“Ο εργάτης καταστρέφεται αν δεν τον απασχολεί το κεφάλαιο. Το κεφάλαιο καταστρέφεται όταν δεν εκμεταλλεύεται την εργατική δύναμη και για να την εκμεταλλεύεται πρέπει να την αγοράζει. Όσο πιο γρήγορα αυξάνει το κεφάλαιο που είναι προορισμένο για την παραγωγή, το παραγωγικό κεφάλαιο, όσο πιο ανθηρή είναι επομένως η βιομηχανία, όσο πιο πολύ πλουτίζει η αστική τάξη, όσο πιο καλά πάνε οι δουλειές, τόσο πιο πολλούς εργάτες χρειάζεται ο καπιταλιστής, τόσο πιο ακριβά πουλιέται ο εργάτης. Απαραίτητος όρος για μια υποφερτή κατάσταση του εργάτη είναι λοιπόν η όσο το δυνατόν πιο γρήγορη αύξηση του κεφάλαιου” (Μαρξ, Μισθωτή εργασία και κεφάλαιο).
Ο Μαρξ βέβαια ξεκαθαρίζει αμέσως παρακάτω ότι αυτή η αύξηση του κεφάλαιου είναι ταυτόχρονα και η ενίσχυση της σχετικής θέσης του τελευταίου απέναντι στον εργάτη, όμως αυτή η αντίφαση δεν λύνεται υπέρ του εργάτη με το να μειώσει αυτός την ανάπτυξη του κεφάλαιου αλλά με το να ιδιοποιηθεί εκείνος σαν τάξη τις παραγωγικές δυνάμεις που αυτό το κεφάλαιο κατέχει.
Η πολιτική των ρωσόδουλων σαμποταριστών στη χώρα μας, που έχουν το θράσος και να μιλάνε στο όνομα της αριστεράς ή και του κομμουνισμού, είναι ακριβώς στον αντίποδα της παραπάνω αρχειακής οικονομικής θέσης του μαρξισμού. Αυτοί όχι απλά δεν αναπτύσσουν, όχι απλά μειώνουν, αλλά καταστρέφουν κιόλας τις παραγωγικές δυνάμεις που το κεφάλαιο κατέχει πνίγοντας έτσι τους εργάτες μέσα σε μια ατέλειωτη θάλασσα ανεργίας. Έτσι είναι οι πρώτοι που χειροκροτούν τα μέτρα υπερφορολόγησης του κεφάλαιου, μεγάλου και μικρού, ιδιαίτερα του βιομηχανικού (χαρακτηριστικά ελάχιστα ή καθόλου δεν καταγγέλλουν την παρασιτική γαιοκτησία) και μάλιστα ζητάνε στο όνομα του λαού να είναι ακόμα ψηλότερα ώστε να προκαλέσουν τέλεια καταστροφή
Γιαυτό οι μισθοί δεν θα αυξηθούν ποτέ, αντίθετα θα πέφτουν, όσο αυτό το σαμποτάζ της παραγωγής συνεχίζεται με αμείωτη ένταση εδώ και δεκάδες χρόνια και μάλιστα με ιδιαίτερη λύσσα τώρα πάνω στην κρίση και κάτω από την κάλυψη της κρίσης. Έτσι η χώρα μας μέσα σε αυτήν την απέραντη καταστροφή μπορεί να ξεπουλιέται σε εξευτελιστικές τιμές και να την αγοράζουν οι πάτρωνες των σαμποταριστών, η ιμπεριαλιστική Ρωσία και η ιμπεριαλιστική Κίνα.
Να γιατί ο φορολογικός συντελεστής αυξήθηκε για τις επιχειρήσεις από 20% το 2012 σε 29% το 2015. Βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο μεταξύ των γειτονικών βαλκανικών χωρών, καθώς και των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ήταν σε καθεστώς μνημονιακής επιτήρησης. Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε τους φορολογικούς συντελεστές επιχειρήσεων για ορισμένες χώρες. Τα γραφήματα είναι παρμένα από μελέτη της Alpha Bank που δημοσιεύτηκε στο Βήμα (http://www.tovima.gr/files/1/2016/02/26/alpha.pdf).
Στην ίδια περίοδο, άλλες χώρες που είχαν επίσης συνάψει συμβάσεις μνημονίων αλλά επέλεξαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με αύξηση της παραγωγής και των εξαγωγών τους και χωρίς σημαντικές αυξήσεις των φορολογικών συντελεστών στα κέρδη των επιχειρήσεων, όπως η Ιρλανδία και η Κύπρος, ή μείωσαν τους υψηλούς φορολογικούς τους συντελεστές, όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία, σημειώνουν καλύτερες επιδόσεις στη συλλογή των φορολογικών τους εσόδων (επόμενο γράφημα).
