“ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ”:
ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ ΝΑΖΙΣΤΩΝ-ΧΟΥΝΤΙΚΩΝ

Την 37η επέτειο της 21ης Απριλίου του πραξικοπήματος των συνταγματαρχών διάλεξαν οι ναζιστές της “Χρυσής Αυγής” και οι σύμμαχοι τους (χουντικοί και στελέχη που έφυγαν από το ΛΑΟΣ) για να πραγματοποιήσουν την επίσημη ιδρυτική συνδιάσκεψη του νέου φορέα με το όνομα “Πατριωτική Συμμαχία” που φιλοδοξεί πέρα από τη συμμετοχή του στις Ευρωεκλογές να αποτελέσει και πόλο του φασισμού στη χώρα. Το συμβολισμό μάλιστα θέλησαν να αναδείξουν με την ανάγνωση μηνυμάτων “δύο σημαντικών ανθρώπων που γέμισε συγκίνηση και αγωνιστικό παλμό ολόκληρη την αίθουσα”, του αρχιφασίστα πραξικοπηματία Στυλιανού Παττακού και του Ηλία Παππά “μέλους της Επαναστατικής Επιτροπής της 21ης Απριλίου”. Παρόντες στη συγκέντρωση που έγινε στο ξενοδοχείο Τιτάνια, στο κέντρο της Αθήνας και ομιλητές, ήταν επίσης ο Γιάννης Σχοινάς, ηγετικό στέλεχος του χουντικού ΕΝΕΚ και της ΕΠΕΝ όπως και ο αρχηγός της ΕΠΕΝ Σπυρίδων Ζουρνατζής. Από την πλευρά των ναζιστών μίλησαν ο αρχηγός τους Ν. Γ. Μιχαλολιάκος, ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος και ο Βασίλης Κολιός.
Εργαλείο αυτής της συγκρότησης είναι η εβδομαδιαία εφημερίδα Ελεύθερος Κόσμος που στήριζε τη δικτατορία.
Επανακυκλοφόρησε από τους ναζιστές στις 11 Μάη 2003. Εκδότης -Διευθυντής της είναι το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της “Χρυσής Αυγής” Δημ. Ζαφειρόπουλος, επίσης εκδότης του διμηνιαίου περιοδικού της ναζιστικής νεολαίας Αντεπίθεση, ενώ είχε καταδικαστεί με ποινή 1 έτους μαζί με άλλους ναζιστές για την επίθεση σε μέλη του ΣΕΚ τον Απρίλη του 1996. Αρχισυντάκτης του Ε..Κ. είναι ο οικονομικός υπεύθυνος της “Χρ. Αυγής” Θεόδωρος Γεωργίου. Η έκδοση αυτή θα ήταν αδύνατη δίχως τις ευλογίες του δικτάτορα Παττακού, που αποφυλακίστηκε πριν λίγα χρόνια για “λόγους υγείας” με οικουμενική συναίνεση. Προς το τέλος του 2002 δίνει συνέντευξη στην Αντεπίθεση ενώ λίγο πριν έχει μιλήσει στην εφημερίδα των ναζί “Χρυσή Αυγή”. Η κίνηση των χουντικών προς τους ναζιστές είναι φανερή και η ένωση τους θα ωριμάσει λίγο αργότερα. Από το πρώτο φύλλο του Ελεύθερου Κόσμου ο Παττακός θα διατηρεί μόνιμη στήλη στη 2η σελίδα για να υπερασπίζεται το θεάρεστο έργο της “Επαναστάσεως” και να δίνει οδηγίες για μια νέα. Στη συντροφιά θα προστεθεί και ο ιστορικός Γεώργιος Λεονταρίτης μετά από ένα διάστημα περιπλάνησης σε “αριστερά” μονοπάτια και την Κυριακάτικη Αυγή. Το σημείωμα της έκδοσης γράφεται σταθερά από τον Δ. Ζαφειρόπουλο ενώ τελευταία θα προστεθεί και ο Μιχαλολιάκος. Οι σχέσεις του τελευταίου με τη χούντα έχουν παρελθόν. Στις αρχές του 1984, με προσωπική διαταγή του δικτάτορα Παπαδόπουλου από τις φυλακές, μπαίνει επικεφαλής της νεολαίας της ΕΠΕΝ παρά τις αντιδράσεις στελεχών της. Λίγο αργότερα θα αποχωρήσει (λέγεται ότι ανακάλυψε “εβραϊκό δάκτυλο”) και το Φλεβάρη του 1986 θα ξαναβάλει μπρος την λειτουργία της ναζιστικής Χρ. Αυγής που ξεκίνησε το 1980.

