Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στις 7 του Ιούλη είχαμε δυο καλά νέα και ένα κακό. Από τακτική άποψη τα δυο καλά νέα είναι σημαντικότερα. Από στρατηγική τη μεγαλύτερη σημασία έχει το κακό. Τα δύο καλά νέα είναι η πτώση της σοσιαλφασιστικής συμμορίας Τσίπρα και το ξωπέταγμα των ναζικανιβάλων της «Χρ. Αυγής» από τη Βουλή. Το κακό νέο είναι η σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ παρά το κάζο των ευρωεκλογών.

Όσο μεγαλώνουν τα δημοσκοπικά ποσοστά του Μητσοτάκη τόσο χειρότερος αποδεικνύεται. Αυτό δεν είναι περίεργο για δύο λόγους. Ο ένας λόγος είναι ότι αυτό που κάνει ως τώρα είναι να μοιράζει παυσίπονα ισχυριζόμενος ότι αυτά θεραπεύουν και τον καρκίνο.

Έπρεπε τα ρωσικά στρατεύματα να εισβάλουν μαζικά στην Ουκρανία και να πολιορκήσουν με μεσαιωνικό τρόπο όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της για να συνειδητοποιήσει η ευρωπαϊκή φιλελεύθερη αστική τάξη τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες η ενεργειακή εξάρτησή τους από το μεγαλορώσο εισβολέα.

Και ξαφνικά διπλωματικός πόλεμος με την Αγγλία για τα μάρμαρα! Πολεμική προπαγάνδα και «εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο» όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων με αρχηγό τον  «εθνικό ηγέτη» Μητσοτάκη. Γιατί σύμφωνα με την καθεστωτική προπαγάνδα η αναβολή της συνάντησης από τον Βρετανό πρωθυπουργό Σούνακ με τον Μητσοτάκη πρόσβαλε την Ελλάδα.

Το ρωσόφιλο πολιτικό καθεστώς της χώρας μας είναι αρκετά ευαίσθητο σε προσβολές που κάνουν οι άλλοι αλλά καθόλου όταν οι εκπρόσωποι του στο εξωτερικό προσβάλλουν άλλα κράτη και άλλους λαούς..

Και ήταν ο Μητσοτάκης που αχρείαστα και απρόκλητα τίναξε στον αέρα την συνάντηση με τον Σούνακ με μια έντεχνα προκλητκή γλώσσα στη συνέντευξη του στο BBC. Δηλαδή δεν πήγε εκεί για να διεκδικήσει αλλά για να κατασκευάσει ένα πολιτικό ρήγμα με την πιο σταθερή απέναντι στην πουτινική Ρωσία μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα. Άλλωστε αυτό το ρήγμα είναι ο λόγος για τον οποίο σκαρφίστηκε σαν ένα κεντρικό ζήτημα ελληνικής εξωτερικής πολιτικής την επιστροφή των γλυπτών  του Παρθενώνα στην Ελλάδα ως μιας τάχα κλεμμένης εθνικής ιδιοκτησίας,  και όχι σαν ένα αίτημα αισθητικό- εκπαιδευτικό ο μεγαλύτερος πράκτορας της Ρωσίας στη Δύση Ανδρέας Παπανδρέου.

Η αεροπειρατεία και η απαγωγή του λευκορώσου αντιφρονούντα Προτάσεβιτς ουσιαστικά από το έδαφος δύο χωρών της ΕΕ, της Ελλάδας και της Λιθουανίας, και, συνακόλουθα η κακοποίηση και η απόσπαση από αυτόν «ομολογιών» σε παγκόσμια κοινή θέα σηματοδοτεί μια νέα φάση στην πολιτικοστρατιωτική επίθεση που οργανώνουν εδώ και πολλές δεκαετίες οι ρώσοι νεοχιτλερικοί ενάντια στην Ευρώπη. Μιλάμε για μια νέα φάση γιατί αυτοί διεκδικούν πια το δικαίωμα της απαγωγής υπηκόων τους από τρίτες χώρες και ειδικά το δικαίωμα στην κρατική αεροπειρατεία, δηλαδή το αξίωμα ότι οι διεθνείς ουρανοί ανήκουν στους φασίστες που βρίσκονται από κάτω τους απ όπου μπορούν να κατεβάζουν με τα καταδιωκτικά τους όποια αεροπλάνα θέλουν σαν μπεκάτσες.

