Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πουθενά τόσο πολύ όσο στο μακεδονικό δεν εκφράζονται με τόση βαρβαρότητα τα αποτελέσματα της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ και της συνακόλουθης διάλυσης των διεθνιστικών βαλκανικών κομμουνιστικών κομμάτων και η αντικατάσταση τους με σοσιαλφασιστικά και σοσιαλσοβινιστικά. Πιστεύουμε μάλιστα ότι σε καμιά άλλη χώρα στον κόσμο όσο στην Ελλάδα δεν εκδηλώνεται πιο χτυπητά αυτός ο εκβαρβαρισμός μιας και μόνο σε αυτήν δημιουργείται τώρα δα μπροστά στα μάτια μας ένα πλειοψηφικό στο λαό πολιτικό κίνημα που έχει πρακτικά στην ηγεσία του ένα κανονικό χιτλερικό κόμμα όπως είναι η «Χρυσή Αυγή».

Και ξαφνικά, από τα τέλη του 2017, ο Τραμπ έβαλε στο τραπέζι μια «νέα», στην πραγματικότητα πολύ παλιά, λύση για την οριστική «ειρήνευση» στα Βαλκάνια και ειδικότερα στο τρίγωνο Σερβία - Κόσοβο - Αλβανία:

Θα πρέπει να κατακάτσει πρώτα το δυνατό μελτέμι για να σταματήσουν οι εμπρηστές να το χρησιμοποιούν για να κατακάψουν τη χώρα ώστε να έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα για το αν στοχεύουν μόνο στις ανεμογεννήτριες και τώρα και στα εργοστάσια  ή έχουν και βαθύτερες πολιτικές στοχεύσεις. Το σίγουρο είναι ότι την ευθύνη για τον όγκο των εμπρησμών τον έχει το πολιτικό διακομματικό μπλοκ που επιμένει στο να μην τιμωρεί τους εμπρηστές και να μην κινεί όλο τον κρατικό μηχανισμό και κυρίως όλο το λαό για να επιτηρεί τα δάση και να τους κυνηγάει αλλά και άμεσα  να ειδοποιεί για τις εστίες στα πρώτα τους βήματα.

Όσο όμως κι αν είναι φριχτό το να καίγεται η χώρα με ευθύνη των πολιτικών της

ηγεσιών είμαστε υποχρεωμένοι να μιλήσουμε αυτή τη στιγμή και να δώσουμε έμφαση σε μια πολύ μεγαλύτερη φωτιά που ανάβουν αυτές οι ηγεσίες τις τελευταίες μέρες για να κάψουν όχι τη χώρα τους αλλά όλα τα Βαλκάνια και όλη την Ευρώπη: τη φωτιά του Κόσοβου και για την οποία χρησιμοποιούν σαν προσάναμμα την υπόθεση Μπελέρη.

Η ψήφιση στην ελληνική Βουλή του πρωτοκόλλου ένταξης της Δημοκρατίας της Μακεδονίας δεν σημαίνει την αυτόματη ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ σαν κανονικού μέλους με δικαίωμα ψήφου. Για να γίνει αυτό πρέπει το πρωτόκολλο ένταξης να ψηφιστεί στη συνέχεια από τα κοινοβούλια και των υπόλοιπων 28 χωρών του ΝΑΤΟ σε μια διαδικασία που εκτιμάται ότι θα διαρκέσει πάνω από ένα χρόνο. Ως τώρα η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που έχει εκφράσει αντιρρήσεις στη συμφωνία των Πρεσπών επειδή δεν αναγνωρίζει μακεδονική γλώσσα, αλλά έχει ωστόσο δώσει με το μόνιμο αντιπρόσωπό της στο ΝΑΤΟ μια πρώτη έγκριση στο πρωτόκολλο ένταξης είναι η Βουλγαρία. Επίσης η Αλβανία μπορεί να ασκήσει εκβιασμούς για την κοινοβουλευτική έγκριση του πρωτοκόλλου ζητώντας ανταλλάγματα στο μειονοτικό. Όμως από την ώρα που οι ίδιες οι δυο ενδιαφερόμενες χώρες, Ελλάδα και Δημ. της Μακεδονίας έχουν ψηφίσει τη συμφωνία κάθε τρίτη χώρα που θα πρόβαλε βέτο σε αυτήν θα δεχόταν μια τεράστια πολιτική πίεση από τις υπόλοιπες χώρες του ΝΑΤΟ και θα απομονωνόταν επικίνδυνα. Επίσης και μόνο η προσωρινή ένταξη της γειτονικής χώρας σημαίνει συμμετοχή της σε όλες τις εσωτερικές διαδικασίες του ΝΑΤΟ πράγμα που από μόνο του δυναμώνει τη θέση της σε αυτό καθώς και τις πιθανότητές της να γίνει πλήρες μέλος. Έτσι παρόλο που ένα τέτοιο βέτο για την πλήρη ένταξη δεν είναι αδύνατο να συμβεί από ένα κοινοβούλιο στα ταραγμένα Βαλκάνια είμαστε υποχρεωμένοι να βάλουμε για πρώτη φορά σε σοβαρή αμφισβήτηση τη βεβαιότητά που εκφράσαμε από την πρώτη στιγμή της υπογραφής της συμφωνίας των Πρεσπών ότι η γειτονική χώρα δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και γι αυτό προβλέπαμε ότι αφού ψήφισε τη συμφωνία η Μακεδονία δεν θα την ψήφιζε η Ελλάδα, τουλάχιστον δεν θα ψήφιζε το πρωτόκολλο.