Εκατομμύρια
άνθρωποι κατέβηκαν στις 15 του Φλεβάρη για να διαδηλώσουν υπέρ της
ειρήνης. Ανεξάρτητα από τη θέλησή τους όμως διαδήλωσαν υπέρ του
πολέμου. Γιατί αυτοί που καθοδηγούν αυτές τις διαδηλώσεις και τις
συντονίζουν σε παγκόσμια κλίμακα προβάλλουν ένα αίτημα πολέμου:
να αφοπλιστεί το Ιράκ από τον ΟΗΕ. Ο αφοπλισμός είναι μια πράξη
που καταργεί την κυριαρχία μιας χώρας και είναι δυνατός μόνο με
την άσκηση βίας πάνω σε αυτή τη χώρα ή με την απειλή ότι θα της
ασκηθεί βία. Ο αφοπλισμός του Ιράκ ακόμα και από συμβατικά όπλα,
που του επιβάλει σήμερα ο ΟΗΕ μέσω των επιθεωρητών του, είναι “ειρηνικός”
μόνο επειδή οι ΗΠΑ και η Αγγλία απειλούν άμεσα το Ιράκ με εισβολή.
Αν αυτοί που κινούν σήμερα τη διαδικασία του ΟΗΕ, δηλαδή η Ρωσία
και η Κίνα και δευτερευόντως η Γαλλία, ήθελαν την ειρήνη θα απαιτούσαν
να αποχωρήσει αμέσως ο αμερικάνικος στρατός από τον Περσικό. Αλλά
τότε πως θα μπορούσαν οι επιθεωρητές να αφοπλίσουν “ειρηνικά” το
Ιράκ; Η μέθοδος του ΟΗΕ είναι να στηρίζει η Αμερική το περίστροφο
στο κεφάλι του Ιράκ, ώστε αυτό να δέχεται να αφοπλιστεί. Πρόκειται
για παραλλαγή της “ένοπλης ληστείας δίχως φόνο”.
Η διαφορά ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη
Ρωσία είναι η εξής: Οι ΗΠΑ θέλουν να εισβάλουν για να ανατρέψουν
όλο το ιρακινό καθεστώς, η Ρωσία θέλει τις επιθεωρήσεις για να εγχειρήσει
το ιρακινό καθεστώς, δηλαδή να αφαιρέσει την κορυφή του και να γίνει
η ίδια ο κληρονόμος του. Είναι χαρακτηριστικό ότι χάρη στην πίεση
των επιθεωρητών η Ρωσία πέτυχε να αντικατασταθεί ο ως χθες πανίσχυρος
υπουργός πετρελαίων Α. Ραχίντ, ο οποίος συγκρουόταν με τη Ρωσία,
με τον Αλ-Ναίμ, πρώην πρεσβευτή της Βαγδάτης στη Μόσχα (7 του Γενάρη),
και να αποσπάσει νέες συμφωνίες για τον έλεγχο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων
του Ιράκ (16 του Γενάρη). Επίσης ήταν ο απεσταλμένος του Πούτιν,
Πριμακόφ που “έπεισε” τον Σαντάμ να δεχτεί την καταστροφή των συμβατικών
πυραύλων του. Στόχος του αφοπλισμού του Ιράκ ακόμα και από συμβατικά
όπλα, όπως και στόχος των ανακρίσεων των ιρακινών επιστημόνων από
τους επιθεωρητές είναι να εξευτελιστεί εντελώς η σημερινή ηγετική
ομάδα του Ιράκ, και να ανοίξουν δίοδοι και ρήγματα μέσα της ώστε
τελικά ο Σαντάμ να υποχρεωθεί σε παραίτηση ή να πέσει με πραξικόπημα.
Αν ο Σαντάμ πέσει με αυτόν τον τρόπο
διάδοχοί του θα είναι υποχρεωτικά η Ρωσία και οι λοιποί “ειρηνόφιλοι”
χειρούργοι, που χάρη στην διπρόσωπη πολιτική τους έχουν ήδη καταχτήσει
θαυμάσιες πετρελαϊκές και κυρίως πολιτικές θέσεις όχι μόνο μέσα
στο Ιράκ, αλλά σε όλο τον τρίτο κόσμο. Αν πάλι ο Σαντάμ δεν υποκύψει
στους “χειρούργους” αυτοί, αποστρέφοντας το βλέμμα, θα επιτρέψουν
στην Αμερική να τον πυροβολήσει. Αλλά σε αυτή την περίπτωση η Αμερική
θα έχει γίνει τόσο μισητή παγκόσμια που, αφού κάνει τη βρωμοδουλειά,
θα αναγκαστεί τελικά να παραδώσει το Ιράκ στους “ειρηνόφιλους χειρούργους”
του.
Να γιατί οι κάλπικες “πορείες ειρήνης”
διοργανώνονται ακριβώς τις στιγμές που η Ρωσία ζητάει μια νέα παράταση
στον ΟΗΕ για να συνεχίσει να βιάζει το θύμα της, και οι ΗΠΑ να μην
το πυροβολούν, να γιατί επικεφαλής αυτών των πορειών είναι ρωσόφιλοι
σαν την Παπαρρήγα, τον Κωνσταντόπουλο και το Λαλιώτη, να γιατί όχι
μόνο δεν υπάρχει σε αυτές το σωστό σύνθημα: “Κάτω ο πόλεμος του
ΟΗΕ”, το οποίο εξειδικεύεται με το: “Εξω ο αμερικάνικος στόλος από
τον Κόλπο. Έξω οι επιθεωρητές από το Ιράκ”, αλλά καλείται ο ΟΗΕ
να επιμείνει στο δρόμο της “ειρήνης”, να γιατί τέλος αυτές τις διαδηλώσεις
τις υποστηρίζουν και οι φασίστες όλου του κόσμου.
Είναι τουλάχιστον αφέλεια να περιμένει
κανείς ότι οι ρώσοι και κινέζοι νεοναζιστές που είναι γεμάτοι πυρηνικά
και βιολογικά όπλα θα φέρουν την ειρήνη με το να εξοντώσουν έναν
μικρομεσαίο τριτοκοσμικό τραμπούκο σαν τον Σαντάμ, ο οποίος, στο
κάτω-κάτω, τιμωρήθηκε το 1991, ενώ αυτοί, όπως και η αμερικάνικη
υπερδύναμη, δεν τιμωρήθηκαν ποτέ όπως τους αξίζει.
Αθήνα, 03-03-03 |