ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ Η ΕΓΧΕΙΡΙΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Τελευταία ακούσαμε την αμερικανίδα υπ.εξ. Χ. Κλίντον να καταφέρεται ενάντια στην πιο μαζική αντιπολιτευτική οργάνωση της Συρίας, το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο, ξεκαθαρίζοντας ότι αυτό «δε μπορεί να θεωρηθεί άλλο ο προφανής ηγέτης της αντιπολίτευσης». Η δικαιολογία ήταν ότι δεν έχει κατορθώσει να διευρύνει την ηγεσία του έτσι ώστε να περιλαμβάνει και άλλες εθνότητες, ή ότι εκεί παίζουν μεγάλο ρόλο οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι. Την ίδια στιγμή και άλλοι εκπρόσωποι της συριακής αντιπολίτευσης είχαν καλεστεί στη Ντόχα του ρωσόφιλου Κατάρ προκειμένου να αναζητήσουν μια κοινή γραμμή πλεύσης.
Εκεί μαζεύτηκε ένα πλήθος αντι-ασσαντικών δυνάμεων, ανάμεσα στις οποίες και αυτές που έχουν στενές σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα, όπως είναι η Εθνική Επιτροπή Συντονισμού για τη Δημοκρατική Αλλαγή. Αυτή αποτελείται από διάφορες ψευτοαριστερές ομάδες και υποστηρίζει την κατάπαυση των εχθροπραξιών, τη διενέργεια ευρέως διαλόγου και διαπραγματεύσεις για τη μεταβατική κυβέρνηση χωρίς τον Άσαντ στην εξουσία. “Το μέλλον της Συρίας για την Επιτροπή περνά από μία «Κυβέρνηση εθνικής ενότητας με έναν πρωθυπουργό της αντιπολίτευσης με διευρυμένες εξουσίες», και στοιχεία του εν ενεργεία καθεστώτος”, εξηγεί ο ανώτατος διοικητής της Χαϊτάμ Μάνα (
El Pais, 5/11). Η παραπάνω κεντρίστικη θέση είναι εκείνη που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη εξυπηρετεί σήμερα τα σχέδια του Κρεμλίνου. Η Ρωσία, έχουμε ξαναγράψει, θέλει το συριακό καθεστώς χωρίς τον Άσσαντ, που εκπροσωπεί τις εθνικιστικές του τάσεις και θέλει την αντιπολίτευση χωρίς τις αντίστοιχες δημοκρατικές κοσμικές και εθνικιστικές ισλαμιστικές τάσεις. Γι αυτό η Ρωσία, ενώ φωνάζει για ειρήνη, θέλει ένα εμφύλιο που δεν θα τελειώσει ποτέ αν δεν αλληλοσφαχτούν μεταξύ τους και δεν εκκαθαριστούν από την ίδια, απο το Κατάρ, από την Τουρκία και από τους ρωσόφιλους δυτικούς, οι πιο εθνικιστικές τάσεις των δύο αντίπαλων πλευρών. Έτσι η μεν Ρωσία εκκαθαρίζει το στρατόπεδο του Άσσαντ κανονίζοντας πχ να ευλογήσει την αποσκίρτηση-προδοσία του Τλας, ενώ οι υπόλοιποι και κύρια το Κατάρ εκκαθαρίζουν ασταμάτητα την αντιπολίτευση. Στόχος της ρώσικης διπλωματίας είναι τελικά-κουρασμένες τάχα από τον πόλεμο- να δώσουν τα χέρια και να κυβερνήσουν από κοινού οι πιο ρωσόδουλες τάσεις και των δύο πλευρών. Αυτός είναι ο λόγος που η Ρωσία και η αφοσιωμένη φίλη της η Κλίντον, καθώς και το Κατάρ εμποδίζουν την ενότητα και την νίκη των δυνάμεων της αντιπολίτευσης όσο την ηγεμονία έχουν οι εθνικιστές του ΣΕΣ. Έτσι εξηγείται η ψυχρολουσία που επεφύλαξε η Κλίντον στο ΣΕΣ.Τελικά, η πίεση που ασκήθηκε πάνω στο Συριακό Εθνικό Συμβούλιο απέδωσε. Το Συμβούλιο σταμάτησε να σαμποτάρει τις διαπραγματεύσεις στη Ντόχα, και οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις συμφώνησαν στη δημιουργία μιας συμμαχίας που θα συγκροτήσει μεταβατική κυβέρνηση, ανώτατο στρατιωτικό συμβούλιο για τον έλεγχο των στρατιωτικών επιχειρήσεων και δικαστικό σώμα (11/11). Λίγες ημέρες πριν, το ΣΕΣ είχε αντικαταστήσει τον κούρδο Αμπντουλμπασέτ Σέιντα στην ηγεσία του με τον Τζορτζ Σάμπρα, χριστιανό και πρώην στέλεχος του συριακού «Κομμουνιστικού» Κόμματος. Αντιπρόεδρος εκλέχτηκε ο Φαρούκ Ταϊφούρ, μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (10/11).
Φαίνεται πως είναι νόμος την ηγεμονία στις εξεγέρσεις του «αραβικού χειμώνα» να την παίρνει πάντα ο ρωσόδουλος σοσιαλφασισμός με τη συνοδεία του ισλαμοφασισμού και την πολύτιμη βοήθεια των ηλίθιων και πάντα φιλοιμπεριαλιστών φιλελεύθερων.