To χειρότερο είναι ότι όταν τέλειωσε η καραντίνα, δεν φρόντισε να επιμείνει ούτε για την πιο τυπική και στοιχειώδη τήρηση των μέτρων προστασίας, ειδικά της προηγούμενα υπονομευμένης μάσκας. Αυτό στην Ελλάδα, μια χώρα που είναι μοναδικά υπερχρεωμένη και στηρίζεται συντριπτικά στον τουρισμό καθώς το πολιτικό καθεστώς έχει σχεδόν καταστρέψει τη βιομηχανία της, δεν είναι ένα λάθος όπως σε άλλες χώρες, είναι ένα τρομερό πολιτικό και οικονομικό έγκλημα. Είναι έγκλημα δηλαδή σε μια τέτοια χώρα ηγετικά στελέχη της κυβέρνησης και ο ίδιος ο πρωθυπουργός να συνεδριάζουν μπροστά στο πανελλήνιο για ένα μεγάλο διάστημα χωρίς μάσκες και να συμμετέχουν σε συνωστισμούς χωρίς μέτρα προστασίας και είναι ακόμα μεγαλύτερο έγκλημα που ο ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά τα μισοαναρχικά και τα μικροαστικά ψευτοαριστερά ρεύματα όχι μόνο έριξαν τη γραμμή του «επαναστατικού συνωστισμού» της νεολαίας, αλλά και οργάνωσαν δεκάδες συγκεντρώσεις, πάρτι και συναυλίες. Σύντομα ο ΣΥΡΙΖΑ έριξε μια βαθιά αντεργατική και αντιλαϊκή γραμμή ενάντια σε κάθε μορφή σύγχρονης παραγωγής, που λέει ότι για το νέο πανδημικό ρεύμα έφταιξε ο στην πραγματικότητα απελπιστικά λίγος φετινός τουρισμός και όχι η μοναδική στην Ευρώπη αποβιομηχάνιση της χώρας. Με όλη αυτή τη συμπεριφορά κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, ακόμα πιο πολλοί άνθρωποι πίστεψαν στον νεομεσαίωνα που φωνάζει από την αρχή της πανδημίας είτε ότι “μας δουλεύουν” και είναι όλα ψέματα, είτε ότι ο ιός δεν είναι πια ένα σοβαρό ζήτημα. Σε αυτήν την κατάσταση στηρίχθηκε και το τελευταίο νεομεσαιωνικό ακροδεξιό κίνημα ενάντια στη χρήση της μάσκας, αφού, όπως και αποδείχτηκε ολοφάνερα, οι αρχηγοί αυτού του κινήματος ήταν υποψήφιοι της ναζιστικής Χρ. Αυγής ή στελέχη του νέου κόμματος του ναζί-Κασιδιάρη.

Έτσι μπορεί η νέα έξαρση (το λεγόμενο δεύτερο κύμα) να χτυπάει πολλές χώρες για τους ίδιους λόγους περιφρόνησης των ατομικών μέτρων προστασίας, περιφρόνηση που οργανωμένα καθοδηγείται παντού κυρίως από το φαιό φασισμό, όμως μόνο η Ελλάδα της αποβιομηχάνισης θα δεχτεί ένα τόσο συντριπτικό οικονομικό πλήγμα που μπορεί απ’ αυτό να μην αναρρώσει ποτέ.

Τα καθήκοντα των δημοκρατικών καθηγητών στο σχολείο.

Η κυβέρνηση θα έπρεπε ήδη από τις αρχές του καλοκαιριού να έχει φροντίσει να βρει επιπλέον αίθουσες διδασκαλίας σε κάθε δήμο, για να δημιουργήσει νέα τμήματα αφού τα υπάρχοντα, ειδικά στα αστικά κέντρα, έχουν πάνω από 20 μαθητές το καθένα. Ταυτόχρονα έπρεπε να κάνει τους αναγκαίους διορισμούς για να λειτουργήσουν τα σχολεία κανονικά με το πρώτο κουδούνι. Ταυτόχρονα έπρεπε να ενημερώσει πλατιά γονείς και μαθητές για την χρήση της μάσκας, για την ατομική υγιεινή και για τον καταστροφικό συνωστισμό. Αλλά αυτά τα κάνουν κυβερνήσεις που σέβονται το λαό και όχι κυβερνήσεις που τον περιφρονούν.

