Καθώς μαίνονται οι εχθροπραξίες στη Συρία ανάμεσα στην αντιπολίτευση και το καθεστώς Άσαντ, η διεθνής ανοιχτή δυτική και η ύπουλη ρώσικη ιμπεριαλιστική επέμβαση εντείνεται. Το δυτικό οικονομικό εμπάργκο συνεχίζεται πλήττοντας ανεπανόρθωτα την οικονομία της χώρας και στρέφοντάς τη κατευθείαν στην αγκαλιά του άξονα Μόσχας-Τεχεράνης, ενώ δυτικοί ηγέτες όπως ο Ολάντ προδιαγράφουν το τέλος της δυναστείας Άσαντ. Η ρωσόφιλη Κλίντον ζήτησε την υιοθέτηση απόφασης από το συμβούλιο ασφαλείας στα πλαίσια του κεφαλαίου 7 της χάρτας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο δεν αποκλείει τη χρήση στρατιωτικής βίας. Η συριακή αντιπολίτευση κάνει τώρα λόγο για μία ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, κάτι που εφαρμόστηκε στη Λιβύη και προετοίμασε την ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση. Από την άλλη όμως μεριά το ρωσόφιλο Κατάρ συνεχίζει να προσφέρει όπλα στους εξεγερμένους ισλαμοφασίστες ενώ η Τουρκία του ρωσόδουλου Ερντογάν, στα μετόπισθεν της «επικράτειας» των αντικαθεστωτικών, τους συνδράμει με κάθε δυνατό τρόπο. Όλα δείχνουν πως η ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση με δυτικό μανδύα και ανατολικό πολιτικό περιεχόμενο δεν απέχει πολύ από το να πραγματοποιηθεί.

Βέβαια όπως και στις προηγούμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στις αραβικές χώρες οι επεμβασίες δεν είναι εντελώς απογυμνωμένοι πολιτικά. Καλύπτονται πίσω από τις έντονες αντιθέσεις μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού στα ως τώρα αυταρχικά ή υπεραυταρχικά ντόπια αστικά καθεστώτα. Έτσι καταφέρνουν και καθοδηγούν εξεγέρσεις όπου επικεφαλής τους βρίσκονται οι χειρότεροι φασίστες της κάθε χώρας, κυρίως οι ισλαμοφασίστες που είναι σε γενικές γραμμές φιλορώσοι. Αυτό συμβαίνει και στη Συρία. Απλά στη Συρία η Ρωσία δεν θέλει να κατεβάσει τον ως τώρα τριτοκοσμικό και γενικά επίσης ρωσόφιλο ηγέτη της με τη βία αλλά να τον εξαναγκάσει σε παραίτηση για να μην αναγκαστεί μετά να αναμετρηθεί με τις τάσεις εκείνες του ισλαμοφασισμού που από παράδοση ήταν αντιρώσικες.

Δείγμα του οξυμένου αυτού ανταγωνισμού ήταν το περιστατικό της κατάρριψης του τουρκικού αναγνωριστικού αεροσκάφους από το συριακό στρατό. Το αεροσκάφος είχε μπει στο συριακό εναέριο χώρο αλλά η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι καταρρίφθηκε αφότου είχε περάσει στο διεθνή εναέριο χώρο. Η Δαμασκός το αρνείται λέγοντας πως τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν δεν έχουν τόσο μεγάλη εμβέλεια. Το γεγονός είναι ότι το περιστατικό δυσχέρανε ακόμα περισσότερο τη διεθνή θέση της Συρίας. Κάποιες ανεπιβεβαίωτες πηγές λένε ότι τα αντιαεροπορικά συστήματα της Συρίας είχαν δοθεί πρόσφατα από τους ρώσους και ότι τη ρίψη έκαναν ρώσοι αφού οι σύριοι δεν πρόλαβαν να εκπαιδευτούν σ’ αυτά. Αν ισχύει αυτό τότε απλά έχουμε εδώ μια ακόμα ρώσικη προβοκάτσια ενάντια στη Συρία.

Σ’ αυτό το κλίμα διεξήχθη η συνδιάσκεψη στη Χινέμπρα της Ομάδας Δράσης για τη Συρία. Η απόφαση που πάρθηκε εκεί στις 30/6 συνιστά μία μεταστροφή της ρωσικής και της κινεζικής στάσης. Η απόφαση υποχρέωνε τα αντιμαχόμενα μέρη να ορίσουν συνομιλητές που θα διαπραγματευτούν τη σύσταση μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, διαμόρφωσε ένα καινούργιο ειρηνευτικό σχέδιο και κάλεσε προς μία μεταρρύθμιση του συντάγματος και τη διενέργεια «ελεύθερων και καθαρών» εκλογών.

«Δεν ξεχνάμε ότι πολλές δυνάμεις ένωσαν τα χέρια τους εκεί το Σάββατο. Δεν υποβαθμίζουμε το βαθμό αλλαγής που σημειώθηκε εκεί το Σάββατο, ειδικότερα στις θέσεις της Ρωσίας και Κίνας, για να δεχτούν την αρχή μιας πολιτικής αλλαγής» (El Pais, 3/7), δήλωσε ο Κόφι Ανάν, επίσης ρωσόδουλος παλιός γ.γ και τώρα ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου στη Συρία. «Σ’ αυτή την κατεύθυνση, ο ρώσος υπουργός εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, είπε την Τρίτη ότι μέλη της συριακής αντιπολίτευσης θα συναντηθούν στη Μόσχα την ερχόμενη βδομάδα για να συζητήσουν την πιθανότητα τερματισμού της βίας στη χώρα. “Θα χρησιμοποιήσουμε αυτή τη συνάντηση με μία νέα ομάδα αντιπολίτευσης για να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για τον τερματισμό της βίας και να εισάγουμε ένα διάλογο ανάμεσα στην κυβέρνηση και όλες τις ομάδες της συριακής αντιπολίτευσης το συντομότερο δυνατό”, είπε ο Λαβρόφ» (στο ίδιο).

