμα, η χαμηλή τεχνολογική σύνθεση των κεφαλαίων, η βίαιη υποτίμηση της αξίας της εργασίας και η υποτίμηση του επενδυμένου παραγωγικού κεφαλαίου που είναι αποτέλεσμα της αποσύνδεσης της εκπαίδευσης από την παραγωγή, όλα αυτά οφείλονται στο πολύχρονο παραγωγικό σαμποτάζ που εκφράστηκε από το Διακομματικό Καθεστώς με λαϊκίστικη φρασεολογία και με φασιστικές πρακτικές.

Πρόκειται για εγκληματική πολιτική που κατέστρεψε τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας και την απομάκρυνε από τις ανεπτυγμένες χώρες.

Η συνέχιση της ίδιας κατάστασης δηλαδή της αποσύνδεσης της εκπαίδευσης από την επιστημονική και ερευνητική πράξη και την παραγωγή, δεν φέρνει μόνο την διάλυση της παραγωγής και της κοινωνίας αλλά ωριμάζει τους όρους εξαπόλυσης της ανοιχτής βίας και της φασιστικοποίησης της κοινωνίας.

Όμως η τεράστια δημοκρατική πλειοψηφία των μαθητών των γονέων και των καθηγητών, οφείλει να βρει τρόπους οργάνωσης και υπεράσπισης της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και να προωθήσει την σύνδεση της με την παραγωγή.

Πρέπει όλοι μαζί να αγωνιστούμε για να αλλάξει ριζικά το πρόγραμμα σπουδών υπέρ των τεχνικών μαθημάτων στα υπό διάλυση ΕΠΑΛ και στις επαγγελματικές σχολές και η πρακτική άσκηση να γίνει υποχρεωτική.