“Ελεύθερος Κόσμος”: Με το ναζισμό, το φασισμό και τη Ρωσία

1. Προπαγάνδιση του ναζισμού: Στο φύλλο 39, 15/2/04 του Ελεύθερου Κόσμου, στη σελ. 6 βρίσκουμε ένα άρθρο ύμνο στο ναζισμό με τίτλο “30η Ιανουαρίου 1933: Οι εθνικοσοσιαλιστές δίνουν χαριστική βολή στον κοινοβουλευτισμό” με συγγραφέα κάποιον Μ. Μανωλέα. Γράφει συγκεκριμένα για τη χιτλερική Γερμανία: “Η χώρα επανεξοπλίσθη και διεκδίκησε τα απωλεσθέντα εδάφη της. Από τη διεκδίκηση του χαμένου Ντατσίνγκ προέκυψε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, καθώς η Μ. Βρετανία και η Γαλλία κήρυξαν τον πόλεμο στο Ράιχ.
Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή. Πόλεμος, ήττα και κατηγορίες σκίασαν το εν λόγω κίνημα. Η σκληρότητα του πολέμου, που πήρε χαρακτήρα βαθύτατα ιδεολογικό-καθώς πολεμούσαν ο εθνικοσοσιαλισμός εναντίον του κομμουνισμού και των αστικών δημοκρατιών-οδήγησε σίγουρα σε υπερβάσεις και βιαιότητες εις βάρος των “αντίπαλων” πληθυσμών. Ασφαλώς δεν ήταν δικαιολογημένες αλλά είχαν την αιτία τους στην οξύτητα της τιτανομαχίας μεταξύ των κόσμων: του Ξίφους και του Χρήματος”.
Χρησιμοποιώντας ο αρθρογράφος τη χιτλερική προπαγάνδα δικαιώνει την εκστρατεία του γερμανικού ιμπεριαλισμού για την κατάκτηση της Ευρώπης και την υποδούλωση των λαών της. Έπειτα επικαλείται την μεταπολεμική πραγματικότητα για να προβάλλει ξανά σαν πολιτική λύση το ναζισμό του, αφού πρώτα έχει καθαγιάσει τα εγκλήματα του:
“Η πορεία της Ευρώπης με τη διαίρεση της σε ανατολική-δυτική, τα σταλινικού τύπου καθεστώτα, την ανεργία και την ύπαρξη νεόπτωχων καθώς και η ραγδαία απώλεια Εθνικής Συνειδήσεως και Φυλετικής Ομοιογένειας, μάλλον δεν δικαιώνουν τους “καλούς” νικητές”.