Ακόμα όμως πιο μεγάλες ευθύνες έχουν τα κόμματα της λεγόμενης αριστεράς που αντί να ξεσηκώσουν κίνημα διαμαρτυρίας ενάντια στην ολιγωρία της κυβέρνησης σε αυτό τον τομέα και αντί να απαιτήσουν το συνδυασμό περισσότερων αιθουσών με την υποβοήθηση της ενισχυτικής διδασκαλίας, την οποία απεχθάνονται, έσπρωξαν με τις παρατάξεις τους στην ΟΛΜΕ τους καθηγητές σε ένα επαίσχυντο κίνημα ενάντια στην αξιολόγηση και μάλιστα στην χειρότερη στιγμή.

Η απαράδεκτη θέση της γεν.συν. των Προέδρων των ΕΛΜΕ της 7 Σεπτέμβρη

Οι γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, τις οποίες συγκάλεσε η ΟΛΜΕ, ήταν πανελλαδικά άμαζες, όπως συμβαίνει στα τελευταία χρόνια και ουσιαστικά οι θέσεις των προέδρων τους απηχούν τους συσχετισμούς στα ΔΣ τους. Ανεξάρτητα από αυτό, όπως φάνηκε στη γ.σ των προέδρων, το κύριο πρόβλημα με το άνοιγμα των σχολείων δεν είναι το θέμα της υγείας εκπαιδευτικών και μαθητών, αλλά το θέμα της αξιολόγησης για το οποίο μάλιστα αποφάσισαν απεργία-αποχή από τις διαδικασίες της. Αυτό ήταν το πρώτο ψήφισμα αυτής της Γεν. Συνέλευσης. Δεύτερο σημείο στο ψήφισμά τους ήταν, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η έγκριση ολιγομελών τμημάτων (κυρίως για τα ΕΠΑΛ). Αυτό είναι ένα σωστό αίτημα και σωστά μπαίνει. Έτσι άφησαν για το τέλος, ενώ θα έπρεπε να ήταν το πρώτο και το μοναδικό αίτημα, να ζητήσουν τη δημιουργία τμημάτων στα σχολεία με 15 μαθητές σαν ανώτατο όριο. Έτσι θα ΕΠΡΕΠΕ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ με ενημέρωση των συναδέλφων στο σχολείο ευθύς με το άνοιγμά τους για μαζικές γεν. συνελεύσεις οι οποίες θα ΑΠΑΙΤΟΥΣΑΝ ΑΜΕΣΑ, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης με την πανδημία ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΛΕΥΑΝ με κάθε πρόσφορο μέσο που να αντιστοιχεί στη σημερινή κατάσταση του κινήματος, το μοναδικό αίτημα που μπορεί να μας προφυλάξει σημαντικά από την μόλυνση με τον κορονοϊό. Όμως το ολόσωστο και αναγκαίο αυτό μέτρο το άφησαν και ατεκμηρίωτο και κυρίως άφησαν αναπάντητο το εύλογο ερώτημα (το οποίο απαντήθηκε αμέσως από το Μητσοτάκη και το υπουργείο Παιδείας με δηλώσεις τους στη Βουλή, ότι αίθουσες δεν υπάρχουν): αν δεν υπάρχουν αίθουσες τι θα γίνει; Και αυτό δεν το έκαναν τυχαία, γιατί η ΟΛΜΕ και οι παρατάξεις που την αποτελούν δεν ενδιαφέρονται για τη μόρφωση των μαθητών, πράγμα που επιδιώκουν και με την κατάργηση κάθε αξιολόγησης των καθηγητών για να επικρατήσει σε αυτούς το απόλυτο γραφειοκρατικό πνεύμα της παραίτησης και της ήσσονος προσπάθειας, που είναι με τη σειρά της δυνατή μόνο με την κατάργηση και κάθε αξιολόγησης των μαθητών (μέτρα ΣΥΡΙΖΑ για εισαγωγή χωρίς εξετάσεις στα ΑΕΙ). Αυτήν την αξιολόγηση των μαθητών είναι που πάνω απ’ όλα δεν θέλουν οι ηγέτες της ψευτοαριστεράς, σαμποταριστές του δημόσιου σχολείου. Γιατί η στοιχειώδης αξιολόγηση των μαθητών, είναι το μόνο κίνητρο που επιζεί στο γραφειοκρατικό ελληνικό σχολείο για να ανοίξουν κάποιο βιβλίο οι μαθητές των προλεταριακών νοικοκυριών που δεν πάνε για τις καλές σχολές, ώστε να μάθουν λίγα χρήσιμα πράγματα και να μην τους ταπεινώνει η αστική τάξη διατηρώντας τους σαν ζωντανά αγάλματα μέσα στην τάξη. Εννοείται ότι αφού τόσα χρόνια αδιαφορούν για τη μόρφωση των φτωχών πώς θα ήταν δυνατόν οι Γενικές Συνελεύσεις των προέδρων, δηλαδή οι κυρίαρχες παρατάξεις, να θέλουν πραγματικά λίγους μαθητές στα τμήματα για το καλό των μαθητών και του λαού γενικότερα;

