ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΩΡYΧΟΙ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΑΠΑΝΤΑΝΕ ΜΕ ΠΑΛΛΑΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ  ΚΑΙ ΞΕΣΚΕΠΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΑΜΠΟΤΑΡΙΣΤΕΣ

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο με πολύ μεγάλη επιτυχία, με πάνω από 5000 άτομα η συγκέντρωση των μεταλλωρύχων στη Μ. Παναγιά Χαλκιδικής. Αυτή η συγκέντρωση ήταν η δημοκρατική και ταξική αποστομωτική απάντηση των μεταλλωρύχων και των πιο προοδευτικών κατοίκων της Χαλκιδικής στο νεο-μεσαιωνικό μέτωπο της καταστροφής και της ωμής βίας της φασιστικής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.  Ο όγκος της ήταν διπλάσιος από εκείνον του μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοοικολόγων, ψευτοΚΚΕ, Καμένου, φασιστών και χρυσαυγιτών που μια βδομάδα πριν έσυρε πίσω του χάρη στα ασύλληπτα ψέματα του επί δύο χρόνια, και ένα κομμάτι λαού της Χαλκιδικής.  Αν σκεφτούμε ότι περίπου οι μισοί από τους συμμετέχοντες σε εκείνη τη συγκέντρωση είχαν έρθει από άλλους νομούς, τότε η συμμετοχή στην συγκέντρωση των μεταλλωρύχων ήταν σε επίπεδο Δήμου Αριστοτέλη τουλάχιστον τριπλάσια ως τετραπλάσια εκείνης των εχθρών τους.  5000 άνθρωποι σε έναν Δήμο με 20.000 κατοίκους, είναι ένα σπάνιο ποσοστό.  Ακόμα και για τους ίδιους τους διοργανωτές, που ήταν τα τρία ενωμένα σωματεία (των εργατών υπογειτών, των εργαζομένων της επιφανείας και των τεχνικών των υπογείων) αυτός ο όγκος ήταν πάνω από τις αρχικές προσδοκίες τους. Βέβαια τις τελευταίες μέρες είδανε την αιτία αυτής της κοσμοσυρροής που ήταν ότι ο κόσμος της δουλειάς είχε θυμώσει πολύ με τον τραμπουκισμό των εμπρηστών-βασανιστών  κουκουλοφόρων ενάντια στους εργάτες στις Σκουριές και ήθελε αυτό το αίσθημα να το διατρανώσει. Δηλαδή οι αντιδραστικοί σήκωσαν μια πέτρα για να ρίξουν στους εχθρούς τους που όμως έπεσε στα πόδια τους.

Η συγκέντρωση ήταν πολύ καλά οργανωμένη. Οι ομιλίες έγιναν μέσα σ’ ένα κλίμα ενθουσιασμού και αποφασιστικότητας. Σε όλη τη διάρκεια της συγκέντρωσης φωνάζονταν με δύναμη συνθήματα που είχαν χαρακτήρα εργατικό και δημοκρατικό και ήταν όχι μόνο υπέρ της ανάπτυξης, αλλά και υπέρ του περιβάλλοντος, συνθήματα πραγματικά εξαιρετικά, όπως:

Το κάλεσμα στη συγκέντρωση έγινε με μια αφίσα που έγραφε: «Από την αφάνεια στην επιφάνεια» και έδειχνε τους μεταλλωρύχους να βγαίνουν από τις στοές. Ήταν μόνιμη επωδός και στα συνθήματα και στις τοποθετήσεις εκείνων που μίλησαν στη συγκέντρωση  το κάλεσμα για ενότητα του λαού της Χαλκιδικής μαζί με την καταγγελία των τραμπουκισμών.

Στη συγκέντρωση μίλησε κοινός εκπρόσωπος και των τριών σωματείων, τα Δημοτικά Συμβούλια των 12 από τις 16 Κοινότητες του Δήμου Αριστοτέλη όπου στάθηκαν ταυτόχρονα μπροστά στο μικρόφωνο πολλοί πρόεδροι κοινοτήτων,  το Εργατικό Κέντρο Χαλκιδικής, καθηγητής πανεπιστημίου της μεταλλειολογίας, και άλλοι ομιλητές που μίλησαν ζωντανά η έστειλαν μηνύματα συμπαράστασης, όπως ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Μπουτάρης.