2. Υποστήριξη του φασισμού: Στο φύλλο 48, 18/4/04 του ΕΚ υπάρχει ένα ένθετο αφιέρωμα με τίτλο: “21η Απριλίου 1967, η Εθνική Επανάστασις” με φωτογραφία του Γ. Παπαδόπουλου στο οποίο τονίζεται: “Εξεταζόμενη ως στρατιωτική ενέργεια, η 21η Απριλίου, υπήρξε νίκη ισάξια, εάν όχι ανωτέρα της νίκης του Γράμμου το 1949, διότι η μεν τελευταία συνέτριψεν στρατιωτικώς τον κομμουνισμόν έπειτα από τρεις αιματηρούς Γύρους, ενώ η πρώτη απέτρεψε την αιματοχυσίαν ενός 4ου Γύρου, ο οποίος θα ήτο και ο τελευταίος. Ο κομμουνισμός, ουδέποτε, έκτοτε ημπόρεσε να ανανήψη και να απειλήση ξανά, την Εθνικήν Ανεξαρτησίαν της Ελλάδος!”

3. Περί φυλετικής καθαρότητας και στρατοπέδων συγκέντρωσης:
Στο φύλλο 44, 21/3/04 του ΕΚ, στη σελ.6 υπάρχει ένα άρθρο του Ιωάννη Δ. Μάνεση με τίτλο “Ελληνικός λαός, λαθρομετανάστες και το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα” (όπως αυτοαποκαλείται η Χρ. Αυγή) στο οποίο γράφει: “Όταν λέμε “ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΟΙ” δεν εννοούμε “έξω όσοι δεν έχουν άδεια παραμονής, μέσα οι υπόλοιποι” αλλά να φύγουν όσο είναι καιρός, δηλαδή ΤΩΡΑ, όλοι οι αλλοδαποί που εισήλθαν παρανόμως και μη μετά το 1990, και να παραμείνει στη χώρα μια θλιβερή μειοψηφία “μετοίκων” που θα υπόκειται σε ειδική νομοθεσία που αφορά τους μη Έλληνες κατοίκους! Κάθε άλλη γνώμη, όσο καλόπιστη κι αν είναι, είναι εθνικώς επιβλαβής και επικίνδυνη για την Φυλετική μας Καθαρότητα και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται!”
Στο αμέσως επόμενο φύλλο έρχεται να δώσει τα φώτα του στο ζήτημα ο ίδιος ο Στυλιανός Παττακός σε άρθρο με τίτλο “Το μεγάλο πρόβλημα-Αλλοδαποί” και γράφει: “…να ελεγχθή αυστηρώς η νομιμότης εκάστου αλλοδαπού και όσοι ευρίσκωνται παρανόμως να απελαθούν αμέσως. Οι νόμιμοι να εγκατασταθούν μακρόν των μεγάλων αστικών κέντρων, κατά προτίμησιν προς τας νοτίας περιοχάς του κράτους, εις ξεχωριστούς κατ’ εθνότητα οικισμούς, παρακολουθούμενοι αγρύπνως υπό των αρχών ασφαλείας του Κράτους”.

4. Υπέρ της Ρωσίας: Το γεγονός ότι οι ναζιστές ελέγχουν τον Ελεύθερο Κόσμο, όργανο ουσιαστικά της “Πατριωτικής Συμμαχίας” (ΠΣ), διαθέτουν τον οργανωτικό κορμό γι’ αυτό το σχήμα -αρκετά γραφεία της Χρ. Αυγής σ’ όλη την Ελλάδα μετατράπηκαν αυτόματα σε προεκλογικά γραφεία της Π.Σ.- δίνει σ’ αυτούς την απόλυτη κυριαρχία σε αυτό το σχήμα. Αυτό εκφράστηκε και στην τοποθέτηση στις δύο πρώτες θέσεις του ψηφοδελτίου της ΠΣ των χρυσαυγιτών Δ. Ζαφειρόπουλου και Βασίλη Κολιού (ο δεύτερος ένας από τους 4 χρυσαυγίτες που συμμετείχαν στο ψηφοδέλτιο του Γ. Καρατζαφέρη για τις Νομαρχιακές Εκλογές το 2002). Η κυριαρχία αυτή των ναζιστών σε ένα ευρύτερο σχήμα, στα πλαίσια της στρατηγικής να αναπτυχθούν όχι σαν καθεαυτό ναζιστικό κόμμα αλλά μέσα από συμμαχίες με περισσότερο ή λιγότερο μαζικά ακροδεξιά πολιτικά ρεύματα, τους δίνει τη δυνατότητα να σύρουν τους τωρινούς συμμάχους τους στη ρώσικη στρατηγική του “ορθόδοξου τόξου” και να πλασαριστούν σαν πόλος που θα σύρει όλο το φασισμό προς τη Μόσχα. Το εργαλείο τους είναι η κυρίαρχη αντιδυτική-αντιευρωπαϊκή πλατφόρμα και ο εθνορατσισμός.
