Ξεκινώντας από τα 1978 η κινεζική πολιτική ηγεσία χρησιμοποιεί τη βιολογία για να αποδείξει ότι δεν υπάρχουν εθνικές μειονότητες στην Κίνα. Ακριβώς όπως οι ναζί στην προπολεμική Γερμανία, οι κινέζοι σοσιαλφασίστες μετράνε κρανία και μύτες για να αποδείξουν ότι οι μειοψηφικές εθνότητες της Κίνας, που πάντα το ΚΚ με επικεφαλής τον Μάο Τσετουνγκ αναγνώριζε σθεναρά σαν τέτοιες και υπεράσπιζε την αυτόνομη διοίκησή τους μέσα στο κινέζικο κράτος, είναι τάχα οργανικά συνδεμένες με την κυρίαρχη εθνότητα Χαν, που αποτελεί δήθεν τον πυρήνα μιας ενιαίας κινεζικής «εθνότητας» (φυλής).
Τις δεκαετίες ’80 και ’90 έγιναν στην Κίνα πολλές ορολογικές και ανθρωπομετρικές μελέτες προκειμένου να εντοπιστούν τα ειδικά χαρακτηριστικά των μειονοτικών πληθυσμών. Έτσι ο κορυφαίος ανθρωπομετρικός Τσανγκ Τσενμπιάο έγραφε στο περιοδικό Acta Anthropologica Sinica ότι «όπως κατέδειξαν τα αποτελέσματα έρευνας πάνω στα ειδικά χαρακτηριστικά των κεφαλιών και των προσώπων σύγχρονων Θιβετιανών, τα κεφάλια και τα πρόσωπά τους είναι κατά βάση παρόμοια με εκείνα διαφόρων άλλων εθνοτήτων της χώρας μας, ιδίως με εκείνα του βορρά και των βορειοδυτικών της χώρας (συμπεριλαμβανομένων των Χαν και των εθνικών μειονοτήτων). Είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι Θιβετιανοί και οι άλλες εθνότητες της χώρας μας έχουν κοινές καταβολές και ανήκουν, από την άποψη των φυσικών χαρακτηριστικών, στον ίδιο ανατολικό ασιατικό τύπο της κίτρινης φυλής». Τέτοιου είδους μελέτες εμφανίστηκαν όπως λέει το άρθρο μετά το 1978, δηλαδή μετά την 3η ολομέλεια της ΚΕ που εκλέχτηκε από το 11ο συνέδριο του ΚΚ Κίνας, η οποία ολομέλεια σηματοδότησε την άλωση του ΚΚ Κίνας από τους κινέζους αστούς νέου τύπου.
Η αναβίωση των φυλετικών στερεοτύπων οδήγησε στην άνοδο της αντίληψης μέσα στις πλατειές μάζες περί ανωτερότητας της κίτρινης φυλής. Στην πραγματικότητα πίσω απ’ αυτά τα ιδεολογήματα κρύβονται οι ληστρικές διαθέσεις της κρατικό-μονοπωλιακής αστικής τάξης του Πεκίνου απέναντι στις χώρες και τους λαούς της αφρικανικής ηπείρου. Έτσι οι Αφρικανοί που διαμένουν στην Κίνα έγιναν σύντομα τα θύματα ρατσιστικής βίας. Στα 1988-9 καθοδηγημένος από ρατσιστικές φήμες ένας όχλος κινέζων φοιτητών κατέστρεψε τις εστίες αφρικανών συμφοιτητών τους στις πόλεις Νανκίνγκ, Πεκίνο, Σαγκάη και Τιαντζίν φωνάζοντας «Σκοτώστε τους μαύρους διάβολους». Οι επιθέσεις δεν περιορίζονται μόνο σε φοιτητές ενώ το λογοκριμένο και απόλυτα ελεγχόμενο διαδίκτυο βρίθει από ρατσιστικά σχόλια κατά των μαύρων. Στην πόλη Γκουαντσόου όπου υπάρχει σήμερα κοινότητα αφρικανών εμπόρων ορισμένοι κάτοικοι αντιδρούν στην παρουσία τους. «Οι αφρικανοί μαύροι είναι κατώτερη φυλή», είπε ένας απ’ αυτούς. «Τα παιδιά των κινέζων και αφρικανών μαύρων πρέπει να θεωρούνται μικτά αλλά κατώτερης φυλής. Αν δεν αναλάβουμε δράση αυτή η φυλή θα μαυρίσει την Κίνα. Αυτό δεν έχει να κάνει με ρατσιστικές διακρίσεις αλλά είναι απλά ένα ζήτημα ευγονικής. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η λευκή είναι ανώτερη φυλή, το ίδιο με εμάς. Τα παιδιά λευκών και κινέζων είναι συνεπώς σχετικά ανώτερα».