Μάθημα με ασφάλεια

Το πρωταρχικό λοιπόν είναι η ασφάλεια της υγείας μας στην τάξη. Αυτό πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει με τους παρακάτω τρόπους:

Πρώτο: Μάθημα για όλους τους μαθητές σημαίνει μάθημα όχι μόνο γι’ αυτούς που θα έρχονται στο σχολείο, αλλά και γι’ αυτούς που δεν θα έρχονται για λόγους υγείας ή και γι’ αυτούς ακόμα που οι γονείς τους ζουν γνήσια και με τρόμο το μεσαίωνα τους και ως το τέλος δεν θα αφήσουν τα παιδιά τους να έρθουν σχολείο ή αυτά θα είναι τρομοκρατημένα και δεν θα έρχονται. Αυτό σημαίνει Εξ Αποστάσεως εκπαίδευση-είτε σύγχρονη, είτε ασύγχρονη- σύμφωνα και με την πείρα της προηγούμενης σχολικής χρονιάς. Εννοείται ότι το υπουργείο Παιδείας πρέπει να φροντίσει άμεσα για τον εφοδιασμό όσων μαθητών, για λόγους οικονομικής αδυναμίας, δεν μπορούν να έχουν την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή για ΕξΑΕ (Εξ αποστάσεως διδασκαλία). Ωστόσο εδώ το μεγαλύτερο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι ο «αριστερός» νεομεσαίωνας, δηλαδή ο πολιτικός και ιδεολογικός πόλεμος που κάνει η ηγεσία της ΟΛΜΕ, δηλαδή το ψευτοαριστερό σαμποταριστικό αντιεκπαιδευτικό κίνημα ενάντια στο διαδικτυακό μάθημα.

Δεύτερο: Ασφάλεια για την υγεία μαθητών και εκπαιδευτικών σημαίνει ότι θα ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα που η επιστήμη προτείνει για την πρόληψη της μετάδοσης του κορωνοϊού της Covid-19. Πιο ειδικά αυτό σημαίνει:

Υποχρεωτική χρήση μάσκας για όλους και για όλες τις ώρες στο σχολείο. Πάλη με μέτρα ενάντια στον νεομεσαιωνισμό αλλά και προσπάθεια πειθούς στους γονείς που ακολουθούν τους νεομεσαιωνιστές στη μη χρήση της, αλλά δεν έχουν οι ίδιοι μια φασιστική αντιλαϊκή συνολική φυσιογνωμία. Αυστηρή τήρηση των κανόνων υγιεινής, όπως οι ειδικοί επιστήμονες ορίζουν.