Για παράδειγμα σε άρθρο του Ν. Γ. Μιχαλολιάκου στον Ε.Κ. φ. 46, 4/4/04 με τίτλο “Ποιος θυμάται τους S-300;” που υποστηρίζει ότι η υποχώρηση της εγκατάστασης των ρώσικων πυραύλων στην Κύπρο οδήγησε στο συγκεκριμένο σχέδιο Ανάν που θέλει να αφοπλίσει την Εθνική Φρουρά της Κύπρου απέναντι σε μια τούρκικη εισβολή. Στην παράθεση του οπλισμού αυτής της φρουράς δεν παραλείπει να τονίσει “τονίσει τα πανίσχυρα (άρματα) Ρώσσικης κατασκευής Τα-80 που διαθέτει” και “12 πανίσχυρα, δοκιμασμένα στο Αφγανιστάν και στην Τσετσενία, ρώσσικα ελικόπτερα τύπου Μι-35Α”.
Ας δούμε όμως τώρα την βαθύτερη γραμμή στα φύλλα της Χρ. Αυγής από άρθρα που έγραψε ο ίδιος ο αρχηγός των ναζιστών Μιχαλολιάκος λίγους μήνες πριν αλλά και πρόσφατα. Σε άρθρο με τον ίδιο τίτλο στη ΧΑ (αρ. φ. 497, 27/11/03) “Ήταν δε ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα η εγκατάσταση των S-300 στην Ελλάδα ή στην Κύπρο, αφού όχι μόνον θα συνέβαλαν αποφασιστικά στην άμυνα του ελληνισμού, αλλά και θα συνέδεαν άμεσα τις ένοπλες δυνάμεις μας με το οπλικό σύστημα της Ρωσσίας. Πράγμα που δεν συνέβη και σήμερα είμαστε κυριολεκτικά προσδεδεμένοι στο αμερικάνικο οπλικό σύστημα. Είναι δε γνωστό ότι οι αμερικανοί σε καμμιά περίπτωση δεν πρόκειται να θυσιάσουν για χάρη μας τα συμφέροντα τους στην Τουρκία. Ήταν δηλαδή με άλλα λόγια μια κίνηση αποφασιστική προς την κατεύθυνση της εθνικής ανεξαρτησίας, όπως αποφασιστική κίνηση προς την κατεύθυνση της εξαρτήσεως από τον ξένο παράγοντα ήταν η μη εγκατάσταση των S-300”.
Στη ΧΑ (φ. 518, 22/4/04) ανυπόγραφο άρθρο κηρύττει “Κλειδί η συνεργασία με την ρώσσικη αμυντική βιομηχανία… για τη χάραξη μιας ανεξάρτητης και μακρόπνοης εθνικής στρατηγικής”.
