Αυτά αναφέρονται στο στρατιωτικής θεματολογίας σάιτ «Δούρειος Ίππος» (https://doureios.com/mia-elliniki-epityhia-sto-programma-toy-pyravlou-essm-block-2/?fbclid=IwAR31ELds_5IkOlucwvOL6rgC1zZ3wtNHOJJJnxLrf9IKWAVWzy4y5KWUR7E σε σχετικό άρθρο όπου αναφέρεται ότι: «Στις 27 Μαρτίου το Ναυτικό των ΗΠΑ ανέθεσε στην αμερικανική Raytheon σύμβαση κινήτρου σταθερής τιμής ύψους 8.586.095 $ που αποτελεί τροποποίηση προηγουμένης συμβάσεως για την εξάσκηση του δικαιώματος προαιρέσεως στην Αρχική Παραγωγή Χαμηλού Ρυθμού (LRIP) του πυραύλου ESSM Block 2 που αφορά το Οικονομικό Έτος 2020. Μια ακόμη τέτοιου τύπου σύμβαση είχε ανατεθεί τον περασμένο Νοέμβριο… Οι εργασίες των ανωτέρω συμβάσεων προβλέπεται να ολοκληρωθούν τον Μάρτιο του 2023».

Το αξιοπρόσεκτο είναι εδώ ότι μεταξύ των ελληνικών εταιριών (ΕΑΒ, ELFON) που συμμετέχουν στην παραγωγή των αμερικανικών πυραύλων φιγουράρει, και μάλιστα σε περίοπτη θέση, η INTRACOM που την ίδρυσε ο πρώην πράκτορας της Στάζι Σ. Κόκκαλης με την πολιτική στήριξη του Α. Παπανδρέου στην εποχή του ψυχρού πολέμου για να παρακαμφθεί η απαγόρευση της μεταφοράς δυτικής τεχνολογίας στην πρώην ΕΣΣΔ, αποκλειστικός πολιτικοστρατιωτικός διάδοχος της οποίας είναι η σημερινή Ρωσία.

Όπως μας πληροφορεί ο ίδιος ιστότοπος: «Από πλευράς ελληνικών εταιρειών, η ΕΑΒ συμμετέχει στην συναρμολόγηση και τον λειτουργικό έλεγχο της πλακέτας της Μονάδας Κυρίου Ελέγχου (Master Control Unit) αλλά την κύρια συμμετοχή έχει η INTRACOM DEFENSE, εξ ου και ο προσδιορισμός του Κορωπίου ως τόπο εκτελέσεως των εργασιών στην Ελλάδα, στις επίσημες ανακοινώσεις του Υπουργείου Αμύνης των ΗΠΑ. Η INTRACOM DEFENSE κατασκευάζει ηλεκτρονικές μονάδες του τμήματος κατευθύνσεως (guidance section) του πυραύλου, σε συνεργασία με άλλες ελληνικές εταιρείες, εξασφαλίζοντας σε αυτές σημαντικό υποκατασκευαστικό έργο. Χάρη στις πιο ανταγωνιστικές επιδόσεις της, που έχουν αυξημένη σημασία σε μια διεθνή κοινοπραξία και δείχνουν ένα μέτρο των δυνατοτήτων που έχει η ελληνική αμυντική βιομηχανία, η INTRACOM DEFENSE κατάφερε και κέρδισε μεγαλύτερο μερίδιο εργασιών, πετυχαίνοντας το 2% και νέες συμβάσεις που θα αποφέρουν έσοδα και έργο μέχρι τον Μάρτιο του 2023».

Με άλλα λόγια η αμερικανική εταιρεία που ελέγχει την παραγωγή των πυραύλων (50% της παραγωγής και το υπόλοιπο το μοιράζονται θυγατρικές της με εταιρίες άλλων χωρών) παραχώρησε ακόμα μεγαλύτερο τμήμα της υλοποίησης του προγράμματος παραγωγής πυραύλων, τους οποίους μάλιστα αξιοποιεί το αμερικανικό ναυτικό, στο δεμένο με τα ρωσικά συμφέροντα όμιλο Κόκκαλη. «Το εντυπωσιακό, που δεν καταγράφεται συνήθως, είναι ότι στο πλαίσιο της συγκεκριμένης συνεργασίας με την Raytheon, η IDE (σ.σ. Intracom Defense Electronics) έχει αναλάβει την τελευταία δεκαετία από αυτήν διαδοχικές συμβάσεις συνολικού ύψους 500 εκατ. $ περίπου!».

Εδώ φαίνεται πόσο ανεκτίμητη αξία έχει η μεταμφίεση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε φιλοαμερικάνικη που σαν τέτοια ολοκληρώθηκε σε όλη την γραμμή στην περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Την εποχή του ψυχρού πολέμου οι στρατοκράτες μονοπωλιστές του Κρεμλίνου δεν μπορούσαν ούτε να ονειρευτούν ότι κάποιοι παλιοί καλοί φίλοι και συνεργάτες τους θα μπορούσαν να συμμετέχουν κατασκευαστικά στον εξοπλισμό του αμερικανικού στρατού, και μάλιστα στην κατασκευή ηλεκτρονικών μονάδων του τμήματος κατευθύνσεως (guidance section) πυραύλων του. Θα ήταν εξαιρετικό πράγμα αν τη διαρκή πολιτική πτώση και την αυξανόμενη απομόνωση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και επεμβατισμού την αξιοποιούσαν οι χώρες και οι λαοί του δεύτερου και τρίτου κόσμου για να ενισχύσουν τις εθνοανεξαρτησιακές και αντιιηγεμονιστικές θέσεις τους. Όμως ιδιαίτερα στην ελληνική περίπτωση αυτό το αδυνάτισμα το έχουν εκμεταλλευτεί οι νεοχιτλερικοί του Κρεμλίνου αλλά και του Πεκίνου, πατώντας στον ξενόδουλο χαρακτήρα του ηγετικού κομματιού της ελληνικής άρχουσας τάξης για να μετατρέψουν τη χώρα μας σε προχωρημένο αποικιακού τύπου απόσπασμα τους μέσα στην Ευρώπη αλλά και μέσα στο ΝΑΤΟ. Ο ρόλος αυτού του αποσπάσματος σε ότι αφορά τις ΗΠΑ είναι να βοηθάει την πιο προβοκατόρικη αντιτριτοκοσμική πολιτική του ΝΑΤΟ που πάντα ευνοεί τον Άξονα και την πιο διασπαστική πολιτική εντός της ΕΕ, αυτή που πάντα θέλει να στρέφει τα κύρια πολιτικά πυρά του Νότου της ενάντια στο Βορρά της.

Αυτός ο καταστροφικός ρόλος της ελληνικής άρχουσας τάξης, που σήμερα επιβεβαιώνεται στο ζήτημα της αμοιβαιοποίησης του ευρωπαϊκού χρέους έτσι διασπαστικά και εκβιαστικά όπως αυτό μπαίνει πολιτικά σε αυτή τη φάση πιο ωμά από τους ρωσόφιλους της Ιταλίας, είναι το πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσει κάθε έλληνας διεθνιστής πατριώτης και δημοκράτης.