Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στις 24 Φλεβάρη κλείνει ένας χρόνος από την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, ένας χρόνος ηρωϊκής αντίστασης του ουκρανικού λαού στο νεοχιτλερικό εισβολέα. Οι θηριωδίες του ρώσικου στρατού, η εξόντωση του πληθυσμού, με 8000 άμαχους νεκρούς μέχρι σήμερα, οι συστηματικοί βιασμοί, η στοχευμένη καταστροφή υποδομών, η ανοιχτή άρνηση της ύπαρξης του ουκρανικού έθνους και κράτους, έχουν φανερώσει σε όλη την ανθρωπότητα ότι πρόκειται για έναν πόλεμο που διεξάγει μία δύναμη με βλέψεις παγκόσμιας ηγεμονίας. Η ουκρανική κοινότητα στην Ελλάδα οργανώνει πορεία από τα Προπύλαια στο Σύνταγμα, καλεί σε συμπαράσταση για τη νίκη της Ουκρανίας και ζητάει τη στήριξη όλων των δημοκρατικών χωρών στην ουκρανική αντίσταση με σύγχρονα όπλα και ενίσχυση των κυρώσεων ενάντια στη Ρωσία.

Καλούμε όλους τους φίλους και δημοκράτες να στηρίξουν ιδιαίτερα αυτή την διαμαρτυρία.

  Όσο συ­νε­χί­ζε­ται η χι­τλε­ρι­κού τύ­που ρω­σι­κή δια­με­λι­στι­κή ε­πέμ­βαση στην Ου­κρα­νί­α τό­σο πε­ρισ­σό­τε­ρο κα­τα­δει­κνύ­ε­ται ο βρό­μι­κος, κα­θο­ρι­στικός γι’ αυ­τήν ρό­λος των προ­βο­κα­τό­ρι­κων κρυ­φο-ρω­σό­δου­λων πο­λι­τι­κών δυ­νάμε­ων που ξε­πή­δη­σαν μέ­σα α­πό το κί­νη­μα της Μα­ϊ­ντάν και που σή­με­ρα έ­χουν α­νέλ­θει στην πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α του Κιέ­βου. Πρό­κει­ται για το πο­λι­τι­κό μέ­τωπο κο­ρυ­φής Για­τσε­νιούκ-Τια­νι­μπόκ

Σε πολλούς δημοκράτες, εχθρούς του φασισμού και φίλους του αγωνιζόμενου για την εθνική του λευτεριά και ανεξαρτησία ουκρανικού λαού επικρατεί ενθουσιασμός για τις τελευταίες νίκες του ουκρανικού στρατού στην επαρχία του Χάρκοβο, καθώς και για τις φαινομενικά αλλοπρόσαλλες κινήσεις του πουτινικού καθεστώτος, με τη μερική επιστράτευση κληρωτών από το σύνολο - πλέον - της ρωσικής επικράτειας, δηλαδή ακόμα και από τα μεγάλα αστικά κέντρα τύπου Μόσχας και Λένινγκραντ (Αγ. Πετρούπολη, όπως το έχουν ονομάσει ξανά οι νεοτσαρικοί).

Είναι αλήθεια ότι ο ουκρανικός λαός έχει συγκινήσει βαθιά κι έχει προκαλέσει τον θαυμασμό σε κάθε φίλο της λευτεριάς των λαών και της ανεξαρτησίας εθνών και κρατών ανά τον κόσμο, με το μεγαλειώδη αγώνα του ενάντια στο ρώσικο νεοχιτλερισμό. Πρόκειται στην ουσία για έναν παλλαϊκό πόλεμο και για ασύλληπτο ηρωισμό ο οποίος, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι το Κρεμλίνο τον είχε κάπως υπολογίσει όταν ξεκίναγε τη δολοφονική εκστρατεία του, σίγουρα άλλαξε σε σημαντικό βαθμό τα πολιτικά και επιχειρησιακά σχέδια των Ρώσων, τουλάχιστον σε επίπεδο τακτικής.

Πιστεύουμε όμως ότι η γενική στρατηγική των νέων τσάρων σε αυτό το πρελούδιο του Γ’ Παγκόσμιου Πολέμου, το οποίο ξεκίνησαν ήδη από το φθινόπωρο του 2021 πριν την ωμή και απροσχημάτιστη ναζιστική εισβολή τους στην Ουκρανία με το σταδιακό μισοκλείσιμο της στρόφιγγας του φυσικού αερίου στην Ευρώπη και το οποίο κλιμάκωσαν στις 24 του Φλεβάρη, με αυτή την εισβολή, βασικά δεν έχει αλλάξει. Δηλαδή στον πόλεμο που διεξάγει η Ρωσία στην Ουκρανία για λόγους στρατηγικής παραπλάνησης των εχθρών της, αυτή δεν έχει εκδηλώσει εσκεμμένα τις δυνατότητες που έχει στη χρήση όλων των υλικών και έμψυχων πόρων, αλλά και όλων των πολιτικών και ιδεολογικών εργαλείων που αυτή και οι σύμμαχοί της μπορούν να διαθέσουν. Οι περισσότεροι ειδικοί στην ανάλυση της ρωσικής τακτικής από την αρχή της εισβολής κάνουν την εξής παρατήρηση που συμπυκνώνει ένας από αυτούς, ο διευθυντής ρωσικών μελετών στο ινστιτούτο Άμυνας CNA, Μάικλ Κόφμαν που δηλώνει σύμφωνα με άρθρο των Τάιμς της Νέας Υόρκης: «Σε αυτόν τον πόλεμο υπάρχει μια διαρκής διάσταση ανάμεσα στους πολιτικούς στόχους του Πούτιν και τα στρατιωτικά μέσα για την επίτευξή τους. Σε σημαντικές αποφάσεις ο Πούτιν αποδείχθηκε ότι αρνείται να αναγνωρίσει την πραγματικότητα μέχρι που οι επιλογές του να εξελιχθούν από κακές σε χειρότερες».