Η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας ιδιαίτερα για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες-τη βαριά βιομηχανία της χώρας, όση έχει απομείνει ακόμη μετά το πολύχρονο σαμποτάζ των ρωσόδουλων- αποτελεί τον κύριο παράγοντα ο οποίος διαμορφώνει το κόστος του προϊόντος τους και κατά συνέπεια τη βιωσιμότητά τους.

Στην Ελλάδα το κόστος αυτό όπως είχαμε γράψει και στη Νέα Ανατολή αρ. φ. 542 είναι 34% περίπου (https://www.oakke.gr/component/k2/item/1143). Αυτό σημαίνει ότι κάθε μεταβολή του επηρεάζει σημαντικά το κόστος αυτό.

Καθώς το Κρεμλίνο κλιμακώνει την επίθεσή του στην Ουκρανία με το ρωσικό νεοχιτλερικό στρατό να προελαύνει στο έδαφός της και να βομβαρδίζει ανηλεώς μια σειρά αστικών και ενεργειακών υποδομών, το Κίεβο ζήτησε από τις συμμαχικές κυβερνήσεις μια επιπλέον στρατιωτική ενίσχυση και συγκεκριμένα ενίσχυση της αεράμυνάς του με τουλάχιστον 7 συστήματα Patriot και άλλα σύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα, όπλα και πυρομαχικά. Άμεση υπήρξε η ανταπόκριση ορισμένων κυβερνήσεων (Γερμανίας, Ολλανδίας κ.ά.) ενώ μέσα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ ασκήθηκαν έντονες πιέσεις σε χώρες που διαθέτουν τέτοια συστήματα και δεν αντιμετωπίζουν καμία επικείμενη απειλή, κυρίως σε Ελλάδα και Ισπανία, να παραχωρήσουν ορισμένα από αυτά στους Ουκρανούς.

Ενώ το μακροχρόνιο όργιο αποβιομηχάνισης συνεχίζεται με μεγαλύτερη από ποτέ ένταση και από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αυτός προανάγγειλε πρόσφατα με περηφάνεια μία «εμβληματική», όπως τη χαρακτήρισε, επένδυση για την παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων στη χώρα μας. Αυτή η ξαφνική στροφή της κυβέρνησης υπέρ της βιομηχανικής παραγωγής έχει σίγουρα μπερδέψει πολλούς ανθρώπους που έχουν δει τη μανία με την οποία αυτή η κυβέρνηση επιχειρεί να αποτελειώσει την ήδη ασθενική βιομηχανική βάση της εγχώριας οικονομίας, ειδικά στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας με το απότομο κλείσιμο των λιγνιτικών.

Το τεχνικό πρόβλημα που διέκοψε τη διαδικασία εκλογής αρχηγού της ΝΔ μέχρι στιγμής φαίνεται ότι διευκολύνει τη λύση ενός μεγάλου πολιτικού προβλήματος για τις ως τώρα ηγετικές δυνάμεις αυτού του κόμματος αλλά και όλου του πολιτικού καθεστώτος.

Ανοιχτά εναντίον της παράδοσής τους όλη η αντιπολίτευση ενώ η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να την καθυστερήσει ή ακόμα και να τη ματαιώσει

Στις αρχές Μάη ο Λαφαζάνης ίδρυσε το κόμμα «Δημοκρατικό Κίνημα Εθνικής Απελευθέρωσης» (ΔΗ.ΚΕ.Α). Η πρώτη επίσημη παρουσίαση του κόμματος του Λαφαζάνη έγινε με μία αφίσα που δήλωνε και το λόγο της ίδρυσης του, που δεν είναι άλλος από τη συγκρότηση του πρώτου ανοιχτά φιλοπουτινικού κόμματος στη χώρα.