Ο ΟΜΠΑΜΑ: ΜΕ ΝΕΑ ΟΡΜΗ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΑΞΟΝΑ

Σε ό,τι αφορά την πρώτη θέση, κανείς δεν περίμενε ότι θα δινόταν σε έναν ανοιχτό υποστηριχτή του ισλαμοφασισμού, έναν αντισημίτη και θερμό οπαδό της σύσφιξης των σχέσεων με το Κρεμλίνο! Πρόκειται για τον «αιρετικό» ρεπουμπλικάνο, πρώην γερουσιαστή από τη Νεμπράσκα και σύμβουλο του Ομπάμα για θέματα πληροφοριών κ.ά., Τσακ Χέιγκελ, που έχει επανειλημμένα κατηγορηθεί στη χώρα του για τις φιλο-ισλαμοφαστικές του δηλώσεις. Ο Χέιγκελ έχει στο παρελθόν ταχθεί –από από αυτήν την αντιδραστική πλευρά- εναντίον των κυρώσεων στο Ιράν. Έχει ταχθεί υπέρ των απευθείας διαπραγματεύσεων της χώρας του με τη Χαμάς, παρότι η τελευταία θεωρείται και σωστά τρομοκρατική οργάνωση από την Ουάσιγκτον. Ο αντισημιτισμός του μπορεί να ανιχνευτεί σε δηλώσεις του τύπου «το εβραϊκό λόμπυ τρομοκρατεί πολύ κόσμο εδώ πέρα (στο Καπιτώλιο)» και «εγώ είμαι γερουσιαστής των ΗΠΑ, όχι του Ισραήλ»! που ανάγονται σήμερα ουσιαστικά στη φασιστική θεωρία της παγκόσμιας εβραϊκής συνωμοσίας. Υποστήριξε και την εισβολή στο Αφγανιστάν και εκείνη στο Ιράκ, εναρμονιζόμενος πάντα στην ουσία με τα πολιτικά συμφέροντα του Κρεμλίνου, και μόλις πέτυχε ο στόχος – μόλις δηλ. ήρθαν οι ισλαμοφασίστες στην απόλυτη εξουσία στη χώρα αυτή – έκανε στροφή 180 μοιρών για να αντιταχθεί στην παραπέρα εμπλοκή των ΗΠΑ στο Ιράκ. Ο Χέιγκελ έχει επιδείξει μια πολύ βρόμικη στάση υποστηρίζοντας τους εξωτερικούς χειρισμούς του τέως γερουσιαστή Ομπάμα ακόμα και στη διάρκεια της θητείας του ως αντιπρόσωπος των Ρεπουμπλικανών. Για να τον επιβραβεύσει, ο Ομπάμα τον έχρισε συμπρόεδρο της συμβουλευτικής επιτροπής πληροφοριών. Το πιο όμως ίσως αποκαλυπτικό στοιχείο της πολιτικής του φυσιογνωμίας ήταν η άρνησή του στα 1999 να προσυπογράψει ένα ανοιχτό γράμμα στον τότε ρώσο πρόεδρο Γιέλτσιν που τον απειλούσε με κόψιμο της βοήθειας εάν ο τελευταίος δεν έπαιρνε μέτρα ενάντια στον αντισημιτισμό στη χώρα του. Την ανοιχτή επιστολή είχαν υπογράψει όλοι οι υπόλοιποι γερουσιαστές (βλ. Χααρέτζ, 19/12/12). Δεν είναι καθόλου τυχαίο που τον περασμένο Απρίλη ο Χέιγκελ κάλεσε το ρώσο πρεσβευτή στον ΟΗΕ Σεργκέι Κισλιάκ για μια κοινή διάλεξη στο πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα με θέμα τις ρωσοαμερικανικές σχέσεις. Σε αυτήν ο οικοδεσπότης μίλησε μεταξύ άλλων ενάντια σε μια διάταξη του 1974 – τη λεγόμενη διόρθωση Τζάκσον-Βάνικ – που εμποδίζει τις εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία σε μια στιγμή που οι ρώσοι σοσιαλφασίστες είχαν επιβάλει φόρο στους Εβραίους που ήθελαν να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ. Ο Χέιγκελ τη χαρακτήρισε μία «επικίνδυνη υπονόμευση της σχέσης» και πρόσθεσε ότι «Η διόρθωση Τζάκσον-Βάνικ έχει χρησιμοποιηθεί στο Καπιτώλιο κι από τα δύο κόμματα για να προωθήσουν μία παρωχημένη, εντελώς άσχετη αίσθηση της προσπάθειας να διατηρήσουν ένα εργαλείο ενάντια στους Ρώσους προκειμένου να χειριστούν τη συμπεριφορά τους» (KVNO News, 26/4). Αυτό το άτομο λοιπόν πρότεινε ο Ομπάμα για να αναλάβει το υπουργείο άμυνας! Είναι προφανές ότι η ηγετική ομάδα της Ουάσιγκτον επιδιώκει κάτι παραπάνω από πολύ καλές σχέσεις με τη Μόσχα…

Σε ό,τι αφορά τη θέση του αρχηγού της ΣΙΑ ο Ομπάμα έχει επιλέξει τον Τζον Μπρέναν, πρώην συνεργάτη του κλιντονικού Τένετ (έχουμε γράψει πολλά για τη ρωσοδουλία του και την προβοκατόρικη πολιτική του αρχικά ενάντια στην Αλβανία, μετά για το βομβαρδισμό της κινέζικης πρεσβείας στη Σερβία, και τέλος για την προώθηση των ακόμα πιο προβοκατόρικων «αντιτρομοκρατικών» επιθέσεων των ΗΠΑ σε εδάφη χωρών του Τρίτου κόσμου, όπως είναι το Πακιστάν και η Υεμένη, με μη επανδρωμένα αεροσκάφη). Ο Μπρέναν στο πλευρό του Τένετ ήταν πρωταθλητής των βασανιστηρίων σε βάρος των αιχμαλώτων του αντι-τρομοκρατικού πολέμου των ΗΠΑ. Είναι φανερό πως αυτή η πρακτική σε συνδυασμό με την πολιτική του Νέιγκελ στο στρατό θα διευρυνθεί για να παραδώσει στις φιλορώσικες δυνάμεις ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και πάνω απ όλα το Πακιστάν, το οποίο η Ρωσία χρειάζεται οπωσδήποτε προκειμένου να κατέβει χερσαία στον Ινδικό και από εκεί να αποκτήσει απειλήσει τη ναυτική ηγεμονία στις θερμές θάλασσες.

Το επόμενο διάστημα θα παρακολουθήσουμε τη δράση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού σε μια από τις πιο αποκρουστικές της μορφές: τη μορφή της βίαιης στρατιωτικής επέμβασης στον Τρίτο κόσμο σε συνεργασία με τη ρωσική υπερδύναμη πότε φανερά και πότε πίσω από τις κουρτίνες. Βεβαίως γι αυτή τη δουλειά χρειάζεται πάνω απ όλα ένας κατάλληλος υπουργός εξωτερικών. Εκεί βρίσκεται πάντα ένας ρωσόφιλος ήδη από την πρώτη θητεία του Ομπάμα. Μετά τη φθαρμένη από τις καταστροφικές επεμβάσεις της υπέρ των ισλαμοφασιστών στον αραβικό κόσμο Χ. Κλίντον προτείνεται για τη θέση της από τον Ομπάμα ο επίσης, τουλάχιστον ρωσόφιλος πρώην υποψήφιος των δημοκρατικών Τζων Κέρυ.