Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

(Άρθρο ανάλυσης αμέσως μετά τη σφαγή του Παρισιού)

Για δεύτερη φορά μέσα σε δέκα μήνες το Παρίσι γίνεται στόχος των αιμοσταγών χιτλερικών δολοφόνων του «ισλαμικού κράτους» (ΙΚ) και τα ερωτήματα που ζητούν άμεση απάντηση είναι γιατί εκεί, γιατί τώρα και, το κυριότερο, ποιος ευνοείται απ’ αυτή τη μαζική ανθρωποσφαγή;

Τόσο από τα συγκεκριμένα στοιχεία της υπόθεσης όσο κι απ’ το ιστορικό της εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι στο στρατιωτικό επεισόδιο Τουρκίας – Ρωσίας, το δίκιο είναι με την πρώτη. Από την πρώτη στιγμή της στρατιωτικής της επέμβασης στη Συρία η ρώσικη αεροπορία προχωράει συστηματικά σε παραβιάσεις του τούρκικου εναέριου χώρου

Όσο περνούν οι μέρες έρχονται στο φως οι πρώτες σημαντικές πληροφορίες που διαψεύδουν την εικόνα που μηρυκάζουν αυτάρεσκα οι δυτικές κυβερνήσεις για το «θαύμα» της Συρίας. Μιλάνε για μια δήθεν αστραπιαία επανάσταση που κατάργησε αναίμακτα μια από τις πιο δολοφονικές και μεσαιωνικά κτηνώδικες δικτατορίες της ιστορίας και κυρίως ανέτρεψε τους παγκόσμιους γεωπολιτικούς συσχετισμούς, καθώς δήθεν εξοβέλισε από τη Μέση Ανατολή τη Ρωσία. Δεν μπαίνουν καν στον κόπο να σκεφτούν ότι την ίδια ώρα αυτή προέλαυνε στρατιωτικά στο κεντρικό της μέτωπο στην Ουκρανία, προωθούσε διαρκώς τις πολιτικές θέσεις της στην Ευρώπη, ενώ τελευταία απολάμβανε τη θριαμβευτική άνοδο ενός ανοιχτού φίλου της στην προεδρία της αμερικάνικης υπερδύναμης. 

H κτηνωδία του ισλαμοφασισμού και γενικότερα του ανατολικού νεοχιτλερικού αντιδιαφωτισμού βρίσκεται στην ιδεολογική βάση της σφαγής των ηρωικών γάλλων δημοκρατών σκιτσογράφων

  Η αλήθεια δεν είναι ποτέ εκεί που συμφωνούν οι δύο υπερδυνάμεις   O ορισμός της αλήθειας σήμερα στην παγκόσμια πολιτική και ειδικά στη χώρα μας είναι ο εξής: Αλήθεια είναι εκείνο στο οποίο συμφωνούν οι δύο υπερδυνάμεις. Οι δύο υπερδυνάμεις συμφωνούν αυτή τη στιγμή ότι ο μεγαλύτερος εχθρός της ανθρωπότητας και του πολιτισμού είναι ο ΙΣΙΣ και ότι κατα σύνεπεια οι πάντες, καλοί και κακοί πρέπει να ενωθούν για να  πολεμήσουν  κύρια αυτόν ακριβώς τον εχθρό.  

 

Το άνοιγμα των συνόρων  από την κυβέρνηση Τσίπρα μεγαλώνει τη διάσπαση της Ευρώπης για λογαριασμό του Πούτιν 

Η χρε­ω­κο­πί­α της Ελ­λά­δας τραυ­μά­τι­σε βα­θιά την πο­λι­τι­κή και οι­κονο­μι­κή ε­νό­τη­τα της Ε­Ε. H κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα, με το προ­βο­κα­τό­ρι­κο ά­νοιγ­μα των θα­λάσ­σιων συ­νό­ρων της χώ­ρας που έ­κα­νε χω­ρίς προ­η­γού­με­νη συ­νεν­νό­η­ση με την Ε­Ε και σε συ­νερ­γα­σί­α με τους φί­λους της ρώ­σικης δι­πλω­μα­τί­ας στην Ε­Ε, δη­λα­δή με τη βο­ή­θεια των Μέρ­κελ-Ο­λά­ντ-Ρέ­ντζι-Γιουν­κέρ, δί­νει τώ­ρα έ­να μεγα­λύ­τε­ρο χτύ­πη­μα στην καρ­διά της Ευ­ρώ­πης, έ­να χτύ­πη­μα στη δη­μο­κρα­τι­κή της ε­νό­τη­τα. 

 

 

ISIS και Χαμάς στην υπηρεσία των ρώσων εισβολέων και διαμελιστών της Ουκρανίας

 

Με το πρόσχημα της δραστηριότητας των βολικών για την παγκόσμια στρατηγική της Ρωσίας κανίβαλων του Ισλαμικού Κράτους (ΙΣΙΣ), η κυβέρνηση του Ιράκ έχει ξαμολήσει τις σιιτικές πολιτοφυλακές για να ανακαταλάβουν εδάφη από τους τζιχαντιστές.

Τα εδάφη αυτά, στο δυτικό Ιράκ,

 

The brutality of Islamic-fascism – and of the Eastern neo-hitler’s anti-enlightenment current in general – lays in the ideological basis of the heroic French democratic cartoonists’ slaughter, and every democrat on the planet should resist this ideology and never allow it to terrorize again a continent that has shed so much blood during centuries of democratic, anti-fascist and proletarian revolutions so as to crush it.

Η σφο­δρή ε­πέ­λα­ση του τζι­χα­ντι­κού σου­νι­τι­κού στρα­τού του “Ι­σλαμι­κού Κρά­τους στο Ι­ράκ και τη Συ­ρί­α” (ISIS) προς την ι­ρα­κι­νή πρω­τεύ­ου­σα ό­ξυ­νε πα­ρα­πέ­ρα τις ή­δη α­ντα­γω­νι­στι­κές σχέ­σεις α­νά­με­σα στις δύ­ο ση­μα­ντι­κό­τερες θρη­σκευ­τι­κές ι­σλα­μι­κές κοι­νό­τη­τες του Ι­ράκ, την πλειο­ψη­φι­κή σι­ι­τική και τη μειο­ψη­φι­κή σου­νι­τι­κή (και δευ­τε­ρευό­ντως α­νά­με­σα στην α­ρα­βι­κή και την κουρ­δι­κή ε­θνό­τη­τα).