Η χώρα μας θα είχε ήδη χρεοκοπήσει ανοιχτά αν αυτοί που την δανείζουν δεν πίστευαν ότι θα τη διασώσουν τα ισχυρότερα κράτη της ΕΕ για να μην υποτιμηθεί το Ευρώ. Όμως επειδή αυτή η διάσωση δεν είναι σίγουρη οι πιστωτές δανείζουν με όλο και πιο ψηλά επιτόκια και ο κίνδυνος μιας ανοιχτής χρεοκοπίας δυναμώνει.
Τα μέτρα κατά της χρεoκοπίας που παίρνει η κυβέρνηση δεν θεραπεύουν την αρρώστια που φέρνει τη χρεωκοπία. Αυτή η αρρώστια δεν είναι η κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού, γιατί σε αυτήν έχουν μπει όλες οι χώρες του κόσμου ενώ ελάχιστες έχουν μπει στην τροχιά της χρεοκοπίας. Η παγκόσμια κρίση είναι σαν μια πανδημία, στην οποία πεθαίνουν πρώτα τα άτομα που είχαν προηγούμενα ένα σοβαρό «υποκείμενο νόσημα». Το βασικό «υποκείμενο νόσημα» της χώρας μας δεν είναι όπως λέει το ΠΑΣΟΚ η διαφθορά γιατί από όλες τις διεφθαρμένες χώρες του κόσμου και της ΕΕ (πχ την Ιταλία) μόνο η Ελλάδα έχει φτάσει σε τέτοια διπλή υπερχρέωση δηλαδή σε πελώριο δημόσιο έλλειμμα και ταυτόχρονα σε πελώριο εξωτερικό χρέος. Το βασικό «υποκείμενο νόσημα» της χώρας είναι η παρατεταμένη παραγωγική αναιμία και καχεξία της σε όλους τους τομείς, ιδιαίτερα στη βιομηχανία, στη γεωργία και στην έρευνα πράγμα που εμφανίζεται για χρόνια στο μοναδικά αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο της . Η αρρώστια αυτή απλά επιτείνεται από μια δευτερεύουσα αρρώστια με τα ίδια πολιτικά αίτια που είναι η διαφθορά ενός τμήματος της κρατικής γραφειοκρατίας που απομυζά ένα μέρος από το κοινωνικό παραγωγικό κεφάλαιο συνεισφέροντας στην αποεπένδυση. Σε αυτήν την αποεπένδυση οφείλεται η σημερινή ακήρυχτη χρεωκοπία της χώρας και όχι στις δήθεν συνομωσίες των αγορών ή των Βρυξελλών όπως γκεμπελίστικα ισχυρίζονται αυτοί που την προκάλεσαν και που είναι οι ηγεσίες και των πέντε σήμερα κοινοβουλευτικών κομμάτων. Αυτές επικεφαλής μικρών φραξιών σε κάθε κόμμα συντονίζονται σε μια πολύχρονη εκστρατεία παραγωγικού σαμποτάζ.