Η ψευτοεπιστημονική θεωρία και πρακτική της ευγονικής άρχισε επίσης να αναβιώνει στην Κίνα μετά την παλινόρθωση. Έτσι ένας από τους στόχους της πολιτικής ελέγχου του πληθυσμού που επιβλήθηκε τότε ήταν η θεωρούμενη βελτίωση της ποιότητας των νεογέννητων. Τις δεκαετίες ’80 και ’90 οι ιατρικοί κύκλοι της χώρας επιδόθηκαν σε μια συζήτηση γύρω από τις θεωρούμενες «δυσγονικές» τάσεις του πληθυσμού. Αποκαταστάθηκαν κείμενα ευγονικής από το μεσοπόλεμο και άρχισε μέσα από ιατρικές εκδόσεις να υποστηρίζεται η θέσπιση σχετικής νομοθεσίας. Στα 1991 ο τότε πρωθυπουργός Λι Πενγκ δήλωσε εντελώς αυθαίρετα ότι: «Οι ηλίθιοι γεννούν ηλίθιους». Αργότερα το περιοδικό ‘Πληθυσμός και Ευγονική’ που έκδιδε το Κέντρο πληθυσμιακής έρευνας του ιατρικού κολεγίου Τσετζιάνγκ στο Χαντσόου εντόπισε μια πηγή εκφυλισμού του πληθυσμού στις βλαβερές συνήθειες των αγροτών που «δε διαβάζουν βιβλία, δε διαβάζουν εφημερίδες, διάγουν μια ανθυγιεινή ζωή, πίνουν αλκοόλ, καπνίζουν τσιγάρα, παίζουν τυχερά παιχνίδια και πηγαίνουν με πόρνες, κι ακόμα παίρνουν παλλακίδες και ναρκωτικά, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την υγεία της επόμενης γενιάς, παράγοντας φουρνιές-φουρνιές καθυστερημένων παιδιών». Στο μεταξύ άρχισαν να ανακαλύπτουν πόσο πολύ κοστίζει η συντήρηση των ανάπηρων στο κράτος. Η αντιπρόεδρος της διαρκούς επιτροπής της «λαϊκής εθνοσυνέλευσης» και πρόεδρος της γυναικείας ομοσπονδίας Τσεν Μουχουά ισχυριζόταν ότι: «Η ευγονική επιδρά όχι μόνο στην επιτυχία του κράτους και την ευημερία της φυλής, αλλά και στην ευημερία του λαού και την κοινωνική σταθερότητα». Στις 28/1/89 προέδρευε ενός συμποσίου ευγονικής που έκρινε ότι το συνολικό κόστος συντήρησης των «γενετικά ελαττωματικών» ανθρώπων έφτανε τα 7-8 δις γιουάν το χρόνο. Ο δε λέκτορας του Κέντρου πληθυσμιακών μελετών του Λαϊκού Πανεπιστημίου Μου Γκουαντζόνγκ ανακάλυψε και μια φόρμουλα για να δικαιολογήσει το φόνο καθυστερημένων παιδιών. Ισχυρίστηκε ότι αφού τα άτομα είναι συστατικά μέρη του συνόλου και η αξία τους καθορίζεται από τη συνεισφορά τους στην κοινωνία, οι «κατώτερες γεννήσεις» έχουν «μηδενική αξία» και η κοινωνία έχει το ιατρικό δικαίωμα να τις εξαλείψει.
Στις 25/11/88 θεσπίστηκε ο πρώτος νόμος που επέτρεπε την ευγονική στην επαρχία Γκανσού απαγορεύοντας την αναπαραγωγή σε πνευματικά καθυστερημένα άτομα και αναγκάζοντάς τα να στειρωθούν προκειμένου να παντρευτούν ενώ οι έγκυες θα έπρεπε να διακόψουν την κύηση. Και άλλες επαρχίες ακολούθησαν το ίδιο παράδειγμα. Το 1992 στην επαρχία Χενάν θεσπίστηκε νόμος που όριζε ότι αν ένα παντρεμένο άτομο έπασχε από χρόνια νοητική διαταραχή όπως σχιζοφρένεια ή μανιοκατάθλιψη θα έπρεπε να στειρωθεί. Στα 1995 η ευγονική επιτράπηκε και σε εθνικό επίπεδο. Το σχέδιο νόμου έφερε τον τίτλο «Νόμος Ευγονικής» (μετονομάστηκε σε «Νόμο Μητρικής και Βρεφικής Υγείας») και όριζε τη συστηματική εφαρμογή προγαμιαίων ελέγχων για να εντοπιστεί αν κάποιος από το ζευγάρι πάσχει από μια «κληρονομική» ή κάποια «συναφή νοητική διαταραχή» ή «νόμιμη μεταδοτική ασθένεια». Οι κρινόμενοι ως ακατάλληλοι για αναπαραγωγή θα έπρεπε να στειρωθούν είτε να κάνουν έκτρωση ή να παραμείνουν άγαμοι για να αποτραπούν «κατώτερες γεννήσεις». Λόγω των εξωτερικών αντιδράσεων οι υποχρεωτικοί έλεγχοι καταργήθηκαν σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας αλλά παρέμειναν σε περιφερειακό επίπεδο.
Αυτή η σημερινή Κίνα είναι το αντίθετο της επαναστατικής μαοϊκής Κίνας. Αντί για απελευθερωμένες από την καταπίεση μειονότητες σήμερα οι εθνότητες της χώρας κινδυνεύουν με αφανισμό. Υπολογίζεται ότι 1-2 εκατομμύρια Ουιγούροι βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αντί για την πολιτική ισοτιμίας με άλλες χώρες όσο μικρές κι αν είναι και μη ανάμιξης στα εσωτερικά τους που εφάρμοζε η λαϊκή εξουσία επί Μάο σήμερα η Κίνα επεμβαίνει στον τρίτο κόσμο και ληστεύει μια σειρά χωρών. Η ανάγκη επέκτασης με πόλεμο επιβάλει στους κινέζους χίτλερ, σύμμαχους των ρώσων ομοϊδεατών τους, την αναβίωση πρακτικών και ιδεολογημάτων ναζιστικής έμπνευσης όπως είναι ο φυλετικός ρατσισμός και η ευγονική.