Αγαπητοί αναγνώστες δεν θα μπορέσουμε να έχουμε πολύ σύντομα έτοιμο ένα αναλυτικό άρθρο για τις φονικές πυρκαγιές της 23 του Ιούλη. Προς το παρόν και για μια πρώτη στοιχειώδη ενημέρωση των φίλων της ΟΑΚΚΕ, των αναγνωστών της Νέας Ανατολής και πάνω απ’ όλα του βαθειά δοκιμαζόμενου στα πιο ευγενικά του αισθήματα ελληνικού λαού δημοσιεύουμε με λίγα λόγια τις πρώτες βασικές εκτιμήσεις μας.
1ον Οι πυρκαγιές στα Γεράνεια και στο Νταού Πεντέλης ήταν εμπρησμοί, όπου οι πρώτοι χρησίμευσαν σαν αντιπερισπασμός στους δεύτερους που είχαν και τη βασική δολοφονική στόχευση, το κάψιμο ενός από τους πιο πυκνοκατοικημένους μέσα σε δάσος οικιστικού χώρου της Αττικής. Οι εμπρησμοί αυτοί σε συνδυασμό με τους εγκληματικά λαθεμένους, μέχρι του σημείου του να μπορούν να θεωρηθούν ύποπτοι, χειρισμούς της ηγεσίας των μηχανισμών πυρόσβεσης και προστασίας των πολιτών είχαν σαν αποτέλεσμα τη μαζική φριχτή σφαγή στο Μάτι.
2ον Ο μόνος πολιτικός στόχος που εξυπηρετείται πρακτικά από αυτές τις πυρκαγιές, στόχος που το ιδεολογικό και πολιτικό του περίγραμμα προβλήθηκε αμέσως μετά τη σφαγή από βασικά κυβερνητικά στελέχη και τον πρωθυπουργό, και αποτελεί πάγιο στόχο του ΣΥΡΙΖΑ, είναι να αμφισβητηθούν στην ουσία τους, να καθυστερήσουν παραπέρα και όσο είναι δυνατό να ακυρωθούν όλα τα υπάρχοντα και τα ετοιμαζόμενα τοπικά, περιφερειακά και γενικά χωροταξικά σχέδια της χώρας και ειδικά της Αττικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι πάνω στις σωρούς των θυμάτων οι Σκουρλέτης και Δούρου βγήκαν να πουν σαν καλοί σύμμαχοι της πυρκαγιάς ότι τα καμένα αυθαίρετα δεν θα αποκατασταθούν αναθέτοντας έτσι στην πυρκαγιά το ρόλο του θείου τιμωρού των κατοίκων για το έγκλημα της καταπάτησης δασών. Έτσι πρακτικά καταργούν εντελώς στη βάση του το εγκεκριμένο σχέδιο στο Μάτι, δίνοντας ένα νέο πιλότο σαμποταρίσματος της ένταξης στο σχέδιο όλων των περιοχών της Αττικής, αντί να βελτιώσουν αυτό το σχέδιο παίρνοντας επιτέλους τα μέτρα για την πυροστασία των κατοίκων που και αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν πήραν ποτέ. Το πιο βασικό που πετυχαίνει αυτή η πυρκαγιά είναι ότι διεκολύνει την κυβέρνηση να ματαιώσει για μια ακόμα φορά το γενικό χωροταξικό για τη χώρα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το ανέβαλε διαρκώς και είχε αναγκαστεί να νομοθετήσει στο τέλος του Ιούνη κάτω από την πίεση των δανειστών και για το οποίο απέμεναν οι εφαρμοστικές υπουργικές αποφάσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ πολεμάει εδώ και δεκαετίες όλα τα πολεοδομικά και χωροταξικά σχέδια πατώντας πάνω στις αμαρτωλές αρπαγές γης και το σύστημα διαφθοράς και εξαγοράς συνειδήσεων όλης της κλασσικής αστικής τάξης. Όμως αρνείται αυτά τα σχέδια, όχι για τα κακά τους αλλά γιατί αυτά περιορίζουν τα παλιά εγκλήματα και έτσι εμποδίζουν το σαμποτάρισμα κάθε ουσιαστικής ανάπτυξης των ντόπιων παραγωγικών δυνάμεων και κάθε ασφάλειας ιδιοκτησίας, και τα εμποδίζει όσο μπορεί ώστε η ακίνητη περιουσία και όλη η χώρα να περάσουν τελικά στον πολιτικό και οικονομικό έλεγχο των νεοαποικιοκρατών του ρωσοκινέζικου φασιστικού μετώπου. Αυτό το πέρασμα μπορεί να γίνει ευκολότερα όσο η κυβέρνηση προσποιείται τη δουλικά φιλοδυτική.
