«Επαγγελματίες στο χώρο του τουρισμού κάνουν λόγο για εκατομμύρια ευρώ που χάνονται για τις επιχειρήσεις και κατ’ επέκταση και για το Δημόσιο. Τα σκάφη εφοδιάζονται στους λιμένες εκκίνησης με καύσιμα, πραγματοποιούν τροφοδοσίες και λαμβάνουν πληθώρα άλλων υπηρεσιών όπως π.χ. τεχνικές υπηρεσίες, προμήθειες υλικών και εξοπλισμού, τοπικές μεταφορές, μουσεία, περιηγήσεις, δραστηριότητες και ψυχαγωγία. Οι επιβάτες τους, άνθρωποι κυρίως πολύ υψηλών εισοδημάτων, χρησιμοποιούν τα τοπικά αεροδρόμια, ιδιωτικά αεροσκάφη, ελικόπτερα, καθώς και υπηρεσίες μετακίνησης, όπως ταξί, λεωφορεία, vans, ακόμη και πολυτελή αυτοκίνητα με οδηγό. Επίσης, τα σκάφη αυτά έχουν κατά μέσο όρο πληρώματα 10 ατόμων με υψηλά μισθολόγια ωφελώντας τις τοπικές κοινωνίες (σίτιση, ρουχισμό, μετακινήσεις και ψυχαγωγία)» (https://www.protothema.gr/24-3).
Μόνο από τις υπηρεσίες συντήρησης και επισκευής ζει μία μεγάλη κατηγορία επαγγελματικών κλάδων όπως ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, μηχανουργεία, ανταλλακτικά, εξοπλισμός κ.α. Σύμφωνα με την έρευνα του London School of Economics και του MYBA (The Worldwide Yachting Association) «το 2013 η Ιταλία εισέπραξε περίπου 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ με περισσότερους από 9.400 εργαζόμενους, η Γαλλία περίπου 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ με περισσότερους από 6.300 εργαζόμενους, η Ισπανία 892 εκατομμύρια ευρώ με πάνω από 4.800 εργαζόμενους και η Ελλάδα εισέπραξε μόλις 158 εκατομμύρια ευρώ και 1.600 εργαζόμενους στον κλάδο αυτό» (στο ίδιο). Στοιχεία τραγικά εάν σκεφτεί κανείς ότι η Ελλάδα είναι η 9η μεγαλύτερη παγκοσμίως σε ακτογραμμή και έχει κατά γενική ομολογία τις ωραιότερες θάλασσες στην Ευρώπη. Είναι φανερό πόσο μεγάλη ανάσα θα ήταν για τους χιλιάδες άνεργους και μισοάνεργους της ναυπηγοεπισκευής το χτύπημα του σαμποταρίσματος από τους νεοδοσιλόγους αυτού του είδους της επισκευής.