Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

  Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Μόρσι θέλει παντού να εμφανίζεται σαν ο μετριοπαθής ισλαμιστής, σαν λογικός πολιτικός και υπερασπιστής των πολιτικών ελευθεριών του αιγυπτιακού λαού. Ένα βίντεο ωστόσο που πρόβαλε πρόσφατα η αιγυπτιακή τηλεόραση καταδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. Το βίντεο, που χρονολογείται από το 2010 όταν ο Μόρσι ήταν ήδη ηγετικό στέλεχος της

Πολλές ξένες εταιρείες της Δύσης θα ζήλευαν την ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνει η κινεζική κρατική Cosco, η ιδιοκτήτρια του λιμανιού του Πειραιά, στη χώρα μας. Πολύ σπάνια θα συναντήσει κανείς μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα ή διαδικτυακή ενημερωτική πύλη να ασκήσουν οποιαδήποτε κριτική σε αυτό το φασιστικό ναυτιλιακό γίγαντα στον οποίο οι έλληνες Κουίσλιγκς έχουν παραδώσει το βασικότερο λιμάνι της ναυτιλιακά ισχυρής χώρας μας. Συνήθως την εκθειάζουν γράφοντας ότι η Κόσκο δίνει ζωή στο λιμάνι του Πειραιά φέρνοντας πελώρια φορτία.

Η εικόνα που ερχόταν στις τηλεοράσεις ήταν το πιο βασικό μέρος του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς, γιατί σε αυτόν τον πόλεμο νικητής θα ήταν αυτός που θα κέρδιζε τις εντυπώσεις. Η κυρίαρχη πολιτική εικόνα που βγήκε λοιπόν από τον πόλεμο ήταν ότι

Κάθε πόλεμος μετά τις 7 του Οκτώβρη ανάμεσα στο Ισραήλ και σε οποιοδήποτε μέλος του  λεγόμενου  Άξονα  της Αντίστασης είναι δίκαιος από την πλευρά του Ισραήλ. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τον επικεφαλής αυτού του μετώπου, το Ιράν των μουλάδων, αλλά και για τα μικρότερα μέλη του όπως τη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς και τους Χούθι.

Ο σχη­μα­τι­σμός κυ­βέρ­νη­σης συ­νερ­γα­σί­ας α­νά­με­σα σε Φα­τάχ και Χα­μάς ή­ταν η τα­φό­πλα­κα που έ­βα­λε ο δι­πρό­σω­πος πα­λαι­στί­νιος πρό­ε­δρος Μαχ­μούντ Α­μπάς στους πο­λύ­χρο­νους ε­θνο­α­νε­ξαρ­τη­σια­κούς α­γώ­νες του πα­λαι­στι­νιακού λα­ού. Πα­ρά τους θερ­μούς πα­νη­γυ­ρι­σμούς, η έ­στω ε­πιφα­νεια­κή συμ­φι­λί­ωση του πα­λαι­στι­νια­κού ρεύ­μα­τος για ε­θνι­κή α­νε­ξαρ­τη­σί­α

Τίποτα το περίεργο δεν υπάρχει με το ότι την ειρήνη στη Γάζα κατάφερε να τη φέρει ο πιο αποκρουστικός όσο και γελοίος τύπος, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, καθώς ήδη αρχίζει να γίνεται αντιληπτό ότι δεν πρόκειται για κάποια αληθινή ειρήνη παρά μόνο για μια εύθραυστη ανακωχή. Η ανακωχή διαφέρει από την ειρήνη στο ότι οι δύο πλευρές δεν έχουν παραιτηθεί από το βασικό στόχο τους που είναι η κάθε μια να εξουδετερώσει την άλλη, και στο ότι ταυτόχρονα διατηρούν τα μέσα για να πραγματοποιήσουν αυτό το στόχο. Τίποτα δεν δείχνει ότι ο «ειρηνοποιός» σκοπεύει να αφαιρέσει αυτά τα μέσα από κάποια από τις δύο πλευρές. Αντίθετα κάνει ότι μπορεί για να τις ενισχύσει να τα διατηρήσουν. Γενικά δεν υπάρχει τίποτα το ανεξήγητο στο ότι ένας υποψήφιος δικτάτορας των ΗΠΑ και κυρίως ένας φίλος και θαυμαστής του Πούτιν, σταματάει προσωρινά έναν πόλεμο στον οποίο και οι δύο πλευρές του τουλάχιστον σε επίπεδο ηγεσίας, εν προκειμένω η Χαμάς και η κλίκα Νετανιάχου είναι ανοιχτά φιλοπουτινικές. Αυτή είναι η θεμελιώδης διαφορά του πόλεμου της Γάζας με τον πόλεμο της Ουκρανίας όπου οι δύο εχθροί ανήκουν σε πραγματικά παγκόσμια ανταγωνιστικά στρατόπεδα όποτε δεν υπάρχει έδαφος για ψεύτικους ειρηνοποιούς σαν τον Τραμπ *.