3ον Μετά από όλα αυτά δεν μπορούμε να μην συνδυάσουμε τη μαζική σφαγή στο Μάτι με εκείνη του 2007 στην Ηλεία και τις ταυτόχρονες καταστροφικές πυρκαγιές της Αττικής οι οποίες ήταν επίσης προϊόν μαζικών εμπρησμών και οι οποίες είχαν τρία πρακτικά αποτέλεσματα που επίσης ευνοούσαν τότε εντελώς την πολιτική γραμμή και τα κεντρικά κινήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Το ένα ήταν η ματαίωση όλων των πελώριων στρατηγικών τουριστικών επενδύσεων της δυτικής Πελοποννήσου, το δεύτερο η ματαίωση του χωροταξικού της Αττικής ενάντια στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε για χρόνια μια πελώρια εκστρατεία, και το τρίτο η πολιτική αποσταθεροποίηση και τελικά η πτώση της τότε δυτικόφιλης στελεχικά κυβέρνησης ΝΔ που δεν μπορούσε να ελεγχθεί από τον ρωσόδουλο Καραμανλή (δες http://www.oakke.gr/na427/fotiesekloges_427.htm, Πώς και γιατί συνδυάστηκαν οι πρόωρες εκλογές με τις δολοφονικές φωτιές, αφ 427, Σεπτέμβρης 2007).
4ον Τέλος δεν μπορούμε να μην εντοπίσουμε το ότι και οι φετινές πυρκαγιές επιχειρούνται να αποδοθούν σε επίπεδο υποκινητή του εμπρησμού από στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σε εκείνα τα πολιτικά τμήματα της αστικής τάξης που ουσιαστικά του αντιστέκονται, όσο και αν αυτά είναι κατευναστικά ή και φιλικά απέναντι στη ρωσοκινεζική επέλαση και τα οποία εκφράζονται κυρίως μέσα από το ΣΚΑΪ. Είναι φανερό ότι η επιβολή τηλεοπτικού εμπάργκο στο ΣΚΑΪ από τον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στα χνάρια του ίδιου εμπάργκο που αυτός εγκαινίασε για την οριστική πολιτική φίμωση και τελικά το κλείσιμο του ΜΕΓΚΑ. Μια κυβέρνηση που τα πολιτικά της σχέδια ευνοούνται από μαζικούς φόνους και ανείπωτες καταστροφές δεν μπορεί να μην είναι φασιστική στο πολιτικό επίπεδο. Η μεγαλύτερη απόδειξη του φασιστικού χαρακτήρα της είναι ο τρομερός κυνισμός της απέναντι στον πονεμένο λαό που επιθετικά τον κοροϊδεύει μπροστά στα μούτρα του αρνούμενη τις εγκληματικές ευθύνες των ανθρώπων που διόρισε σαν αρχηγούς της πυρόσβεσης, της αστυνόμευσης και της διάσωσης που ο πιο άμεσος υπεύθυνός της ήταν η Περιφέρεια Αττικής. Εννοείται ότι όσο τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν αντιμετωπίζουν σαν τέτοια αυτήν την κυβέρνηση δεν μπορούν και δεν πρέπει επ ουδενί να θεωρούνται φίλοι του λαού. Αυτό ισχύει όχι μόνο για το σοσιαλφασιστικό ψευτοΚΚΕ και τη ναζιστική ΧΑ, αλλά και για τη φιλοσυριζαία καραμανλική ΝΔ της οποίας ο Μητσοτάκης είναι απλά η δουλική φιλοδυτική μόστρα.
5ον Το πιο πικρό και γι αυτό πολύ ακριβό μάθημα που μπορεί να πάρει μέσα από την πείρα του ο ελληνικός λαός από τη μαζική δολοφονία στο Μάτι είναι ότι αυτός ο κρατικός μηχανισμός του είναι ξένος και μάλιστα στην ουσία του εχθρικός και ότι δεν έχει πια να περιμένει καλό από αυτό το μηχανισμό και από τα όποια «καλά κόμματα» και από τους όποιους «τίμιους και νέους ανθρώπους» θέλουν να τον πάρουν στα χέρια τους τάχα για να σώσουν τη χώρα. Αν ήταν στ αλήθεια καλοί και τίμιοι ποτέ δεν θα τους ανεχόταν αυτός ο μηχανισμός και αυτοί θα τον καταγγέλανε σε βάθος και θα διεκδικούσαν την εξουσία στηριζόμενοι σε έναν πλατειά δημοκρατικά οργανωμένο λαό που θα έχει για πολύ καιρό σταθεί απέναντί σε αυτόν τον κρατικό μηχανισμό. Αυτό σημαίνει ότι όρος για την επιβίωση σήμερα του ελληνικού λαού είναι η δημοκρατικά οργανωμένη εθελοντική δράση όλων των πολιτών, ιδιαίτερα των πιο τίμιων και αυτοθυσιακών, ντόπιων και μεταναστών σε κάθε γειτονιά και σε χώρο δουλειάς, οι οποίοι θα ελέγχουν κάθε κρατική απόφαση που θα τους αφορά, κάθε απόφαση και πρόταση της κρατικής διοίκησης, και οι οποίοι θα συζητάνε ανοιχτά κάθε ατομική άποψη αλλά και κάθε κομματική γραμμή και βασικά θα διεκδικούν και θα οργανώνουν όσο τους επιτρέπουν οι περιστάσεις την πολιτική και κοινωνική τους ζωή. Σε αυτή τη μορφή οργάνωσης θα μπει ασφαλώς και ο παλιός πολιτικός κόσμος, με επικεφαλής την κρατική ψευτοαριστερά για να τη διαλύσει αλλά μόνο όσο οι άνθρωποι δεν μένουν στα σπίτια τους και δεν αφήνουν σε σωτήρες την ύπαρξη τους θα αποκτήσουν τα κόμματα, το κράτος και τελικά τη ζωή που τους αξίζει.
Αθήνα, 28/7/2018