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που δημοσιεύει η Καθημερινή της 26-6 “Με μια δραματική μείωση του ΦΠΑ κατά περίπου 40% το πρώτο 5μηνο του έτους στα τουριστικά νησιά (Μύκονος, Σαντορίνη, Πάρος, Κέρκυρα, Ζάκυνθος, Κεφαλονιά) βρίσκεται αντιμέτωπη η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ), πριν καν επιβληθεί o αυξημένος ΦΠΑ στις τουριστικές περιοχές της χώρας”.
Από αυτό καταρρέει το επιχείρημα όλων των κυβερνήσεων της κρίσης ότι με την αύξηση των φόρων θα αυξηθούν τα έσοδα του κράτους και θα βγούμε από τα μνημόνια και την κρίση. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη στην περίπτωση της Ελλάδας ο πιο σημαντικός παράγοντας για την ενίσχυση των φορολογικών εσόδων είναι η βελτίωση της αποτελεσματικότητας του φοροελεγκτικού μηχανισμού. Αλλά πως θα χτυπηθεί η διαφθορά όταν αυτοί που κοινωνικά και οικονομικά είναι στο κέντρο της δηλαδή το διεφθαρμένο κομμάτι της κρατικής υπαλληλίας και οι ανατολικοί κρατικοκαπιταλιστές αποτελούν την σκληρή πολιτική βάση του σημερινού κυρίαρχου πολιτικού καθεστωτικού διακομματικού μπλοκ ;
Το χτύπημα της διαφθοράς όσο και το σταθερό φορολογικό περιβάλλον είναι πολιτικές αποφάσεις που σαν τέτοιες δεν τις παίρνει, ούτε θα τις πάρει ποτέ το καθεστώς των σαμποταριστών. Γιατί η πολιτική της εξάρτησης της χώρας από το ρώσικο ιμπεριαλισμό και από τον κινέζικο απαιτούν μια κατεστραμμένη χώρα, μια κατεστραμμένη εργατική τάξη, κυριαρχία των παρακρατικών συμμοριών, πολιτικο-ιδεολογική βαρβαρότητα και πλήρη πολιτική υποτέλεια. Αυτοί οι στόχοι επιτυχγάνονται πάνω απ όλα με το χτύπημα των παραγωγικών δυνάμεων που δεν ελέγχουν ακόμα τα νέα αφεντικά της χώρας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι “15 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με ερώτημά τους στη Βουλή, καλούν τον υπουργό Οικονομικών να ελέγξει πειθαρχικά περιφερειακό διευθυντή που εγκάλεσε υπαλλήλους, οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται στους στόχους που τους είχαν τεθεί. Ο λόγος αφορά τη ΔΟΥ Ναυπλίου...Να σημειωθεί εδώ ότι στη συγκεκριμένη εφορία είχε διαταχθεί έρευνα και δύο εβδομάδες πριν από το Πάσχα, από τον αντεισαγγελέα πρωτοδικών Ναυπλίου...Ανάμεσά τους (σσ. στους καταγγελλόμενους) και συνδικαλιστής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είχε, μεταξύ άλλων, “χρεωθεί” τον έλεγχο της μεγαλύτερης εξαγωγικής επιχείρησης του νομού, χωρίς να την έχει φέρει εις πέρας...Η συνέχεια που ακολούθησε είναι ότι η ΑΣΚΙ, στην οποία ανήκει ο συνδικαλιστής από την Αργολίδα, εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία, αφού καταγγέλλει τον περιφερειακό προϊστάμενο, τα βάζει και με το θεσμό της ανεξάρτητης αρχής δημοσίων εσόδων” (στο ίδιο).
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μη πληρωμή των εισιτηρίων. Οι έως τώρα εκτιμήσεις θέλουν την εισιτηριοδιαφυγή να κυμαίνεται μεταξύ 40 εκατ. και 60 εκατ. ετησίως. “Οι διοικήσεις των φορέων τηρούν στάση αναμονής, ενώ η ηγεσία του υπουργείου Υποδομών έχει εναποθέσει όλες τις ελπίδες της στην εγκατάσταση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, που όμως δεν προβλέπεται πριν από τα μέσα του 2017. Η κατάργηση του σώματος εθελοντών - ελεγκτών, η έξαρση του κινήματος “Δεν πληρώνω” και τα συστηματικά περιστατικά επιθέσεων κατά εξοπλισμού και εργαζομένων των συγκοινωνιακών φορέων” (στο ίδιο).