Τα πιο δραστήρια αποσπάσματα αυτής της εκστρατείας είναι τα ψευτοΚΚΕ και ΣΥΝ που με δήθεν αριστερά κινήματα έχουν κλείσει εκατοντάδες εργοστάσια και έχουν ακυρώσει χιλιάδες επενδύσεις σε όλους τους κλάδους παραγωγής. Ταυτόχρονα είναι αυτοί που πρωτοστατούν στην υπερδιόγκωση του κράτους και του υπαλληλικού του στρατού, αυτοί που δεν βάζουν ποτέ ζήτημα καταγγελίας της κρατικής υπαλληλικής διαφθοράς και που ωρύονται ενάντια σε κάθε απόπειρα αξιολόγησης στο δημόσιο. Η καταστροφική εκστρατεία τους διεξάγεται ενάντια σε κάθε μαρξιστική λογική που λέει 1) ότι η σύγχρονη εργατική τάξη και η εξουσία της δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς μια σύγχρονη βιομηχανία και 2) ότι ο πιο μεγάλος εχθρός μιας εργατικής επανάστασης είναι το αστικό κράτος που όσο πιο πολλές παραγωγικές δυνάμεις παίρνει στα χέρια του τόσο πιο καταπιεστικό γίνεται. Το παραγωγικό σαμποτάζ της ψευτοαριστεράς είναι μια αστική υπόθεση και γι αυτό δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα αν δεν συμμετείχαν σε αυτό ενεργά οι ηγεσίες Α.Παπανδρέου, Κ. Σημίτη, Κ. Καραμανλή, Γ. Παπανδρέου που τσακίσανε με φασιστικές εκκαθαρίσεις μέσα από περιβαλλοντικά δήθεν σκάνδαλα τις πιο αναπτυξιακές τάσεις των κυβερνήσεών τους. Μόνο χάρη στην προστασία από τους παραπάνω μπόρεσαν οι «επιτροπές κατοίκων» των ψευτοΚΚΕ και ΣΥΝ να σκαρώνουν επί δεκαετίες προσφυγές κατά των επενδύσεων και αυτές να εγκρίνονται πάντα από τη διακομματική ναυαρχίδα του οικονομικού σαμποτάζ που λέγεται 5ο τμήμα του Συμβούλιου της Επικρατείας. Επίσης μόνο χάρη σε αυτή τη διακομματική ενότητα η διεφθαρμένη γραφειοκρατία σε υπουργεία, δήμους, πολεοδομίες, και δασαρχεία θα μπορούσε να αποσπάει μίζες και ταυτόχρονα να ακυρώνει χιλιάδες μικρές και μεγάλες παραγωγικές επενδύσεις.
Οι 5 ηγεσίες κάνουν παραγωγικό σαμποτάζ γιατί είναι υπηρέτριες του νεοναζιστικού σοσιαλ-ιμπεριαλιστικού άξονα Ρωσίας Κίνας. Αυτός θέλει να εκτοπίσει από την Ελλάδα το κεφάλαιο που επιβιώνει με όρους ανταγωνισμού στη διεθνή αγορά και σαν τέτοιο είναι πολιτικά πιο ανεξάρτητο. Οι πέντε ηγεσίες τσακίζουν αυτό το κεφάλαιο ενώ την ίδια στιγμή γιγαντώνουν μέσω της απόλυτης διαφθοράς δηλαδή με απευθείας παροχές δισεκατομμυρίων ένα άλλο κεφάλαιο που ζει από την κρατική εύνοια και είναι το πιο ληστρικό: το ανατολικού τύπου κεφάλαιο Κόκκαλη, Μπόμπολα, Γερμανού, Μυτιληναίου, Βγενόπουλου. Τέτοιο είναι και το κρατικό κεφάλαιο του ίδιου του νεοναζιστικού άξονα, το κεφάλαιο Γκάζπρομ και CΟSCO.

