| Οι
πολιτικές εξελίξεις στο Ιράκ επιβεβαιώνουν διαρκώς τις εκτιμήσεις
μας για τον χαρακτήρα της σημερινής ιρακινής κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός
Αλλάουι ο οποίος είναι και ο πραγματικός αρχηγός των μετασανταμικών
μυστικών υπηρεσιών, φρόντισε με πολλές κινήσεις του να τον προσδιορίσει
με ακρίβεια.
Η πιο σημαντική από αυτές είναι η άδεια που έδωσε στην εφημερίδα
του φιλο-ιρανού Σαντρ να ξανακυκλοφορήσει, ενώ ο τελευταίος, αυτός
ο φανατικός αντιαμερικανός που σήμερα ελέγχει στρατιωτικά την Νατζάφ
αναγνώρισε τη νομιμότητα της νέας κυβέρνησης, διαψεύδοντας στα γρήγορα
όλους εκείνους που ονόμασαν "αντίσταση" το ένοπλο κίνημά
του, το κίνημα των "πιστών του Μαχντί" πριν 2 μήνες .
Και δεν ήταν μόνο ο Σαντρ που αναγνώρισε αυτήν την κυβέρνηση ήταν
και η Συρία το κέντρο του μεσανατολικού αντιαμερικανισμού και ο
ένας από τους δύο πάτρωνες των απανταχού ισλαμοφασιστών, η οποία
ήταν ως τώρα μαχητικά αντίθετη με το Προσωρινό Συμβούλιο Διακυβέρνησης.
Ακόμα πιο πολύ ενδιαφέρον έχει η πολιτική ανάλυση του Αλλάουι για
το ζήτημα του ποιος είναι ο κύριος εχθρός στο Ιράκ και στην οποία
βασίζεται η συμμαχία του με τον Σαντρ. Σύμφωνα με αυτήν την ανάλυση
που την έχουν υιοθετήσει από ότι φαίνεται και οι Αμερικανοί (άλλωστε
γι αυτούς κυρίως προορίζεται), κύριος εχθρός είναι οι ισλαμοφασίστες
τύπου Αλ Κάιντα και Ζαρκάουι που βάζουν τις βόμβες που σκοτώνουν
τους εκατοντάδες αμάχους και που αποκεφαλίζουν ομήρους. Αφού αυτοί
είναι ο κύριος εχθρός τα άλλα δύο ένοπλα κινήματα, το μπααθικό των
σουνιτών με κέντρο τη Φαλούτζα και το φιλο-ιρανικό των σιιτών του
Σαντρ με κέντρο τη Νατζάφ είναι ενδιάμεσα και πρέπει να κερδηθούν
στην υπόθεση της οικοδόμησης και της ανεξαρτησίας του Ιράκ. "Διαπραγματευόμαστε"
είπε ο Αλλάουι σε μια πρόσφατη συνέντευξη του "με τους μη εγκληματίες
που ποτέ δεν αποτέλεσαν τον σκληρό πυρήνα σαν τον Ζαρκάουι και τους
ανθρώπους τύπου Αλ Κάιντα και από την άλλη πλευρά είμαστε πολύ σταθεροί
με τους εγκληματίες, τους φονιάδες και τους τρομοκράτες" (Τάιμς
Ν. Υόρκης, 11 Ιούλη).
Το συμπέρασμα που βγαίνει από αυτά τα λόγια είναι ότι οι ένοπλοι
σουνίτες και οι σιίτες που σκοτώνουν απλά Αμερικανούς δεν είναι
εγκληματίες. Και πραγματικά πώς να είναι εγκληματίες αφού σκοτώνουν
κατοχικές δυνάμεις και πως θα μπορούσαν να μην είναι αφού αυτό το
λεει και ο νέος πρόεδρος της χώρας ο σείχης Γκαζί Αγιλ Αλ Γιαουάρ
που ανοιχτά ονομάζει και καταγγέλλει τους Αμερικανούς σαν κατοχική
δύναμη;
Αυτά θα ήταν όλα φυσιολογικά αν δεν συνέβαινε, αυτοί που καταγγέλλουν
τώρα τους Αμερικάνους σαν κατοχική δύναμη και συνεργάζονται με όσους
τους πολεμάνε, να έχουν ανεβεί στην εξουσία φερμένοι πάνω στα αμερικάνικα
τανκς. Αλλά όλα, φυσιολογικά ή όχι, έχουν την εξήγησή τους. Και
η εξήγηση είναι ότι πάνω στα αμερικανικά τανκς δεν ήρθαν οι πράκτορες
των ΗΠΑ όπως ο κόσμος νομίζει, αλλά οι άνθρωποι της κρυμμένης υπερδύναμης,
που λειτουργεί μέσω ΟΗΕ, Ιράν, Αλ Κάιντα, Μπραχίμι, Αλλάουι και
Γιαουάρ δηλαδή μέσω εσωτερικών δυνάμεων ή τρίτων χωρών, ή φαινομενικά
οικουμενικών διεθνών οργάνων. Οι Αλλάουι και Γιαουάρ* είναι οι αντίστοιχοι
Φαχίμ του Αφγανιστάν, που πάλι τους έφεραν στην εξουσία οι Αμερικάνοι
πάνω στα τανκς τους.
