|
Το συγκεκριμένο αποτέλεσμα είναι ο πόλεμος στο Αφγανιστάν. Σε αυτόν
εμπλέκονται βασικά τρεις παράγοντες: οι ΗΠΑ και οι Ταλιμπάν άμεσα
και η Ρωσία έμμεσα, μέσω της Βόρειας Συμμαχίας. Η Ρωσία έλεγξε τη
Βόρεια Συμμαχία δύο μέρες πριν χτυπηθεί το Μανχάταν. Τότε δολοφονήθηκε
ο ανεξάρτητος ηγέτης της Μασούντ και τη θέση του πήρε ο παλιός αρχιασφαλίτης
των ρώσικων δυνάμεων κατοχής Φαχίμ.
Οι ΗΠΑ έχουν στόχο να ανατρέψουν
τους Ταλιμπάν αλλά δεν θέλουν να κατεβούν μαζικά στο έδαφος για
να μην μπλέξουν σε ατέλειωτο πόλεμο. Γι αυτό τους βομβαρδίζουν ώστε
να διευκολύνουν τη Βόρεια Συμμαχία να πάρει την εξουσία. Έτσι ο
ουσιαστικός πόλεμος στο Αφγανιστάν είναι αυτός που διεξάγεται στο
έδαφος από τη Βόρεια Συμμαχία, δηλαδή από τη Ρωσία, εναντίον των
Ταλιμπάν και στον οποίο οι ΗΠΑ προσφέρουν την αεροπορία τους. Με
αυτό τον πόλεμο η Ρωσία κερδίζει τέσσερα πράγματα:
Πρώτο, εξουδετερώνει το μεγάλο της
εχθρό, τους Ταλιμπάν οι οποίοι ήθελαν, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ,
να φτιάξουν έναν αγωγό που θα έβγαζε τα πετρέλαια της Κασπίας στον
έξω κόσμο και ο οποίος παρακάμπτοντας τη Ρωσία θα απελευθέρωνε τις
κεντρασιατικές χώρες από τον έλεγχό της. Δεύτερο, εκτός από το Αφγανιστάν
απομακρύνει από τη Δύση και το Πακιστάν και βάζει τις βάσεις για
να το ελέγξει ώστε να πραγματοποιήσει το τσαρικό όνειρο να βγει
στον Ινδικό Ωκεανό. Τρίτο, καταφέρνει να γίνεται απαραίτητος σύμμαχος
των ΗΠΑ και της Ευρώπης, να διεισδύει μέσα τους και να εξουδετερώνει
τις άμυνές τους. Ήδη κατάφερε να αναστείλει την εγκατάσταση της
αμερικάνικης αντιπυραυλικής ομπρέλας. Τέταρτο και κυριότερο, επειδή
η ίδια η Ρωσία δεν φαίνεται ότι πρωταγωνιστεί σ’ αυτό τον πόλεμο
είναι η Δύση που θα γίνεται μισητή ακόμα και από τον ως χθες πιο
δυτικόφιλο μουσουλμανικό κόσμο, πράγμα που θα επιτρέψει στον άξονα
Μόσχας-Πεκίνου-Τεχεράνης μακροπρόθεσμα να τον προσεταιρισθεί. Γι’
αυτό το λόγο η Μόσχα υιοθετεί δύο γλώσσες: Ο μεν Πούτιν κάνει το
φίλο της Δύσης και την εμψυχώνει να χτυπάει, οι δε στρατιωτικοί
και οι ψευτοκομμουνιστές παριστάνουν το φίλο της Ανατολής και καταγγέλλουν
τη Δύση. Ο Πούτιν βοηθάει τις ΗΠΑ να τινάξουν την ελιά, οι στρατιωτικοί
και οι ψευτοκομμουνιστές περιμένουν να μαζέψουν τον καρπό.
Όλα αυτά η Ρωσία τα χρωστάει στους
5000 νεκρούς της Νέας Υόρκης και στον Μπιν Λάντεν. Αυτός ο ναζιστής
από τη μια προσποιείται ότι διέπραξε τη σφαγή του Μανχάταν για να
ρίξει πάνω στους Ταλιμπάν την οργή των ΗΠΑ, και από την άλλη αρνείται
ότι τη διέπραξε για να επιβιώνει μέσα στους Ταλιμπάν. Στην πραγματικότητα
ο Μπιν Λάντεν είναι ένας προβοκάτορας που είχε πάντα τους πιο στενούς
δεσμούς με το Ιράν. Όποια και να ήταν η ανάμειξή του στη σφαγή του
Μανχάταν το γενικό σχεδιασμό και την εκτέλεσή της μπορούσε να την
αναλάβει μόνο μια τεράστια κρατική μηχανή, όπως είναι η ρώσικη,
και όχι μερικοί διεθνείς κατσαπλιάδες. Άλλωστε μόνο για να βρει
πρόσχημα να εισβάλει στην Τσετσενία, η KGB ανατίναξε το 1999 δύο
πολυκατοικίες στη Μόσχα και σκότωσε 300 αθώους.
O μόνος δρόμος για την ειρήνη είναι
οι ΗΠΑ να σταματήσουν τον πόλεμό τους στο Αφγανιστάν, οι Ταλιμπάν
να διώξουν τον Λάντεν, και όλη η δημοκρατική ανθρωπότητα να αντισταθεί
στους προβοκάτορες νέους Χίτλερ του Κρεμλίνου.
Αθήνα 11-11-2001 |
