Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Το σύνολο της ελληνικής ψευτοαριστεράς έχει σταθεί με αυταπάρνηση στο πλευρό του αφεντικού της, Πούτιν, στο διαμελισμό της Ουκρανίας. Όταν πιέζονται, κνίτες και συριζαίοι δικαιολογούν τη στάση τους με τη συμμετοχή ανοιχτών φιλοναζιστών και ναζιστών σε καίριες κρατικές θέσεις στη νέα εξουσία του Κιέβου. Αυτή τη συμμετοχή την έχουμε ανοιχτά καταγγείλει πριν ακόμα από την ανατροπή του ρώσου χαφιέ Γιανουκόβιτς (τότε καταγγέλλαμε τη συμμετοχή των ναζήδων με καίριο ρόλο στο κίνημα της Μεϊντάν και τη συμμετοχή του ναζιστικού Σβόμποντα με ηγεμονική θέση στο μέτωπο της αντιπολίτευσης).

  Σύμ­φω­να με στοι­χεί­α της ΕΛ­ΣΤΑ το έλ­λειμ­μα του ε­μπο­ρι­κού ι­σο­ζυ­γίου κα­τά το χρο­νι­κό διά­στη­μα Ια­νουα­ρί­ου-Αυ­γού­στου 2014 α­νήλ­θε σε 13.542,4 ε­κατ. Ευρώ, πα­ρου­σιά­ζο­ντας αύ­ξη­ση 5,2% σε σχέ­ση με το α­ντί­στοι­χο χρο­νι­κό διά­στη­μα του 2013, διευ­ρύ­νο­ντας α­κό­μη πιο πο­λύ το ι­σο­ζύ­γιο τρε­χου­σών συ­ναλ­λα­γών,

 

Ο Πούτιν έχει συνηθίσει να τα χει όλα δικά του: και τσάρος και κληρονόμος του «κομμουνισμού» και του «αντιιμπεριαλισμού» τύπου Μπρέζνιεφ, και κλασσικός νεοτσαρικός φασίστας και συνέχεια του «κόκκινου» αντιδυτικισμού, και καπιταλιστής του χειρότερου και πιο αρπακτικού είδους στον κόσμο και πάτρωνας κάθε «αντινεοφιλελεύθερου αντικαπιταλιστή» του πλανήτη.

 

Tο κόμ­μα του Πού­τιν, Ε­νω­μέ­νη Ρω­σί­α, ση­μεί­ω­σε μί­α ά­νε­τη νί­κη στις ρω­σι­κές βου­λευ­τι­κές ε­κλο­γές της 18/9 κα­τα­λαμ­βά­νο­ντας τα 3/4 των ε­δρών στην Κρατι­κή Δού­μα, με το υ­πό­λοι­πο πο­σο­στό να μοι­ρά­ζε­ται στα φι­λι­κά του ε­πί­σης φασι­στι­κά κόμ­μα­τα, κυ­ρί­ως το «Κ»ΚΡΟ (Ζιου­γκάνοφ), το Φι­λε­λεύ­θε­ρο Δη­μο­κρα­τι­κό Κόμ­μα (Ζι­ρι­νόφ­σκι) και τη Δί­και­η Ρω­σί­α (Μι­ρό­νοφ).

Η ουκρανική κυβέρνηση δεν μπορούσε να πιστέψει επί πολλές ώρες ότι οι Ρώσοι εγκατέλειψαν τη Χερσώνα χωρίς να έχουν στήσει κάποια μεγάλη παγίδα στον ουκρανικό στρατό. Πραγματικά από καθαρά στρατιωτική άποψη είναι αρκετά δύσκολο να εξηγηθεί ότι η Ρωσία εγκατέλειψε τη μεγαλύτερη πόλη-λάφυρο της εισβολής της από την οποία περνάει η χερσαία οδική αρτηρία που συνδέει τη Ρωσία με την Κριμαία και που μόλις πριν λίγο είχε ανακηρύξει σε ρωσική πόλη χωρίς να δώσει εκείνες τις μάχες που αντιστοιχούν στην κρισιμότητα και στο πολιτικό βάρος της θέσης που κρατούσε. Όσο περνάνε οι ώρες και αποδεικνύεται ότι δεν έχει στηθεί μια στρατιωτική παγίδα ο ουκρανικός λαός αρχίζει να πανηγυρίζει όλο και πιο ξέφρενα και όλοι οι δημοκρατικοί άνθρωποι στον κόσμο χαίρονται μαζί του. Ο γενναίος αυτός λαός έχει πετύχει πραγματικά την πιο σημαντική ίσως στρατιωτική του νίκη ενάντια στη ρώσικη υπερδύναμη. Όμως πάντα τονίζουμε ένα πράγμα: ότι τα στρατιωτικά μέσα που χρησιμοποιεί σ’ αυτό τον πόλεμο η Ρωσία δεν ανταποκρίνονται από την αρχή στο ύψος του εχθρού που ήξερε ότι θα αντιμετωπίσει. Έτσι ναι μεν επιτίθεται για να αρπάξει ότι μπορεί, αλλά είναι πάντα έτοιμη να υποχωρήσει και υποχωρεί ως εκεί και σε εκείνη τη στιγμή που η γενική της στρατηγική δεν ανατρέπεται αλλά αντίθετα μπορεί και να ευνοηθεί από αυτή την υποχώρηση. Όπως τονίζουμε από την αρχή της εισβολής αλλά και πριν από αυτήν ο βασικός στρατηγικός στόχος της πουτινικής Ρωσίας δεν ήταν η κατοχή όλης της Ουκρανίας, αλλά ο καταβασανισμός, το μισοάδειασμα, το διαρκές μάτωμα της σαν ένα εργαλείο που θα συνδυαζόταν κυρίως με την ενεργειακή περικύκλωση της Ευρώπης για να πετύχει τον κεντρικό στόχο αυτού του πολέμου που ήταν να διασπάσει και να διαλύσει την Ευρώπη ώστε να μπορούν μετά η Ρωσία και η Κίνα, που αποτελούν ένα νεοχιτλερικό Άξονα να εξαπολύσουν το μεγάλο τους πόλεμο ενάντια της σε συνεργασία με όλες τις πέμπτες φάλαγγές τους μέσα στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και σε συνεργασία με τις σύμμαχες τους φασιστικές δικτατορίες σε όλο τον κόσμο.

