Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

H ναζιστικού τύπου, μαρτυρική με αργό πνιγμό εξόντωση δεκάδων παιδιών της συριακής πόλης Χαν Σεϊχούν ουσιαστικά μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας, είναι οπωσδήποτε ένας σταθμός για τις εξελίξεις όχι απλά στη Συρία, αλλά ευρύτερα στη Μέση Ανατολή και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο μέρος από το σιδερόφρακτο κορμί του θα ξεδιπλώσει αυτή τη φορά στο έδαφος της Ουκρανίας το φίδι του Κρεμλίνου. Πιθανά να είναι τόσο λίγο όσο χρειάζεται για να διασπάσει τα υποψήφια θύματα του, τους λαούς και τις χώρες της Ευρώπης και τόσο πολύ ώστε να τα τρομοκρατήσει σε συνδυασμό με την ενεργειακή ομηρία στην οποία τα έχει υποβάλλει.

Αυτή τη φορά όμως πολύ πιο ανησυχητικά από τις πράξεις είναι τα λόγια. Ήταν σε ένα χιτλερικού τύπου διάγγελμα του που ο Πούτιν προανήγγειλε πόλεμο εξόντωσης ενάντια στο Ουκρανικό έθνος των 45 εκατομμυρίων ανθρώπων πριν προσαρτήσει για δεύτερη φορά μέσα σε οκτώ χρόνια ένα κομμάτι του, χωρίς να έχει δεχτεί προηγούμενα την παραμικρή απειλή από αυτό.

Το ψευτοΚΚΕ πασχίζει πολύ για να δείξει ότι στέκεται υπεράνω των μεγάλων συγκρούσεων που κλονίζουν τον πλανήτη μας σήμερα, που η επίθεση της ρωσικής νεοχιτλερικής υπερδύναμης, η οποία πολιτικο-διπλωματικά είναι επικεφαλής του πολεμικού άξονα Μόσχας-Πεκίνου, διεξάγεται τόσο ωμά και απροκάλυπτα. Στην πραγματικότητα η στάση αυτού του κόμματος – που γεννήθηκε από την βίαιη επέμβαση των ρώσων σοσιαλφασιστών στα εσωτερικά του παλιού επαναστατικού ΚΚΕ στα μέσα της δεκαετίας του ’50 – συνιστά στην πράξη τη μεγαλύτερη στρατηγική υποστήριξη των άνομων ρωσικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Μια πρόσφατη έρευνα της αντικαθεστωτικής ρωσικής εφημερίδας Νόβαγια Γκαζέτα μελέτησε τη στάση των κομμάτων του ευρωκοινοβουλίου απέναντι σε μια σειρά αποφάσεις του που αφορούσαν το ρωσικό κράτος και βρήκε ότι τα κόμματα της ψευτοαριστεράς καθώς και εκείνα της κλασικής ακροδεξιάς ήταν εκείνα που περισσότερο υποστηρίζουν στην πράξη το καθεστώς του Κρεμλίνου. Στο φαιο-«κόκκινο» αυτό μέτωπο πρωτοστατεί το ψευτοΚΚΕ ενώ δε λείπει από κει και η ΣΥΡΙΖέικη μετάστασή του.

Η Γαλλία, η Ευρώπη και στην πραγματικότητα ολόκληρος ο πλανήτης ζει μια ιστορική στιγμή. Ο γαλλικός λαός κατέβηκε μαζικά όσο ποτέ στις κάλπες και δημιουργώντας ένα πελώριο δημοκρατικό παλιρροϊκό κύμα έδωσε ένα καίριο χτύπημα στο φασισμό σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή των παγκόσμιων εξελίξεων. Καίριο όχι μονάχα γιατί έκοψε το δρόμο προς την εξουσία στους ρατσιστές απόγονους της γαλλικής αποικιοκρατίας και της δοσιλογικής κυβέρνησης του Βισύ, αλλά ακόμα περισσότερο γιατίαπενεργοποίησε με ταπεινωτικό τρόποτο καταστροφικότερο πολιτικό εργαλείοπου διαθέτει μέσα στην πολιτικοστρατιωτικά σημαντικότερη χώρα της Ευρώπης η νεοχιτλερική Ρωσία, και σε μεγάλο βαθμό ταπείνωσε και τον ίδιο τον Πούτιν που βιάστηκε προχθές έστω έμμεσα να προεξοφλήσει την επιτυχία της. Στην πραγματικότητα ο γαλλικός λαός ανέκοψεσε μεγάλο βαθμό την ευρύτερη πολιτική διείσδυσης και διάσπασης που η πουτινική Ρωσία ακολουθεί παράλληλα με τημεγάλη στρατιωτική επίθεση και το βάρβαρο, καταχτητικό-αποικιακόπόλεμο που έχει εξαπολύσει ενάντια στη δημοκρατική Ευρώπη.

Η ουκρανική κοινότητα διοργανώνει την Δευτέρα στις 11/11 στις εφτά το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος συγκέντρωση για την υποστήριξη της ηρωϊκής ουκρανικής αντίστασης με την ευκαιρία των δύο χρόνων από τη νικηφόρα μάχη ενάντια στους ρώσους εισβολείς το Νοέμβρη του 2022 για την απελευθέρωση της Χερσώνας.