Από τα κόμματα είχαν καλεστεί όσα είχαν εκφραστεί υπέρ της επένδυσης. Από τη ΝΔ μίλησε ο Γεωργιάδης και έστειλε μήνυμα ο Βορίδης. Από το ΠΑΣΟΚ έστειλε μήνυμα συμπαράστασης η Χριστοδουλοπούλου. Εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ μίλησε αποδοκιμαζόμενος σκωπτικά γιατί την προηγούμενη μέρα αυτοί έκαναν ημερίδα κατά της επένδυσης. Τα 3 σωματεία είχαν απευθύνει πρόσκληση στον σύντροφο Ζαφειρόπουλο  να έρθει να μιλήσει εκ μέρους της ΟΑΚΚΕ σαν ένας από τους κεντρικούς ομιλητές.   Την αγάπη των παλιότερων μεταλλωρύχων και σημερινών ηγετών του αγώνα στην ΟΑΚΚΕ  την είδαμε μόλις φτάσαμε στο χώρο της συγκέντρωσης.  Είχανε βαθιά εκτίμηση στην γραμμή και στην συνολική  συνδικαλιστική στάση μας από την εποχή της ΤΒΞ και τους συγκινούσε ιδιαίτερα ότι ήμασταν στο πλάι τους και τώρα, ιδιαίτερα σαν η μόνη αριστερά ενάντια στους ψευτο-αριστερούς τραμπούκους . Ορισμένοι μας είπαν πόσο πολύ είχαμε επιβεβαιωθεί από τότε.

Ο σ. Ζαφειρόπουλος χειροκροτούμενος σε αρκετά σημεία του λόγου του και με συνθήματα να φωνάζονται κάθε τόσο υποστήριξε τον εργατικό και προοδευτικό στην ουσία του αγώνα που έδιναν οι μεταλλωρύχοι ξεσκεπάζοντας και μαρξιστικά τους αντιπάλους του, ενώ έμμεσα πλην σαφώς αντιπαρατέθηκε και στην γραμμή που έκφρασαν οι Γεωργιάδης, Βορίδης. Αυτοί έχουν διαλεχτεί επίτηδες από τον Σαμαρά σαν οι βασικότεροι εκπρόσωποι της φιλοευρωπαικής αναπτυξιακής γραμμής στη ΝΔ  ώστε σαν παλιοί σοβινιστές, αντικομμουνιστές και υμνητές των αστυνομικών λύσεων αντικειμενικά να την εκθέτουν. Στη συγκέντρωση ο Γεωργιάδης προσπάθησε να καθησυχάσει  και να ενθουσιάσει τον κόσμο μεταφέροντας του τη σιγουριά ότι η κυβέρνηση θα επιβάλει την επένδυση συντρίβοντας με την αστυνομία τους βίαιους υπονομευτές της.

Στη δικιά του τοποθέτηση  -που ένα τμήμα της δημοσιεύεται ζωντανά στο βίντεο του μπλογκ του Δήμου Αριστοτέλη και που παραθέτουμε  την ιστοσελίδα μας - ο σύντροφος Ζαφειρόπουλος είπε ότι όχι μόνο ανοιχτά η αντιπολίτευση αλλά ουσιαστικά και η κυβέρνηση είναι εναντίον της επένδυσης αφού δεν φέρνει μπροστά στην κοινή γνώμη τους πραγματικούς επιστήμονες και ειδικούς μεταλλειολόγους, χημικούς μηχανικούς και μηχανικούς ορυχείων απέναντι στους συχνά άσχετους και τυπικά με το αντικείμενο, τερατολόγους υποτιθέμενους επιστήμονες  του ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα κατήγγειλε ότι οι επιτροπές του ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας και του ΑΠΘ που εκδίδουν πορίσματα κατά της επένδυσης είναι μεροληπτικά εκ των προτέρων στημένες στη σύνθεση τους και γι αυτό όχι επιστημονικά έγκυρες. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορέσουν οι μεταλλωρύχοι να σώσουν την επένδυση αν δεν υποχρεώσουν την κυβέρνηση να διοργανώσει συζητήσεις   στην τηλεόραση, που τώρα είναι στα χέρια της αντιμεταλλευτικής προπαγάνδας, ώστε να πάψουν οι απατεώνες να παρασύρουν το λαό στη Χαλκιδική και στην υπόλοιπη Ελλάδα, και ότι αν αυτό δεν συμβεί τότε οι τραμπούκοι θα εμφανίζονται σαν επαναστάτες και σαν λαϊκοί  ήρωες όταν συγκρούονται με την αστυνομία. Με λίγα λόγια η ΟΑΚΚΕ μίλησε με ευθύτητα στους εργάτες των μεταλλείων και των κατοίκων αποφεύγοντας να τους δώσει μια ψεύτικη αισιοδοξία και τους κάλεσε να οργανωθούν και να στηριχθούν κυρίως στις δυνάμεις τους για να νικήσουν. Επίσης ο σύντροφος απαντώντας στην όψιμη επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ για τη σκανδαλώδη μεταβίβαση του κράτους των ορυχείων το 2003 είπε ότι οι εργάτες είναι πάντα υπέρ της διαφάνειας και σε ότι αφορά τους κεφαλαιοκράτες  του κάθε Άκτορα και της κάθε Ελντοράντο, αλλά ότι  όσοι πρέπει να πληρώσουν θα το κάνουν με την παραγωγή να συνεχίζεται και όχι σαν πρόσχημα για να κλείσουν τα μεταλλεία.