 

Τη μέρα που όλος ο πλανήτης ανατριχιάζει από τα αποτρόπαια εγκλήματα του στρατού της νεοχιτλερικής Ρωσίας στην Μπούκα της Ουκρανίας, στο κέντρο της Αθήνας έγινε μοτοπορεία υπέρ της ρώσικης εισβολής. Μία σειρά αυτοκίνητα με τις ρώσικες σημαίες να ανεμίζουν και με το φασιστικό σύμβολο Ζ στα καπό και στις πόρτες των αυτοκινήτων να παρέλασαν με αστυνομική προστασία μπροστά από μία Βουλή που κανένας αντιπρόσωπος της δεν αντέδρασε. Η μεγάλη αυτή ντροπή ήταν η πρώτη αποκάλυψη για την πλευρά με την οποία συμπαρατάσσονται στ’ αλήθεια το ελληνικό κράτος και οι κοινοβουλευτικές ηγεσίες σε αυτό τον πόλεμο.

Χάρη στην πρόσφατη αντεπίθεση των ουκρανικών στρατευμάτων στο βόρειο μέτωπο και την απελευθέρωση της περιοχής γύρω απ’ το Κίεβο, η ανθρωπότητα έγινε μάρτυρας ορισμένων από τα πιο στυγερά ναζιστικά εγκλήματα που διαπράττουν αυτή τη στιγμή τα ρωσικά στρατεύματα κατοχής στην Ουκρανία. Η πόλη Μπούτσα, που τελούσε υπό ρωσική κατοχή από τις 27/2 ως τη 31/3, είναι ίσως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πεδία διάπραξης τέτοιων εγκλημάτων, όπως είναι μαζικές σφαγές, βιασμοί και βασανιστήρια αμάχων. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο ρωσικός στρατός ανάγκαζε τους κατοίκους να μένουν κρυμμένοι στα υπόγειά τους χωρίς θέρμανση ή ηλεκτρικό για βδομάδες ολόκληρες πυροβολώντας αδιακρίτως όσους τολμούσαν να ξεμυτίσουν σε αναζήτηση τροφής, νερού κτλ. Οι κατακτητές αρνούνταν να παράσχουν ιατρική φροντίδα στους τραυματισμένους πολίτες, έμπαιναν στα σπίτια για έρευνα ανακρίνοντας τους κατοίκους, καταστρέφοντας περιουσίες και λεηλατώντας ακόμα και τα ρούχα τους, έπαιρναν ομήρους παιδιά για να τα χρησιμοποιήσουν ως ανθρώπινες ασπίδες. Στην περιοχή βρέθηκαν ομαδικοί τάφοι ενώ το μέτρο της κτηνωδίας δίνεται απ’ το γεγονός ότι τα κατοχικά στρατεύματα δεν έκρυψαν όλα τα τεκμήρια των φρικαλεοτήτων τους παρότι είχαν και χρόνο άπλετο και όλη την εξουσία στην πόλη. Έτσι άφησαν να κείτονται στους δρόμους της για καιρό ένα σωρό πτώματα με δεμένα χέρια ή πόδια, πυροβολημένα στον κρόταφο ή πατημένα από τανκς, σωροί που βρίσκονταν εκεί κατά την απελευθέρωσή της. Ορισμένα πτώματα είχαν ακόμα δίπλα τους καθημερινά αντικείμενα όπως σακούλες για ψώνια. Αναφέρθηκαν ακόμα μισό-απανθρακωμένα γυμνά πτώματα γυναικών σε σεντόνια, πτώματα βιασμένων γυναικών που οι καταχτητές φαίνεται ότι επιχείρησαν να κάψουν ενώ σε ένα υπόγειο βρέθηκαν ακρωτηριασμένα πτώματα ανδρών, γυναικών και παιδιών που σε ορισμένα είχαν αφαιρεθεί τα αυτιά και τα δόντια (https://en.wikipedia.org/wiki/Bucha_massacre).