Κάθε ειρηνόφιλος άνθρωπος οφείλει να καταδικάσει την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή μιας λωρίδας εδάφους της Βόρειας Συρίας και να απαιτήσει την άμεση αποχώρηση και αυτού του ξένου στρατού από τη χώρα. Αυτό το λέμε παρόλο που υπάρχει πραγματικό ζήτημα άμυνας της Τουρκίας σαν χώρας από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του φασιστικού εθνοσοβινιστικού ΡΚΚ που εμφανιζόμενο σαν YPGέχει αποκτήσει ισχυρές στρατιωτικές θέσεις στη Βόρεια Συρία λειτουργώντας πραξικοπηματικά μέσα στον κουρδικό πληθυσμό αρχικά κάτω από την προστασία του Ασαντ, της Ρωσίας και τελευταία των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο ουσιαστική απάντηση του ΡΚΚ στην τούρκικη επίθεση ήταν ο βομβαρδισμός του τουρκικού πληθυσμού με αποτέλεσμα το θάνατο 6 αμάχων. Για μας όμως τόσο γενικά αλλά και ειδικά στις δοσμένες συνθήκες ο μόνος παράγοντας που έχει δικαίωμα να τα βάλει με το ΡΚΚ και οποιονδήποτε άλλο εισβολέα της χώρας δεν είναι καμιά ξένη δύναμη αλλά ο συριακός λαός στα πλαίσια του συριακού δημοκρατικού κινήματος, παρόλα τα πλήγματα που αυτό έχει δεχθεί.

Στην Ελ­λά­δα διά­φο­ροι αυ­το­προσ­διο­ρι­ζό­με­νοι ως α­ρι­στε­ροί, αλ­λά και α­νε­νη­μέ­ρω­τοι άν­θρω­ποι που πι­στεύ­ου­νε πολ­λές φο­ρές χω­ρίς πο­λύ βά­σα­νο ό­σα τους λέ­ει το κα­θε­στώς α­πό την τη­λε­ό­ρα­ση, έ­χου­νε α­να­γο­ρεύ­σει τη Ρω­σί­α σε “προ­πύρ­γιο του α­ντι­φα­σι­σμού” ε­πει­δή πο­λε­μά­ει τά­χα τους “Ου­κρα­νούς να­ζί”,

Ό­ταν στα μέ­σα της δε­κα­ε­τί­ας του ’80 η σο­βιε­τι­κή πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α υπό τον Μ. Γκορ­μπα­τσόφ λάν­σα­ρε την πο­λι­τι­κή της “πε­ρε­στρό­ι­κα”, αρ­κε­τοί άν­θρωποι και πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις στον πλα­νή­τη έ­χα­φταν το πα­ρα­μύ­θι πε­ρί οι­κειοθε­λούς ε­ξη­μέ­ρω­σης της ρω­σι­κής ι­μπε­ρια­λι­στι­κής υ­περ­δύ­να­μης (η ο­ποί­α προέ­κυ­ψε μέ­σα απ’ την α­ναρ­ρί­χη­ση της κρα­τικο-κομ­μα­τι­κής α­στι­κής τά­ξης στην ε­ξου­σί­α στα μέ­σα της δε­κα­ε­τί­ας του ’50 και τη με­τα­τρο­πή των σο­σια­λι­στι­κών σχέ­σε­ων πα­ρα­γω­γής σε κα­πι­τα­λι­στι­κές),

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδειξε το δουλικό της χαρακτήρα στη ρώσικη υπερδύναμη από κοινού με τις κοινοβουλευτικές ηγεσίες σε δύο κραυγαλέες περιπτώσεις όπου απειλήθηκαν τα συμφέροντά της στην Ελλάδα: η πρώτη ήταν η απειλή υποβιβασμού του ΠΑΟΚ, και η δεύτερη ήταν η κυκλοφορία του βιβλίου του δημοσιογράφου Αλ. Μασσαβέτα στην οποία κατάγγειλε την πολιτική του ρώσικου ιμπεριαλισμού στην ορθοδοξία για να βρεθεί στο στόχαστρο της ρώσικης πρεσβείας και του ίδιου του ΥΠΕΞ.

Tα πλήγματα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία δεν έχουν καμμιά σχέση με οποιαδήποτε απελευθέρωση του συριακού λαού ή έστω ελάφρυνση του ζυγού του από τις κατοχικές δυνάμεις της ρώσικης υπερδύναμης που με τη βοήθεια του κτηνώδους Ασσαντ και του επεκτατικού Ιράν ματοκυλούν και βασανίζουν εδώ και χρόνια τη μαρτυρική Συρία. Αντίθετα πρόκειται για μια ακόμα προβοκάτσια (*) του Τραμπ υπέρ της πουτινικής διπλωματικής μηχανής που τον έφερε στην εξουσία καθώς τα όποια πλήγματα που θα καταφέρει η υπό τον Τραμπ πολεμική αρμάδα στις δυνάμεις του Άσαντ έρχονται αφού έχει προηγούμενα καταπροδοθεί από τη Δύση και έχει εγκαταλειφθεί στα χέρια των κατοχικών δυνάμεων και των προβοκατόρων φασιστών της Αλ Νούσρα η δημοκρατική και πατριωτική συριακή αντίσταση.