Τη  συγκέντρωση έκλεισαν οι μεταλλωρύχοι με τα λόγια μίας κόρης, μάνας, και γυναίκας μεταλλωρύχου,  που με μια συγκλονιστική από καρδιάς τοποθέτηση έκφρασε βαθιά το πνεύμα τους και γι αυτό καταχειροκροτήθηκε.  Τα λίγα, όμορφα και κοφτερά λόγια της δείχνουν το βάθος της ιστορικής συνείδησης της εργατικής τάξης των ορυχείων Χαλκιδικής οπότε και το βάθος της ταξικής πάλης που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή στην περιοχή  και που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο το μέλλον αυτής της περιοχής, αλλά το μέλλον όλης της Ελλάδας:

«Ζω στη Μ. Παναγιά τα τελευταία 25 χρόνια. Πήρα το θάρρος για να ανέβω σε αυτό το βήμα για να πω δυο λόγια για αυτά που σκέφτομαι.

Για να πω αυτά που σκέφτομαι ως κόρη μεταλλωρύχου, ως μάνα μεταλλωρύχου, ως γυναίκα μεταλλωρύχου και κάτοικος της ΒΑ Χαλκιδικής.

Δεν φοβήθηκα και δεν θα φοβηθώ ποτέ. Δεν κρύφτηκα και δεν θα κρυφτώ ποτέ. Σε έναν τόπο που προσπαθούν με νύχια και δόντια να δείξουν ότι είναι δικός τους. Σε μια γη που κάποιοι προσπαθούν να δείξουν πως είναι μόνο δική τους.

Υψώνω τη φωνή μου και ρωτώ:

ποιός απειλεί ποιόν; Αν αυτοί είναι κάτοικοι εγώ τι είμαι;

Αν αυτές ειναι γυναίκες, εγώ τι είμαι;

Αν αυτές είναι μανάδες κόρες σύζυγοι εγώ τότε τι είμαι;

Ανέχτηκα πολλά, άκουσα πολλά είδα πολλά και από σήμερα θα ακούσω ακόμη περισσότερα.

Κανείς δεν θα σβήσει τη δική μου φωνή.

Είμαι κάτοικος της Μεγάλης Παναγιάς και αποφάσισα ότι θα αγωνιστώ για να ακουστεί και η δική μας φωνή.

Η φωνή της τοπικής κοινωνίας των Μαντεμοχωρίων.

Ήρθε η ώρα να ακουστούμε. Δεν θα ανεχτούμε άλλο να μιλούν για εμάς χωρίς εμάς.

Δεν θα ανεχτούμε άλλους σωτήρες.

Δεν θέλουμε προστάτες.

Ξέρουμε πως θα σώσουμε τις οικογένειές μας τον τόπο μας και τα παιδιά μας.

Αρκεί να μας αφήσουν να το κάνουμε.

Τις τελευταίες μέρες και μετά την επίθεση στις Σκουριές γίναμε οι άλλοι. Εγώ δεν βλέπω άλλους.

Εγώ βλέπω ένα χωριό. Και ερωτώ: ποιός τρομοκρατεί ποιόν;

ποιός φιμώνει ποιόν;

ποιός επιβάλλεται σε ποιόν;

Μαζευτήκαμε εδώ σήμερα για να διαμαρτυρηθούμε και να αντιδράσουμε.

Να φανούμε και εμείς, να ακουστούμε και εμείς.

Βγήκαμε στο δρόμο για να μας δούν όλοι αυτοί που πιστεύουν ότι οι κάτοικοι της Χαλκιδικής είναι μόνο οι 1000.

Δεν θα ξεπουλήσουμε ούτε τη γη που μας μεγάλωσε ούτε τον τόπο μας, ούτε τα βουνά μας, ούτε τα νερά μας, ούτε τα παιδιά μας.

Και κανέναν μα κανέναν ξενόφερτο οικολόγο. Εμείς θέλουμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν εδώ που εμείς μεγαλώσαμε,

να ζήσουν εδώ που εμείς ζήσαμε,

Με ανάπτυξη με δουλειά και πάντα με σεβασμό στο περιβάλλον.

Γιαυτό λοιπόν εγώ η κόρη μεταλλωρύχου, η γυναίκα μεταλλωρύχου κάτοικος ΒΑ Χαλκιδικής σας καλώ να μας ακολουθήσετε. Να μας ακολουθήσετε σε αυτόν τον αγώνα που κάποιοι οι δήθεν, θέλουν να μας ρίξουν στη μιζέρια και θέλουν να μας την επιβάλλουν.

Και σας ρωτώ:

εμείς ψηφίζουμε ανάπτυξη,

εμείς ψηφίζουμε δουλειά,

είμαστε πολλοί,

είμαστε η πλειοψηφία αυτού του τόπου

Και κλείνοντας κάτι τελευταίο.

Αυτοί τη στιγμή σε όλα τα sites και σε όλα τα blogs γράφουν ότι είμαστε μόνο 700.

Αν νομίζουν κάτι τέτοιο γελιούνται και κοιμούνται με τα τσαρούχια που λένε στο χωριό μας.

Ευχαριστώ!»