ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ: ΑΠΟΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΜΕΣΩΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ

Η σοβινιστική φράξια τηςκκλησίας δοκίμασε μια πικρή ήττα με τον ερχομότου οικουμενικού πατριάρχη Βαρθολομαίου και οιρωσόφιλοι προχώρησαν λίγο τις θέσεις τους. Όπωςσυμβαίνει σε όλα τα μέτωπα που αυτοί χτυπάνεσυνηθίζουν να ξαπλώνουν τον αντίπαλο τους μέσωενός τρίτου που τον προορίζουν κι αυτόν γιαφάγωμα. Αυτό που κυριαρχεί σήμερα είναι γενικά τομέτωπο των ρωσόφιλων με τους δίχως αρχέςευρωπαίους ενάντια στους εθνικιστές.

Δηλαδή, η ρώσικη πολιτική έχει πάρειτην ευρωπαϊκή μορφή. Στο εκκλησιαστικό αυτόσημαίνει μέτωπο με το πατριαρχείο ενάντια στουςεθνικιστές της εκκλησίας που αρνούνται ναδεχτούν τη ρώσικη ηγεμονία. Μια τέτοια κίνησηήταν και η επίσκεψη του Βαρθολομαίου στο χωριό“Νίκος Μπελογιάννης” στην Ουγγαρία στα 50χρονααπό την ίδρυση του παρουσία της υφυπουργούξωτερικών Αγγελικής Λαίου στις 18 Αυγούστου.ταν δηλ. η έμμεση αναγνώριση του ΔΣΕ από τονΒαρθολομαίο. Ενός ΔΣΕ που του έχει αφαιρεθεί κάθεεπαναστατικό περιεχόμενο και μένει μόνο οαντιαμερικανισμός για να εξυπηρετεί τιςλιτικές ανάγκες των φαιοκόκκινων σήμερα.

Η επίσκεψη Βαρθολομαίου είχε σαν στόχονα χτυπήσει τους εθνικιστές και παλιούςαντικομμουνιστές στην Εκκλησία. Στις αρχέςεπτέμβρη η εθνικιστική φράξιαΚαλλίνικου-Άνθιμου είχε πετύχει απόφαση τωνμελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου να στείλουνεπιστολή στον Βαρθολομαίο με την οποία τουζητούσαν να αναβάλλει την προγραμματισμένηεπίσκεψη του. Αλλά αυτή η νίκη τους αποδείχτηκεροσωρινή. Ο Χριστόδουλος έκανε τάχα το δύσκολοκαι “αντιστάθηκε” μέχρι να καμφθούν οιεθνικιστές. Γι’ αυτό και όταν “πείστηκε” είπεστους παπάδες: “να συμμετέχετε όλοι σας στιςεκδηλώσεις που γίνονται για την επίσκεψη τουΠατριάρχη” (Βήμα, 15/10). Σύμφωνα με τιςαρχικές ανακοινώσεις η επίσκεψη Βαρθολομαίου θαήταν ιδιωτική και ανεπίσημη. Τελικά έγινεδημόσια κι επίσημη. Τόσο που στις 18/10 στοαεροδρόμιο να τον προϋπαντήσουν ο Γ.Παπανδρέου, ηΑ. Λαίου και ο υπουργός παιδείας Ευθυμίου, πολλοίσυνοδικοί μητροπολίτες μέσα στους οποίους ήτανκαι ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος. Ενώ συναντήθηκεακόμα με τους Σημίτη, Κ.Καραμανλή, Ν.Κωνσταντόπουλο, ενημερώθηκε από τη Διακομματικήιτροπή της Βουλής για θέματα Ελληνισμού κ.τλ.και εξυμνήθηκε απ’ όλους “για το ρόλο του καιτην προσωπικότητα του”. Ο Βαρθολομαίος έγινε τοόχημα για τη συνάντηση Σημίτη-Χριστόδουλου κάτωαπό την ηγεμονία του πρώτου. Αυτή η κίνηση ήτανένα χτύπημα κάτω από τη μέση στους εθνικιστές πουκινούν τη συλλογή υπογραφών για τις ταυτότητες,ζήτημα που δεν έθιξε ούτε στο ελάχιστο οΒαρθολομαίος. Οι υπογραφές θα έπρεπε κανονικά ναείναι το πρώτο ζήτημα που θα έβαζε συνεχώς στηδημοσιότητα ο Χριστόδουλος σήμερα αν δεν τιςυπονόμευε διαρκώς. Αντί γι’ αυτό οι υπογραφέςάβονται τη στιγμή μάλιστα που έχουν ήδηαρχίζουν να εκδίδονται οι νέες ταυτότητες. Καιόχι μόνο. Αλλά και οι μητροπολίτες ΘηβώνΙερώνυμος και Κορίνθου Παντελεήμωναναθαρρημένοι από την επίσκεψη Βαρθολομαίουβάζουν ζήτημα κατάργησης του αυτοκέφαλου τηςεκκλησίας της Ελλάδας και υπαγωγή της στοΠατριαρχείο. Ο μεν πρώτος με τη δικαιολογία ότιήταν έργο των ξένων ανθελλήνων και ο δεύτεροςεπικαλούμενος καταστατικές παραβιάσεις τηςεκκλησίας της Ελλάδας στον τόμο του 1928 με τονι μητροπόλεις της Βόρειας Ελλάδας κάτωαπό όρους πέρασαν στη δικαιοδοσία της. Οριστόδουλος απάντησε υποχρεωτικά- ωστόσοεξαιρετικά χλιαρά- για να μην εκτεθεί στουςεθνικιστές. Το αυτοκέφαλο του 1834 αποτελεί μεγάληνίκη του ελληνικού εθνικού κράτους απέναντι στοντσάρο. Η Ρωσία πάντα όποτε ήθελε να ηγεμονεύσειστους παπάδες τους έσπρωχνε στο πατριαρχείοροκειμένου καταρχήν να χαθεί το αυτοκέφαλο.στερα, από το Πατριαρχείο η Μόσχα μπορεί να τουςάρει πολύ πιο εύκολα. Αυτή είναι και η τακτικήτων ρωσόφιλων σήμερα. Το πρώτο ζήτημα γι’ αυτούςσήμερα είναι να τελειώσουν με τις υπογραφές πουα τους εκθέσουν πολιτικά. Όλα τα πυρά λοιπόνεξυπηρετούν αυτό τον στόχο. Μετά το ξέσπασμα τουσωβινισμού στην προηγούμενη Ιερά Σύνοδο με τονεσσηνίας να ξαναζωντανεύει όλες τις μαύρεςεκατονταρχίες του μοναρχοφασισμού και τουαντικομμουνισμού και την ανακοίνωση για τοΚυπριακό -”καμία λύση από χειρότερη λύση”- πουστην πραγματικότητα ήταν και η μοναδική πολιτικήκίνηση του εθνικισμού ο τελευταίος τρώει τώραένα ισχυρό χτύπημα χωρίς ακόμα να μπορεί να δώσειαπάντηση.