Καθώς το Κρεμλίνο κλιμακώνει την επίθεσή του στην Ουκρανία με το ρωσικό νεοχιτλερικό στρατό να προελαύνει στο έδαφός της και να βομβαρδίζει ανηλεώς μια σειρά αστικών και ενεργειακών υποδομών, το Κίεβο ζήτησε από τις συμμαχικές κυβερνήσεις μια επιπλέον στρατιωτική ενίσχυση και συγκεκριμένα ενίσχυση της αεράμυνάς του με τουλάχιστον 7 συστήματα Patriot και άλλα σύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα, όπλα και πυρομαχικά. Άμεση υπήρξε η ανταπόκριση ορισμένων κυβερνήσεων (Γερμανίας, Ολλανδίας κ.ά.) ενώ μέσα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ ασκήθηκαν έντονες πιέσεις σε χώρες που διαθέτουν τέτοια συστήματα και δεν αντιμετωπίζουν καμία επικείμενη απειλή, κυρίως σε Ελλάδα και Ισπανία, να παραχωρήσουν ορισμένα από αυτά στους Ουκρανούς.

 

ISIS και Χαμάς στην υπηρεσία των ρώσων εισβολέων και διαμελιστών της Ουκρανίας

Δημοσιεύουμε παρακάτω μια ανταπόκριση από τις κατεχόμενες περιοχές της ανατολικής  Ουκρανίας που δημοσιεύτηκε στο CNN. Γίνεται φανερό εδώ από τις ζωντανές μαρτυρίες πόσο κτηνώδης είναι η ρώσικη καταπίεση και η απόπειρα εξανδραποδισμού του πληθυσμού, αλλά και πόσο έντονη και ασυμβίβαστη η άρνησή του να δεχτεί την υποδούλωση του στους νεοχιτλερικούς εισβολείς και στην αμερικάνικη φασιστική κλίκα Τραμπ που τους υπηρετεί.

(Εδώ το Link της ανταπόκρισης στα αγγλικά https://edition.cnn.com/2025/04/13/world/ukraine-life-under-russian-occupation-trumps-peace-talks/index.html . Η μετάφραση είναι δικιά μας)

 

<< "Εδώ δεν είναι Ρωσία, ποτέ δεν ήταν, και ποτέ δεν θα είναι":

Οι Ουκρανοί που ζουν υπό κατοχή φοβούνται τις ειρηνευτικές συνομιλίες του Τραμπ

 

Το σύνολο της ελληνικής ψευτοαριστεράς έχει σταθεί με αυταπάρνηση στο πλευρό του αφεντικού της, Πούτιν, στο διαμελισμό της Ουκρανίας. Όταν πιέζονται, κνίτες και συριζαίοι δικαιολογούν τη στάση τους με τη συμμετοχή ανοιχτών φιλοναζιστών και ναζιστών σε καίριες κρατικές θέσεις στη νέα εξουσία του Κιέβου. Αυτή τη συμμετοχή την έχουμε ανοιχτά καταγγείλει πριν ακόμα από την ανατροπή του ρώσου χαφιέ Γιανουκόβιτς (τότε καταγγέλλαμε τη συμμετοχή των ναζήδων με καίριο ρόλο στο κίνημα της Μεϊντάν και τη συμμετοχή του ναζιστικού Σβόμποντα με ηγεμονική θέση στο μέτωπο της αντιπολίτευσης).

Η συγκέντρωση στο Σύνταγμα για τον γιορτασμό της εθνικής ανεξαρτησίας, που γίνονταν ταυτόχρονα σε πολλές χώρες του κόσμου είχε μαζική συμμετοχή. Η πλατεία χρωματίστηκε από την επιβλητική σημαία των 50 μέτρων που είχαν ετοιμάσει και κρατούσαν σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης οι Ουκρανοί μετανάστες και πρόσφυγες, κυρίως γυναίκες και παιδιά που είχαν αφήσει πίσω τους άντρες να πολεμάνε. Αυτό που διέκρινε κανείς σε σχέση με τις συγκεντρώσεις της αρχής του πολέμου ήταν ότι τότε ήταν σαν μια βαριά στενοχώρια ανάμικτη με κατάπληξη να διαπερνούσε το πλήθος. Προχτές έβλεπε κανείς μια άλλου είδους ατμόσφαιρα από όλες τις ως τώρα συγκεντρώσεις ακόμα και τις δύο πρώτες αμέσως μετά τον πόλεμο που ήταν μαζικότερες. Τώρα δεν υπήρχαν αλλεπάλληλες ομιλίες όπως τότε, αλλά ο κόσμος συμμετείχε και φώναζε ασταμάτητα επί δύο ώρες συνθήματα και τραγούδαγε και διέκρινε κανείς μια ζωντάνια και μια αισιόδοξη αποφασιστικότητα και μια μεγάλη συγκίνηση που δεν την είχαμε ξαναδεί. Μας είπαν φίλοι ουκρανοί ότι ούτε οι ίδιοι δεν περίμεναν τόσο μεγάλη συμμετοχή έξι μήνες μετά το ξέσπασμα του πολέμου.