Mε δυο απανωτές διαταγές του πιο εκτρωματικού προέδρου που έχει βγάλει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός στην ιστορία του, η πρώτη στις 27 του Γενάρη και η δεύτερη την επόμενη μέρα η ανθρωπότητα μπήκε σε μια τραγική πολεμική περίοδο.

 

ISIS και Χαμάς στην υπηρεσία των ρώσων εισβολέων και διαμελιστών της Ουκρανίας

 

Η τέ­ταρ­τη με­γά­λη δο­λο­φο­νι­κή επί­θε­ση στην Τουρ­κί­α φέ­τος ήρ­θε λί­γο  πριν την ε­ξευ­τε­λι­στι­κή υ­πο­χώ­ρη­ση του Ερ­ντο­γάν να ζη­τή­σει συγ­γνώ­μη από τη Μό­σχα για την κα­τάρ­ρι­ψη του ρω­σι­κού πο­λε­μι­κού α­ε­ρο­σκά­φους που πα­ραβί­α­σε τον τουρ­κι­κό ε­να­έ­ριο χώ­ρο τον πε­ρα­σμέ­νο Νο­έμ­βρη. Αυ­τή η συ­γνώ­μη  είναι α­ποτέ­λε­σμα πά­νω απ ό­λα της ε­γκλη­μα­τι­κής υ­φε­σια­κής στά­σης της χο­ντρό­πε­τσης και τυ­φλής μο­νο­πω­λια­κής Δύ­σης, α­πέ­να­ντι στο ρω­σο­κι­νε­ζι­κό πο­λεμι­κό ά­ξο­να.

Η ΟΑΚΚΕ καταδικάζει τη βάρβαρη επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Πρόκειται για μια επίθεση ναζιστικού αντισημιτικού γενοκτονικού τύπου και όπως και κάθε προηγούμενη υπηρετεί το στρατηγικό στόχο της εξαφάνισης του κράτους και του ίδιου του εβραϊκού πληθυσμού του Ισραήλ.

Αντίθετα από όσα λέει η ίδια η Χαμάς και οι φαιο-«κόκκινοι» φίλοι της σε όλο τον κόσμο η επίθεση αυτή δεν έχει σαν αιτία της, αλλά σαν πρόσχημα την εποικιστική επεκτατική πολιτική που πραγματικά ασκούν, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στη Δυτική Όχθη, οι ακροδεξιές και πιο επεκτατικές μερίδες της ισραηλινής αστικής τάξης σε βάρος του παλαιστινιακού λαού και κράτους. Το λέμε αυτό γιατί η Χαμάς είναι ο κύριος παράγοντας που από την εποχή της συμφωνίας του Όσλο τη δεκαετία του 90 με τις μαζικές δολοφονίες ισραηλινών αμάχων εμπόδισε κάθε λύση του Παλαιστινιακού αρνούμενη ανοιχτά την ύπαρξη ισραηλινού κράτους, αλλά έμμεσα και παλαιστινιακού στα σύνορα του 1967, δηλαδή υπονόμευσε τη φιλειρηνική πολιτική υπέρ των δύο κρατών της ώριμης Φατάχ του Αραφάτ και προβόκαρε στη συνείδηση του ισραηλινού λαού, ολόκληρο το παλαιστινιακό εθνικό κίνημα. Mε τον ίδιο ακριβώς τρόπο βοήθησε την ισραηλινή επεκτατική ακροδεξιά να έρθει πανίσχυρη στην εξουσία, να ανατινάξει οριστικά τη λύση του Όσλο, και το χειρότερο, σταδιακά με την αρπαγή γης και τους αποκλεισμούς των Παλαιστίνιων στη Δυτική Όχθη να εκθέσει την Παλαιστινιακή αρχή σαν ενδοτική απέναντι στο Ισραήλ με αποτέλεσμα να έχει δυναμώσει πολιτικά η Χαμάς όχι μόνο στη Γάζα αλλά και στη Δυτική Όχθη (Θα είναι πολύ χρήσιμο να διαβάσουν οι αναγνώστες μας το στρατηγικό κείμενο ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ για το δίπολο Χαμάς-Ισραηλινής ακροδεξιάς που το δημοσιεύουμε στο link https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1332- ).

Παράδοση άνευ όρων ζητά η νεοχιτλερική Ρωσία, τάχα για να μην εισβάλει στην Ουκρανία - Πιο ελεεινή από ποτέ η στάση των δυτικών μονοπωλιστών - Λαοί, έθνη και κράτη, πατριώτες και δημοκράτες αντισταθείτε!