Να λοιπόν η βασική χρήση των προβοκατόρων του Κρεμλίνου τύπου Μπιν
Λάντεν και Ζαρκάουι. Γίνονται ο κύριος εχθρός των Αμερικανών σε
κάθε αντιαμερικάνικο μέτωπο και επιτρέπουν σε όλες τις άλλες δυνάμεις
αυτού του μετώπου να εμφανιστούν σαν ενδιάμεσες. Έτσι εξηγείται
και η μαζικότητα των σκοτωμών και η επιλογή των αμάχων σαν θυμάτων
και ο φρικιαστικός τρόπος των δολοφονιών των ομήρων. Οι προβοκάτορες
πρέπει να συμβολίζουν και να είναι το απόλυτο κακό για να εξαγνίζουν
με τη φρίκη τους όλους τους άλλους κακούς του κόσμου και πιο πολύ
τους εντολείς τους. Με αυτό τον τρόπο οι πράκτορες της Μόσχας μέσα
και έξω από το Ιράκ θα μπορούν τώρα να εκκαθαρίζουν και να ματώνουν
ασταμάτητα τους Αμερικανούς και ταυτόχρονα να εγκαθίστανται βαθύτερα
στην εξουσία αξιοποιώντας τους ίδιους αυτούς Αμερικανούς ενάντια
στο σύνολο των εχθρών τους. Εννοούμε με το τελευταίο ότι όχι μόνο
θα μπορούν στο όνομα της αντι-Ζαρκάουι πάλης να ενώνονται με το
Ιράν, τη Συρία και τους αντίστοιχους σιίτες και σουνίτες πράκτορές
τους μέσα στο Ιράν, αλλά θα μπορούν να εκκαθαρίζουν ότι είναι πραγματικά
αντιιμπεριαλιστικό μέσα στο μπααθικό σουνίτικο αλλά και στο σιίτικο
αντιαμερικανικό κίνημα
Σε αυτό το παιχνίδι παίζει ήδη όλος ο ισλαμοφασισμός μέσα και έξω
από το Ιράκ για να διευκολύνει τη στρατηγική των Αλλάουι και Γιαουάρ.
Έτσι τους αποκεφαλισμούς και τις σφαγές των αμάχων καταδίκασε ξαφνικά
μετά από μήνες ο Σαντρ, καταδίκασε η Συρία, καταδίκασε η σουνίτικη
Ένωση των Μουσουλμάνων Κληρικών που συμμετέχει στον αντιαμερικανικό
ένοπλο και τέλος τους καταδίκασε και μια ισλαμοφασιστική γκρούπα,
με το όνομα Κίνημα Σωτηρίας που βγήκε ξαφνικά με κουκούλες να ζητήσει
την εκτέλεση του αποκεφαλιστή Ζαρκάουι. Η προβοκάτσια έφτασε στον
ολοκληρωμένο πόλεμο σκιών.
Το αποτέλεσμα είναι ότι μέσα στη γενική σύγχυση που φέρνει αυτό
το εξαιρετικά πολύπλοκο μωσαϊκό αντιθέσεων κυριαρχεί η υπερδύναμη
που έχει την πολιτική πρωτοβουλία των κινήσεων και πιο που χρησιμοποιεί
επιστημονικά πια το όπλο της προβοκάτσιας.
Όμως προβοκάτσια σημαίνει και αδυναμία, σημαίνει ότι οι εσωτερικοί
και αυθόρμητοι παράγοντες της εξέλιξης δεν μπορούν να φέρουν τη
νίκη του προβοκάτορα για αυτό άλλωστε αυτός πρέπει με τη μέθοδο
της προβοκάτσιας να διασπάει ένα απέραντο όγκο πραγματικών εχθρών.
Και πρέπει οι εχθροί να είναι αρκετοί και μέσα στη νέα ιρακινή κυβέρνηση.
