Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Οι εκτιμήσεις μας για τις συριακές εξελίξεις, το ότι δηλ. δε συνέβη εκεί το Δεκέμβρη καμία πραγματική αλλαγή καθεστώτος παρά ένα παλατιανό πραξικόπημα ενορχηστρωμένο από τη ρωσική νεοχιτλερική υπερδύναμη και το ότι η τελευταία ενώ παριστάνει την αδυνατισμένη κερδίζει στρατηγικά θέσεις πολύ περισσότερες από όσες διατηρούσε ως χθες, αρχίζουν ήδη να επιβεβαιώνονται.    

Πρώτα-πρώτα επιβεβαιώνεται αυτό που γράφαμε στο άρθρο με τίτλο «ΣΥΡΙΑ: Η ρωσική υπερδύναμη κάνει την πιο μεγάλη της προέλαση στη Μέση Ανατολή την ώρα που η περικυκλωμένη Δύση πανηγυρίζει» σε σχέση με τη φύση του καθεστώτος μετά τις 8 Δεκέμβρη: ότι «η νέα συριακή κρατική εξουσία θα είναι ένα κράμα των πιο ρωσόφιλων στοιχείων της πανίσχυρης παλιάς ασαντικής γραφειοκρατικής μηχανής συν τα ηγετικά στελέχη της Ταχιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ (HTS) κάτω από την ηγεσία της δεύτερης».  

Το άνοιγμα των συνόρων  από την κυβέρνηση Τσίπρα μεγαλώνει τη διάσπαση της Ευρώπης για λογαριασμό του Πούτιν 

Η χρε­ω­κο­πί­α της Ελ­λά­δας τραυ­μά­τι­σε βα­θιά την πο­λι­τι­κή και οι­κονο­μι­κή ε­νό­τη­τα της Ε­Ε. H κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα, με το προ­βο­κα­τό­ρι­κο ά­νοιγ­μα των θα­λάσ­σιων συ­νό­ρων της χώ­ρας που έ­κα­νε χω­ρίς προ­η­γού­με­νη συ­νεν­νό­η­ση με την Ε­Ε και σε συ­νερ­γα­σί­α με τους φί­λους της ρώ­σικης δι­πλω­μα­τί­ας στην Ε­Ε, δη­λα­δή με τη βο­ή­θεια των Μέρ­κελ-Ο­λά­ντ-Ρέ­ντζι-Γιουν­κέρ, δί­νει τώ­ρα έ­να μεγα­λύ­τε­ρο χτύ­πη­μα στην καρ­διά της Ευ­ρώ­πης, έ­να χτύ­πη­μα στη δη­μο­κρα­τι­κή της ε­νό­τη­τα. 

Όσο και να παριστάνουν τους φιλοδυτικούς οι Μητσοτάκης – Δένδιας – Τσίπρας και γενικότερα το ελληνικό διακομματικό καθεστώς σε επίπεδο κορυφής θα αφήνει τα ίχνη της πραγματικής του πολιτικής φυσιογνωμίας. Έχουμε εξηγήσει επανειλημμένα το ρόλο που επιφυλάσσει για τη χώρα μας σαν πέρασμα προς τη Δύση ο νεοχιτλερικός άξονας Ρωσίας-Κίνας. Σε προηγούμενο άρθρο μας («Κινέζοι νεοχιτλερικοί: η ΕΕ αρχίζει να αντιστέκεται, ο μεγαλύτερος λακές τους αποκαλύπτεται, η εργατική τάξη στην πρωτοπορία του αντιφασιστικού μετώπου», 18/9) καταγγέλλαμε με στοιχεία τη σκανδαλώδη διπλωματική υποστήριξη που παρέχει το ελληνικό διακομματικό καθεστώς στο φασιστικό καθεστώς του Πεκίνου. Θυμόμαστε επίσης πώς τη δεκαετία του ’90 ο επίσημος εγχώριος πολιτικός κόσμος συμμετείχε στο διαμελισμό και τη γενοκτονία της Βοσνίας στο πλευρό των σέρβων διαμελιστών (ΧΑ – ψευτοΚΚΕ – ΠΑΣΟΚ – ΝΔ).

Η αντίσταση του συριακού λαού στο φασιστικό καθεστώς της Δαμασκού και τους ξένους προστάτες του οδήγησε στη δημιουργία μιας νέας μορφής εξουσίας στις απελευθερωμένες περιοχές: τα τοπικά συμβούλια.

Οι τελευταίες κατακλυσμιαίου χαρακτήρα εξελίξεις τόσο όσον αφορά στο συριακό σφαγείο, όσο και συνολικά στη Μέση Ανατολή αποτελούν ουσιαστικά την ταφόπλακα μιας ανάλυσης που καταταλαιπώρησε το τσακισμένο σήμερα προοδευτικό κίνημα χοντρικά από το 1980, όταν και το τελευταίο κάστρο των προλεταριακών και αντιιμπεριαλιστικών επαναστάσεων, η Λαϊκή Κίνα, έπεσε στα χέρια της κινέζικης κρατικομονοπωλιακής αστικής τάξης νέου τύπου, που είχε για ηγέτη της τον σοσιαλφασίστα ρεβιζιονιστή Τενγκ Σιάο Πινγκ.