Η έρευνα κατέληξε σε ευθύνες του ελληνικού κράτους και των τελωνειακών του αρχών, οι οποίες όπως αναφέρει η OLAF, σημείωσαν 100% αποτυχία στο να σταματήσουν τις προσπάθειες του δικτύου, να περάσει τεράστιες ποσότητες παπουτσιών και ρούχων που έφερνε. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον σημείο της έρευνας είναι ότι για να στηθεί η απάτη αναπτύχθηκε ένα δίκτυο φορτηγατζήδων και μάνατζερ, οι οποίοι μέσω ψευδών δηλώσεων έδιναν ψεύτικες, υπερβολικά χαμηλές τιμές για τα προϊόντα προκειμένου οι κατά τόπους εισαγωγείς να σκαπουλάρουν άνετα τους τελωνειακούς δασμούς. Εφόσον είχαν αποφύγει τους φόρους που έπρεπε να καταβάλλουν σύμφωνα με το νόμο, οι υπεύθυνοι του κυκλώματος φόρτωναν άνετοι την πραμάτεια τους σε φορτηγά, τα οποία έφταναν μέχρι τη Φλωρεντία, τη Βαρκελώνη και άλλες πόλεις. Την ευθύνη για την ανεμπόδιστη λειτουργία αυτού του δικτύου έχει ο ΟΛΠ-Κόσκο που διαχειρίζεται το ΣΕΜΠΟ.

Τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο δημοσιεύονται σε ρεπορτάζ της ιστοσελίδας lubentv.gr (https://luben.tv/stream/170784) που βασίζεται σε ρεπορτάζ της έγκυρης πύλης Politico.

Σύμφωνα με τα όσα η OLAF ανέφερε προς το Politico:
«Η OLAF μπορεί να επιβεβαιώσει ότι κατέληξε στην έρευνά της που αφορά τη δόλια εισαγωγή υποτιμημένων ρούχων και παπουτσιών στην Ελλάδα από την 1η Ιανουαρίου 2015 έως τις 31 Μαΐου 2018. Με βάση τα ευρήματά της, η OLAF έχει εκδώσει σύσταση για τα ελληνικά τελωνεία για την ανάκτηση του ποσού των 202,3 εκατ. ευρώ από τελωνειακούς δασμούς που δεν εισπράχθηκαν σχετικά με τη δόλια υποτιμημένη αξία τέτοιων προϊόντων».

Αυτό σημαίνει ουσιαστικά επιβολή προστίμου στην Ελλάδα 202,3 εκατ. ευρώ. Το θέμα είναι ποιος θα το πληρώσει. Πρόκειται για ένα πόσο ίσο με το μισό υποχρεωτικό επενδυτικό πρόγραμμα της Κόσκο! Κι όμως καμία ελληνική εποπτική αρχή δεν ζήτησε λογαριασμό από την Κόσκο για τις ευθύνες της για αυτή τη δραστηριότητα και ειδικά για την περίοδο 2016-2018 μετά την εγκατάσταση της στον ΟΛΠ, ενώ το 2015 είχε υπό τον έλεγχό της τις προβλήτες 2 και 3. Δεν έχει γίνει γνωστό αν υπάρχει κάποια έρευνα από την ελληνική πλευρά, και αν έχουν συλληφθεί μέλη του δικτύου, το πιθανότερο είναι ότι τίποτα δεν έχει γίνει. Αν αυτό είναι το μέλλον του Πειραιά ως νότια πύλη του σινο-ευρωπαϊκού εμπορίου, είναι φανερό γιατί η Κόσκο έχει όφελος από τον περιορισμό των υπόλοιπων δραστηριοτήτων, αφού το λαθρεμπόριο απαιτεί όσο το μεγαλύτερο δυνατό έλεγχο του λιμανιού.
Θυμίζουμε εδώ τις διαπιστώσεις ενός άλλου ρεπορτάζ του Alexander Clapp για το περιοδικό Economist, σε ότι αφορά τη δραστηριότητα τέτοιων κινέζικων δικτύων στις αποθήκες του Ασπρόπυργου όπου είναι ισχυρή η παρουσία των τραμπούκων της ναζιστικής συμμορίας της Χ.Α. Το ρεπορτάζ είχε το χαρακτηριστικό και εξαιρετικά εύστοχο τίτλο "Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ" και το αναδημοσιεύσαμε στην ιστοσελίδα μας μεταφρασμένο. Εκεί περιγράφεται πως η έλευση της Κόσκο στον Πειραιά, και οι σχεδιασμοί της για χρήση των αποθηκών του Ασπρόπυργου και του δικτύου μεταφοράς του Θριάσιου, αναβίωσε τις μνήμες των καταγγελιών για λαθρεμπόριο που έκανε σε ένα άλλο λιμάνι που είχε υπό τη διαχείρισή της, αυτό της Νάπολης της Ιταλίας (https://www.oakke.gr/sabotaz-crisis/σαμποταζ-–-ρωσοκινεζικη-διεισδυση/item/878-) από το οποίο πρακτικά αναγκάστηκε να φύγει καθώς έχασε κάθε έλεγχο όταν διαπιστώθηκαν οι βρομοδουλειές της και η συνεργασία της με τη ναπολιτάνικη μαφία. Αυτά γράφτηκαν το 2017 από ένα δημοσιογράφο που απλά έκανε μία συγκλονιστική έρευνα στον Ασπρόπυργο που έπρεπε να χτυπήσει πολλά καμπανάκια για τις ελληνικές αρχές, και φαίνεται να επαληθεύονται από την έρευνα της OLAF.

Επιβεβαιώνεται όλο και περισσότερο αυτό που γράφαμε στο σχολιασμό του ρεπορτάζ: «Στο Πέραμα και στον Ασπρόπυργο, στον Πειραιά και στην Ελευσίνα κρίνεται το μέλλον της δημοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας μας, αλλά σε ένα βαθμό και το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης. Πολύ εύστοχα δίνει ο δημοσιογράφος στο κείμενό του τον τίτλο: «Η Ευρωπαϊκή Καρδιά του Σκότους» (https://www.1843magazine.com/features/europes-heart-of-darkness).