Όση πίεση και να άσκησε ο Μπραχίμι δεν μπορούσε να παρακάμψει εντελώς
είτε τις ΗΠΑ, είτε και τις πατριωτικές δυνάμεις που γεννιούνται
αυτόματα και συμμετέχουν σε κάθε τάση και φράξια της πολιτικής όταν
τα πράγματα είναι μπερδεμένα.
Έτσι στις 26 του Ιούλη σε αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση από τη γενική
πολιτική του Αλλάουι ο νέος υπουργός άμυνας του Ιράκ Χαζέμ Σααλάν
δήλωσε στην "Ουάσιγκτον Ποστ" ότι το Ιράν είναι ο "πρώτος
εχθρός του Ιράκ", ότι "αναμιγνύεται με στόχο να σκοτώσει
τη δημοκρατία", και "υποστηρίζει την τρομοκρατία και φέρνει
εχθρούς στο Ιράκ". Είπε επίσης ότι το Ιράν "κατέλαβε ιρακινές
μεθοριακές θέσεις, έστειλε κατασκόπους και δολιοφθορείς και διείσδυσε
στη νέα (ιρακινή) κυβέρνηση, ακόμα και στο υπουργείο του".
Αυτός είναι ο λόγος που η Συρία ναι μεν αναγνώρισε τη νέα κυβέρνηση,
αλλά με τρόπο που έδειχνε πόσο μεγάλη είναι η εσωτερική μάχη που
προμηνύεται στους κόλπους της. Έτσι λοιπόν ο Σύριος υπουργός Εξωτερικών
δήλωσε ότι "η κυβέρνηση του Αλλάουι είναι μερικώς νόμιμη..."στη
σύστασή της είχε συμμετοχή και ο ΟΗΕ και αυτό της προσδίδει κάποια
νομιμότητα. Βοηθώντας τη, θα της δώσουμε μια ευκαιρία ... η κυβέρνηση
Αλλάουι θα αποκτήσει σταδιακά νομιμότητα, διασφαλίζοντας την ασφάλεια
και ανταποκρινόμενη στο αίτημα του λαού για ενότητα... πρέπει η
νέα κυβέρνηση να ανοίξει το δρόμο για την αναχώρηση των ξένων δυνάμεων".
Ο Σύριος υπουργός εξωτερικών πρέπει να είναι πολύ βαθιά στο κόλπο.
Ξέρει από τώρα όλο το σενάριο. "Σταδιακή νομιμότητα" σημαίνει
εκκαθαρίσεις μέσα σε αυτήν την κυβέρνηση μέχρι να γίνει εντελώς
φιλορώσικη. "Ενότητα" σημαίνει συμμαχία με τους φιλο-ιρανούς
και σουνίτες ισλαμοφασίστες ενάντια στις ΗΠΑ. "ΟΗΕ" σημαίνει
Ρωσία και η φράση "αυτό θα της προσδίδει κάποια νομιμότητα"
σημαίνει ότι η Ρωσία θα αναγνωρίζει αυτή την κυβέρνηση, όσο άνθρωποι
σαν τον υπουργό Άμυνας δεν θα έχουν το πάνω χέρι στη χάραξη της
γραμμής της. Με δυο λόγια πολύ αίμα και δυστυχία περιμένει τη βασανισμένη
αυτή χώρα του πετρελαίου.
*Σημείωση. Αυτός ο Γιαουάρ έχει πολύ ενδιαφέρον. Σύμφωνα με την
"Ελευθεροτυπία" της 30 Ιούνη είναι αντιπρόεδρος εταιρείας
στη Σαουδική Αραβία, Υψηλών Τεχνολογικών Ικανοτήτων (High Capabilities
Technologies Company Ltd), που συνεργάζεται σε τεχνογνωσία με τη
Raytheon, του αμερικανικού Πενταγώνου (με την οποία συνεργάζεται
και ο Κόκκαλης στην Ελλάδα). Η εταιρεία του είναι επικουρική της
εταιρείας τηλεπικοινωνιών, Thuraya Satellite, τα συμβόλαια της οποίας
δεν περιορίζονται μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά φτάνουν και στην Ελλάδα.
Αγόρασε από την Intracom 500 τηλεφωνικές συσκευές δημόσιας χρήσης,
10.000 κάρτες και σύστημα διαχείρισης δημόσιας τηλεφωνίας, τα οποία
"θα τοποθετηθούν και στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν", όπως
δήλωσε ο πρόεδρος της Thuraya Satellite Telecommunications Co, Mohammed
Omran, στην "Gulf News" (04/05/2003).
|