Μέχρι πρότινος η ρωσική διπλωματία εμφανιζόταν σαν προστάτιδα του Άσαντ επιδιώκοντας μια ισορροπία που να αναδεικνύει τον πρωταγωνιστικό και καθοριστικό της ρόλο. Τώρα όμως ανώτατος αξιωματούχος της ρωσικής υπηρεσίας στρατιωτικής τεχνικής συνεργασίας δηλώνει ότι «μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση δε θα γίνουν νέες παραδόσεις όπλων στη χώρα» και ότι η αρχή θα γίνει με τα 36 εκπαιδευτικά αεροσκάφη Yak-130 που η Δαμασκός είχε συμφωνήσει να αγοράσει στην τιμή των 550 εκ. δολαρίων (9/7). Η όψιμη αλλαγή στάσης σχετίζεται και με την αλλαγή που σημειώθηκε στην ηγεσία του Συριακού Εθνικού Συμβουλίου, της μεγαλύτερης και πιο αναγνωρισμένης συριακής αντικαθεστωτικής ομάδας. Συγκεκριμένα, στην προεδρία του συμβουλίου εκλέχθηκε προσφάτως ο Αμπντέλ Μπασέτ Σάιντα, κουρδικής εθνικότητας (10/6). Ενώ ο προηγούμενος πρόεδρος του κινήματος δεν ήθελε να ακούσει καν για διαπραγματεύσεις με τους Ρώσους ή τους Κινέζους, αυτός εδώ ετοιμάστηκε για μια πρώτη επαφή με το ρωσικό υπουργείο εξωτερικών στις 11/7 (βλ. RIA –Novosty, 6/7). Την ίδια στιγμή γίνονται πυρετώδεις προσπάθειες στο Κάιρο για την ενοποίηση της αντιπολίτευσης προφανώς πάλι υπό την ηγεμονία της Μόσχας. Στο μεταξύ, η ηγεσία ενός λεγόμενου Δημοκρατικού Φόρουμ της Συριακής Αντιπολίτευσης επισκέφτηκε ήδη τη Μόσχα. Σε συνάντησή της με τον ρώσο υπουργό εξωτερικών Λαβρόφ αποφασίστηκε το πρόσωπο που αναμένεται να ηγηθεί πολιτικά της χώρας μετά την εκδίωξη του Άσαντ. Πρόκειται για τον στρατηγό Τλάς, πρώην δεξί χέρι του Μπασάρ Ελ Άσαντ που αυτομόλησε λίγα 24ωρα πριν τη συνάντηση διαφεύγοντας στην Τουρκία. Αυτό το όνομα ανακοίνωσε ο Μισέλ Κίλο, ο ηγέτης της εν λόγω ομάδας, σαν «μια προσωπικότητα ιδιαίτερα αποδεχτή» για να ηγηθεί της χώρας στη μεταβατική περίοδο. «Το σχόλιο του Κίλο, μετά τη συνάντηση που είχε με το Λαβρόφ, θα μπορούσε να σημαίνει ότι η Ρωσία θα έβλεπε με καλό μάτι τον Τλας για να κατευθύνει τη μετάβαση» γράφει η έγκριτη ισπανική εφημερίδα (9/7).

Σε μια ασύλληπτη μέγγενη βρίσκεται ο συριακός λαός γιατί δεν βλέπει το μεγάλο εχθρό του, τη Ρωσία που τον διασπάει και τον κατασπαράσσει στρέφοντας τη μια πλευρά ενάντια στην άλλη ώσπου να γίνει κυρίαρχος σαν επιδιαιτητής. Είναι σύσσωμη η σιχαμερή ιμπεριαλιστική Δύση με επικεφαλής τις ΗΠΑ που έχει ήδη αναθέσει αυτό το ρόλο του επιδιαιτητή, δηλαδή του κυρίαρχου ιμπεριαλιστή στην πουτινική νεοναζιστική Ρωσία. Αυτή η ίδια παριστάνει τη φίλη του καθεστώτος Άσαντ ενώ οι στα ενεργούμενά της, τους Αλ Θανί το Κατάρ και τον Ερντογάν της Τουρκίας, έχει αναθέσει το ρόλο των φίλων της αντιπολίτευσης.

Όλοι οι λαοί του κόσμου πρέπει να ταχθούν ενάντια σε αυτην την βρώμικη επέμβαση της Ομάδας επαφής και του ΟΗΕ και να απαιτήσουν από τους ιμπεριαλιστές δυτικούς και ανατολικούς φασίστες και ψευτοφιλελεύθερους να αφήσουν τον συριακό λαό στην δικιά του δημοκρατική και ταξική πάλη. Μόνο ο ίδιος μπορεί να δώσει κάποια τουλάχιστον μη τερατώδη λύση και όχι οι υπερδυνάμεις και οι εγκάθετοί τους, ιδιαίτερα οι ισλαμοφασίστες που αρχίζουν να δείχνουν τον αληθινό τους χαρακτήρα στις χώρες που είχαν την ατυχία να πέσουν στα νύχια τους.