Αυστηρή τήρηση των αποστάσεων στα θρανία στην τάξη, με καλύτερη σαν ελάχιστη απόσταση τα 2 μέτρα όπως συστήνουν οι ειδικοί σε όλες τις χώρες. Αυτό το δύσκολο σημείο πρέπει να παλευτεί πολιτικά και συνδικαλιστικά για να είναι ολιγάριθμα τα τμήματα με όριο τους 15 μαθητές ανά τάξη. Για να γίνει αυτό πράξη-και στο βαθμό που είναι αδύνατο να βρεθούν οι κατάλληλες αίθουσες σε κάθε δήμο- δύο τρόποι υπάρχουν:

Α) Να σπάσουν τα τμήματα σε πρωινά και απογευματινά, όπως γίνεται και σε άλλες χώρες και να γίνουν άμεσα επιπλέον προσλήψεις, ή Β) Εκ περιτροπής διδασκαλία. Δηλαδή το μισό τμήμα την μια μέρα και το υπόλοιπο την επόμενη και τανάπαλι (όπως το Μάη) με εξασφάλιση της ζωντανής εξ αποστάσεως διδασκαλίας και την υποχρεωτικότητα της παρακολούθησης για όσους δεν είναι στην τάξη.

Εκτεταμένα τεστ για την ανίχνευση ασυμπτωματικών φορέων του ιού και την προφύλαξη της σχολικής κοινότητας.

Στο επίκεντρο για την ασφάλεια της υγείας στο σχολείο οι μαθητές

Ο κοινός μας χώρος, το σχολείο, εγκυμονεί προβλήματα μετάδοσης λόγω συνωστισμού και συγχρωτισμού, αλλά μπορούμε να υπερασπιστούμε αποτελεσματικά και τους εαυτούς μας και τους μαθητές μας. Ασφάλεια της υγείας με αποφάσεις και διαταγές από τα πάνω δεν γίνεται, ειδικά όταν αυτό αφορά μαθητές μικρούς ή μεγάλους. Ούτε φυσικά μπορούμε να αστυνομεύουμε και την παραμικρή γωνιά του σχολικού χώρου. Εδώ το πιο βασικό δεν είναι το να επιβάλουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί την τήρηση της μάσκας και των κανόνων υγιεινής. Αλλά αντίθετα πρέπει να γίνει βαθιά διαφωτιστική δουλειά απέναντι στο μεγάλο σκοταδιστικό αντιεπιστημονικό ρεύμα, ώστε οι μαθητές να κατανοήσουν τη σημασία των μέτρων προστασίας και να τα δουν όχι σαν μια εντολή από μια γενικά ανυπόληπτη πολιτική εξουσία, αλλά σαν αποτέλεσμα ενός δικού τους κινήματος, ενός κινήματος με δικές τους πρωτοβουλίες, με συζητήσεις μέσα στην τάξη, με συζητήσεις και συγκεντρώσεις γονιών ώστε και οι απόψεις να εκφραστούν και τα μέτρα να παρθούν με όρους κινήματος. Για τους λόγους αυτούς η συνεργασία με τους μαθητές είναι απαραίτητη. Για παράδειγμα μπορούν οι μαθητές να επιβλέπουν το χώρο τους, να αερίζουν τις αίθουσές τους, να φροντίζουν οι συμμαθητές τους να τηρούν τις αποστάσεις ή να πλένουν τα χέρια τους με σαπούνι ή αντισηπτικό.

Συζήτηση, πειθώ, κοινές αποφάσεις και κοινές ενέργειες μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί μαζί!

Μπορούμε να προστατεύσουμε και την υγεία μας και τη μόρφωση των μαθητών και να βγούμε νικητές στη μεγάλη αυτή μάχη της υγείας και της μόρφωσης. Αναμφίβολα μετά από αυτό οι σχέσεις μας μέσα στο σχολείο και μεταξύ μας και μεταξύ εμάς και των μαθητών θα είναι όχι μόνο καλύτερες αλλά θα έχουν ήδη μπει και οι βάσεις για να αλλάξουμε το σχολείο προς το καλύτερο.

Αθήνα, 10 Σεπτέμβρη 2020