Ο Μιχαλολιάκος επανέρχεται στη ΧΑ (φ. 521, 13/5/04) με άρθρο για την πρόσφατη επίσκεψη Ερντογάν και “τις υποχωρήσεις έναντι της Τουρκίας”. Γράφει ότι για να ανατραπούν τα “εις βάρος μας δεδομένα…Υπάρχει όμως και μια άλλη ελπίδα που την περιγράφει θαυμάσια στο ίδιο βιβλίο (“Θεωρία του Πολέμου”) ο Παναγιώτης Κονδύλης:
Πράγματι, ο μεγαλύτερος μελλοντικός κίνδυνος για την Τουρκία-και η μεγαλύτερη, αν όχι μοναδική ελπίδα για την Ελλάδα-έγκειται στο ενδεχόμενο της ανάδυσης Δυνάμεων ικανών να συναγωνισθούν την αμερικανοτουρκική επιρροή τόσο στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία όσο και στα Βαλκάνια. Μονάχα μια ισχυρή εθνικιστική και επεκτατική Ρωσσία θα μπορούσε να αποτελέσει δραστικό φραγμό των τουρκικών φιλοδοξιών για τα Βαλκάνια”.
Το παραπάνω απόσπασμα συμπυκνώνει την φιλοσοφία και την στρατηγική κίνηση της ελληνικής αστικής τάξης προς το Κρεμλίνο μετά την αποτυχία των ΗΠΑ να της εξασφαλίσουν το “οικόπεδο” Κύπρος δηλ. την “ένωση”, αν και στο μεταξύ ο αντιδυτικός ισλαμοφασίστας Ερντογάν κυριάρχησε στην Τουρκία με τους κεμαλικούς να υποχωρούν. Η νέα αυτή εξέλιξη παρήγαγε την “ελληνοτουρκική φιλία” με την Τουρκία του πρώτου.
Ο “Ελεύθερος Κόσμος” των ναζιστών παράγει με τη σειρά του “μια νέα πολιτικοστρατιωτική ανάλυση” (φ. 48, 18/4/04). Σε άρθρο με τίτλο ‘Το ενδεχόμενο Ελληνο-Κεμαλικής αντιπαραθέσεως” η αρθρογράφος τάσσεται κατά του πρύτανη του Πανεπιστημίου Κωνσταντινούπολης Αλεϊντάρογλου για τις γνωστές σοβινιστικές δηλώσεις του: “διακρίνουμε ότι και αυτός είναι μέλος του Σιωνιστικού Πακέτου” των Κεμαλικών μιας και απαγόρευσε το παντελόνι στις γυναίκες, αλλά και την μαντήλα των Ισλαμιστών!”. Τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει είναι μεταξύ άλλων : “… 2) η αγορά πυραύλων εδάφους-εδάφους Iscander από την Ρωσία και συστημάτων S-400…5) η αγορά και χρήση των υπερσύγχρονων οπλικών συστημάτων της Ρωσίας που υπερέχουν έναντι των δυτικών, 7)Η άρνηση του σχεδίου ΑΝΑΝ, διότι ο Κόλιν Πάουελ και ο εβραίος Τόμας Μίλερ είπαν ΝΑΙ!, 8) Το άμεσο κλείσιμο των βάσεων ΗΠΑ-Αγγλίας”.Μετά απ’ όλα αυτά δεν είναι καθόλου παράξενο ότι ο Ε.Κ (25/4/04) και η ΧΑ (29/4/04) με το ίδιο ακριβώς άρθρο εξυμνούν το ρώσικο βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ “με το οποίο δίνεται η δυνατότητα ανεπηρέαστοι να αποφασίσουν οι Έλληνες της Κύπρου για το μέλλον τους”. Εντελώς εναρμονισμένο, λοιπόν, το σύνθημα που ακούστηκε στη συγκέντρωση της “Πατριωτικής Συμμαχίας” (δηλ. βασικά των ναζιστών της ΧΑ) στη Θεσσαλονίκη, στις 24 Απρίλη : “Αυτούς που λένε “Ναι σε Αμερικανούς” ο λαός τους λέει ραγιάδες και ρουφιάνους”.
Δεν θα μπορούσε η συμμαχία ναζί-χουντικών να μην έχει την κυρίαρχη αντιαμερικάνικη και φιλορώσικη γραμμή του σοσιαλφασιστικού καθεστώτος.