Η υπερφορολόγηση δεν αφορά μόνο τις επιχειρήσεις αλλά και τα φυσικά πρόσωπα. Σύμφωνα με μελέτη του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου: “για κάθε 100 ευρώ εισοδήματος, τα 39,9 ευρώ πηγαίνουν απευθείας στο ταμείο του Δημοσίου, για φόρο εισοδήματος, ασφαλιστικές εισφορές (κατά το σκέλος που αφορούν τους εργαζομένους) και έμμεσους φόρους.
Έτσι σαν αποτέλεσμα της φοροεπιδρομής της σοσιαλφασιστικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουμε πτώση των φορολογικών εσόδων. “Σύμφωνα με την έκθεση για την εξέλιξη των διακυμάνσεών τους από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, το σύνολο φορολογικών εσόδων του 2015 ανήλθε σε 43,14 δισ. ευρώ έναντι 44,225 δισ. ευρώ το 2014, γεγονός που οφείλεται κυρίως στη μείωση των εσόδων από άμεσους φόρους και ειδικότερα από τους φόρους στην περιουσία” (http://www.efsyn.gr, 17-2). Τα αναλυτικά στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών για την πορεία των εσόδων Γενικής Κυβέρνησης των πρώτων τετραμήνων από το 2013 μέχρι σήμερα δείχνουν ότι παρά τα διαδοχικά φοροπακέτα, τα φορολογικά έσοδα μόνο οριακά αυξήθηκαν (0,3%) τη συγκεκριμένη περίοδο. Δείχνουν επίσης “μείωση 22,4% στα έσοδα από άμεσους φόρους, η οποία αντισταθμίζεται από τις (δυσανάλογα μεγάλες σε σχέση με το δημοσιονομικό τους αποτέλεσμα) διαδοχικές φοροκαταιγίδες επιβολής και αυξήσεων έμμεσων φόρων”(http://www.capital.gr, 18-6).
ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΉΣ ΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Αυτή η φορολογική πολιτική έχει σαν συνέπεια την μεγάλη έξοδο των ελληνικών επιχειρήσεων από τη χώρα, δηλαδή την αποβιομηχάνισή της. “Δημοσίευμα του περιοδικού Economist αναφέρεται στη μαζική φυγή επιχειρήσεων από την Ελλάδα λόγω των υφεσιακών συνθηκών της οικονομίας και της υψηλής φορολογίας, κάνοντας λόγω για ένα ιδιότυπο… Grexit. Μεταξύ 2009 και 2014 τα φορολογητέα κέρδη που έχουν δηλωθεί από τα νομικά πρόσωπα έπεσαν πάνω από πέντε δισ. ευρώ” (http://politika-gr.blogspot.gr/2016/02/economist-200000-grexit.html). Επίσης σύμφωνα με έρευνα της Endeavor Greece, που καταγράφει την τάση των ελληνικών επιχειρήσεων για μεταφορά της έδρας ή μέρους της δραστηριότητάς τους στο εξωτερικό και που πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 300 επιλεγμένων επιχειρήσεων διαφόρων κλάδων και μεγεθών κατά το διάστημα 23-31 Μαρτίου, “39% των επιχειρήσεων εξετάζουν το ενδεχόμενο μεταφοράς της έδρας τους στο εξωτερικό, ποσοστό σχεδόν διπλάσιο από την αντίστοιχη έρευνα της Endeavor τον περασμένο Ιούλιο, μετά την επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων και της τραπεζικής αργίας. Το ποσοστό αυτό υποδηλώνει ότι συνολικά περισσότερες από 9.000 μικρές, μεσαίες και μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις αξιολογούν αυτήν τη στιγμή τα συν και πλην της μεταφοράς τους σε χώρα του εξωτερικού. Ταυτόχρονα, σε ποσοστό 15%, οι επιχειρήσεις του δείγματος δηλώνουν ότι έχουν ήδη μεταφέρει την έδρα τους στο εξωτερικό... ως βασικοί λόγοι φυγής σημειώνονται η φορολογική αστάθεια (60%), η πρόσβαση σε κεφάλαια (55%), η υψηλή φορολογία (51%) και η γραφειοκρατία (42%)... Αντίθετα με την κυρίαρχη αντίληψη ότι οι ελληνικές εταιρείες αναζητούν καταφύγιο σε χώρες όπως η Βουλγαρία, ο δημοφιλέστερος προορισμός είναι στην πραγματικότητα οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης”. ( http://endeavor.org.gr).
ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΟΜΩΣ Η ΚΟΣΚΟ
Το ότι πρόκειται για σαμποταριστές στην υπηρεσία του ρωσοκινέζικου άξονα φαίνεται στην περίπτωση της δουλοκτητικής Cosco. Πέρα από τις συνθήκες εργασίας στις οποίες έχουμε αναφερθεί πολλές φορές, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις και όλα τα κόμματα συμφώνησαν στο να δοθούν στην Cosco εκτός από τις προβλήτες και μια σειρά από φοροαπαλλαγές. Η υπόθεση απασχολεί την ΕΕ από το 2009, όταν είχε αρχικά εξετάσει τα πιθανά φορολογικά πλεονεκτήματα που παρέχονταν από την Ελλάδα στην Cosco Pacific παρά τα ισχύοντα σε σχετικούς Κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. “Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή επιτροπή κρίνεται ότι αυτές οι ρυθμίσεις προσφέρουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην εταιρεία κατά παράβαση των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για κρατικές ενισχύσεις. Αυτά τα οφέλη περιλαμβάνουν εξαιρέσεις στο φόρο και προνομιακή λογιστική μεταχείριση..... Για να αποφευχθούν περαιτέρω στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, μάλιστα, η Κομισιόν ζητά από τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν άμεσα να προσφέρουν αυτά τα πλεονεκτήματα στην Cosco” (http://www.euro2day.gr/23-3-15).
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα “Εντολή στην ελληνική κυβέρνηση να ανακτήσει ως παράνομες κρατικές ενισχύσεις ποσά που προέρχονται από φορολογικά οφέλη τα οποία προσφέρθηκαν στην ΣΕΠ, θυγατρική της Cosco στον Πειραιά δίνει η Κομισιόν”. Οι σαμποταριστές είναι αδίστακτοι, ξεπουλούν τα πάντα στα αφεντικά τους!
Είναι ολοφάνερο από τα παραπάνω πως η παραγωγή στην Ελλάδα θα συνεχίσει να καταστρέφεται με όλο και μεγαλύτερο ρυθμό φτωχοποιώντας ακόμη μεγαλύτερο μέρος του λαού.
Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ ΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ
Η κυβέρνηση των σαμποταριστών σχεδιάζει νέο πλήγμα στις παραγωγικές δυνάμεις. Σχεδιάζει την αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των μερισμάτων στο 15%, από 10% μέχρι πρότινος. Μια αύξηση της φορολογίας αυτής (η πραγματική τιμή της είναι με το φόρο αλληλεγγύης 11,8%) θα χτυπήσει εκείνες τις ξένες επενδύσεις που μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσω συμπράξεων με ελληνικά κεφάλαια, εφόσον το φόρο αυτόν θα τον καταβάλει ο έλληνας καπιταλιστής και όχι ο ξένος. Αντίθετα η φορολογία μερίσματος είναι μηδενική (0%) στην Κύπρο και 5% στη Ρουμανία. Εάν τώρα “υπολογίσει κανείς τον αυξημένο εταιρικό φόρο (29%), τον παρακρατούμενο φόρο στα μερίσματα (15% από 10%) και την αυξημένη εισφορά αλληλεγγύης (0% - 8%), η πραγματική φορολογική επιβάρυνση (effective tax rate) στα μερίσματα που διανέμει μια ελληνική εταιρεία πλέον θα κινείται κοντά στο 45% και πλέον, από τους υψηλότερους στην Ευρώπη” (http://www.capital.gr/14-4). Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα “Το πλήγμα, πάντως, θα είναι μεγαλύτερο εάν τα μερίσματα φορολογούνται κατά την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων. Η Grant Thorton έχει αναφέρει σχετικά πως εάν αυτό συμβεί, χωρίς να δοθεί η δυνατότητα συμψηφισμού του εταιρικού φόρου και στα μερίσματα των ελληνικών εταιρειών, η συνολική φορολογική επιβάρυνση για τα κέρδη που λαμβάνει ο μέτοχος θα ξεπερνάει αθροιστικά το 70%”.
Η ΥΨΗΛΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΕΕΑΠ
Οι ΑΕΕΑΠ είναι εταιρείες επενδύσεων ακινήτων που κατά κύριο λόγο αποτελούν τα σχήματα μιας επένδυσης συχνά κατασκευαστικής, στην κατεστραμμένη χώρα και από αυτήν την άποψη έχουν μια σημαντική θετική αντιρροπιστική λειτουργία στο σαμποτάζ. Φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα άφηνε μια τέτοια δραστηριότητα χωρίς να την τσακίσει. Ο τρόπος με τον οποίο το έκανε είναι μέσω της αύξησης της φορολογίας τους και μέσω του τρόπου με τον οποίο φορολογούνται.