Η οικονομική πολιτική που ακολουθεί σήμερα η κυβέρνηση είναι χαρακτηριστική της στρατηγικής της. Η αποεπένδυση υποχρέωσε για χρόνια τους σαμποταριστές να δανείζονται, δηλαδή να κάνουν μεταγγίσεις αίματος, προκειμένου να διατηρούν ένα σχετικά ανεκτό επίπεδο διαβίωσης για τις μάζες ώστε αυτές να μην εξεγείρονται εναντίον τους. Τώρα η κυβέρνηση υπερφορολογεί πάνω στην κρίση τη χώρα και μειώνει τους μισθούς, δηλαδή παίρνει αίμα από τον άρρωστο και με αυτό πληρώνει τους εμπόρους αίματος για να αγοράσει νέες φιάλες. Το πιο εγκληματικό ωστόσο είναι ότι παράλληλα εμποδίζει τον άρρωστο να φάει. Δηλαδή στα πρόθυρα μιας χρεωκοπίας λόγω αποεπένδυσης η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εμποδίζει μαζικά τις επενδύσεις. Έτσι ματαιώνει μεγάλα ενεργειακά έργα (πχ Κοζάνη, Αλιβέρι), στρατηγικά αρδευτικά έργα (εκτροπή Αχελώου), συγκοινωνιακά έργα (αυτοκινητόδρομοι Αττικής), απειλεί με κλείσιμο μεγάλες βιομηχανίες (πχ Οινόφυτα λόγω Ασωπού), κατακρατεί τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις σε χιλιάδες βιομηχανίες, ματαιώνει όλα τα χωροταξικά σχέδια και για τη βιομηχανία και τον τουρισμό, τσακίζει την οικοδομή. Το μεγαλύτερο μέρος του σαμποτάζ το πραγματοποιεί η αδήλωτη υπουργός του ΣΥΝ Μπιρμπίλη. Την ίδια ώρα ο Παπανδρέου ενώ παραχωρεί στους κινέζους φασίστες την προβλήτα 2 του Πειραιά χρεώνει τον ΟΛΠ, τον ιδιοκτήτη της ημιτελούς προβλήτας 1 με 80 εκ Ευρώ για την ταξική εξαγορά των λιμενεργατών. Έτσι ο ΟΛΠ αδυνατισμένος θα δυσκολευτεί να αποπερατώσει την προβλήτα 1 και θα πιεστεί να την παραδώσει στους κινέζους. Η «εθνική διακομματική» είτε συμφωνεί ανοιχτά με αυτήν την πολιτική (Σαμαράς-ΛΑΟΣ), είτε συμφωνεί έμμεσα (ψευτοΚΚΕ-ΣΥΝ). Οι τελευταίοι σιωπούν για το παραγωγικό σαμποτάζ, κάνουν πως δεν υπάρχει κίνδυνος χρεωκοπίας και δημαγωγούν κατά της «καταπάτησης των οικονομικών κεκτημένων του λαού από την ΕΕ» την ώρα που ξέρουν πως μια χρεοκοπία θα οδηγήσει τους μισθούς όχι στο -5% αλλά στο -50%. Άλλωστε προ πολλού αυτά τα «κεκτημένα» οι ίδιοι τα έχουν καταπατήσει με τη συνδικαλιστική νομιμοποίηση κάθε μαύρης εργασίας που έχει σαν αποστολή να αντιρροπίζει τη γιγαντιαία αποβιομηχάνιση.
Είμαστε της άποψης ότι η κυβέρνηση και οι άλλοι 4 συνοδοιπόροι της στην «εθνική διακομματική» θέλουν μια έρπουσα χρεωκοπία. Εννοούμε ότι θέλουν μια χρεωκοπία από τη μια μεριά ακήρυχτη ώστε να επιβιώνει η Ελλάδα σαν κανονικό μέλος της Ευρωζώνης και της ΕΕ και από την άλλη μια διαρκώς επικρεμάμενη ανοιχτή χρεωκοπία ώστε να εμφανιστεί την κατάλληλη στιγμή η Ρωσία και κυρίως η νεο-δουλοκτητική Κίνα για να δανείσουν το ελληνικό δημόσιο σαν σωτήρες όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της ΕΕ που τρέμει μήπως το Ευρώ βυθιστεί από τα 400 δις του ελληνικού χρέους. Το αντάλλαγμα της «σωτηρίας» αυτής θα είναι να γίνει η Ελλάδα αποικιακή βάση των ανατολικών φασιστών χωρίς η ΕΕ να διαμαρτυρηθεί.
Όμως ο δημοκρατικός ελληνικός λαός πρέπει να αντιδράσει, αλλιώς μια μακριά επώδυνη νύχτα πείνας, και φασισμού περιμένει τη χώρα μας.

Αθήνα, 20/01/2010