Συγκεκριμένα, μέχρι σήμερα οι ΑΕΕΑΠ πλήρωναν ετήσιο φόρο επενδύσεων βάσει της εύλογης αξίας των επενδύσεων σε ακίνητα και των ταμειακών διαθεσίμων, με φορολογικό συντελεστή 0,25% και 0,125% αντίστοιχα. Όμως από τα τέλη του περασμένου μήνα, που η κυβέρνηση ψήφισε μια σειρά φορολογικών μέτρων ο συντελεστής των ταμειακών διαθεσίμων αυξήθηκε στο 0,75%, δηλαδή 6 φορές επάνω (!!!!) και ο συντελεστής των ακινήτων σε 0,55%, δηλαδή δυό φορές πάνω περίπου.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η κυβέρνηση κατάργησε επίσης και το μειωμένο συντελεστή συμπληρωματικού φόρου για τα μη ιδιοχρησιμοποιούμενα ακίνητα τους. Αυτό σημαίνει πως όταν η εταιρεία αγοράσει για λογαριασμό ενός επενδυτή ένα ακίνητο, ας πούμε μια έκταση γης για να χτιστεί ένα ξενοδοχείο, η ΑΕΕΠ θα πληρώνει φόρο μέχρι να χτιστεί το ξενοδοχείο! Είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πως με αυτά τα μέτρα οι εταιρείες αυτές, μέσω των οποίων γίνονταν τα τελευταία χρόνια οι ελάχιστες επενδύσεις από το εξωτερικό, θα σταματήσουν τη λειτουργία τους, με ότι αυτό σημαίνει για την ελληνική οικονομία. Σύμφωνα με τις απόψεις στελεχών της αγοράς, “αντί ο κλάδος να ενισχυθεί με την παροχή κινήτρων, ώστε να προσελκύσει η χώρα περαιτέρω ξένες επενδύσεις στο real estate, η κυβέρνηση ουσιαστικά εξαλείφει κάθε φορολογικό πλεονέκτημα που είχαν οι ΑΕΕΑΠ, καθιστώντας μάλιστα τις ελληνικές εταιρείες επενδύσεων σε ακίνητα μη ανταγωνιστικές έναντι των αντίστοιχων έχουν την έδρα τους σε αγορές όπως η Τουρκία ή η Βουλγαρία” (http://www.capital.gr, 3-6). Μετά την ψήφιση αυτών των μέτρων “οι ξένοι επενδυτές εμφανίζονται, το λιγότερο, σοκαρισμένοι από την αιφνιδιαστική αυτή αλλαγή. Ήδη υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αναστολής προγραμματισμένων επενδύσεων που θα ξεπερνούσαν το 1 δις ευρώ και μαζί με αυτές, κάθε πολλαπλασιαστικού οφέλους που θα προέκυπτε” (στο ίδιο).
Η ΥΨΗΛΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΙΣ START UP ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Οι εταιρείες start up είναι εταιρείες καινοτομίας και παράγουν νέα και πρωτότυπα προϊόντα. Λόγω της φύσης τους αποτελούν σημεία αναφοράς της οικονομίας μιας χώρας και συγκαταλέγονται πάντα σε εκείνες τις επιχειρήσεις που προωθούνται από ένα κράτος. Φυσικά τέτοιες υπάρχουν αρκετές στην Ελλάδα και μάλιστα ο αριθμός τους έχει διπλασιαστεί από 2010. Παρόλα τα ειδικά πλεονεκτικά χαρακτηριστικά τους, αυτές αδυνατούν να επιβιώσουν και μεταφέρουν ή σκέφτονται να μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό, αποστερώντας την οικονομία της χώρας από πολύτιμους πόρους. Σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg με τίτλο “Οι ελληνικές καινοτόμες επιχειρήσεις λένε ότι οι φόροι του Τσίπρα είναι άλλος ένας λόγος για να εγκαταλείψουν την Ελλάδα” και αναφέρει χαρακτηριστικά ότι “στην έλλειψη χρηματοδότησης και τη γραφειοκρατία προστίθενται οι νέοι φόροι στις επιχειρήσεις, που κάνουν πολλούς επενδυτές να θέλουν να μεταφέρουν την έδρα startups επιχειρήσεων στο εξωτερικό”(http://www.zougla.gr/14-6).